Pagkatapos ni Rhian na lumabas mula sa pribadong silid, wala siyang mapuntahan, kaya't ng makakita siya ng pader sa dulo, doon siya nagtago.Sumandal siya sa pader, humihingal nang malakas, at hindi nakalimutang itaas ang kamay upang hawakan ang kanyang mga labi na nahalikan at nasaktan. Hanggang ngayon ay nadarama niya ang init ng labi ng lalaki sa kanyang labi.Pagkatapos ng ilang sandali, ibinaba ni Rhian ang kanyang mga mata sa sariling paglibak.Sa loob ng maraming taon, inisip niyang wala na siyang damdamin para kay Zack, ngunit hindi niya inasahan na sa isang pagkikita ng harapan lamang ay madali niyang makagambala ang kanyang puso.Pagkalipas ng ilang minuto, nang maayos na ang kanyang emosyon, bumalik si Rhian sa pribadong silid kung nasaan ang kanyang mga kasamahan.Ang mga empleyado sa loob ay abala pa rin, at bahagya lamang silang nagtimpi nang makita siyang pumasok.Tumingin si Zanjoe sa kanya at napansin na tila nasa ibang estado siya kumpara nang umalis siya, at bahagya
Si Rain ay mahinahong iniabot ang kanyang nasugatang kamay kay Zack. Nang makita ang mga sugat sa kanyang kamay, kumunot ang noo ni Zack at nagtanong, "Paano nangyari ito? Inapi ka ba ng mga kalaro mo?" Natigilan si Rain sandali, tapos ay mariing umiling. "Hindi ka inapi?" tanong ni Zack, naguguluhan. "Ano ang nangyari?" Kinuha muli ni Rain ang kanyang lapis at dahan-dahang isinulat sa maliit na kuwaderno ang ilang mga titik. "Hnd" Matapos isulat, bahagya siyang tumagilid, hindi masyadong tiwala sa isinulat niya. Mahirap para sa kanya ang pagsulat ng salitang ito. Kapag may mga salita siyang hindi kayang isulat, karaniwan siyang gumagamit ng paint brush o minsan ay diretsong nilalaktawan. Pero ang paint brush ay bihira niyang gamitin, kaya’t hindi niya alam kung tama ba ang pagkakasulat niya. Tiningnan ni Zack ang isinulat niya at kinumpirma, "Nadapa ka?" Tumango si Rain. Bumuntong-hininga si Zack, at maingat na hinawakan ang sugat niya. "Nilagyan ba ng gamot ng guro mo?" T
Pagkatapos umakyat ng dalawang bata, unti-unting nawala ang ngiti sa mukha ni Rhian. "Anong nangyari? May iniisip ka ba?" tanong ni Jenny na may pag-aalala habang pinatay niya ang TV at lumapit. Sandaling nag-atubili si Rhian bago banggitin nang kaswal ang nangyari nang gabing iyon. "Nagkrus ang landas namin ni Zack habang nasa welcome party kami ng mga katrabaho ko." Anim na taon na ang nakalilipas, bukod kay Jenny, wala na siyang ibang mapagkakatiwalaan. Nang marinig ito, nagulat si Jenny at hindi maiwasang huminga nang malalim. "Ano bang klaseng kapalaran ito? Napakalaki ng Pilipinas. Sigurado ako na kung hindi ninyo sadyang hahanapin ang isa't isa, halos imposible kayong magkita." Ibababa ni Rhian ang kanyang tingin, tila malalim na nag-iisip. "Oh, pagkatapos mo siyang makita, ano na ang iniisip mo ngayon?" tanong ni Jenny. Bahagyang ngumiti si Rhian. "Ano pa nga ba ang maiisip ko? Matagal na kaming tapos, anim na taon na ang lumipas. Ngayon, para na lang kaming mga
Nang mawala sa kanyang paningin si Rain, saka lamang inalis ni Zack ang mata sa gate ng eskwelahan, bumaling siya kay Manny at nag utos. “Umalis na tayo." Tumango si Manny ng marinig at nagmaneho papunta sa Saavedra Corporation. Pagdating sa kumpanya, agad pumasok si Zack sa gusali at umattend ng high-level meeting. Matapos ang higit isang oras, saka lamang natapos ang pagpupulong. Pagkatapos ng meeting ay agad siyang bumalik sa kanyang opisina. "Zack, mabuti at dumating ka na," bati ni Marga pagkabukas niya ng pinto. Bahagyang kumunot ang noo ni Zack ng makita niya ito sa loob ng kanyang opisina. Kaswal na nakasuot si Marga ang elegante at itim na business suit, nakangiti ito habang nakatayo sa harap ng kanyang mesa. Mukhang kanina pa ito naghihintay sa kanya. “Kailan ka pa dumating?” tanong ni Zack habang papalapit sa kanyang mesa. Mabilis na sinusuri niya ang mga dokumento roon bago tumuon ang tingin kay Marga. Nang makita ni Marga umupo si Zack, sumunod siya at ma
Pagkatapos iyon sabihin ni Zack, hindi niya binigyan-pansin ang reaksyon ni Marga. Sa simula pa lamang, pinili niyang pakasalan si Marga upang suklian ang utang na loob sa kanyang lolo nito na nagligtas sa kanyang buhay. Dahil dito, pinanatili niya ang malapit na ugnayan sa pamilyang Suarez at kaniyang pamilya, at nang imungkahi ng mga nakatatanda sa kanilang pamilya ang kasal sa pagitan nila ni Marga, wala na siyang magawa kundi ang pumayag. Noon, naisip niyang si Marga ang babaeng kailangan niya sa kanyang buhay. Ngunit nang matuklasan niyang umalis si Rhian ng walang salita at naglaho na parang bula anim na taon na ang nakalipas, napagtanto niyang ang kanyang nararamdaman para kay Marga ay hindi ang pag-ibig katulad ng inaakala niya. Sa loob ng anim na taon, paulit-ulit siyang hinihikayat ng mga nakatatanda mula sa parehong pamilya na ituloy ang kanilang kasal, ngunit palagi siyang nakahanap ng mga dahilan para ipagpaliban ito. Sa loob ng anim na taon, ginawa niya ang la
Nagulat si Rhian sa kanyang narinig. Ang pamilyang Suarez? Sa kanyang pagkaalam, mayroon lamang isang pamilya sa Pilipinas na kasangkot sa negosyo sa medisina na may apelyidong Suarez. At meron siyang hindi magandang pagkakaunawaan sa mga ito. Nag isang linya ang kilay ni Rhian sa kanyang naisip. Umaasa siya na hindi siya malasin at makatagpo ang taong pinaka-ayaw niyang makaharap. Hindi nagtagal ay dumating na silang dalawa sa napagkasunduang cafe shop. Ang tao mula sa supplier ng gamot ay hindi pa dumarating, nauna sila sa mga ito. Umupo muna sina Rhian at Zanjoe, umorder ng dalawang tasa ng kape, at naghintay para sa pagdating ng iba. Mga sampung minuto ang lumipas ng makita ni Zanjoe sa entrance ang hinihintay. “Narito na sila.” Pagbibigay alam ni Zanjoe kay Rhian. Tumango si Rhian at tumayo para magalang na bumati, ngunit natigilan siya ng magtama ang kanilang mata ni Marga. “Pasensya na, nahuli kami.” Sabi ng assistant ni Marga na si Fred. Napabuntong-hininga
"Tataas ng dalawang porsyento?" Saglit na natigilan si Zanjoe. Ito ay nagulat sa kanyang narinig mula kay Marga. “President Suarez, hindi ba't napagkasunduan na natin ang mga detalye? Nasa punto na tayo ng pagpirma ng kontrata, bakit bigla ninyong itinaas ang presyo ng biglaan?” Nang makita ang gulat nitong mukha, walang pakialam na pinag-krus ni Marga ang kanyang mga binti, bago kalmado na nagsalita. "Oo, napag-usapan na nga natin, pero tumaas na ang presyo ng mga herbal medicine ngayong taon. Kung pipirmahan natin ang kontrata sa orihinal na presyo, malulugi kami nang malaki. Umaasa ako na maiintindihan mo iyon, Doktor Rodriguez." May tunog pagmamataas sa boses, na animo’y may katwiran nitong saad. Hindi nagustuhan ni Zanjoe ang katwiran nito kaya dumilim ang kanyang mukha. Mahalaga ang isang salita sa business world. Kaya naman hindi kanais-nais para sa kanila ang biglaang pagbabago ng pasya ng mga ito. Hindi ito makatwiran. Nang akmang magsasalita na ito ay pinigilan siya n
Ibinaba ni Zack ang mga papeles na hawak niya ng marinig ang ulat ni Manny. Bahagyang tumiim ang kanyang mga mata habang naaalala ang pag-alis ni Rhian kasama ang isang hindi kilalang lalaki noong nakaraang gabi. "Kung ganoon, sino ang lalaking iyon?" "Ang lalaking iyon ay si Zanjoe Rodriguez, ang head ng Virus Research Institute. Siya ang ipinatawag noon ni Mr. Florentino upang suriin ang kanyang kalusugan," tugon ni Manny, habang sinasabi ito, dama niya ang tensyon sa loob ng opisina, kaya naging mas maingat ang pagsalaysay niya. "Bukod pa rito, nalaman ko na si Zanjoe ay single pa rin, at mukhang wala namang espesyal na relasyon sa pagitan nila ni Miss Fuentes. Posibleng nagkakilala lang sila noong pareho pa silang nag-aaral ng medisina." Nang marinig ang posibilidad na iyon, bahagyang nakahinga ng maluwag si Zack. "May iba ka pa bang nalaman bukod sa mga iyan?” Tumungo si Manny at umiling. "Sa ngayon, ang mga iyan pa lang ang aming natuklasan. Tungkol kay Miss Fuentes, nalam
Pagkatapos ng pag-uusap ni Dawn kay Zack, umuwi siya at agad nakipag-ugnayan sa pamilya Suarez. Dahil sa balita, ayaw ni Marga na pumasok sa kumpanya at makinig sa mga usapan ng mga empleyado tungkol sa kung gaano kaganda ang pagkakapareho ni Zack at ng babaeng nasa larawan, kaya nanatili siya sa bahay sa nakaraang dalawang araw. Nang tumawag si Dawn, si Belinda ay nakaupo sa sofa katabi ni Marga. "Nakipag-usap na ako kay Zack, ipaalam mo kay Marga na huwag mag-alala, hindi na mauulit ang ganitong insidente. Maghihintay na lang tayo sa engagement!" maririnig na sinabi ni Dawn mula sa kabilang linya. Tumingin si Belinda kay Marga at ipinahiwatig na siya na ang sumagot sa tawag. Inabot niya ang telepono sa anak, na agad naman nitong kinuha. Hinanda ni Marga ang kanyang sarili at nagpasalamat nang magalang at may lambing, "Salamat po, Tita. Hindi ko alam kung paano ko kayo pasasalamatan. Sa tuwing may ganitong problema, palagi nalang kayong nari’yan ni tito para tulungan ako.”
Sa kabilang banda, pagkauwi ni Rhian kasama ang mga bata pabalik sa bahay, nag-aalangan siya kung iimbitahan ba si Zanjoe na pumasok para alukin na magkape bilang pasasalamat sa paghatid sa kanila. Napansin naman ni Zanjoe ang kanyang pag-aalangan, kaya nginitian nito ng nakakaunawa si Rhian, "Medyo late na, kailangan ko na ring umuwi. Magkita tayo bukas." Hindi maipaliwanag ni Rhian ang pakiramdam ng ginhawa na bumangon sa kanya, kaya hindi na niya pinilit si Zanjoe. “Salamat nga pala sa paghatid ha.” “Walang anuman, Doktor Fuentes. Basta ikaw… malakas ka sa akin eh.” Birong-totoo ni Zanjoe bago tuluyang umalis. Habang pinagmamasdan niyang umalis ang kotse ni Zanjoe, dinala ni Rhian ang dalawang bata papasok sa bahay. Naghanda na ng hapunan si Aling Alicia at inilapag ang mga pagkain sa mesa nang makita sila nitong dumatong. Tinuturing ni Rhian si Aling Alicia na parang kapamilya, kaya’t nagsalo silang apat sa pagkain. Habang kumakain, naalala ni Aling Alicia ang tung
Pagkatapos umupo sa sala ng ilang sandali, inutusan ni Zack si Aunt Gina na tawagin si Rain para kumain. Si Rain ay matyagang naghintay sa kanyang kwarto, iniisip ang sinabi ng kanyang lola kanina, at iniimagine ang eksena na kung ang magandang tita ang magiging ina niya. Sabik na sabik na bumaba siya. Nang makaupo sa mesa. Napansin ni Rain na tahimik ang daddy niya… ngunit dahil sa pagkasabik, hindi niya inisip na may problema ito. Habang kumakain, hindi niya napigilang magtanong, "Daddy, pakakasalan mo po ba si tita ganda?" Puno ng pag-asam ang kanyang tono at mga mata. Mula nang bumalik ang maliit na batang babae, bagamat madalas siyang makipag-usap, karamihan ng kanyang mga sinabi ay mga maikling pangungusap lang. Ito ang unang pagkakataon na nagtanong siya ng ganito kahabang pangungusap. Napansin ni Zack ang tanong ng bata at nagulat siya. Nang maisip ang saloobin ng anak kay Rhian, nag-isip siya sandali at nagtanong, "Gusto mo ba siya na maging ina?" “Yes, daddy!!!” T
Nang marinig ni Zack ang mga salita ng kanyang ina, tumaas ang labi niya nang may pang-aasar, "Kung wala akong balak na pakasalan siya? Paano mo ito ipapaliwanag kay Marga?" Nang marinig ito, napasinghap si Dawn sa pagkabigla. Nang makabawi, tumalim ang kanyang mata sa galit. "Ano'ng ibig mong sabihin? Si Marga ay naghintay para sa'yo ng maraming taon at nagbigay ng maraming sakripisyo para sa'yo! Sinasabi mo ngayon na wala kang balak magpakasal sa kanya? Ang kasunduan ng kasal natin at ng pamilya ni Marga ay pinalaganap na sa buong bayan sa loob ng maraming taon. Naisip mo ba kung anong sasabihin ng tao kapag nakansela na ang kasunduan?" Sumagot si Zack ng malamig, "Bakit mo iniisip na hindi ako kumilos sa bagay na ito sa loob ng anim na taon? Sinabi ko na sa'yo na hindi mo na kailangang makialam. Ako na ang bahala tungkol sa bagay na ito!" Nang marinig ni Dawn ang mga salitang iyon, nag-iba ang ekspresyon ng mukha niya. Malinaw ang gustong iparating ng kanyang anak—malinaw n
Nang makita ni Zack na malapit nang magtapos ang klase sa kindergarten, dahan-dahan niyang isinantabi ang kanyang mga iniisip at nagmaneho patungo roon. Ayon sa nakasanayan ng kanyang anak, baka makita niya ang babae sa kindergarten. Baka hindi nito agad pinaalis ang babae… Pagdating niya doon, napansin niyang hindi naman siya huli, pero ang babae ay dumating nang mas maaga at wala na si Rhian at ang mga anak nitong lalaki. Si Rain ay sanay na maghintay sa kanyang ama kasama ang kambal, pero ngayon, siya lang mag-isa, tahimik siyang nakatayo habang ng teacher ang kamay niya. "Mr. Saavedra, nandito na po kayo." Alam ni Teacher ang kalagayan ni Rain kaya't maingat siya sa bata. Noon pa man ay hindi niya ito iniiwan ng mag-isa hangga’t wala ang sundo nito. Kaya ng makita niyang dumating ang ama ng kanyang estudiyante, lihim siyang nakahinga ng maluwag. Mabuti at hindi ito nahuli ngayong araw. Bumitaw di Rain sa kanyang guro at lumapit sa kanyang ama. Pagkabasok nila sa kotse, ha
"May mga hot topic ba na kailangang pagtuunan ng pansin kamakailan?" tanong ni Zanjoe nang mapansin niyang matagal nang nagbabrowse si Rhian sa cellphone. Nang marinig ito, tinago ni Rhian ang kanyang cellphone at tumingin sa lalaki, pinipigilan ang sarili na huwag mapahalakhak ng tawa dahil sa mga komentong nabasa. Ngumiti siya nang parang wala lang, "Wala, may nakita lang akong ilang tsismis. Tsismis na sobrang nakakaaliw!” Dahil sa kasalukuyang relasyon nila ni Zack, ang balita tungkol kay Zack ay tila tsismis na lamang sa kanya. "Anong tsismis? May celebrity bang naba-bash ngayon?" tanong ni Zanjoe habang nag-iisip kung anong balita ang sinasabi ni Rhian. “Pero mukhang natatawa ka kanina… sino ang tinatawanan mo?” Natigilan si Rhian sa tanong niya, ngumit sumagot pa rin siya, "Hindi celebrity, hindi ko matandaan kung sino siya, basta na-click ko lang.” pagsisinungaling niya. Pagkatapos sabihin iyon, hindi niya binigyan si Zanjoe ng pagkakataon na magtanong. Mabilis niyang
Kakauwi pa lang ni Rhian mula sa trabaho nang marinig niya ang mga staff na pinag-uusapan ang tungkol sa kasal nina Zack at Marga. Puro papuri ang maririnig sa mga ito… at naiinggit din ang ilang kababaihan. "Ang sweet talaga ni Sir Saavedra. Inalagaan niya ang kanyang fiancée nang buong gabi. Nakakainggit talaga! Ang nobyo ko, ni minsan ay hindi naging ganyan ka-sweet sa akin!” “Ako din. Kahit minsan ay hindi naging ganyan ang nobyo ko. Kaya nakakainggit talaga ang fiancee ni Mr. Saavedra. Hindi lang gwapo at mayaman ang mapapangasawa niya, sweet din at maalaga!” Papuri na may halong sambit naman ng isang babae. Mayamaya, may napansin ito. “Hindi niyo ba napapansin? May pagkakahawig kay Doktor Rhian ang babaeng karga niya?” Dahil sa sinabi nito, tiningnan ng mabuti ng iba ang malabong kuha ng larawan. “Aba, oo nga noh! Kahawig na ni Doktor Rhian!” Sang-ayon nila. Habang naglalakad at nagkukuwentuhan ang mga researcher, napansin nila si Rhian at binati siya. "Paalam, Dok
Matagal na nag-usap ang tatlo at napagdesisyunang humingi ng tulong kay Dawn para solusyunan ang isyung ito. Sa huli, si Dawn ang pinaka-nagtulak kay Marga na makapasok sa pamilyang Saavedra, at alam nilang makikinig si Zack sa kanya. Dahil dito, pinakiusapan ni Belinda si Dawn na makipagkita sa kanila. "Narito rin pala si Marga? Ano ang gusto mong kainin? Treat ko na ito," masayang bati ni Dawn habang umupo sa harapan nila, hindi napansin ang kakaibang ekspresyon ng dalawa. Ngumiti nang pilit si Marga. "Salamat, tita Dawn, pero wala akong gana ngayon." Pagkasabi nito, yumuko siya na tila malungkot, inilagay ang mga kamay sa tuhod, at nilaro ang sariling mga daliri. Gawain na ito ni Marga… sa ganitong paraan, alam niyang makukuha niya ang pansin ng mommy ni Zack. At hindi nga siya nagkamali. Nang makita ang itsura ni Marga, nagtanong si Dawn nang may pag-aalala, "Hindi ba maganda ang pakiramdam mo ngayon? Anong nangyari? May problema ba?" Pigil ang emosyon, tumango si
Patuloy pa ring naniniwala ang mga empleyado sa balita at pinag-uusapan ang tungkol sa balitang kumalat."Narinig ko na ayaw daw talagang magpakasal ni Sir Zack kay Ma'am Marga, kaya panay ang pag-antala niya sa engagement nila. Hindi ko inasahan na napaka-romantiko pala niya sa likod ng eksena.""Ang gwapo at maalaga ni Sir! Gusto ko rin ng boyfriend na katulad niya!""Ako din! Gusto ko din ng lalaking katulad niya! Mayaman na, gwapo pa! Nasa kanya na ang lahat!"Habang naririnig ang mga usapan, nagbago nang ilang beses ang ekspresyon ni Marga. Halos maipit niya ang sariling palad sa tindi ng kanyang pagkuyom hanggang sa magkaroon ng marka ng dugo upang pigilan ang galit na nararamdaman. "Oras ng trabaho ito! Huwag kayong mag-usap ng ganyan! Bago kayo magtsismisan, magtrabaho kayo nang maayos!"Pagkasabi nito, malamig na tiningnan ni Marga ang mga empleyadong nagsasalita, bago tumalikod at nagmamadaling umalis nang hindi lumilingon.Hindi na niya talaga matagalan ang mga usap-usapan!