Chapter 2: Continue

Sachriana's P.O.V.

Hindi na ako muling umimik pagkatapos niyang magsalita. Bakit pa ba niya ako kinakausap? Dating gusto kong kausapin niya ako ay ipinagkakait niya. Ngayon naman na gusto ko nang mag-move on ay saka niya ako papansinin.

Bumaling sa akin si Ally. “Oo nga pala, nandoon din si Erin. Tinatanong ka niya palagi sa akin,” saad nito at tinignan pa ang reaksyon ng katabi ko.

Napatango naman ako at napangiti. “Miss ko na ring makipagkwentuhan sa kanya,” sagot ko.

Natawa sa akin si Ally kaya naman nagtaka ako. Kumunot ang noo ko at nakuha lang ang ibig niyang sabihin nang ininguso niya si Dyion.

Nakakunot ang noo nito at magkasalubong na ang mga kilay. Ano na naman bang problema niya?

“Chill, Dyion,” natatawang saad ni Lewis.

Bumaling na ako rito. Sinalubong niya ang tingin ko. Nakita ko ang pagseselos… selos? Bakit naman?

“Napano ka?” hindi ko na maiwasang tanong sa kanya.

Hindi siya sumagot at tinarayan lamang ako. Grabe, mga sis. Kung hindi ko lang alam na si Melody talaga ang gusto niya ay baka mag-assume na talaga ako.

On the second though baka naman gusto niya ulit maka-score sa akin kaya naman ganyan siya kung maka-react at kaya naman binibigyan na niya ako ng pansin.

Napapiling na lang ako at tumingin sa labas ng bintana. Gusto ko mang tanggapin ang pagpansin niya sa akin ay hindi pa rin pwede. I need to secure my heart. Sa tamang panahon siguro ay mahahanap ko rin ang lalaking tunay na iibig sa akin. Iyong wala akong kahati. Iyong hindi gusto ang malapit na tao sa akin. Ako lang.

Bumaba na kami nang makarating na kami sa parking ng bar.

Agad akong tumabi kay Ally at sumabay maglakad sa kanya.

“Hmm, I smell something fishy sa inyong dalawa ni Dyion ah,” pang-aasar niya at ngumiti nang mapang-asar sa akin.

I rolled my eyes at her. “Wala. Mali lang siguro ang pakiramdam mo,” pagtutol ko.

“Sabi mo eh,” natatawa niyang sambit at nagkibit-balikat.

Sinalubong kami ni Melody. Niyakap ako nito at hinalikan sa pisngi.

“Finally, nagpakita ka na rin,” she said and rolled her eyes at me.

I laughed. “I’m sorry. I’m just really busy,” I said and waved to others.

“I miss you,” saad ng kakalapit lang na si Erin at niyakap ako.

Yumakap ako pabalik sa kanya. “Hindi naman ako ganoon katagal nawala.”

He chuckled. “Yeah… but I still miss you.”

“Okay. I miss you too then,” sagot ko at umupo na sa tabi ni Ally.

“Uy, sino ba talaga? Si Erin o si Dyion?” tanong nito na may halong pang-aasar. Bulong naman iyon kaya kaming dalawa lang ang may alam.

Sinundot ko siya sa tagiliran. “Naku ikaw ah kanina mo pa ako inaasar. Isa pa, hindi naman kasama sa choices si Dyion,” I rolled my eyes. “Wala naman akong pag-asa sa kanya.”

“Don’t tell me sumusuko ka na sa kanya?” maarte nitong saad at napahawak sa kaniyang dibdib.

I just nod at her and drink the beer in front of me. Sana lang ay hindi ako malasing.

Lumapit na sa amin ang iba pa naming makakasama. Nabigla ako nang umupo sa tabi ko si Dyion at inilagay ang kanyang braso sa likuran ng inuupuan ko.

What the f? Is he for real?

Hindi rin nakalagpas sa paningin ko ang kanyang pag-ngisi. Marahil ay napansin niya ang naging reaksyon ko.

Nang mapadako ang tingin ko kay Melody ay inirapan ako nito. Mapang-asar ngunit parang may laman. Tila ba hindi nasisiyahan sa kanyang nakikita.

“What are you doing?” bulong ko sa aking katabi.

He shrugged his shoulders off. “Sitting,” maikli niyang sagot.

I just rolled my eyeballs at him at bumaling na ulit sa aking iniinom.

Iginilid niya ang kaniyang ulo. “Don’t drink too much,” bulong niya direkta sa aking tainga.

Nakaramdam ako nang kilabot dahil sa pagtama ng hininga niya sa aking tainga. I must admit that it feels so hot. I am not denying na kinikilig ako dahil sa kaniyang kinikilos.

“You are not the boss of me,” matapang kong sagot.

Napatawa ito nang mahina bago nagsalita muli. “Let’s just see then when we make that thing again.”

Napalunok ako at napakagat sa aking labi. I know what he really means. So, he is expecting talaga na mauulit pa iyon?

Kung nasa akin ang desisyon ay pwede naman ngunit mas gusto kong maging ligtas ang aking puso, so it’s a big no. Say no to paasa.

“We’ll not gonna do that again,” mariin kong sambit. Mahina ngunit alam kong rinig na rinig niya.

“If you say so,” he smirked and get the bottle of beer. Ininom niya iyon sa aking harapan. Tila nanunukso.

Magsasalita pa sana ako nang biglang nakisali si Melody.

“Sach,” tawag nito. “Can we change sits? I’ll say few things to Dyion,” maarte nitong sambit.

Oo at nagdalawang isip pa ako. Masarap sa pakiramdam na katabi ko ang aking mahal. Pero sino ba naman ako para pigilan ang kasiyahan na pwede niyang maranasan?

“Yeah,” mahinang sagot ko at tumayo na.

I am sure that Dyion is very thankful to me right now dahil makakatabi niya ang taong gusto niya.

Pagka upo ko ay nakasalubong ko ang tingin sa akin ng lalaki. Tila naiinis ito sa akin. Matalim kasi ang kanyang tingin. Pero napawi iyon nang mag-umpisa nang magsalita si Melody.

Hindi ko iyon naririnig dulot na rin ng malakas na musika rito sa bar. Napaiwas na lang ako ng tingin sa dalawa nang mag-ngitian na sila.

Hinaplos ni Ally ang aking kamay. “Hope that you’re okay,” she said.

Tumango lang ako at tumingin sa mga nagsasayawang mga tao.

Bumalik sina Lewis at Erin na may dala pang mas maraming alak. Tumabi sa akin ang huli at nakipag-usap.

“You’ve been very busy huh,” saad niya. Hindi pa rin pinakakwalan ang issue na naging missing in action ako.

“Yeah. Anyways babawi na lang ako sa mga nakaligtaan kong lakad,” pampalubag loob ko.

Tumango siya at pinagsalin ako ng whiskey sa baso. “Bumawi ka rin sa akin,” sambit niya at iniabot ang hawak na baso.

Natawa naman ako nang kaunti. “At paano naman po ako babawi sa’yo?”

“Matagal na tayong hindi nag-uusap kaya naman siguro ay may baon kang kwento riyan.”

“Okay, but not now. Let’s just enjoy the night.”

“No, Sach. Ngayon na. At kung hindi ka komportable rito ay pwede tayong lumipat doon sa counter. Mas makakapag-usap tayo roon.”

“It’s not that really important, Erin,” pagtanggi ko.

Tinitigan niya muna ako bago napapiling. “I don’t think so. I know that you really have a reason kung bakit ka palaging wala sa mga lakad,” pangsasapul niya sa akin.

I look amusedly at him. Does this guy can really read me? Isa ito sa mga nagustuhan ko sa kaniya dati. Alam niya kapag may mas malalim akong dahilan. I feel like he’s my best friend. Bakit hindi na nga lang ba siya ang totoo kong nagustuhan?

Ibubuka ko na sana ang bibig ko nang magsalita siya muli.

“Excuse us for a while,” paalam niya at hinila na ako paalis doon.

Narinig ko pa ang sigawan ng iba kaya naman nahiya ako nang kaunti.

“We don’t really have to go here,” reklamo ko nang maka upo na kaming dalawa.

“Really? So, gusto mong pag-usapan natin doon si Dyion? Sa mismong harapan niya?” pagtatanog niya pa.

Natigil ako sandali at bumuka ang aking bibig. How can this man know the real reason? May magic power ba siya para malaman niya ito?

“I don’t think that Dyion is included to my reasons,” pagsisinungaling ko. Bumaling ako sa iba at uminom ulit.

He chuckled. “Really? But Dyion is really obvious,” dugtong niya.

“What do you mean?”

“After that night of dare, something is off. I can’t explain but I know that na may nagbago,” he said habang nakatitig sa kanyang hawak.

“Erin, let’s just go back there. Naging busy lang talaga ako sa paghahanap ng trabaho,” pagpupumilit ko.

“If you say so…” tila pagsuko niyang sambit. Siguro ay na-realize niya na hindi talaga ako aamin.

Pagkabalik namin ay mapanuksong mga tingin ang aming nadatnan.

“Hindi ba’t si Dyion ang boyfriend mo?” maingay na tanong ni Ericka. Isa siya sa mga kasamahan namin.

“Kapag nasuntok ka niyan ni Diyon, Erin,” tumatawang sambit ni Jake.

Napapiling na lang kaming dalawa at umupo na muli roon.

“Anong ginawa niyo?” mapang-asar na tanong ni Ally. Sinundot pa nito ang aking tagiliran.

Napairap ako at napabaling kay Lewis na nakanguso at mapangutyang nakatingin sa akin. Akala ko ay ekspresyon niya lang ang kaniyang pagnguso. Iyon pala ay tinuturo niya ang lalaki na katabi ng aking pinsan.

Napasunod ako ng tingin at tumambad sa akin ang malamig ngunit malaman na titig ni Dyion.

Napatikhim ako nang mahina at napaayos ng upo. Napaiwas na rin ako ng tingin nang nakatitig pa rin ito sa akin. Ngumuso ako at bumaling sa iba.

Hindi ko alam ang kaniyang tunay na dahilan ngunit hindi ko mapigilan ang ngiting sumilay sa aking mukha. Kinikilig ako, danm.

“Ayos ka lang?” baling sa akin ni Erin na busy sa pakikipag-usap kanina kay Lewis.

Tumango ako at kinuha ang baso pagkatapos ay ininom ang laman nito.

Nilapit niya ang kaniyang bibig sa aking tainga. “Namumula ka,” nag-aalalang bulong niya.

Babaling na ulit sana ako sa kanya nang matigil ako, kami pala, dahil sa pagtayo ni Dyion at pagpunta sa aking harapan.

“Let’s talk,” mariing saad nito at hinila na ako.

Hindi na ako nakaalma at napasunod na sa kanya. Hindi na rin ako umimik habang hawak-hawak niya ang pulsuhan ko.

Napakagat ako nang mariin sa labi ko nang bigla ako nitong isinandal sa pader. Malapit kami sa banyo at medyo madilim sa bandang ito. May nakita rin akong ibang tao na magkasama na sobrang lapit sa isa’t isa.

“Anong pag-uusapan natin?” mahina kong tanong. Walang lakas dahil sa taong nasa aking harapan.

Mataman siyang nakatitig sa akin, pinag-aaralan ang aking mukha. Ilang sandali lang ay bumaba ang kanyang tingin sa aking labi kaya naman hindi ko mapigilang kagatin iyon. Paano ba naman kasi ay napatingin din ako sa labi niya. Luscious and red lips.

“Fvck,” he huskily said.

Hinila niya ako papalapit sa kanya at tuluyan na akong hinalikan. For seconds, I don’t know if I’ll response or not. Napansin niya iyon kaya naman kinagat niya ang aking labi. Bumuka nang kaunti ito at sinamantala na niya ang pagkakataon. Ipinasok niya ang kanyang dila at mapang-angkin na ginawaran ako ng halik.

“Dyion…” imbes na pagrereklamo ay paungol iyon na lumabas sa aking bibig.

After that he let me breathe. Magkadikit pa rin kami at ramdam ko ang init ng kaniyang katawan kahit na fully clothed siya.

Inilagay niya ang isa niyang kamay sa aking mukha at hinaplos ako. Nakatitig lang kami sa isa’t isa habang ginagawa niya iyon.

Nagising lang ako sa katotohanan nang maalala ko ang pag bangit niya sa pangalan ni Melody dati. Itinulak ko siya nang bahagya at amba nang aalis.

“This is not right, Dyion,” mahina kong saad at pilit na tinatanggal ang mga daliri niyang nakahawak sa aking pulsuhan.

Ibinalik niya ako sa pagkakasandal. “Why?” malamlam niyang tanong.

Ipiniling ko ang aking ulo. “Just let go of me,” pagmamakaawa ko.

He chuckled and looks fiercely into my eyes. “Why would I let you go? You are my girlfriend.”

Hindi ko alam kung sasaya ba ako sa narinig ko o hindi. Pero mas pinili kong hindi.

“That’s just for a game only. Isa pa ay tapos na ang dalawang araw,” natatawa kong sagot.

Mas lalo niyang inilapit ang kanyang katawan sa akin. Pinaglapat niya ang aming mga noo.

“You left me after that night, Sachriana. So technically we still have time for that game you are saying. You are still my girl.”

“Then let’s break up!” sigaw ko na at tinulak ulit siya.

Nakita ko ang bigla sa kanyang mga mata ngunit agad din siyang nakabawi. Ipiniling niya ang kanyang ulo habang nakangisi.

“No.”

“Dyion, ano ba?” naiinis ko nang tanong. Pinipigilan ko ang mga luha ko upang hindi lumabas.

“You really want to break up with me?” Hinaplos niya ang aking baywang. “Then let’s continue first our supposed to be relation. After that I’ll let you decide,” malambing ang kaniyang pagkakasabi at tila ba nang-aakit lalo na at nararamdaman ko pa rin ang kamay niyang humahaplos sa aking baywang.

“Fine,” pagsuko ko. “Let’s start then.”

Kinabukasan ay nagising ako na nasa bisig niya. Nothing happened between us. We just cuddle the whole night.

Pagkatapos kasi namin mag-usap ay umalis na kami. He just called Lewis over the phone.

“Morning,” he muttered in a low voice.

Nakapikit pa rin ang isa niyang mata. Kakagising lang din kagaya ko.

“Good morning,” mahina ko ring bati.

If you ask me how it feels to be with him the whole night, noted ah, that we are so sweet towards each other. I wouldn’t lie and will tell the truth that I am happy. My heart is so happy.

Kung sanang pwedeng permanente ang saya na iyon. Kung sanang mapagbibigyan ko ang puso ko. But I know the truth that I will never be his happiness.

“We still have time,” pambabasag ko sa katahimikan.

He groaned. “I just woke up, Sachriana. Forget about that for a while dahil parang atat na atat kang hiwalayan ako,” naiirita niyang saad.

Tinanggal ko ang kumot na nakabalot sa akin at umupo. “Dahil wala naman talagang tayo sa una pa lang.”

“Stop ruining the moment,” he seriously said.

Napalunok na lang ako at napatitig sa kanyang orasan na nakasabit sa pader. Tinitigan ko ang paggalaw ng mga kamay nito.

Napabaling lang ako sa kanya nang hawakan niya ang baywang ko at pinahiga ulit sa kanyang tabi. Dinala niya ang kanyang ilong sa aking buhok at inamoy ako roon. Bigla tuloy akong na-concious.

“Dyion…” pagpipigil ko.

“Hmm?”

Muntikan na akong matunaw dahil sa lambing niyon. Can someone tell me kung paano ako makakapag move on kung ganito siya sa akin.

Oh gosh, Diyon, you are making me fall deeper.

“What we’ll gonna do today?” I asked.

Naging komportable ako sa pagkayakap niya sa akin.

Ibinaba niya ang kaniyang mukha at ibinaon iyon sa aking leeg pagkatapos ay bumulong. “Cuddle,” he huskily said.

Napahawak ako sa kanyang braso. “Pero ginawa na natin buong gabi iyon,” reklamo ko.

I am not really complaining. I just don’t want him to feel that I am enjoying what we are doing. Ayoko lang na masanay ako sa ganito. Mahirap masanay sa isang bagay na alam mong panandalian lamang.

Natawa siya nang mahina at sa tingin ko ay nagtaasan ang aking mga balahibo. Napaka-sexy kasi niyon sa aking pananaw.

“Alright. Let’s just enjoy this day,” sagot niya.

Bago kami bumaba ay naligo muna kami. Hindi magkasabay ah. Nauna siyang naligo habang ako naman ay naghanap ng pwedeng maisuot sa kaniyang closet. Naisipan ko pang maghiram kay Danna ngunit hindi ko naman siya ka-size. Siguradong maliit sa akin ang kaniyang mga damit kaya naman mas maganda ng kay Diyon na lang.

Lalong natunaw ang puso ko nang siya pa mismo ang magsuklay sa aking buhok at pagkatapos ay niyakap niya ako mula sa likuran at pinagmasdan ang aming reflection sa salamin.

Lumabas na kami pagkatapos niyon.

“Ate, you’re here,” masiglang salubong sa akin ni Danna. Malaki ang ngiti nito at tila galak na galak sa pagkakita niya sa akin.

“Kagabi pa siya nandito,” saad ni Dyion at pinanghila ako ng upuan para makapag umpisa na kaming kumain.

“Really? So…” nanliit ang mga mata nito sa kaniyang kuya at ngumisi.

Namula naman ako dahil alam ko ang ibig sabihin niya.

Mabuti na lang ay wala pa ang mga parents nila. Nakakahiya naman kasi na bigla na lang nila akong makikita at galing pa talaga ako sa kwarto ng anak nila.

“Are you going somewhere?” pag-iiba sa usapan ni Dyion.

Tumango si Danna. “Yup may lakad kami ni Gwen. Mabuti na rin iyon para ma-solo mo si Ate,” mapang-asar pa itong ngumiti.

Hindi siya pinansin ng kaniyang kuya bagkus ay bumaling ito sa akin at binigyan ng pagkain ang aking plato.

“Okay na ‘yan,” saad ko nang muli niya pang dagdagan ang kanin sa aking plato.

“No. Napansin ko ang pagbawas ng timbang mo,” he said and pouted.

Napatango na lang ako nang wala sa sarili. Napapansin niya pala iyon? Napapansin niya pala ako?

“Baka naman langgamin na rito,” natatawang saad ni Danna at tumayo. “I’m done. Maiwan ko na kayo, love birds!”

Napatawa naman ako at napapiling. “Danna is so cute,” bulalas ko.

Natapos kami roon at lumabas sa kanilang garden. Mayroon ding swimming pool doon.

“Let’s swim,” anyaya niya sa akin.

Napa isip naman ako sandali at tumango rin. “Pwede naman siguro akong lumangoy kahit suot ko ito,” sambit ko at itinuro ang aking get up.

He smirked. “You can remove that. Noong ngang sa party ni Lewis ay ibinalandra mo ang katawan mo.” Lumapit siya sa akin. “You can do that now dahil tayong dalawa lang naman dito and besides nakita ko na rin iyan. I’ve marked you already, Baby.”