Mas mabuti ng hindi na lang magdulot ng problema. Nang maisip ito, muling humingi ng pasensya sa Rhian sa lalaki. "Pasensya na talaga, ayos ka lang ba?" Lasing ang lalaki, kaya naman maingat siyang humingi muli ng tawad. Pagkatapos niyang magsalita, biglang ngumiti ng malisyoso ang tao sa kanyang harapan, at lasing din ang kanyang boses, "L-Little beauty... kung ayos ba ako o hindi, malalaman mo kung sasamahan mo akong uminom! Kung mapasaya mo ako, hindi na kita gagalawin ngayon!" Bahagyang kumunot ang noo ni Rhian, alam niyang ang tao sa kanyang harapan ay halatang lasing at wala sa katwiran, kaya hindi na niya balak itong bigyang-pansin. Niyuko niya ang kanyang ulo at sinubukang lumakad sa gilid niya. Nang siya ay lumakad palayo sa lasing, muling umingay ang boses ng lasing, “Huwag kang umalis, little beauty! Mayaman ako…. Basta't sumama ka sa akin at paligayahin ako, garantisado na magiging maganda ang buhay mo magpakailanman!" Habang sinasabi ito, tumawa ng malakas ang lal
Walang tao sa silid. Matapos pumasok si Zack, isinara niya ang pinto. Sa isang sandali, ang silid ay naging tahimik na tanging ang tunog ng kanilang paghinga ang maririnig. Tumingin si Rhian sa paligid at nakaramdam ng panganib nang walang dahilan, kaya't siya'y lumaban nang mabangis. "Ano bang gusto mong gawin? Bitawan mo nga ako!" Sa susunod na sandali, sinandal siya sa pader ni Zack na walang kahirap-hirap. Ang kanilang mga katawan ay halos magkadikit. Ang mainit na hininga ng lalaki ay tumatama sa kanyang tainga. Biglang tumigil ang mga galaw ni Rhian sa pakikipaglaban, habang nakasandal sa pader, pinipilit niya na ayusin ang kanyang postura, samantala hindi niya namamalayan na bumabagal na ang kanyang paghinga. Sa sandaling ito, batid niya na anumang oras ay maaring gawin ng dating asawa ang anumang bagay sa kanya… at wala siyang kawala o magagawa. Walang ibang tao sa silid… nakakabingi ang katahimikan. Bumuga ng hangin si Rhian. Nagsisimula siyang maguluhan.
Ang mainit na labi ni Zack ay lumapat sa kanya, at ang kanilang mga paghinga ay nagkasalubong. Sandaling na-blanko ang kaisipan ni Rhian. Hindi niya inaasahan na gagawin talaga ito ni Zack! Ang kamay ng lalaki na humahawak sa kanyang baba ay pilit na binubuksan ang kanyang bibig. Biglang natauhan si Rhian at nagsimula ng pumiglas, "Zack, pakawalan mo ako! Nasisiraan ka na ba ng bait? Ito ay isang pribadong silid! Maaaring may pumasok anumang oras!" Umusog si Zack ng kaunti dahil sa kanyang pagpiglas. Nang marinig ito, bahagyang binasa nito ng dila ang ibabang labi, "Ano ngayon? Hindi ba't sinabi mong babayaran mo ako? Gusto kong bayaran mo ako sa paraang ito, natatakot ka ba?” Sandaling nanginig ang mata ni Rhian sa takot, bigla niyang naalala ang gabing iyon. Noong gabing iyon, marahil dahil pareho silang na-drug, at hindi gaanong nakadarama si Zack, ngunit nandoon pa rin ang kanyang mga instinct. Sa buong proseso, kumilos ang lalaki nang walang ingat at may labis na puw
Pagkatapos ni Rhian na lumabas mula sa pribadong silid, wala siyang mapuntahan, kaya't ng makakita siya ng pader sa dulo, doon siya nagtago.Sumandal siya sa pader, humihingal nang malakas, at hindi nakalimutang itaas ang kamay upang hawakan ang kanyang mga labi na nahalikan at nasaktan. Hanggang ngayon ay nadarama niya ang init ng labi ng lalaki sa kanyang labi.Pagkatapos ng ilang sandali, ibinaba ni Rhian ang kanyang mga mata sa sariling paglibak.Sa loob ng maraming taon, inisip niyang wala na siyang damdamin para kay Zack, ngunit hindi niya inasahan na sa isang pagkikita ng harapan lamang ay madali niyang makagambala ang kanyang puso.Pagkalipas ng ilang minuto, nang maayos na ang kanyang emosyon, bumalik si Rhian sa pribadong silid kung nasaan ang kanyang mga kasamahan.Ang mga empleyado sa loob ay abala pa rin, at bahagya lamang silang nagtimpi nang makita siyang pumasok.Tumingin si Zanjoe sa kanya at napansin na tila nasa ibang estado siya kumpara nang umalis siya, at bahagya
Si Rain ay mahinahong iniabot ang kanyang nasugatang kamay kay Zack. Nang makita ang mga sugat sa kanyang kamay, kumunot ang noo ni Zack at nagtanong, "Paano nangyari ito? Inapi ka ba ng mga kalaro mo?" Natigilan si Rain sandali, tapos ay mariing umiling. "Hindi ka inapi?" tanong ni Zack, naguguluhan. "Ano ang nangyari?" Kinuha muli ni Rain ang kanyang lapis at dahan-dahang isinulat sa maliit na kuwaderno ang ilang mga titik. "Hnd" Matapos isulat, bahagya siyang tumagilid, hindi masyadong tiwala sa isinulat niya. Mahirap para sa kanya ang pagsulat ng salitang ito. Kapag may mga salita siyang hindi kayang isulat, karaniwan siyang gumagamit ng paint brush o minsan ay diretsong nilalaktawan. Pero ang paint brush ay bihira niyang gamitin, kaya’t hindi niya alam kung tama ba ang pagkakasulat niya. Tiningnan ni Zack ang isinulat niya at kinumpirma, "Nadapa ka?" Tumango si Rain. Bumuntong-hininga si Zack, at maingat na hinawakan ang sugat niya. "Nilagyan ba ng gamot ng guro mo?" T
Pagkatapos umakyat ng dalawang bata, unti-unting nawala ang ngiti sa mukha ni Rhian. "Anong nangyari? May iniisip ka ba?" tanong ni Jenny na may pag-aalala habang pinatay niya ang TV at lumapit. Sandaling nag-atubili si Rhian bago banggitin nang kaswal ang nangyari nang gabing iyon. "Nagkrus ang landas namin ni Zack habang nasa welcome party kami ng mga katrabaho ko." Anim na taon na ang nakalilipas, bukod kay Jenny, wala na siyang ibang mapagkakatiwalaan. Nang marinig ito, nagulat si Jenny at hindi maiwasang huminga nang malalim. "Ano bang klaseng kapalaran ito? Napakalaki ng Pilipinas. Sigurado ako na kung hindi ninyo sadyang hahanapin ang isa't isa, halos imposible kayong magkita." Ibababa ni Rhian ang kanyang tingin, tila malalim na nag-iisip. "Oh, pagkatapos mo siyang makita, ano na ang iniisip mo ngayon?" tanong ni Jenny. Bahagyang ngumiti si Rhian. "Ano pa nga ba ang maiisip ko? Matagal na kaming tapos, anim na taon na ang lumipas. Ngayon, para na lang kaming mga
Nang mawala sa kanyang paningin si Rain, saka lamang inalis ni Zack ang mata sa gate ng eskwelahan, bumaling siya kay Manny at nag utos. “Umalis na tayo." Tumango si Manny ng marinig at nagmaneho papunta sa Saavedra Corporation. Pagdating sa kumpanya, agad pumasok si Zack sa gusali at umattend ng high-level meeting. Matapos ang higit isang oras, saka lamang natapos ang pagpupulong. Pagkatapos ng meeting ay agad siyang bumalik sa kanyang opisina. "Zack, mabuti at dumating ka na," bati ni Marga pagkabukas niya ng pinto. Bahagyang kumunot ang noo ni Zack ng makita niya ito sa loob ng kanyang opisina. Kaswal na nakasuot si Marga ang elegante at itim na business suit, nakangiti ito habang nakatayo sa harap ng kanyang mesa. Mukhang kanina pa ito naghihintay sa kanya. “Kailan ka pa dumating?” tanong ni Zack habang papalapit sa kanyang mesa. Mabilis na sinusuri niya ang mga dokumento roon bago tumuon ang tingin kay Marga. Nang makita ni Marga umupo si Zack, sumunod siya at ma
Pagkatapos iyon sabihin ni Zack, hindi niya binigyan-pansin ang reaksyon ni Marga. Sa simula pa lamang, pinili niyang pakasalan si Marga upang suklian ang utang na loob sa kanyang lolo nito na nagligtas sa kanyang buhay. Dahil dito, pinanatili niya ang malapit na ugnayan sa pamilyang Suarez at kaniyang pamilya, at nang imungkahi ng mga nakatatanda sa kanilang pamilya ang kasal sa pagitan nila ni Marga, wala na siyang magawa kundi ang pumayag. Noon, naisip niyang si Marga ang babaeng kailangan niya sa kanyang buhay. Ngunit nang matuklasan niyang umalis si Rhian ng walang salita at naglaho na parang bula anim na taon na ang nakalipas, napagtanto niyang ang kanyang nararamdaman para kay Marga ay hindi ang pag-ibig katulad ng inaakala niya. Sa loob ng anim na taon, paulit-ulit siyang hinihikayat ng mga nakatatanda mula sa parehong pamilya na ituloy ang kanilang kasal, ngunit palagi siyang nakahanap ng mga dahilan para ipagpaliban ito. Sa loob ng anim na taon, ginawa niya ang la
Sa parehong oras, dumating na si Rhian at si Luke sa ospital.Naghihintay na ang direktor ng orphanage sa lobby. Pagkakita sa kanila, agad silang dinala sa ward ni Pipi.May isang doktor na nag-aalaga kay Pipi. Mukhang siya ay mula sa Dantes family.Pagkakita sa kanya ni Luke, tumayo ang doktor at binati siya, "Mr. Luke."Tumango si Luke, "Kumusta ang kalagayan?"Medyo nag-atubili ang doktor, "Medyo mataas ang lagnat, at nagsimula na siyang magdumi. Tungkol naman sa diagnosis, hindi ko pa sigurado."Nang marinig ito, lumingon si Luke at tiningnan ang mga tao sa paligid niya.Mula nang pumasok sa ward, ang mga mata ni Rhian ay nakatutok na sa maliit na bata sa kama.Nakikita ang maputlang mukha ng bata, ramdam ni Rhian ang labis na awa.Ngayon, nang makita niyang nagbigay ng galaw si Luke sa kanya, agad siyang tumango bilang sagot, na handa na siyang magsimula anumang oras.Nakita ito ni Luke at sinabi sa doktor, "Ito si Doctor Rhian. Siya ang nag-alaga sa batang ito noong huling libre
Nang marinig ang sagot ng bata, ang mga mata ni Zack ay kumupas ng kaunti.Posibleng si Luke at Mike bilang mga kandidato para gamutin ang bata."Naalala mo ba kung anong itsura ng lalake na iyon?" tanong ni Zack sa mga bata nang may maliit na pag-asa.Pagkatapos ng tanong, nagtinginan ang dalawang bata, at agad na tumahimik si Zian at pinayagan ang kanyang kapatid na sumagot.Seryosong sinabi ni Rio: "Alam ko lang na gwapo yung lalake at magkaibigan sila ni mommy."Ang maliit na bata ay nais lang sanang magbigay ng indirektang warning kay Daddy, na nagsasabing sikat si Mommy kaya kailangan niyang bilisan ang pangungulit kay Mommy.Pero hindi niya alam na may mga hindi pagkakaintindihan si Daddy at Mommy dahil sa dalawang lalake na iyon.Nang marinig ni Zack ang sinabi ng bata, naging mas malakas ang hinala niya tungkol sa relasyon ni Rhian sa dalawang ito.Nais sanang magtanong pa siya sa mga bata, ngunit nang makita ang kalituhan sa mukha ng mga ito, nag-abandona si Zack. Sinabi na
Sanay na ang mga bata sa buhay ni Rhian na laging maaga umalis at hatingabi na kung makauwi, kaya naman matutulungan nilang mag-isa ang kanilang mga sarili.Matapos pag-usapan si Luke, agad nilang inasikaso ang kanilang sarili, naghilamos at nag-init ng gatas at tinapay bilang agahan.Di nagtagal, kumalabit ang doorbell.Nagtinginan ang mga bata nang may pag-aalinlangan, binuksan ang video phone at tumingin. Nakita nilang kumakaway si Rain sa camera.Nang makita ang maliit na kapatid, agad ding ngumiti ang mga bata at binuksan ang pinto para sa kanya.Sa pinto, si Zack ay nakasuot ng suit at tie, hawak si Rain sa isang kamay.Nang makita ang lalaking pinag-uusapan nila kanina, hindi maiwasang makaramdam ng guilt si Zian at napatigil sa awkward na posisyon.Pero si Rii ay kalmado at magalang na binati siya, "Good morning po Tito Zack good morning little Raib.""Good morning, little brothers!" Masaya si Rain nang makita ang dalawang kapatid sa umaga, ang kanyang mukha ay puno ng ngiti.
"Hello."Nang makita ni Luke ang dalawang matalinong at cute na bata, naging malumanay ang tono niya.Ang dalawang bata ay tumayo at tinitigan ang kanilang mommy ng may kalituhan, hindi alam kung sino ang naroroon.Ipinakilala ni Rhian ng may ngiti, "Ito si Tito Luke, ang partner ni Mommy."Nang marinig ang pagpapakilala ni Mommy, sumagot ang mga bata ng malambing na boses, "Hello, Tito Luke!"Lumapit si Luke at hinaplos ang mga ulo ng mga bata, "Agad akong dumating, hindi ko inasahan na makikita ko kayo. Dapat sana ay nagdala ako ng mga regalo, pero sa susunod dadalhan ko kayo."Sumang-ayon ang mga bata at tumango, "Salamat Tito."Ngumiti si Luke sa mga bata, tumayo, at bumaling kay Rhian, tanda na magpapaalam na sila.Tumango si Rhian, lumingon at sinabi sa mga bata, "Paalam na aalis na si Mommy at Tito Luke magbalik na kayo sa loob."Pagkatapos, pumasok sila sa sasakyan ni Luke.Naghintay ang mga bata hanggang mawala sa paningin ang sasakyan ni Luke bago bumalik sa villa."Kuya, m
Wala ni kaunti na ideya si Rhian tungkol sa iniisip ni Marga at ng kanyang ina.Matapos maglaro kasama ang mga bata buong araw, at mag-aksaya ng maraming enerhiya sa pakikisalamuha kay Zack, agad nakatulog si Rhian nang siya ay humiga.Kinabukasan, siya ay nagising dahil sa tunog ng telepono.Inalayan ni Rhian ang kanyang mga mata, at nang hindi man lang tinitingnan kung sino ang tumatawag, agad niyang sinagot ang telepono."Doktor Fuentes, gising na ba kayo? May nangyaring bagay dito na kailangan kayong pumunta."Pagkabukas ng tawag, narinig ni Rhian ang boses ni Luke.Nang marinig ni Rhian ang boses ni Luke, agad siyang nagising at nagtanong nang may pagkabahala, "Anong nangyari?"Wala namang masyadong personal na relasyon si Rhian kay Luke, kaya't nang dumaan si Luke sa kanya, ang naiisip lang niya ay may kinalaman sa kanilang pagtutulungan o mga usapin sa medisina. Ang anumang bagay na may kinalaman sa mga ito ay hindi isang simpleng usapin.Sa kabilang linya, sinabi ni Luke nang
Matapos makita ang elevator na bumaba sa unang palapag, tumayo si Marga mula sa sahig na parang gulo ang isip at bumalik sa kuwarto.Hindi niya alam kung gaano katagal siya nakaupo sa loob ng kuwarto, ngunit biglang tumunog ang telepono sa tabi niya.Biglang nagising si Marga at tiningnan ang caller ID. Tawag mula sa kanyang ina. Alam niyang kung anong sasabihin nito nang hindi na iniisip.Wala siyang balak sagutin ang tawag. Pinanood na lang niyang magliwanag ang screen at pagkatapos ay magdilim muli.Pagkalipas ng ilang sandali, muling tumunog ang telepono.Matapos ilang ulit na paulit-ulit, sinagot ni Marga ang tawag na may inis."Marga, bakit hindi mo sinagot ang telepono? Saan ka ba? Hindi ka pa ba nakarating sa bahay?" agad na nag-alalang boses ni Belinda nang makuha ang linya.Nang marinig ito, nagbago ang ekspresyon ni Marga, nagmukhang may kabuntot na pighati. Hanggang ngayon, iniisip pa ng kanyang ina na talaga siyang pumunta sa Saavedra family manor.Sa kabilang linya, hind
Habang papunta sa itaas na palapag, dahan-dahang bumukas ang pinto ng elevator.Bumalik sa katinuan si Zack, lumabas mula sa elevator, at nakita ang mahinang ilaw sa corridor, na nagdulot ng kaunting pagkunot ng kanyang noo.Sumunod sa kanya si Marga nang tahimik.Pagdating nila sa pinto ng suite, ginamit ni Zack ang door card at binuksan ang pinto para sa kanya, pagkatapos ay tumigil, tiningnan siya nang walang emosyon, at naghintay na pumasok siya ng mag-isa.Napatingin si Marga, bahagyang nagulat, itinaas ang kanyang mga mata at tiningnan ang paligid, tila nagtatanong kung bakit hindi siya pinapasok."Maghihintay ka lang muna ng ilang araw. Tungkol kay Mr. Armando makikipag-usap ako ng maayos sa kanya at pipilitin siyang pakalmahib agad," sabi ni Zack nang walang anumang emosyon sa mukha.Nang marinig ito, halatang nadismaya si Marga, "Zack bakit ako nakipag-away sa tatay ko? Wala ka bang sasabihin?"Nagkunot ng noo si Zack, "Ang sasabihin ko, malamang ay ayaw mong marinig ngayon.
Sa kabilang dako, pinagmaneho ni Zack si Marga palabas ng bahay ng pamilya Suares.Si Marga ay nakaupo sa passenger seat, patuloy na nagpapanggap, ibinaba ang mga mata para punasan ang kanyang mga luha, at humikbi, umaasang mapansin siya ni Zack.Aminado si Zack na napansin ang babae na humihikbi sa tabi niya, pero hindi niya plano na magsalita.Sa wakas, alam na niya kung bakit nag-away sila ni Marga at Mr. Armando. Kung magtatanong siya, tiyak na lalo lang niyang paiiyakin si Marga.Nakita ni Marga na pagkatapos ng matagal na pag-iyak, wala ni isang salita ng pag-aalala mula kay Zack, at unti-unting lumamig ang kanyang puso. Tumigil siya sa paghikbi, lumingon at tumingin sa bintana ng kotse, nagkunwaring nawawala ang kanyang isipan.Nang makita ang tanawin mula sa bintana, biglang nagbago ang ekspresyon ni Marga. Binalingan niya si Zack at may pabulong na tinig, "Zack hating gabi na, hindi ba tayo uuwi?"Nang marinig ito, sumagot si Zack nang kalmado, "Magbu-book ako ng suite para s
"Hindi ko gagawin! Naghintay ako kay Zack ng anim na taon! Bakit ko kakanselahin ang engagement namin!"Nagtantrum si Marga, may mga luha at hinihika. Pagkatapos niyang magsalita, tumingin siya kay Zack na may pagkaguilty.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, si Zack ay nagkunot ng noo.Kung ibang sitwasyon lang, tiyak na haharapin niya ang pamilya Suares ng direkta.Pero ngayon, ang pamilya Suares ay naging magulo dahil dito, kaya't mahirap para sa kanya magsalita.Sa kabilang dako, si Mr. Armando ay muling pinigil ang kanyang galit, at nang marinig ang sinabi ng kanyang anak, binangga niya ang lamesa ng malakas, "Kung ayaw mong makinig, umalis ka sa bahay na ito! Kapag napag-isipan mo, bumalik ka! Ngayon Umalis kana!"Pagkatapos niyang sabihin iyon, umalis siya mula sa likod ng desk ng may masamang ekspresyon, mabilis na naglakad palabas ng study, at nang dumaan siya kay Zack, tumango siya sa kanya.Nagkunot ng noo si Zack, at pinanood si Mr. Suares habang mabilis itong umalis. Sa