Chapter 3: Date

Sachriana's P.O.V.

After he said those words, I pushed him at nag-swimming papalayo sa kanya. Tinatago ko ang pagkapula ng aking mukha. Kinikilig kasi talaga ako at hindi ko iyon mapigilan.

“Hey!” rinig kong sigaw niya. Narinig ko rin ang lagaslas ng tubig na ibig sabihin ay sinundan niya ako.

Nang mahuli niya ako ay ipinalupot niya ang mga kamay niya sa aking baywang.

“Let’s just swim,” pagtutol ko.

“Together,” bulong niya sa aking tainga at pinaikot ako paharap sa kanya. Pinagtama niya ang mga paningin namin at ngumiti.

Natigil ako at pinagmasdan ang kanyang mukha. His smile is so beautiful. I hope that I can be his happiness.

“Baka matunaw naman ako,” panunuya niya at ipinakita ang kanyang mapuputing ngipin.

Inilagay niya ang takas ng buhok sa likod ng aking tainga. Hinaplos niya ang aking mukha habang mataman na nakatitig sa aking mga mata.

“Can we stay like this for a while?”

Hindi ako sumagot. Ipinikit ko ang mga mata ko nang dahan-dahan niyang sakupin ang pagitan naming dalawa. Ilang sandali nga lang ay naramdaman ko na ang paglapat ng kanyang labi sa akin.

“Dyion…” usal ko nang matapos na kami.

Mas inilapit niya ako at pinagdikit ang mga katawan naming dalawa. Nagkalapat ang mga noo at tanging ang paghinga at lagaslas ng tubig ang naririnig.

I wish that I can stay with him like this forever. I wish that I can always share times like this to him. I am in love to this feeling, to this moment, and to this man.

“I want to cherish this moment,” bulong niya habang nakapikit. Tila dinadama ang sandaling ito.

Tumango-tango ako upang malaman niya na kagaya niya ay ganoon din ang aking gusto.

Ilang saglit lang ay naisipan ko nang tapusin iyon. Itinulak ko siya nang mahina. “Mag-swimming na tayo,” pagbasag ko sa katahimikan.

Tumango siya at mas lalong hinigpitan ang hawak sa aking baywang. Binuhat niya ako at naglakad sa loob ng pool.

“Hindi naman tayo lumalangoy eh,” natatawang reklamo ko.

“But I want to hold you,” saka siya ngumuso.

Natawa ako at kumuha ng tubig pagkatapos ay inihampas iyon sa kanyang mukha. Nabigla siya kaya naman nabitawan niya ako. Mabilis akong lumayo nang makitang gaganti siya.

“Stop it!” sigaw ko at lumalangoy pa rin palayo sa kanya.

Mas malakas ang pwersa niya kaya naman siguradong mas masakit ang hampas ng tubig kung tatama ito sa akin.

Malakas akong napatawa nang madakip na niya ako. Hinila niya ako papalapit sa kanya at mahigpit na hinawakan sa kamay.

“You’re so naughty,” he huskily said.

Napaiwas ako ng tingin at napanguso. Isinunod niya ang kanyang mukha at mablis akong ninakawan ng halik.

“Hala ang daya naman!” parang bata kong sigaw.

He chuckled sexily. “Get even to me, Baby,” pang-aakit niya.

Akala niya siguro ay hindi ko iyon gagawin kaya naman nang hinila ko ang kanyang batok ay naramdaman ko ang pagkagulat niya.

I will really get even to you!

Pinaglapat ko ang mga labi namin at ginaya ang kanyang ginagawa tuwing naghahalikan kami. Kinagat ko ang labi niya at ipinasok ang aking dila.

“You’re good at kissing now, huh,” he said and smirked at me.

“Marunong naman talaga ako. You are not even my first kiss,” pagmamatapang ko. I know that I lied.

I never experienced it to other. Kiss on cheeks and forehead only.

“Really?” mas lalong bumakas ang ngisi sa kanyang mukha, tila ba ayaw maniwala sa akin.

I crossed my hands in front of my chest. “Are you insulting me?” Pinaliitan ko siya ng mga mata.

“Who is your first kiss then?” mapanuya pa rin niyang tanong.

Lumikot ang mga mata ko. “One of my ex,” pagsisinungaling ko ulit.

“Liar,” bulong niya.

“What?” inis kong tanong.

“For all I know you don’t even have an ex, Baby. I’m not belong too. Hindi mo ako ex dahil magkasintahan tayo.”

“But I do have… iyong mga dati kong ka-mutual understanding,” pagpupumilit ko pa rin.

Hinuli niya ang aking tingin at ngumuso sa akin. “That’s not even counted.”

Nanlaki ang mga mata ko. “Bahala ka nga. If you don’t want to believe me, then fine,” pagsusungit ko.

“Ang sungit mo pala talaga.” Saka siya tumawa nang malakas.

Hinampas ko siya sa kanyang dibdib. “Hindi naman ako masungit!”

He amusedly looks at me. “Yeah… you are not.”

“You don’t even know things about me. Besides we are not that really close kaya naman hindi mo pwedeng agad sabihin na masungit ako.”

Ipiniling niya ang kanyang ulo at tinitigan ako ng ilang segundo. Linapit niya ang bibig niya sa aking tainga. “You don’t even know what you are saying.”

Napatuwid ako at natigilan. What does he mean? Does it mean… that he know a things about me?

“Manhid ka pala.”

Matulin na lumipas ang mga araw. Mas naging malapit kami sa isa’t isa. Naghiwalay nga kami sa araw na iyon but the things that he said is still lingering to my head.

Paano ko naman iyon makakalimutan? Ayan tuloy at babalikan ko na naman ang nangyari.

“Why do you want to break up with me?” he asked while wearing his clothes.

Nandito na kami ngayon sa kanyang kwarto. Nagbibihis na kami pagkatapos nang paglangoy namin.

We spent hours there. Enjoying the water under the sun while his harms are wrapped around me.

“We are not even official. It’s just a game,” I answered. I look at my reflection on the mirror.

Lumapit siya sa akin at tumayo sa aking likuran.

“Do you want to make it official?”

Napatingin ako sa kanya dahil sa tanong niya. Nakasalubong ng mga mata ko ang napakaseryoso niyang mga mata.

“Ah?”

“Then make us official,” he seriously said.

Napatayo ako at napatanga sa kanya. Does he really mean it? If yes… then I will grab this chance. But how can he be so serious at me while liking my cousin?

“Are you serious?” Pinilit kong tumawa.

“Yes, I am,” mabilis niyang sagot.

Doubts are filling my head. Thinking of the times of him with Melody while laughing and enjoying each other’s company. On how his eyes bloom a spark whenever he sees my cousin.

Are you really serious at me? Or it is just because you are enjoying my company and a so deep thing happened between the two of us. We share a desired on the bed. We let are body collided.

Huminga ako nang malalim bago sumagot. “I am not an easy girl, Dyion. Even tho we share things in bed that doesn’t mean na agad mo na akong makukuha ulit,” I seriously said.

“I know, Sachriana. I am willing to do anything just to get you.” Walang bakas ng kasinungalingan sa kanyang mga salita. Totoong-totoo ang mga iyon.

“Then court me,” lakas loob kong sambit at napapikit nanag mariin.

Hindi naman siguro masama iyon ‘diba? Ayos lang naman siguro na sabihin ko iyon sa taong mahal ko. I want to feel his sincerity towards me so that I can feel the security that I am not just for a game. So that I can erase the doubt that he likes my cousin and not me.

Naramdaman ko ang paghagod ng kanyang kamay sa aking braso. “I am willing to do that, Baby,” he whispered.

Doon na ako napabukas ng mga mata. I can feel the sincerity and willingness on his eyes.

Napabalik ako sa huwisyo nang kausapin ako ni Wena na katabi ko ng cubicle.

“May bagong issue ngayon. Kukunin yata iyong isang artista para ma-interview,” pagkukwento niya.

Natigil ako sa pagtipa at napatingin sa kanya. “Talaga? Sino naman?” pagtatanong ko.

“Hindi pa ni-rereveal eh,” she said and shrugged her shoulders off.

“Pero malaki ang impact noon sa company kung makakakuha nga talaga ng interview sa isang artista,” saad ko at ini-imagine ang magiging outcome.

“True. Sana nga ay magkatotoo talaga,” nangingiti niyang sambit. “Pag pa naman may project na successful ay nagiging galante si Sir Gabriel.”

Pagkatapos niyon ay nagpatuloy na kami sa kanya-kanyang gawain. Ang alam ko ay may ni re-review siyang sulatin. Ako naman ay nagsusulat tungkol sa issue na ibinigay kanina ni Sir Gabriel.

Tanging ang ingay lang ng mga keyboard ang naririnig sa buong palapag. Dahil nga isa ito sa mga pinaka successful na company ay seryoso dapat ang pagtatrabaho. Karamihan sa amin ay mga babae. Nabibilang lang siguro sa daliri ang mga lalaki lalo na at may mga malalambot pa.

Napatingin ako sa phone ko nang mag-vibrate ito.

“Are you free today?” tanong ni Dyion.

Napatigil ako at pa ulit-ulit na binasa iyon. Hanggang ngayon kasi ay na o-overwhelmed pa rin ako sa mga pinapakita at pinaparamdam niya sa akin. I mean, yeah, I love him and here he is fulfilling my dream.

Nag-isip pa ako ng magandang i-reply sa kanya. Pa ulit-ulit ko pa iyong tinipa at tila nahihiya na i-click ang send button.

“Yep,” sagot ko at naglagay pa ng smiley face emoji sa dulo.

Napatawa ako nang mahina sa aking sarili. What’s with the smiley, Sach? Para tuloy akong teenager dito na ti-next ng crush niya kaya sobra kung kiligin.

“Uy, bakit ka nag-bablush?” natatawang tanong sa akin ni Wena at napadako ang tingin sa hawak kong phone. “Boyfriend mo?” pang-uusisa pa niya.

Nagkibit-balikat ako. “Hindi pa,” nakangiti kong sagot.

Napapiling na lang siya at napangiti. Yeah, right at may ‘pa’ talaga ah. You are really expecting, self.

Dumating ang lunch break at nakasabay ko na sila. Hindi sila mahirap pakisamahan dahil friendly silang lahat kaya naman hindi ako na a-out of place.

“Saan tayo kakain guys?” pagtatanong ng beking si Jairo sa umaga at Jaira naman sa gabi.

“Diyan na lang sa malapit,” pag-sagot ni Nica.

“Hindi ba talaga sasama sina Aubrey?” pagtatanong ko.

Nasa elevator na kami at nagpaiwan ang dalawang kasamahan namin. Sina Jayce at Aubrey.

“Busy kasi sila roon sa project na nakatoka sa kanila,” sagot ni Wena at lumabas na.

Sumunod na ako. Naglakad lang kami saglit hanggang sa mapadpad kami sa malapit na fast food. May katabi rin itong restaurant. Dahil nga wala pa kaming sweldo ay tipid-tipid na muna.

Papasok pa lang sana ako nang mahagip ng mga mata ko si Dyion na papunta sa restaurant. Hndi ako napansin nito dahil busy siya sa kanyang phone. Tuluyan na nga siyang pumasok, ganoon na rin ang aking ginawa.

“Sino tinitignan mo riyan?” pagtatanong na naman ni Wena.

Pumiling ako. “May nakita lang akong kakilala,” sagot ko at iginiya na siya papasok.

Humanap na kami ng mauupuan at pinagdugtong-dugtong pa iyon. Sina Wena at Jairo na ang nag-order.

Ilang saglit lamang ay dumating na sila at nag-umpisa na kaming kumain. Nagkukwentuhan din tungkol sa mga paparating na projects at sa kung ano-ano pang mga bagay.

“Pansin ko lang na parang may namamagitan kina Aubrey at Jayce,” kinikilig na sambit ni Gino.

Napatango naman nang mabilis si Jairo. “Pansin ko rin. Sayang at fafa pa naman si Jayce pero dahil frenny ko naman si Aubrey ay pauubaya ko na siya,” madramang saad nito.

Natawa kaming lahat dahil doon. Ito talagang si Jairo!

“Bar ka na lang mamaya, Sis. Bingwit ka ng foreigner,” Aileen suggested and winked at him.

“Ay bet ko ‘yan! Baka naman pwede niyo akong samahan?”

“Hala busy ako sa nirereview ko,” salansang ni Wena.

Ganoon din ang naging dahilan ng iba.

Bumusangot tuloy ito at tumingin sa akin gamit ang mga mata niyang umaasa.

Tatango na sana ako dahil gusto ko rin naman siyang samahan ang kaso ay naisip ko iyong text ni Dyion.

“Sorry. May imi-meet kasi ako mamaya,” saka ako alanganing ngumiti.

He rolled his eyes at me. “Naku naman. Ako na lang nga at kapag nakahanap ako ng maraming fafa ay hindi ko sila ishi-share sa inyo.”

Napatawa na lang kami ulit at tumuloy na sa pagkain. Pagkatapos ay nagpahinga muna kami sandali bago nagpasyang lumabas.

Saktong paglabas ko ay ang paglabas din ni Dyion sa katabing restaurant. Napansin na ako nito at napangiti nang maliit.

Natigil ako nang makitang papalapit ito sa akin.

“What time is your out?”

 “Ahmm…” Napatingin ako sa kasamahan namin na nakatanga. “Tapos na ako ng six,” pag-sagot ko.

Tumango siya at mas lumapit sa akin. “See you tonight then.” Saka niya ako mabilis na hinalikan sa pisngi. “I still have meeting,” paalam niya at umalis na.

Mabilis na lumapit sa akin si Jairo at sinabunutan ako nang pabiro. “Kilala mo pala si Fafa Dyion? Anong relasyon niyo?”

“Siya ba iyong ka-text mo kanina? Hala jackpot ka pala, Sach!” sigaw ni Wena.

“Alam mo bang tuwing nakikita namin siya ay na i-intimdate kami. Grabe naman kasi ang appeal. Napaka gwapo at smoky hot,” kinikilig na sambit ng isa pa naming kasama.

“Wala namang kami,” sagot ko at ngumuso.

“Pero may pahalik sa pisngi at pa-see you tonight! Kaya naman pala hindi mo ako masamahan,” sabat ni Jairo.

Natawa na lang ako sa reaksyon nila at nauna nang lumakad. Ganoon pala ang impact ni Dyion sa mga tao. Akala ko ay ako lang ang sobrang namamangha sa kanya. Ang dami ko pala talagang kaagaw.

Pagkabalik sa loob ay naging tahimik na kami. Serious mode ulit para sa ikakaunlad ng trabaho.

Dumating ang oras at si Wena pa talaga ang nagpaalala. “Baka nandiyan na ang suitor mo,” excited niyang sambit na akala mo ay siya ang makikipagkita kay Dyion.

“Out ka na, Sis. Sabihan mo ako kung gaano kasarap si Fafa Dyion,” pambibiro ni Jairo, ay Jaira na pala dahil gabi na.

Tumango na lang ako habang natatawa.

Nag-text na sa akin si Dyion na nasa ibaba na siya.

Habang naglalakad ay inaayos ko ang buhok ko. Pinaglapat ko pa ang labi ko para naman mabigyang buhay iyon. Namamawis din ang mga palad ko dahil sa kaba.

Pagkarating ko nga ay naroon na siya sa harapan. Nakasandal sa nguso ng kanyang kotse habang nakatingin sa kanyang phone.

Napabagal ang hakbang ko at pinagmasdan siya sa ganoong pwesto. I never thought that I will see him waiting for me. Kung panaginip ito ay pakisampal ako nang malakas. Pero mas mabuti siguro kung huwag na lang akong gisingin.

Tumaas ang kanyang tingin at napadako iyon sa akin. Pinaikot niya ang phone sa kanyang kamay habang pinagmamasdan akong lumakad. Nang makalapit na ako ay ibinulsa na niya iyon at umayos na ng tayo.

“Hi,” awkward kong bati. Hindi ko alam kung paano nga ba ako magsisimula.

“Hi,” he said and flashed a smile at me.

Pinatunong na niya ang kanyang kotse at pinapasok na ako roon.

“Hmm… saan tayo pupunta?” I asked.

Nagsimula na siyang magmaneho. “Just there,” simple niyang sagot.

Napa “ah” na lang ako at hindi na muling nagsalita.

Saglit lang naming binaybay ang daan at nakarating kami agad sa harapan ng isang… hotel?

“Hotel?” hindi siguradong tanong ko sa kanya.

Nasa loob pa rin kami ng kotse at busy siya sa pag-papark ng sasakyan.

Napatawa siya nang mahina sa aking reaksyon. “Is there any problem?” he asked.

Nailagay na niya nang maayos ang kanyang kotse sa tabi ng isang pick up.

“Bakit tayo nasa hotel?” Napngiwi ako.

“We’re going to eat inside,” he said and chuckled.

Napatango ako nang mabagal at napabuga ng hangin. Nabigla na lang ako nang inilapit niya ang kanyang mukha sa akin.

“Your mind is playing, huh,” ngumisi siya at ipiniling ang ulo. “Don’t worry. We’ll not going to do that… yet.” Inilayo na niya ang kanyang sarili at lumabas na.

Binuksan niya ang pintuan sa side ko at inalalayan akong makababa. Pakiramdam ko ay namumula pa rin ang mukha ko dahil sa naisip ko kanina. Ano ba naman kasi iyan at napakalawak ng imagination ko.

Nakahawak siya sa baywang ko habang papasok kami. Binati pa kami ng guard. Dumiretso kami sa may bandang restaurant sa loob ng hotel.

“Pwede naman tayo roon sa malapit na restaurant sa working place natin,” saad ko habang binabasa ang menu.

“This is our first date. I want it to be special,” serysoso niyang saad at ibinaba ang hawak na menu. Pinitik niya ang kanyang daliri at lumapit sa amin ang isang lalaki.

A date. Really?

“What’s your order, Sir?” the waiter asked.

“Two boeuf bourguignon and a bottle of cabernet sauvignon.”

Grabe naman at wala akong naintindihan. Sorry na, hindi naman kasi ako madalas sa mga restaurant. Kapag kasama ko lang ang mga pinsan ko, lalo na at napakasosyal ng mga iyon. Lalo na si Melody.

Dumating na ang mga order at nag-umpisa na kami. Bubuksan na sana ng waiter ang wine ang kaso ay pinigilan siya ni Dyion.

“I can do it,” mariin niyang sambit.

Napatango na lang tuloy iyong waiter at umalis na.

“Bakit naman parang galit ka roon sa waiter?” pagtatanong ko habang ini-slice ang karne.

“He’s been looking at you for so many times,” iritado niyang saad.

Napangiti naman ako. Nagseselos ba siya?

Naging masaya ang pag-uusap namin. Kahit minsan ay tipid siyang magsalita ay nakakuha pa rin ako ng iilang impormasyon tungkol sa kanya. We are in the getting to know stage.

Nakasakay na kami ngayon sa kanyang kotse. Binabaybay na ang daan papunta sa bahay namin. Nagtagal kami roon at mag-aalas nuebe na. Hindi ko alam kung gising pa ba si Daryl o tulog na.

Binuksan ko ang radyo para na rin hindi masyadong tahimik at awkward.

Kasagsagan ng traffic ay tumunog ang kanyang phone. Nakalagay iyon sa dashboard kaya naman kitang-kita ko ang caller.

“Mel” with a heart emoji pa talaga.

Ako na mismo ang nagpatay ng radyo. “You can answer it. Baka importante,” mahina kong saad.

Tumingin muna siya saglit sa akin bago iyon kunin at sagutin.

I am not naïve. Alam ko naman na ang Mel na iyon ay si Melody. Hindi naka loud speaker kaya naman hindi ko rinig ang pinag-uusapan nila. Tanging oo at hindi lang ni Dyion ang nasagap ko.

Magkatawagan pala sila? Akala ko kasi ay magka-chat at magka-text lang.