6.

Kalmadong at hindi pinahalata ni Marga na pinisil niya ang kanyang palad, upang masaktan at maiyak, upang maipakita na siya ay tunay na nag-aalala.

Tumingin si Zack sa kanya nang malamig ng ilang segundo. "Siguraduhin mo na totoo ang sinabi mo."

Matapos ang ilang sandali, inilayo ni Zack ang kanyang tingin at lumapit kay Manny na naghihintay sa gilid, "May balita na ba mula sa pulis?"

Sumagot si Manny nang may mabigat na tono, "Wala pa, master." Pagkatapos sabihin iyon, tiningnan niya ang kanyang master ng maingat at may pag-aalala.

Ang Young lady ay mahal na mahal ng kanilang amo. Sa mga nagdaang taon, naging target ito ng maraming tao, dahil ito ay kaisa-isang anak ng pinakamayamang tao sa bansa na si Zack Saavedra. Sinusubukan na targetin ito ng mga kalaban sa negosyo, minsan na rin itong muntik madukot. Kaya naman ang kaniyang master ay mas naging protective sa anak nito.

Ngayon ay hindi nila mahanap ang Young lady kahit saan, at kahit ang pulis ay walang balita, kaya't naisip ni Zack na maaari itong nadukot.

Nang maisip ito, biglang dumilim sa galit ang mga mata ni Zack, at mariin niyang sinabi, "Magdagdag ng mga tao at palawakin ang saklaw. Dapat mahanap ang anak ko ngayong araw na ito!"

Bakas ang galit sa matigas at ma-awtoridad na boses ni Zack, kaya naman si Manny at ang iba pa ay mabilis na sumagot ng magalang sa kanilang Master.

"Masusunod!"

Bago pa man siya lumingon at umalis, tumunog ang cellphone ni Zack.

Impatiently niyang kinuha ang kanyang cellphone at halos ibaba na ito nang makita niyang hindi pamilyar ang numero. Wala siyang gana na sinagot ang tawag. Im

Nang maalala ang kaniyang naisip kanina, nagtiim ang bagang ni Zack at sinagot ang tawag ng walang ekspresyon.

Nang ma-konekta ang tawag, isang malambing na boses ng babae ang nagsalita, "Hello?"

Nang marinig ang boses na ito, bahagyang pumikit si Zack, may bahagyang pag-aalinlangan sa kanyang mga mata.

Ang boses na ito... pamilyar at eksakto na kapareho ng babaeng nakita niya kanina!

Ang imahe na kanyang nakita sa airport kanina ay biglang sumagi sa kanyang isipan...

"Hello? May nakikinig ba?" tanong ni Rhian nang maghintay ng matagal, walang tumugon sa kanya.

Nang makabawi, isinantabi ni Zack ang kanyang mga iniisip at maikli niyang sinagot ito nang, "Oo."

Sa pagkakarinig ng may sumasagot mula sa kabilang linya, huminga ng maluwag si Rhian, "Hello, ganito po kasi ang nangyari, nakita ko ang isang batang babae dito, at ang tawag na ito ay galing sa kanya. Kayo ba ang kanyang ama, tama ba? May oras ba kayo para pumunta at sunduin siya ngayon?"

Ang boses ng babae ay malinaw na narinig at nag-echo sa mga tenga ni Zack. Habang ito ay patuloy na nagsasalita, siya namang dilim at lamig ng mata niya. Nang ang kanyang boses ay bumaba, tila binalot ng yelo sa lamig ang damdamin niya.

Hindi siya maaaring magkamali! Siya ito! Kahit maraming taon na ang lumipas, hindi niya kailanman magagawang kalimutan ang boses na ito!

Rhian Fuentes!

Talaga na nagbalik ka na!

Nagtagis ang bagang ni Zack, ibinaba ang kanyang boses, at nagtanong, "Nasaan ka?"

Sumagot si Rhian agad, "Nasa Romantic Restaurant kami, naghihintay kami rito ng mga kasama ko. Pupunta ka na ba sa restaurant para sunduin siya?"

"Sige, darating ako kaagad."

Pagkatapos sabihin iyon, diretsong ibinaba ni Zack ang cellphone at sinabi kay Manny, "Maghanda ng sasakyan, tayo ay pupunta sa Romantic Restaurant."

Hindi alam ni Manny kung saan nanggagaling ang galit ng amo, "Masusunod, master!" mabilis niyang tugon.

Habang tinitingnan ang itim na screen ng kanyang cellphone, naramdaman ni Rhian ang hindi maipaliwanag na pagkabahala sa kanyang puso.

Ang boses ng lalaki kanina ay tila paos.

At ito ay pamilyar...

Gayunpaman, hindi maisip ni Rhian kung saan niya ito narinig, kaya't nagkabitbalikat na lamang siya at inalis ito sa isip.

"Gutom ka na ba?"

Kanina pa nakatayo sa labas si Jenny, hindi na niya kaya pang tiisin ang gutom. "Nagugutom na ako, Rhian, gutom na rin ang mga bata. Pumasok na tayo sa loob at kumain muna. Maaari naman natin palabasin ang batang iyan sa oras na dumating ang magulang niya."

Nakangiting tumango si Rhian sa kaibigan. "Mauna na kayo, maghihintay muna ako dito." Umupo siya para pantayan ang batang babae at tanungin. "Gutom ka ba? Kung gutom ka at ayos lang sayo ay dadalhin kita sa loob para pakainin. Parating na ang daddy mo, at kapag dumating siya, ihahatid kita palabas, ayos lang ba?"

Tiningnan siya ng batang babae ng ilang segundo, ang kanyang bilugang mata ay kumikislap, at medyo nag-aalinlangan.

"Kung ayaw mo naman, maghihintay ako dito kasama ka." Mahinahon na pagpapagaan ni Rhian sa loob ng bata.

Nang marinig ito, sabay na sinabi nina Rio at Zian na, "Maghihintay din kami dito kay Mommy!"

Natampal ni Jenny ang kanyang noo, "Ako na lang ba ang nagugutom dito? Baby girl, hindi talaga kami masamang tao. Dadalhin ka ba namin sa magandang restaurant at pambulikong lugar kung kami ay masama? Gutom ka rin, di ba? Huwag kang matigas ang ulo, pumasok ka na kasama si ate, okey?"

Sa sandaling iyon, ang mga mata ng lahat ay nakatuon sa batang babae.

Si Zian at Rio ay gutom na rin, kaya hindi nila napigilan ang mapatingin sa munting batang babae na may pag-asam.

"Huwag natin siyang pilitin."

Kinagat ng batang babae ang kanyang labi, lumapit ng dalawang hakbang kay Rhian, inabot ang manggas niya, at tumango sa kanya.

Naintindihan ni Rhian ang ibig sabihin ng paslit, at lumambot ang kanyang puso.

Gumalaw-galaw ang ulo ng bata.

Nang makita ito, ngumiti si Rhian at hinaplos ang ulo ng bata. Kinuha niya ang kamay ng batang nakahawak sa kanyang manggas, tumayo, at inalalayan ito pumasok sa loob ng restaurant.

Sumunod si Jenny sa likod, hawak ang kamay nina Rio at Zian. Habang nakikitang sumusunod ang batang babae ng nakahawak sa kanyang matalik na kaibigan, hindi niya napigilan ang magkomento, "Kanina ay takot na takot ang batang ito sa atin, pero bigla na lang naging malapit sa'yo." Pagkatapos sabihin iyon ay napabuntong-hininga siya, "Sa mundong ito, talagang sikat ang mga magaganda sa mga lalaki, babae, mapa-bata man, at matanda. Ang mundo talaga ay hindi patas."dagdag biro pa ni Jenny.

Napangiti si Rhian sa biro ng kanyang kaibigan, at hinigpitan ang hawak sa malambot na kamay ng maliit na bata nang hindi nagsasabi ng anuman.