Nobela ni shaneangelic

Joyce Clara's P.O.V.I felt him carried me when I wake up. I look up at him and stared at his face intently. "Are we at our destination now?" I asked, confirming if we are really here. He bows down so that our eyes will meet. "Yup, Honey," he answered and focus on the way again. "Am I not heavy? You might be exerting so much strength in carrying me," I said while still staring at him. He is busy looking at the way while I am watching him. He shakes his head. "You're not heavy.""You might get tired," I added and pouted. He stops and looks at me with a serious look. "I will never get tired of you. Remember that, Honey," he said and look back at the way again. I cannot help but to smile with what he said. I know it's too cheesy, but I still found it sweet.He looks at me again. "Later, you are the one who will get tired," he said, giving a meaning while smiling naughtily at me. I slapped his chest lightly. "You and your dirty mind again.":He laughed at me. How I love that view

Joyce Clara's P.O.V.My hands are kept on trembling as we walk ahead to the door of our house."Relax, Honey," he said and kissed the back of my hand. I tried to smile at him, but I cannot really hide how nervous I am right now. What will my parents' reaction be? I hope that it will be good. He made our hands tigther clasped together. When we open the door, I saw my mother and his mother smiled at us. Oh my gosh. His parents are also here. He just informed me about that five minutes before we reached our house, which made me more nervous. "Good evening," I greeted them all. Kurt pulled a chair for me and guided me till I sit. At first, the talk is all about business. But when time passes by they get curious on why all of us are really here. "What do you want to tell us?" his dad asked to him. I was surprised when Kurt suddenly stands up and talked seriously. "She is carrying our child," he said going straight to the topic and seems so proud about it. My mom held my dad's h

Joyce Clara's P.O.V.I am here again at his condo. Feelings so bored.Well, I already told my parents that I will not go to work for too long because I have an important reason. But, yeah, they still don't know about my pregnancy.Tonight we will go to them. To let my parents know about my real condition. Actually, I am so nervous right now. I can't help but to pinch my palm.Kurt is at his work now, but he will go home early so that we can get ready for tonight.I am just laying here on the bed and trying to close my eyes, but they are opening every time that I imagine my parents' reaction about our baby."Hay," is all I can say.I sit and leaned on the headboard. Then get my phone that is on the bedside table now.Fea and Anya don't know about it too. It's only Khloie who knows about it.Speaking of Anya, how is she doing now? We can't contact her for so many days.When I open my phone, I saw messages form Kurt. He is asking me if I have already eaten.Before he goes out earlier, he

Joyce Clara's P.O.V."What happened to her?" That was the first word I heard when I wake up. What really happened to me?"It is natural to happen with her," the doctor said. I look at Kurt. He looks so confused right now. "What do you mean?" he eagerly asks, he really wants to know what happened to me. "She is pregnant, Mr. Martinez," the doctor finally answered him with a smiled oh his face. Oh, that's why. Wait... what?"For real?" I asked. Interrupting them and fishing if it is really true. Both of them looks at me. Just like me, Kurt is still shocked too at the news. The doctor nods his head and smiled to the both of us. "Congratulations," he said. Then he faced Kurt again. "Follow me later so that you'll know what to buy and to do." Then he left us. Kurt is still standing there. Too stunned by what happened. H still cannot believe it. "I am pregnant," I whispered to myself. Just like him, I can't also believe it too. When he gains his consciousness, he moved towards me

Joyce Clara's P.O.V"I want fries," I whispered to myself while typing. I am here now at work and my tummy is craving for something again. Like I am so hungry. I noticed that these past few weeks, I always crave for something. I am always pigging out. And whenever I can't get the one I want to eat, I am becoming emotional and sometime throwing tantrums. I decided to turn off my laptop and stand. I will eat fries. I will get it no matter what. Or else, I'll gonna die here. I saw Yvet busy doing her work at her table. "I will just buy something," I informed. So that when someone ask where I am, she can answer. "Okay, Ma'am," she answered to me. I walked towards the elevator. Feeling so excited about fries. There are near fast food here in our bulding, that's why I know that I can find fires easily. Specifically the fries at that one famous fast food. I like the taste of it. No, scratch that. I love it. I look at my wrist watch while waiting for the elevator to open. It is on

Joyce Clara's P.O.V.As I wake up, a smile has been plastered again on my lips."Good morning," he greeted with a sweet smile while we are still laying on the bedI tightly hug him and buried my neck to his chest. "Morning, Honey," I greeted back with my raspy voice.He caressed my hair. "What do you want to eat? Hmm?""Just anything," I answered. I don't really know what kind of food I want to eat now. But I am still hungry."Alright," he said and clicked his tongue.I removed myself from him and stands up.I picked up his top and wear it. I look like a dress that has a length up to my knee.He also gets up and get a clothes.He also gave me an underwear to wear. Just for the bottom part.After that, he headed outside to cook.While I stay in the room and enters the bathroom to wash my face.When I headed outside, I saw Kurt busy cooking and Dessery drinking milk.I sat in front of Dessery.She scanned me. Looking what I am wearing.I smirked at her that made her more grumpy at me."

"Where's my kiss?" tanong niya ulit nang lumipas na ang ilang segundo na nakatunganga pa rin ako.Lumikot ulit ang aking mga mata. "Ha? Dito kita hahalikan?" hindi makapaniwalang tanong ko.He chuckled. "Why not?"Mabilis akong napaharap sa kanya. "Eh ang dami kayang tao. Makikita tayo," reklamo ko.Yumuko siya saglit para damputin iyong kulay blue na stuff toy. Pagkatapos ay inabot niya sa akin iyon."You don't want to do that here? Pwede namang sa loob ng kotse," utas niya at nagkibit balikat."Sige," lutang kong sagot at tumango pa.Natawa siya nang makita ang reaction ko nang ma-realize ang aking sinabi."Ah. I mean... ahmm... ano," utas ko. Hindi alam kung ano ang sasabihing palusot upang mapagtakpan ang nakakahiya kong sinabi kanina.Napapiling siya habang tumatawa pa rin. "Don't be shy. Hindi pa naman ngayon, mamayang pauwi na lang," sambit niya at kinindatan ako.Pinanood ko siyang maglakad patungo sa kung saan.Tumigil siya at lumingon. Bumaling siya sa akin.Nang makitang hi

Sachriana's P.O.V."Sach, ayos ka lang ba?" Agad akong dinaluhan ni Ally nang bigla na lang akong bumagsak sa may upuan.Nanlambot kasi ang mga binti ko at nawalan ang mga ito ng lakas kaya naman sa huli ay bumagsak ako.Mabuti na lang ay katabi ko lang ang upuan kung kaya naman doon ako dumugpa.Mabilis ding lumapit sa akin si Mel. "Anong nangyari sa'yo?" tanong niya.Napatitig ako sa kanya. Wala akong narinig na pag-aalala sa kanyang boses. Bakit parang irititasyon ang sumilay sa kanya."Napagod lang siguro ako kaya nanghina ang mga bintj ko," palusot ko upang hindi na mag-alala si Ally. Upang hindi na sila mag-alala."Alright. Anyway let us start our talks," Mel said and sat beside me.Si Ally naman ay sa kabila umupo. Ngayon ay nakagitna na sa amin ang maiksi ang buhok."So sino nga itong new suitor mo?" Ally started.Malandinh tumawa si Mel at kinikilig na nagtakip sa kanyang bibig."Dati ay ayaw ko siyang payagan. Pero noong napansin kong may gustong pumasok na ibang babae sa ka

Sachriana's P.O.V.Nang makarating na kami sa harapan ng bahay nina Melody ay ginising na siya ni Diyon.Pinanood ko siya sa mahina niyang pagtapik sa babae.Hindi ko ipag-kakaila na may selos akong naramdaman.Lagi kong napapansin ang mga sweet gestures niya sa aking pinsan.Kaya naman kahit na alam kong ako ang niligawan niya ay may parte pa rin sa akin na hindi makapaniwala lalo na at alam kong nagkaroon siya ng pagtingin kay Melody.Napatingin siya sa akin nang buksan ko ang pintuan ng kanyang kotse. Bumaba na ako binuksan ang pintuan kung saan si Mel."Mel, gising na. Baka lumabas na si Kuya Marky niyan." Saka ko niyugyog ng mahina ang aking pinsan.Nakapag-text na pa naman ako kanina kay Kuya Marky. Malamang ay lalabas na siya niyan.Dahan-dahang iminulat ng babae ang kanyang mga mata.Muntikan na akong mapahalakhak ng walang lamang nang magtama ang tingin nilang dalawa. Just like on those romantic drama, iyong may pa-slow motion habang magkatitigan ang mga bida.Umiwas ako ng t

Sachriana's P.O.V.Matulin na lumipas ang mga araw. Palagi na rin kaming nagkakasama ni Dyion. ‘Yung pangarap ko dati ay nararanasan ko na.“Kumusta naman ang lagi niyong paglabas ng fafa mo?” ma-intrigang tanong ni Jairo.Napaikot na lang ako ng mga mata. Paano kasi ay lagi niyang tinanong sa akin iyan. Araw-araw. Para bang siya ang human diary ko sa mga nangyayari sa amin ni Dyion.“May lakad kami ulit bukas,” sagot ko.Siya ang kakwentuhan ko tungkol sa aking umuusbong na love life. Hindi naman na kasi kaming madalas magkakasamang magpipinsan. Busy na sila sa pag-aaral at ako naman ay busy sa pagtatrabaho. Isa pa ay hindi naman talaga ako makakapag open up sa kanila. Lalo na kay Melody.Gusto ko mang magkwento kay Ally ay hindi ko na lang itinuloy. Alam kong may problema siya ngayon tungkol sa pamilya nila.Isa pa sa tagal ko nang nakakasama ang baklitang ito ay alam kong mapagkakatiwalaan ko na siya.“Talaga?” excited niyang tanong.“Yup,” tumango ako. “Kasama ang mga kabarakada n

Sachriana's P.O.V.After he said those words, I pushed him at nag-swimming papalayo sa kanya. Tinatago ko ang pagkapula ng aking mukha. Kinikilig kasi talaga ako at hindi ko iyon mapigilan.“Hey!” rinig kong sigaw niya. Narinig ko rin ang lagaslas ng tubig na ibig sabihin ay sinundan niya ako.Nang mahuli niya ako ay ipinalupot niya ang mga kamay niya sa aking baywang.“Let’s just swim,” pagtutol ko.“Together,” bulong niya sa aking tainga at pinaikot ako paharap sa kanya. Pinagtama niya ang mga paningin namin at ngumiti.Natigil ako at pinagmasdan ang kanyang mukha. His smile is so beautiful. I hope that I can be his happiness.“Baka matunaw naman ako,” panunuya niya at ipinakita ang kanyang mapuputing ngipin.Inilagay niya ang takas ng buhok sa likod ng aking tainga. Hinaplos niya ang aking mukha habang mataman na nakatitig sa aking mga mata.“Can we stay like this for a while?”Hindi ako sumagot. Ipinikit ko ang mga mata ko nang dahan-dahan niyang sakupin ang pagitan naming dalawa.

Sachriana's P.O.V.Hindi na ako muling umimik pagkatapos niyang magsalita. Bakit pa ba niya ako kinakausap? Dating gusto kong kausapin niya ako ay ipinagkakait niya. Ngayon naman na gusto ko nang mag-move on ay saka niya ako papansinin.Bumaling sa akin si Ally. “Oo nga pala, nandoon din si Erin. Tinatanong ka niya palagi sa akin,” saad nito at tinignan pa ang reaksyon ng katabi ko.Napatango naman ako at napangiti. “Miss ko na ring makipagkwentuhan sa kanya,” sagot ko.Natawa sa akin si Ally kaya naman nagtaka ako. Kumunot ang noo ko at nakuha lang ang ibig niyang sabihin nang ininguso niya si Dyion.Nakakunot ang noo nito at magkasalubong na ang mga kilay. Ano na naman bang problema niya?“Chill, Dyion,” natatawang saad ni Lewis.Bumaling na ako rito. Sinalubong niya ang tingin ko. Nakita ko ang pagseselos… selos? Bakit naman?“Napano ka?” hindi ko na maiwasang tanong sa kanya.Hindi siya sumagot at tinarayan lamang ako. Grabe, mga sis. Kung hindi ko lang alam na si Melody talaga an

Hindi na siya nakatanggi pa nang idampi ko na ang cotton buds na may antiseptic sa kanyang sugat. I heard him grunt kaya naman napatingin ako sa kanyang mukha. Sobrang focus ko kasi roon sa kanyang sugat. "Napano ba kasi iyan?" pasimple kong tanong. I am so worried and curious at the same time with that. Tinaasan niya lang ako ng isang kilay. Wala akong napalang sagot. Bumalik na lang ako sa pag gagamot sa kanyang sugat. Dahil maliit lang iyon ay saglit lamang. Tinabi ko na rin ang mga ginamit ko. Pagkabalik sa kama, bago matulog ay may sinabi siya. "Get ready tomorrow. The wedding organizer will come here," he said. Kinabahan ako dahil sa kanyang sinabi. Kung mayroong wedding organizer, ibig sabihin ay malapit na ang kasal naming dalawa. Matatali na talaga kami sa isa't isa. Pero wala pa ring pag-usbong sa plano kong mapa ibig siya. Ayaw kong ikasal na ni kakarampot na pagtingin sa akin ay wala siya. Dumating nga ang kinabukasan. Pagkagising ko ay natutulog pa siya. Nagkaroon

Loreiz Mangiliman's P.O.V."I will just go to the comfort room," paalam ko sa kanya.He nod his head. "I will go out. If you want something, just call Manang," he said.Tumango rin ako at mabilis na naglakad patungo sa comfort room.Pagkalabas ko nga ay wala na siya.Bumalik ako sa harapan ng wooden drawer. Gumugulo pa rin sa utak ko ang baril na nakita.Binuksan ko ulit iyon at napakagat sa labi nang makitang wala na iyon roon. Kinuha na niya.Nanlalambot ang mga paa ko habang naglalakad patungo sa may kama.I landed there and stare at the ceiling.Bakit siya may baril? Anong purpose niya?Nag-isip ako ng maaaring dahilan.Tama. Mayaman siya. Kilala siyang tao. Marahil ay maraming naiingit sa kanya. O di kaya naman ay may magtangkang manakit sa kanya. He will use that as his weapon. Kailangan siya laging handa.Iyon nga! That's the most fitted explanation kung bakit mayroon siyang ganoon.Napanatag ang loob ko sa paniniwalang iyon nga ang dahilan.Dahil walang magawa sa loob ng kwart

Loreiz Mangiliman's P.O.V. My mouth gaped when I heard those words. What the?Araw-araw na lang ba akong magugulat?Life is full of surprises. I never expect it to be like this.Dati pinangarap ko siya, pinapangarap ko pa rin naman hanggang ngayon. Pero hindi ko lang inaasahan talaga na magiging mabilis ang mga pangyayari. Kakaiba talaga.Wala na akong nagawa kung hindi ang sumama sa kanya palabas.Bago tuluyang makasakay sa kanyang sasakyan ay tumingin muna ako sa aking ama. Yumuko lamang siya.I sighed because of that. Pinamimigay na niya talaga ako.But as he said, hindi naman siguro ako papabayaan ni Maxeruz.Hindi naman siya siguro papayag sa ganoong deal kung ang tingin niya sa akin ay magiging pabigat lamang. Hindi naman siya siguro papakasal sa akin kung wala akong pakinabang sa kanya.Tahimik lamang ang byahe namin. I want to open some topic, but he is so busy with his phone. Seryoso ang mukha niya habang nagtitipa.Iyong babae kayang nililigawan niya iyon?Ano na nga bang n

Loreiz Mangiliman's P.O.V."Engagement?" nalilito kong tanong.Pinagloloko ba ako ng mga tainga ko at ganito ang naririnig ko?Muntikan na akong matawa. Mali lang siguro ang pagkakaintindi ko. Masyado na yata akong nahihibang.Magsasalita pa lang siya nang maunahan ko na. "Business engagement ba ang ibig mong sabihin?" tanong ko ulit.Sumandal siya sa upuan habang nakatitig pa rin sa akin. Pagkatapos ay umigting ang kanyang panga. Tila ba hindi natuwa sa aking tinanong.Kay Daddy ako bumaling. Hindi ko alam anong klaseng ekspresyon ang nasa mukha niya.Tumikhim ako dahil natahimik pagkatapos ng tanong kong iyon. Para bang isang malaking joke ang sinabi ko. Iyon nga lang ay walang tumawa.Bumalik ang tingin ko kay Maxerus, ganoon pa rin siya sa akin. Mataman pa ring nakatingin.Napalunok ako. Hindi ko kaya ang ganyang paninitig niya. Nakakapanghina.Ganito pala talaga kapag nasa harapan mo iyong taong gustong-gusto mo. Manlalambot ka.Nabigla ako nang tumayo ang aking ama. "Mabuti pang

Loreiz Mangiliman's P.O.V."Ah!" I shouted. Mabuti na lang ay napakapresko ng hangin dito sa park.Kakatapos ko lang last month sa course ko. I graduated as a fashion designer here in France. Napagpasyahan kong mag stay muna rito upang mag-enjoy. Puro aral lang kasi ang inatupag ko.Well, may isa pa pala akong inatupag. Ang pagiging busy sa pag-i-stalk sa crush ko. Never naman akong pinansin niyon kahit naman sobrang papansin ako. Sinasadya ko pa ngang mag-react ng heart sa mga stories niya para naman mapansin niya talaga ako.Nag-wave pa nga ako, pero wala talaga. Saka ko lang napagtanto na may iba pala siyang gusto. Nakita ko kasi sa post niya iyong preparation niya sa panliligaw.And here I am, busy looking at the flowers in front of me. Wishing that I can move on from him.Hindi naman talaga malalim ang nararamdaman ko para sa kanya. Nanghihinayang lang ako kasi feel ko napaka compatible namin sa isa't isa. Feeling ko bagay kami. Pero ganiyan talaga. Ano bang magagawa ko kung hind