Mag-log inShare
Kabanata 32
Huling Na-update:
2024-04-29 12:25:11
Kaugnay na kabanata
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 33
"Don't tell me you really going to do that, Aleyah." malamig na sambit ni Blake matapos agawin sa akin ang cellphone ko at putulin ang tawag. Nanatili akong nakatayo roon. Bumibigat ang aking pakiramdam. Bumabagal ang bawat paghinga ko. Buong akala ko ay may tsansa na akong makita ang anak ko, ngayon ay tila gumuho ang pag-asa na iyon sa akin. Tuloy ay hindi ko na alam ang gagawin ko. I know Blake would be mad, but if it will be the only way, I'll do everything, even it will break Blake's heart. "You're not going to leave." may pinalidad na dagdag ni Blake. Napaawang ang labi ko habang nakatingin sa kaniya. Hindi ko rin naman gusto na umalis pa. Kahit wala akong plano noon na magtagal dito ay nagbago iyon nanag makasama ko siya. Tila mas lumalim pa ang nararamdaman ko na noon ay iniingatan ko pa. Tila nahulog na ako ng tuluyan sa ama ng anak ko. "Pero... Paano si Eva?" mahinang sambit ko sa kaniya habang patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata. I saw a glitch of hurt in h
Huling Na-update : 2024-06-10A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 34
Bitbit ang dalawang malaking bagahe ay marahan akong naglakad papasok sa airport na sinabi noong babaeng kausap ko kanina. Mataman din akong tumitingin sa paligid sa likod ng malaking aviators na aking suot. Malakas ang tahip ng aking dibdib. Sobra sobra ang pagkabog nito dahil sa kabang nararamdaman. Pumayag ako na umalis at magpaka layo layo kay Blake upang makita at makuha si Eva. Ngunit kung sasang-ayon ang panahon ay naglaan ako ng panibagong plano para sa aming dalawa. Blake didn't even call me since he left yesterday. I left a note above the table beside our bed, at umaasa ako na pag uwi niya ay agad niya iyong makita at mabasa nang sa ganon ay hindi mag tagumpay ang mga tao sa likod ng mga pangyayaring ito. I sighed and stop when I'm at the middle of the airport. Inikot ko ang aking paningin nang hindi ginagalaw ang aking ulo. Maraming tao sa loob ng airport, at sa dami ng taong iyon ay sana makita ko kahit anino man lang ni Blake. Sa kalagitnaan ng pagmamasid ay na
Huling Na-update : 2024-06-30A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 35
Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatulog. Basta isang araw ay nagising na lamang ako sa loob ng isang silid na halos puti lahat ng kulay ng dingding. Naningkit pa ang mga mata ko nang nasilaw ako sa liwanag na nagmulula sa ilaw na nakatapat mismo sa aking mukha. Lumingon ako sa tahimik na paligid. Wala akong kasama. Nasaan si Eva? Unti unti ay nanumbalik sa akin ang mga nangyari sa airport. Niyakap ko nang mahigpit si Eva nang nakitang may nakatutok na baril sa kanya at siniguradong ako ang matatamaan ng bala kung sakaling pumutok iyon, at base sa naaalala ko ay may narinig akong sunod sunod na putok ng baril bago ako mawalan ng malay! Sinubukan kong gumalaw at pilitin ang sariling bumangon mula sa pagkakahiga nang agad akong mapakislot nang maramdaman ang sakit mula sa aking likuran. Nanindig pa ang aking mga balahibo at tila mapigil ang aking hininga sa sobrang sakit niyon. Nasaan ba ako? Agad akong napabagsak sa kama nang hindi na nakaya ang sakit na naramd
Huling Na-update : 2024-07-03A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 36
I've been into so many things. Sa dami ng pagsubok na ibinigay Niya, hindi ko alam kung paano pa ako nakakapag patuloy at lumalaban, ang daming tanong sa isip ko na tulad ng kung bakit ako pa? Hindi naman kami mayaman. Hindi kami kumpleto, ngunit bakit sa dinami dami ng tao sa mundo, sa akin pa Niya ibinagsak lahat ng ito. Not until I realized that I have Eva, and I have Blake, sila ang dahilan ko kaya ako nagpapatuloy at lumalaban. Sila ang pinanghahawakan ko at nagiging lakas ko sa tuwing may pagsubok na dumarating. But when I entered the dark room and saw Blake lying in that bed, it felt like my world have fallen apart. Tahimik ang buong silid, tanging tunog lamang galing sa monitor na katabi ng hinihigaan ni Blake ang gumagawa ng ingay roon. Tinulak ni Dr. Almojera ang wheelchair na kinauupuan ko sa tabi mismo ng kung saan si Blake. Patuloy na umagos ang luha sa aking pisngi habang tinititigan ko siya. Looks like he's just sleeping peacefully, ang maamo niyang mukha, matango
Huling Na-update : 2024-07-15A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 37
"Ito lang po ba lahat, miss?" tanong sa akin ng isa sa mga driver ni Blake. His secretary ask them to accompany us. Sinalansan niya ng maayos ang mga bagahe na dala ko pagkatapos lumabas ng bahay namin ni Blake. Naroon pa rin ang sasakyan ni Hailey dahil hinayaan ko lamang siya roon na nakahandusay. Nais pang tumulong ng driver ni Blake kanina nang marinig ang pagbasag ng baso ngunit pinigilan ko siya dahil masamang ginagambala ang natutulog. "Oo, 'yan lang." sagot ko. Tumango naman siya at pumasok na sa driver seat pagkatapos. Hindi agad ako pumasok. Eva was inside the car already. Pinauna ko na kanina nang mailabas ang lahat ng bagahe na inimpake ko galing sa bahay. Wala akong iniwan, tanging gamit lamang ni Blake. Tiningala ko ang maganda at malaking bahay. I sighed deeply. Siguro naman ay tatantanan na kami ng magulang ni Blake dahil sa ginawa kong ito. All I want is just a happy and complete family. Matagal ko nang tinanggap na hindi talaga kami ni Blake. Ngunit sa sandali
Huling Na-update : 2024-07-15A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 38
"Dalawang takal nga sa dinuguan at saka dalawang kanin," sambit ko sa tindera ng karinderya na napuntahan ko. Mag gagabi na kasi at wala pa kaming pagkain ni Eva dahil hindi pa ako nakapag grocery, balak ko na bukas na lang asikasuhin dahil parehas kami ni Eva na pagod ngayon dahil sa mga nangyayari. Pinipilit ko na lang ang aking sarili na maging matatag kahit gusto ko na ring magpahinga dahil may umaasa sa akin na anak ko. "Isang takal nga sa bopis, aling Nelly. Damihan niyo ha, noong nakaraan kakarampot binigay niyo nagbayad naman ako hays, " sambit naman ng babaeng kararating at bumibili sa parehas na karinderyang kinaroroonan ko. "Anong kakarampot, Sanya, e ang mamahal na ng bilihin ngayon 'no!" reklamo naman ng tidera na si aling Nelly. Hindi naman na sumagot pa si Sanya matapos noon, umirap na lamang siya at namewang habang hinihintay ang binili. Tumabi ako at sandaling hinagod siya ng tingin. Morena siya at balingkinitan, nakasuot ng maikling tattered shorts at sleeveless
Huling Na-update : 2024-07-16A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 39
Ganoon nga ang ginawa namin. Sinamahan kami ni Dr. Almojera patungo sa kaniyang opisina at doon kami nanatili. Hindi naman kami nagtagal doon dahil mga ilang minuto lang ay tumunog ang intercom na nasa loob ng kaniyang opisina at boses niya ang aming narinig doon. "You may now go, miss Sebastian. They already left, but take the other way dahil baka makasalubong mo sila mahirap na, and please don't take too long." aniya bago nawala ang kaniyang boses doon. Hindi tuloy ako nakapag-pasalamat. Hinila ko agad si Eva palabas ng opisina at agad tinahak ang kwarto ni Blake na sinabi ni Dr. Almojera. Muntik ko pang makalimutan ang bilin niya na dumaan sa kabilang hallway kung hindi ko pa natanaw si Hailey ay dere-deretso lang ang aming lakad. Abot abot ang tahip ng aking puso. Malakas ang pagdagundong nito sa aking dibdib habang tinatahak ang daan patungo sa kinaroroonan ni Blake. Wait for me, Baby.. Mabilis ang bawat paghakbang ko patungo sa silid, natatakot ako na baka bumalik kaag
Huling Na-update : 2024-07-18A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 40
Nanatili kaming tahimik sa loob ng sild. Wala ni isang umimik hanggang sa napag desisyunan kong umalis na dahil baka madatnan oa kami ng kaniyang asawa rito."Mauuna na po kami Sir, baka bumalik na ho ang asawa niyo maya maya." paalam ko.Ibinaba niya saglit si Eva at tumayo na, ganoon din ang ginawa ko, iminuwestra ko ang kamay konsa harap ni Eva upang lumapit sa akin."Oo nga, tama ka,pasensya na hija, ayaw ko na ring mag-abot pa kayong dalawa," nahihiyang sambit niya.Nagpaalam na rin si Eva at humalik sa pisngi ng kaniyang lolo pagkatapos. Muli akong lumapit sa kay Blake at humalik sa kaniyang pisngi pagkatapos magpaalam. Pinagmasdan ko pa siya ng ilang segundo, nagbabaka sakaling sumagot siya o di kaya'y biglang gumising dahil alam niyang aalis na ako. Ngunit napabuntong hininga na lamang ako nang wala ni isa sa mga inaasahan ko ang nangyari, mahimbing pa rin ang kaniyang tulog.Lumabas kami ng silid na kinariroonan ni Blake at lumakad paalis ng hospital, nais pa sana kaming iha
Huling Na-update : 2024-07-22
Pinakabagong kabanata
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 53
"Go and pack your things quickly." dagdag ni Blake sa malamig na tono. Yumuko ako sa oras na tumulo ang luha sa aking pisngi. Ayaw kong makita ng lahat na isa akong talunan. Indeed, I didn't even know why I'm here. Ano nga ba ang katayuan ko rito? Ano nga ba ako rito? Agad ay hindi ko mahanao ang mga sagot sa aking isipan. Tila binagsakan ako ng langit at lupa. Maraming mata ang nakatingin sa akin sa paligid. Pumihit ako uoang tumalikod sa kanila at naglakad patungo sa elevator ng wasak. Ang sakit. Sobrang sakit. Akala ko ay matatapos na ang lahat ng ito, may mas lalala pa pala. Siguro ay ang tanging makakatapos lang ng laha ng ito ay ang pag-alis at paglayo ko sa lugar na ito. Walang kasiguraduhan kung babalik ang alaala ni Blake sa amin ni Eva. Ngunit aasa pa ba ako? Kung tuluyan nang nilalason ng kaniyang ina at ni Hailey ang kanyang buong isipan? "Miss Sebastian?" nagbalik ako sa aking huwisyo nang paglabas ko sa elevator ay biglang hinarangan ako ng isang lalaki ang aki
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 52
"Blake.." gulat na sambit ko sa mahinang boses.Bahagyang lumuwag ang pagkakahawak ko sa braso ng kaniyang ina, rason para marahas niyang hiklatin ito mula sa pagkakahawak ko.Ang mga tao sa paligid ay agad na yumuko at nagsialisan para bumalik sa dati nilang ginagawa. Hawak ang braso ang agad siyang nagtungo palapit kay Blake. Nagmumukhang kaawa awa at naapi."Blake, son, she harassed me. Nakita mo naman, I just want to know if she's still fine here and then she suddenly grab my arm." sumbong nito sa kaawa awang boses.Napangisi na lamang ako.Sobrang galing talaga gumawa ng kwento ng isang ito.Hinding hindi ko pa rin nakakalimutan ang kasamaan na ginawa niya sa akin, sa aking anak at maging sa sarili niyang anak na si Blake!Matalim ang mga matang bumaling sa akin si Blake, tila nahuhulig sa bitag ng pagpapanggap ng kaniyang ina."Alam ng lahat dito kung ano ang totoong nabgyari, I don't have to explain myself." mariing sambit ko."Blake, what you're mother said was true. Kinakam
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 51
"I heard Blake Dawson was finally awake," bungad ni Mr. Moreau isang araw nang mapagpasyahan kong bumalik sa opisina. Maraming nakatambak na mga dokumento para pirmahan, marami ring mga naka-schedule na meeting na ilang araw ko nang kinaliligtaan. Laking pasasalamat ko at buhat na buhat ako ni Architect James. "Yeah, unfortunately." bigo kong sabi pagkatapos bumuntong hininga. "Does this mean... You're job here is finally over?" tila may kagalakan sa kaniyang tono pagkasabi niyon. I shrugged my shoulders and opened the folder above my table. "Maybe..." natulala ako ng sandali. Ngayong may taong bumanggit niyon, hindi ko na alam kung ano ang susunod na mga mangyayari. Aalis na ba talaga ako rito? Tapos na ba ang pagiging CEO ko pansamantala? Pero paano ang iba pang plano? Hindi ko pa nasasabi kay Blake ang tungkol sa mga plano ko para sa kumpanya, lalo na ngayon na bumabangon na itong muli at bumabalik na ang dating sigla ng mga empleyado. "You know what, Miss Sebastian, my
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 50
Sunud-sunod na gabi akong nagkukulong sa kwarto, nag-iisip kung ano pa ang pwede kong gawin para maibalik ang mga alaala ni Blake. Pakiramdam ko, ang bawat araw ay lumalayo kami sa isa’t isa. Parang may iba nang humahawak sa kanyang kamay, at hindi ko alam kung paano siya babawiin. Isang araw, naisip kong puntahan ang lumang lugar kung saan kami unang nagkita. Baka sakaling bumalik ang mga alaala sa kanya kung dadalhin ko siya roon. Nagmadali akong pumunta sa ospital, puno ng pag-asa. Pagdating ko, nakita ko siyang nakaupo sa may bintana, nakatingin sa labas. Inisip ko kung ano ang tumatakbo sa isip niya—may alaala kaya kaming naglalaro sa kanyang isipan? Lumapit ako nang dahan-dahan, at paglingon niya, napatitig siya sa akin. “Aleyah,” sabi niya, na may halong pagkalito at lungkot. “Yes, Blake. Nandito ako,” sagot ko, pilit na ngumingiti. “Naalala mo na ba ako?” “Parang… may mga alaala akong dumadaloy pabalik, pero malabo pa rin,” sagot niya, halatang may pag-aalinlangan. “Ba
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 49
Makalipas ang ilang linggo, nananatili akong nagmamasid sa mga pagbabago sa paligid ni Blake. Sa bawat pagbisita ko sa ospital, nagiging mas madalas ang mga pag-uusap nila ng kanyang mga magulang kasama si Hailey, at unti-unti, ramdam ko ang pagkakalayo namin. Tila nagiging hadlang ang kanyang pamilya sa lahat ng pagsisikap kong ipaalala sa kanya ang aming nakaraan. Isang hapon, habang naglalakad ako sa pasilyo ng ospital, narinig ko ang mga boses mula sa kwarto ni Blake. Lumapit ako sa pinto, nag-aalangan kung papasok ba o hindi. Sa loob, narinig ko ang kanyang ina na nakikipag usap sa kanya. “Anak, kailangan mong kalimutan ang mga bagay na hindi mo na maaalala,” sabi ng kanyang ina. “Mas mabuti kung itutok mo ang isip mo sa mga bagay na mayroon ka ngayon.” “Pero bakit hindi ko matandaan si Aleyah?” tanong ni Blake, ang tono ay puno ng pagkalito. “Isn't she is so important to me and she's saying we had a daughter?” Dahil dito, nagpasya akong pumasok. “Blake, nandito ako,” sabi k
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 48
Tatlong linggong walang tulog at walang pagbabago. Patuloy ang laban, ngunit sa kabila ng lahat, tila umuusbong na ang pag-asa. Sa bawat pagbisita ko kay Blake, dala ko ang mga bagong balita mula sa kumpanya at mga mensahe mula kay Eva. “Gising ka na, Blake. Kailangan mo na talagang bumangon,” bulong ko sa kanya, umuukit ng ngiti sa mga labi sa kabila ng lungkot. Isang umaga, nang dumating ako sa ospital, nagkaroon ako ng kakaibang pakiramdam. “May kakaiba pong nangyayari,” sabi ng nurse na nakatayo sa labas ng kwarto. “There are some trace of activity.” Nang pumasok ako, nakita kong unti-unting bumubukas ang mga mata ni Blake. “Blake, oh my god, nandito na ako!” sigaw ko, puno ng pag-asa. Tumakbo ako sa tabi niya, hawak ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako ng walang anumabg ekspresyon sa mukha. “Blake, ako si Aleyah, ang asawa mo,” sabi ko, nanginginig ang boses ko sa takot at pag-asa. “M-may masakit ba? Bakit... Bakit ayaw mong salita.” I tried my best to smile while drops of
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 47
Sa kabila ng lahat ng pagsubok, tuloy pa rin ang laban. Bawat araw na lumilipas ay puno ng takot at pag-asa. Sa mga gabing tahimik sa ospital, ang mga luha ay patuloy na bumubuhos, ngunit sa kabila nito, pinilit kong maging matatag. Kailangan kong ipaglaban ang lahat para kay Blake, at para kay Eva na umaasa na makikita ang kanyang ama. “Bumalik na si Tita Linda sa Pilipinas,” isang araw, nag-text sa akin si Eva. “Gusto ko na sanang makasama si Daddy.” Nang bumalik si Tita Linda upang magbakasyon ng ilang araw at nais akong bisitahin, nagdesisyon ako na makipagkita sa kanya. “Kailangan nating pag-usapan ang sitwasyon,” sabi ko sa kanya nang magkita kami sa isang café. “Si Blake ay walang pagbabago. Kailangan nating gumawa ng paraan.” “Ano ang gusto mong gawin?” tanong niya, puno ng pag-aalala. “Alam ko na mahirap ang lahat ng ito.” “Naghahanap ako ng mga alternatives. Baka kailangan na nating isaalang-alang ang ibang mga paggamot,” sagot ko, naguguluhan. “Ngunit may takot ako—paa
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 46
Kakatwa na mag-isa ako sa ospital, hawak ang kamay ni Blake habang siya ay natutulog. “Kailan ka magigising?” bulong ko, punung-puno ng pag-aalala. Isang linggo na ang lumipas mula nang ilipat siya dito, at tila walang pagbabago. Si Eva ay nasa Switzerland kasama si Tita Linda. Miss na miss ko na ang anak ko, pero alam kong mas mabuti ang nandiyan siya, malayo sa sakit at problema. Ngunit sa bawat tawag ni Eva, ang boses niya ay nagdadala ng saya, ngunit sa likod ng bawat ngiti ko, naroon ang takot. “Anong balita kay Daddy, Mama?” tanong niya sa telepono. “Okay lang siya, baby. Kailangan lang niyang magpahinga,” sagot ko, pilit na ngumingiti kahit ang puso ko’y nahihirapan. Muling bumalik ako sa kumpanya. “Aleyah, anong plano natin sa mga proyekto?” tanong ng isang empleyado, puno ng pag-aalala. “Mag-uusap tayo sa Eclipse Enterprises. Kailangan nating ipakita na kaya pa natin,” sabi ko, kahit ang isip ko’y punung-puno ng takot at pangungulila. Bumalik ako sa ospital at muling na
A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 45
"Mama, look! Dada Cody bought this for me when we went to the mall!" masayang kuwento ni Eva nang tumawag si tita. Magkaiba kasi ang oras nila dito sa Pilipinas, sa tuwing gising na ako ay tulog pa sila kaya hindi ko matyempuha ang tumawag. Buti na lang ay si Tita na ang nagkusang tumawag isang gabi habang naghuhugas ako ng pinggan. "Wow, baby. That look so good! Are having fun there? I miss you so much, anak!" sambit ko. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata, miss na miss ko na ang anak ko kahit dalawang linggo palang mula ng pinapunta ko siya roon. "Yes, mama. Mamita and Dada are bringing me to other places here that we didn't visit before, and I'm so happy!" napahagikhik ako nang marinig siyang tumili pagkatapos sabihin iyon. Napanatag naman ang loob dahil alam kong ayos siya roon at masaya. "That's good to hear, baby. Be good to them, okay? Don't be stubborn." sambit ko. "Of course, Mama. But... Where's daddy?" sambit na dahilan uoang ako ay matigilan. Tila napipilan sa
