Dalawampung minuto ang lumipas. Dahan-dahang huminto ang sasakyan sa Mansion ng pamilyang Saavedra. Hindi hinayaan ni Rain na may humawak sa kanya. Dahan-dahan siyang bumaba ng sasakyan, at naglakad papasok nang hindi hinihintay ang sinuman. Tahimik na sumunod si Zack sa anak. Pagkapasok ng mag-ama, narinig nila ang isang boses... "Rain!" Nasa sala si Marga, abala sa pag-browse sa kanyang cellphone nang marinig ang pagpasok ng mga yabag. Nang makita na si Rain at si Zack ito, agad siyang tumakbo para salubungin sila ng may pekeng ngiti. Mahigpit na niyakap niya ang maliit na bata, "Sa wakas ay bumalik ka na! Bakit ka umalis ng walang dahilan? Nag alala si Tita! Ayos ka lang ba? May sugat ka ba?" Habang sinasabi ito, sinuri niya ang katawan ng maliit na batang babae na may nerbiyos na ekspresyon sa mukha. Nabigla si Rain sa kanya at medyo natigilan nang ilang sandali. Nang marinig ang mapanlinlang na boses ni Marga sa kanyang mga tainga, unti-unting bumalik ang kanyang mga mat
Diretso silang bumalik sa bahay. Si Rhian at ang dalawang bata ay gutom pa rin, kaya't inubos nila ang lahat ng mga pagkain na kanilang inuwi ni Jenny. Pagkatapos ng dinner, umakyat ang dalawang bata sa kwarto para maligo. Tumingin si Jenny sa kanyang matalik na kaibigan nang may kahulugan, "Hindi ko maintindihan kung bakit ka nagtatago kay Zack? Di ba't nagkasundo kayong magdiborsyo noon? Bakit ka natatakot sa kanya ngayon? Umamin ka sa akin… totoo ba na mutual na desisyon ang inyong diborsyo? Kung oo, bakit ka nagtatago sa kanya? May kasalanan ka bang ginawa noon sa kanya?” Nang magtagpo ang kanyang tingin, hindi sinasadyang ibinaba ni Rhian ang kanyang mga mata, nag-alinlangan nang matagal, at pagkatapos ay nagpasya siyang sabihin ang sitwasyon noon. "Rhian, nagawa mo iyon?!” Hindi inasahan ni Jenny na may lakas ng loob ang kanyang matalik na kaibigan na pa-inumin si Zack ng isang uri ng sèx drùg kaya ito nagdalantao sa kanyang mga anak. Hindi nakakagulat na nais niya
**Saavedra Family Mansion.** **Malamig na gabi.** Tahimik na pumasok si Zack sa kwarto ni Rain at inayos ang kumot na kanyang itinapon. Ang maliit na batang babae ay mahimbing na natutulog. Tumingin si Zack sa kanya ng ilang sandali bago lumabas. Paglabas niya, nakita niyang papalapit si Manny at nag-ulat, "Master, pumunta ako sa restaurant na iyon para tingnan, pero sira ang surveillance ng restaurant at wala akong nahanap na kahit ano." Nang marinig ito, bahagyang kumunot ang noo ni Zack, "Ano ang ibig mong sabihin na walang natagpuan na kahit ano?" Kaduda-dua, sira ang surveillance ng restaurant? Mukhang medyo nahihiya si Manny at nag-atubiling sumagot, "Marahil ay coincidence lang. Sa katunayan, ang Madam... Hindi, si Miss Fuentes ay matagal nang nawala. Wala tayong balita tungkol sa kanya sa mga nagdaang taon. Malamang na hindi siya biglang magpapakita sa bansa." Nang matapos siyang magsalita, nakita niyang biglang sumeryoso ang mukha ng kanyang master. Naisip n
Sinundan ni Rio ang linya ng kanyang paningin at nakita ang batang babae na nakilala nila kahapon. Bahagyang kumurba ang magandang kilay ng maliit na batang babae. Sa oras na ito, si Rain ay nakatingin din sa kanila at pumapalakpak kasama ang ibang mga bata. Nang makita silang nakatingin sa kanya, nagkaroon ng bahagyang kasiyahan sa kanyang mga mata na parang tuwang-tuwa. Hindi niya inaasahang makikita ang dalawang bata na lalaki dito. Bagamat isang beses pa lamang silang nagkita, hindi niya maipaliwanag kung bakit nahihirapan siyang hindi sila magustuhan. Ngunit habang nakatingin siya sa kanila, naunang ibinaba ni Rio at Zian ang kanilang mga tingin. "Okay, kayong dalawa, maupo na kayo. May dalawang bakanteng upuan doon. Puwede ba kayong magsama?" Itinuro ng guro ang dalawang bakanteng upuan sa tabi ni Rain. Napatigil sandali sina Rio at Zian, ngunit wala silang sinabi. Tumango sila nang masunurin at pumunta sa upuan. Nang makita ang dalawang bata na lalaki na lum
Nang makita siya na biglang humarang sa harap ni Rain, napaatras si Cherry. Sabi ni Rio nang may katigasan: "Hindi ka ba tinuruan ng nanay mo kailangan mong humingi ng tawad kapag may nagawa kang mali. Itinulak mo siya, kaya dapat kang humingi ng tawad sa kanya!" Bagamat bata pa, may natural na kapangyarihan siyang taglay kapag nagpakita ng seryosong mukha. Napaatras si Cherry sa takot, tumingin sa paligid, umaasang may ibang bata na magsasalita para sa kanya. Matapos ang mahabang sandali, nang walang sumuporta sa kanya, nahirapan siyang ipagtanggol ang sarili, "Ako, ako ay..." Nag-"ako" siya ng matagal, ngunit hindi mailabas ang iba pang mga salita. Nang makita ang kanyang namumula na mukha, si Zian ay naglakad papalapit sa kanya, "Cherry, dapat maging mabait ka, hindi ka dapat nananakit sa iba, ito ay masamang asal. Hindi pinapayagan ang mga bata na makipag-away. Kaya, dapat kang humingi ng tawad sa kanya!" Kung ikukumpara kay Rio, mas malambot ang tono ni Zian, nguni
Walang alam si Rhian tungkol sa nangyari sa kindergarten. Pagkatapos niyang umalis sa kindergarten, nagpunta siya upang mag-ulat sa research institute na itinatag ng kanyang guro sa Pilipinas. Pagpasok niya sa institute, nakita niya ang isang guwapo at elegante na lalaki na nakasuot ng maayos na shirt at pantalon na papalapit sa kanya. "Doktor Fuentes, welcome back. Natutuwa akong makatrabaho ka muli." Nakatayo si Zanjoe Rodriguez sa harapan at iniabot ang kamay sa kanya ng may paggalang. Bahagyang tumango si Rhian, inabot ang kanyang kamay upang makipag-shake, at pagkatapos ay agad na binawi ito. Si Zanjoe Rodriguez ay nakatrabaho din ang team ni Lu Mendiola sa ibang bansa at nagsagawa ng maraming research and development na gawain. Sa panahong iyon, si Zanjoe ang nagsilbing assistant. Nagtapos siya mula sa isang kilalang unibersidad, at ang kanyang kakayahan ay minsang kinilala nila ni Doktor Lu Mendiola, kaya naman siya ang napili nito noon na maging tagasunod. Porma
Nang marinig ang kanyang tanong, nabura ang ngiti ni Zanjoe, bumuntong-hininga ito bago nagsalita, "Sinasubukan naming lutasin ang tungkol sa bagay na ito.” Nanatiling nakikinig si Rhian, naghintay sa mga susunod na paliwanag ng lalaki. "Kamakailan lang ay nakipag-ugnayan ako sa isang supplier ng mga materyales medikal. Inungkat ko na ang pangmatagalang pakikipag-cooperate sa kanila. Kailangan na lang naming pumirma ng kontrata. Napagkasunduan na ang oras ng pagpirma, na gaganapin bukas ng hapon.” Ang dahilan kung bakit hindi naging maayos ang mga bagay nitong nakaraan ay dahil ang institute ay under ng konstruksyon sa mga sandaling iyon. Maraming komplikado at maliliit na bagay ang kailangang ayusin, at hindi gaanong maalam ang mga tauhan. Ngunit sa sandaling ito, sa wakas ay nasa ayos na ang lahat. Bukod pa dito, ang mga materyales medikal sa Pilipinas ay pangunahing minomonopolyo ng malalaking dealer ng materyales, at ang supply ay hindi naaayon sa demand. Dumagdag pa, mg
Bahagyang nagsalubong ang mga kilay ni Zack, at may bahagyang inis na dumaan sa kanyang mga mata. Mali ba ang nakita niya muli? Ayos lang sana kung nangyari ito isang beses o dalawang beses, ngunit dalawang sunud-sunod na araw na niyang nakita ang pigura sa magkaibang lugar. Ngunit... ang pigura ay biglang naglaho sa kanyang paningin, at pagkatapos ay wala nang bakas. Hindi napigilan ni Zack ang pag-ngisi at inalis ang kanyang tingin. Nahihibang na siya, kaya patuloy niyang iniisip ang babaeng iyon! Matagal ng naghintay si Manny, at nang hindi niya makita ang kanyang amo na humakbang, nagtanong siya nang may pag-aalangan. “Master, matagal na silang naghihintay, hindi ba tayo papasok?” Pumikit si Zack, inayos ang kanyang mga emosyon, at tumugon nang kalmado, “Tara na.” Pagkatapos, humakbang siya ng malaki at naglakad papasok. Mabilis naman na sumunod si Manny. ... Nang dumating sina Rhian at Zanjoe sa silid, naroon na ang mga tauhan ng institute. Inanyayahan ni
Pagkaupo ni Zack kasama si Rain, kinandong niya ito. Naramdaman niyang gumagalaw ang kanyang anak, para itong hindi mapakali, ngunit hindi niya ito binigyan ng pansin, at nagkunwari na hindi ito napansin. Si Rain ay tumingin kay Rhian ng may pag-asam sa mukha. Matagal nang hindi siya niyayakap ng Tita, at gusto niyang yakapin siya nito. Mas gusto niya si tita ganda kesa sa daddy niya. Mas gusto niya ang yakap nito sa kanya. Gusto sanang balewalain ni Rhian ang bata, ngunit dahil sa malambing na titig ng bata, napilitan siyang lumingon. "Tita." Inabot ni Rain ang kanyang mga kamay, nais niyang yakapin siya nito. Nakita ni Zack na nahihirapan na si Rhian sa paghawak kay Rio nang mag-isa, kaya't pinatigas niya ang kanyang mga braso at hinawakan ng mahigpit ang kanyang anak. Baka mahirapan lang lalo si Rhian sa gawin nito. “Rain, huwag kang magulo." Lalo pang naging hindi komportable si Rain at lalo siyang nagpumiglas, "Tita, gusto ko sayo! Tita!" Dahil sa ingay ng bata, napat
Unti-unting dumating ang mga tao, at tinawag ni teacher ang lahat upang magtipon. Ayon sa listahan na inayos kagabi, tinawag nito ang bawat isa upang sumakay sa bus isa-isa.Si Rhian at ang dalawang bata ay huling sumakay.Lahat ng mga bata sa klase ay nag-iisang anak, at si Rhian lamang ang may dalawang anak, kaya't sila ang nakaupo sa pinakahuling upuan.Tinawag ni teacher ang mga pangalan nina Rio at Zian, at pagkatapos ay tumingin sa katabi na upan tiyakin kung kasama nila ang kanilang guardian. Ngunit nakita nito ang isang tao na nakatayo sa tabi ni Rhian."Mr. Saavedra, pupunta po ba kayo... kasama si Rain?"Tumango si Zack at tipid na sumagot, "Gusto ni Rain na sumali."Nang marinig ito, medyo napangiwi si teacher, "Pero kasi…”Noong mga nakaraang taon, hindi sumali si Rain sa ganitong aktibidad, kaya't inaasahan nitong hindi rin siya sasama ngayon, at hindi sila naglaan ng extra na upuan para kay Rain.Tumaas ni Zack ang kilay, "Bakit? May problema ba?”"Pasensya na, Mr. Saave
Ang maliit na batang babae ay nakasuot ng asul na lace top at puting mahabang palda. May malaki siyang pulang laso sa kanyang ulo. Ang kanyang mukha ay mamula-mula at para siyang isang mini Snow White. Bukod pa dito, halos lahat ng tao sa kindergarten ay alam na siya ang anak ni Zack. Nang makita ng lahat ang maliit na batang babae na mahigpit na humahawak sa palda ng isang babae, nagtutok ang kanilang mga mata sa kanila. Malambot ang puso ni Rhian para sa batang ito, at ngayon, dahil pinapanood sila ng maraming tao, medyo nahirapan siya at tumingin kay Zack mula sa malayo. Ang lalaki ay napapaligiran ng ilang magulang, nakikipag-usap ng magalang, na parang hindi nito nakita ang nangyayari sa kanila. Wala nang magawa si Rhian kundi ang ibaba ang mga mata, yumuko at hawakan ang ulo ng bata, "Paano naman hindi magugustuhan ni tita ang batang katulad mo? Gusto ni tita ang batang katulad mo… mabait at sweet." Umiiyak si Rain at nagreklamo sa malambing na tinig, "Bakit po hindi mo na
Hindi nagtagal, dumating ang weekend. Hinatid ni Rhian ang mga bata sa kindergarten ng maaga.Ang mga bata ay sumasali sa kanilang unang group activity, at hindi nila maiwasang maging mausisa. Kasama siya, tiningnan nila ang paligid.“Rio! Zian!” Lumingon ang kambal.Isa-isa, may mga batang lumapit sa dalawang bata at binati sila, at sumagot ang mga anak niya ng magiliw.Napansin ni Rhian kung gaano ka-popular ang kanyang mga anak sa kindergarten. Hindi lamang isa o dalawa ang bumati sa kambal, ang halos halos ng makakita dito ay bumabati sa kanila."Tita!"Biglang may narinig na malambing na tinig mula sa likod.Matagal nang hindi nakita ni Rhian si Rain at inaamin niya na miss na miss na niya ito. Anuman ang gawin niyang pigil na huwag itong pansinin, sa pagkakataon na ito, hindi na niya kaya na balewalain ito. Nang marinig ang boses nito, ngumiti siya ng natural at agad na lumingon upang yakapin si Rain. Ngunit paglingon niya, nang magtama ang mata nila ng lalaki, nanlaki ang kan
***Saavedra mansion***Pagkatapos sunduin ni Zack si Rain mula sa eskwelahan ay umuwi din sila agad. Pagdating nila sa bahay, nakita niya ang notification sa kanyag cellphone, group chat ito na binuo ng guro ng anak para sa mga magulang at para sa mga mahalagang announcement na darating.Kumunot ang noo niya.Kanina, habang pauwi sila, hindi maiwasang tumingin si Rain sa kanya na parang may gustong sabihin.Malamang ay may kinalaman ito sa tree planting activity."May tree planting activity ba?" Tanong ni Zack. Kasalukuyan silang narito ngayon sa dining hall at kumakain.Nang marinig ni Rain na siya mismo ang nagtanong, tumango ito ng masaya. Makikita ang excitement sa cute nitong mukha. Kanina sa kotse, gusto niyang banggitin ito kay Daddy, ngunit dahil madalas hindi pumapayag si Daddy sa mga activity, hindi niya alam kung paano ito sasabihin upang pumayag ang daddy niya na sumama siya.Nakita ni Zack ang mata ng maliit na bata na puno ng pananabik, at nang makita ang itsura nito,
Pagkatapos ng hapunan, naghiwalay sina Rhian at Zanjoe at umuwi. Pagkauwi ni Rhian, ang dalawang anak ay nasundo na ni Aling Alicia at naabutan niya itong nakaupo sa carpet na naglalaro ng Lego. Nang makita siyang pumasok, masaya silang binati ng dalawang bata, “Mommy!” Hinaplos ni Rhian ang ulo ng mga anak at nagtanong sa mga ito, "Kumain na ba kayo?" Tumango ang mga bata ng masunurin at sabay na tumingin sa kanilang ina, "Mommy, sabi po ni Teacher, dadalhin kami sa pagtatanim ng puno ngayong weekend." Nang marinig ito, hindi na nagulat si Rhian, ibinaba ang kanyang mata at ngumiti sa mga bata, "Nalaman ko nga." Pagkatapos niyang sabihin iyon, pumasok siya sa living room. Sumuod naman ang dalawang bata sa kanilang mommy. Umupo si Rhian sa carpet at nagsimulang maglaro ng kalahating natapos na Lego ng mga bata, may kaunting pag-aalala sa kanyang mata. Habang bumibiyahe kanina, naiisip ni Rhian ang sitwasyon, at ang huling konklusyon ay pareho pa rin. Kapag dumaan siya sa
Kinabukasan ng pagbalik mula sa sentro, nagbalik si Rhian sa trabaho sa institusyon.Dahil nasa sentro siya ng dalawang araw, naiwan ang lahat ng mga gawain kay Zanjoe, kaya’t lalo ito naging abala.Pagkatapos ng trabaho sa gabi, magkasabay na naglakad palabas ng institute sina Rhian at Zanjoe.Habang naglalakad, nagbiro si Zanjoe, "Tinambakan mo ako ng maraming ginagawa ng dalawang araw, hindi mo ba balak magpasalamat nang maayos?"Nang marinig ito, ngumiti si Rhian at sumagot, "Dahil nabanggit mo iyan, muntik kong makalimutan. Wala akong ibang gagawin ngayong gabi, mag-dinner tayo."Madalas banggitin ni Zanjoe kay Rhian na mag-dinner sila, ngunit palaging tinatanggihan siya ng babae. Alam niyang itinuturing lang siya ni Rhian na isang ordinaryong katrabaho, kaya't hindi niya ito pinipilit.Ngayon na siya na mismo ang nag-imbita, naisip ni Zanjoe na ito'y pagpapakita ng pasasalamat mula kay Rhian sa mga nakaraang dalawang araw, kaya't pumayag siya, "Kung ganoon, bakit ako tatanggi? I
Pagbalik ni Zack mula sa San Isidro, dumiretso siya sa Saavedra Group upang asikasuhin ang mga gawain na naipon sa nakaraang dalawang araw na umalis siya. Nang sumapit na ang gabi, pagbalik sa Saavedra mansion, nakita niyang nakaupo si Rain sa mesa sa sala, abala sa pagpipinta. Nang makita siyang bumalik, ibinaba ng bata ang brush sa kanyang kamay at lumapit sa kanyang ama. Yumuko si Zack at hinaplos ang ulo ng anak, "Namiss mo ba si Daddy, munti kong prinsesa?" Tumango si Rain. Nang makita ito, ngumiti si Zack, tumayo, at tinawagan si Aunt Gina upang itanong kung kumain na ba ang anak at para na rin magtanong kung kamusta na ang kanyang anak sa nakalipas na dalawang araw. Nang makita ang master, yumuko si Aunt Gina bilang paggalang. “Maligayang pagbabalik, master.” “Kamusta na ang aking anak?” Tanong ni Zack. Hindi na siya nagtanog sa paslit, alam niya na hindi naman ito magsasalita upang sagutin siya. Agad naman naunawaan ng matanda ang tanong ng kanyang amo, kaya’t siya ay ma
Dahan-dahang huminto ang sasakyan sa harap ng bahay ni Rhian. Inisip ni Rhian ang mga bata sa bahay, kaya't pilit niyang inalis ang kanyang mga iniisip at ngumiti nang magpasalamat kay Mike, "Salamat sa abala, senior.” Tumango si Mike, tinanaw siya habang bumababa ng sasakyan, "Isipin mong mabuti ang sinabi ko." Nagulat si Rhian at medyo tumango na hindi sigurado. Pinanood niyang umalis ang sasakyan ni Mike, pagkatapos ay inayos ang sarili at binuksan ang pinto. Pagbukas pa lang ng pinto, narinig niya ang mga bata at si Jenny na nag-aaway sa loob ng sala. Sa pagdinig lang ng kanilang boses, pakiramdam ni Rhian ay tila bumuti ang kanyang pakiramdam, at ang ngiti sa kanyang mukha ay naging mas natural. "Mommy!" Si Rio ang unang nakakita sa kanya at agad na tumakbo papunta sa kanya at niyakap ang kanyang mga hita. Si Zian at Jenny ay patuloy na nag-aaway, at nang marinig nila ang boses ni Rio, napansin nila ang tao sa pinto at tumigil sa ginagawa nila para batiin siya. Ang dalawa