Library
Maghanap
Home / Romance / A CEO's Hidden Legacy / Kabanata 40

Share

Kabanata 40

Author: SRNTYXX
last update Huling Na-update: 2024-07-22 21:36:21

Nanatili kaming tahimik sa loob ng sild. Wala ni isang umimik hanggang sa napag desisyunan kong umalis na dahil baka madatnan oa kami ng kaniyang asawa rito.

"Mauuna na po kami Sir, baka bumalik na ho ang asawa niyo maya maya." paalam ko.

Ibinaba niya saglit si Eva at tumayo na, ganoon din ang ginawa ko, iminuwestra ko ang kamay konsa harap ni Eva upang lumapit sa akin.

"Oo nga, tama ka,pasensya na hija, ayaw ko na ring mag-abot pa kayong dalawa," nahihiyang sambit niya.

Nagpaalam na rin si Eva at humalik sa pisngi ng kaniyang lolo pagkatapos. Muli akong lumapit sa kay Blake at humalik sa kaniyang pisngi pagkatapos magpaalam. Pinagmasdan ko pa siya ng ilang segundo, nagbabaka sakaling sumagot siya o di kaya'y biglang gumising dahil alam niyang aalis na ako.

Ngunit napabuntong hininga na lamang ako nang wala ni isa sa mga inaasahan ko ang nangyari, mahimbing pa rin ang kaniyang tulog.

Lumabas kami ng silid na kinariroonan ni Blake at lumakad paalis ng hospital, nais pa sana kaming iha
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Pinuela A. Clariss
thank you author.waiting po SA next update
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 41

    Tulala ako matapos kong ihatid palabas si Architect, paalis ng tenament. Gulong gulo muli ang utak ko sa kung paano ang gagawin. I'm willing to take the risks and accept the offer basta para kay Blake, ngunit kakayanin ko ba ang mga paratang at pang iinsulto ng mga magulang ni Blake kung sakali?Kakayanin ko ba habang kasama ko si Eva? An idea came to my mind. I've always want to do it para sa kapakanan niya. Kung saan malayo sa gulong ito, sa mga paghihirap at pang iinsultong nararanasan ko, and maybe it would be the best thing that I'll do habang ibinabangon ang kumpanya ni Blake, at sa oras na alam kong ayos na nag lahat, I'll take her back to me."Ang lalim naman ng iniisip mo diyan," Sanya came beside me out of nowhere. Doon ko lang napagtanto na kanina pa pala ako nakatayo sa hamba ng pintuan at nakatulala."Hmm.." sambit ko at saka siya nilagpasan upang simulan nang linisin ang kalat na naiwan sa lababo."Sino 'yon? Tatay ni Eva?" tanong niya habang sumusunod sa akin. Sinulya

    Huling Na-update : 2024-07-25

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 42

    "You'll not going with me, mama?" sambit ni Eva habang iniimpake ko ang kaniyang mga gamit sa isang maleta. Nakaupo siya sa ibabaw ng higaan at ginagalaw galaw ang kaniyang mga mata habang nakadyngaw sa akin. "Yes, baby. But don't worry, this is just for a while," sambit ko at tinapos ang pag aayos ng gamit. Isinara ko ang zipper ng maleta at igilid iyon, pagkatapos ay muli kong hinarap si Eva. "But how long? I wanna be with you." malungkot na sabi niya. May kumurot sa aking puso habang pinagmamasdan siyang nakasimangot at tila gustong umiyak. I sighed and held her hand. Hinaplos ko iyon at inilapit sa aking bibig upang halikan. "Eva, our world is tough, there's a lot of things I still need to do here, and I want you to be safe while I'm doing it because for sure I can't always look for you, baka madamay ka at saktan ka ulit, anak, at ayaw kong mangyari iyon." palipat lipat ang tingin ko sa mga mata niya. I want her to understand me and everything I'm saying. "Don't worry, baby

    Huling Na-update : 2024-09-02

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 43

    "This is your office, Aleyah." sambit ni Architect nang iginiya niya ako patungo sa opisina ni Blake. Pumasok ako at hindi ko mapigilang ilibot ang paningin sa buong lugar. Wala naman gaanong nagbago roon, mas naging plain lang itsura at halos wala nang muwebles na nakalagay. " You can start tomorrow so you can still prepare yourself, I'm really sorry for this, Aleyah." Ngumiti ako sa kaniya at naupo sa upuan na noo'y si Blake ang nakaupo. "It's fine, Architect. It's my choice to accept your offer, and I'm willing to do the job." Natuon ang aking pansin sa pangalan na nakalatag sa harapan ng lamesa, pangalan ko na ang naroon at hindi pangalan ni Blake. Buong akala ko ay dahil pansamantala lang ako ay wala kahit ano na mapapalitan dito. Nawala lang ang pansin ko roon nang narinig ko ang malakas niyang pagbuga ng hininga. Inangat ko ang tingin uoang tignan siya, nanatili siyang nakatayo sa harap ng aking lamesa habang tamad na ipinagkrus ang mga kamay. "I know how hard it is fo

    Huling Na-update : 2024-09-03

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 44

    Miyerkukes nang napagpasyahan kong magtungo sa Eclipse Enterprises upang personal na kausapin si Elias Moreau, ang CEO ng Eclipse Enterprises na alam kong makakatulong sa Sky Corporation. Alas diyes ng umaga ako nag desisyon na magtungo roon dahil kinailangan ko pang tapusin ang ibang trabaho naiwan ko at hindi natapos. Tiningala ko ang malaki at makinang na gusali na nasa aking harapan. Sumabay din ang pagkinang ng nakalagay na malaking pangalan ng kumpanya sa itaan niyon nang natamaan ng sikat ng araw. "Hi, I'm Aleyah Lavelle Sebastian, may I talk to Mr. Moreau?" tanong ko sa babae na nakatayo sa front desk. "May appointment po ba kayo ngayon, Ma'am?" tanong niya. "Wala, e. I'm the CEO of Sky Corporation, and I decided to talk to him personally. Busy ba siya ngayon?" tanong ko. "He has no appointment today, Ma'am. Wait lang po, I'll call his secretary po." ngumiti ako at tumango sa kaniyang sinabi, dinampot niya ang telepono na nasa kaniyang harapan at naghintay ng ilang sanda

    Huling Na-update : 2024-09-04

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 45

    "Mama, look! Dada Cody bought this for me when we went to the mall!" masayang kuwento ni Eva nang tumawag si tita. Magkaiba kasi ang oras nila dito sa Pilipinas, sa tuwing gising na ako ay tulog pa sila kaya hindi ko matyempuha ang tumawag. Buti na lang ay si Tita na ang nagkusang tumawag isang gabi habang naghuhugas ako ng pinggan. "Wow, baby. That look so good! Are having fun there? I miss you so much, anak!" sambit ko. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata, miss na miss ko na ang anak ko kahit dalawang linggo palang mula ng pinapunta ko siya roon. "Yes, mama. Mamita and Dada are bringing me to other places here that we didn't visit before, and I'm so happy!" napahagikhik ako nang marinig siyang tumili pagkatapos sabihin iyon. Napanatag naman ang loob dahil alam kong ayos siya roon at masaya. "That's good to hear, baby. Be good to them, okay? Don't be stubborn." sambit ko. "Of course, Mama. But... Where's daddy?" sambit na dahilan uoang ako ay matigilan. Tila napipilan sa

    Huling Na-update : 2024-09-07

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 46

    Kakatwa na mag-isa ako sa ospital, hawak ang kamay ni Blake habang siya ay natutulog. “Kailan ka magigising?” bulong ko, punung-puno ng pag-aalala. Isang linggo na ang lumipas mula nang ilipat siya dito, at tila walang pagbabago. Si Eva ay nasa Switzerland kasama si Tita Linda. Miss na miss ko na ang anak ko, pero alam kong mas mabuti ang nandiyan siya, malayo sa sakit at problema. Ngunit sa bawat tawag ni Eva, ang boses niya ay nagdadala ng saya, ngunit sa likod ng bawat ngiti ko, naroon ang takot. “Anong balita kay Daddy, Mama?” tanong niya sa telepono. “Okay lang siya, baby. Kailangan lang niyang magpahinga,” sagot ko, pilit na ngumingiti kahit ang puso ko’y nahihirapan. Muling bumalik ako sa kumpanya. “Aleyah, anong plano natin sa mga proyekto?” tanong ng isang empleyado, puno ng pag-aalala. “Mag-uusap tayo sa Eclipse Enterprises. Kailangan nating ipakita na kaya pa natin,” sabi ko, kahit ang isip ko’y punung-puno ng takot at pangungulila. Bumalik ako sa ospital at muling na

    Huling Na-update : 2024-11-06

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 47

    Sa kabila ng lahat ng pagsubok, tuloy pa rin ang laban. Bawat araw na lumilipas ay puno ng takot at pag-asa. Sa mga gabing tahimik sa ospital, ang mga luha ay patuloy na bumubuhos, ngunit sa kabila nito, pinilit kong maging matatag. Kailangan kong ipaglaban ang lahat para kay Blake, at para kay Eva na umaasa na makikita ang kanyang ama. “Bumalik na si Tita Linda sa Pilipinas,” isang araw, nag-text sa akin si Eva. “Gusto ko na sanang makasama si Daddy.” Nang bumalik si Tita Linda upang magbakasyon ng ilang araw at nais akong bisitahin, nagdesisyon ako na makipagkita sa kanya. “Kailangan nating pag-usapan ang sitwasyon,” sabi ko sa kanya nang magkita kami sa isang café. “Si Blake ay walang pagbabago. Kailangan nating gumawa ng paraan.” “Ano ang gusto mong gawin?” tanong niya, puno ng pag-aalala. “Alam ko na mahirap ang lahat ng ito.” “Naghahanap ako ng mga alternatives. Baka kailangan na nating isaalang-alang ang ibang mga paggamot,” sagot ko, naguguluhan. “Ngunit may takot ako—paa

    Huling Na-update : 2024-11-06

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 48

    Tatlong linggong walang tulog at walang pagbabago. Patuloy ang laban, ngunit sa kabila ng lahat, tila umuusbong na ang pag-asa. Sa bawat pagbisita ko kay Blake, dala ko ang mga bagong balita mula sa kumpanya at mga mensahe mula kay Eva. “Gising ka na, Blake. Kailangan mo na talagang bumangon,” bulong ko sa kanya, umuukit ng ngiti sa mga labi sa kabila ng lungkot. Isang umaga, nang dumating ako sa ospital, nagkaroon ako ng kakaibang pakiramdam. “May kakaiba pong nangyayari,” sabi ng nurse na nakatayo sa labas ng kwarto. “There are some trace of activity.” Nang pumasok ako, nakita kong unti-unting bumubukas ang mga mata ni Blake. “Blake, oh my god, nandito na ako!” sigaw ko, puno ng pag-asa. Tumakbo ako sa tabi niya, hawak ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako ng walang anumabg ekspresyon sa mukha. “Blake, ako si Aleyah, ang asawa mo,” sabi ko, nanginginig ang boses ko sa takot at pag-asa. “M-may masakit ba? Bakit... Bakit ayaw mong salita.” I tried my best to smile while drops of

    Huling Na-update : 2024-11-06

Pinakabagong kabanata

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 53

    "Go and pack your things quickly." dagdag ni Blake sa malamig na tono. Yumuko ako sa oras na tumulo ang luha sa aking pisngi. Ayaw kong makita ng lahat na isa akong talunan. Indeed, I didn't even know why I'm here. Ano nga ba ang katayuan ko rito? Ano nga ba ako rito? Agad ay hindi ko mahanao ang mga sagot sa aking isipan. Tila binagsakan ako ng langit at lupa. Maraming mata ang nakatingin sa akin sa paligid. Pumihit ako uoang tumalikod sa kanila at naglakad patungo sa elevator ng wasak. Ang sakit. Sobrang sakit. Akala ko ay matatapos na ang lahat ng ito, may mas lalala pa pala. Siguro ay ang tanging makakatapos lang ng laha ng ito ay ang pag-alis at paglayo ko sa lugar na ito. Walang kasiguraduhan kung babalik ang alaala ni Blake sa amin ni Eva. Ngunit aasa pa ba ako? Kung tuluyan nang nilalason ng kaniyang ina at ni Hailey ang kanyang buong isipan? "Miss Sebastian?" nagbalik ako sa aking huwisyo nang paglabas ko sa elevator ay biglang hinarangan ako ng isang lalaki ang aki

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 52

    "Blake.." gulat na sambit ko sa mahinang boses.Bahagyang lumuwag ang pagkakahawak ko sa braso ng kaniyang ina, rason para marahas niyang hiklatin ito mula sa pagkakahawak ko.Ang mga tao sa paligid ay agad na yumuko at nagsialisan para bumalik sa dati nilang ginagawa. Hawak ang braso ang agad siyang nagtungo palapit kay Blake. Nagmumukhang kaawa awa at naapi."Blake, son, she harassed me. Nakita mo naman, I just want to know if she's still fine here and then she suddenly grab my arm." sumbong nito sa kaawa awang boses.Napangisi na lamang ako.Sobrang galing talaga gumawa ng kwento ng isang ito.Hinding hindi ko pa rin nakakalimutan ang kasamaan na ginawa niya sa akin, sa aking anak at maging sa sarili niyang anak na si Blake!Matalim ang mga matang bumaling sa akin si Blake, tila nahuhulig sa bitag ng pagpapanggap ng kaniyang ina."Alam ng lahat dito kung ano ang totoong nabgyari, I don't have to explain myself." mariing sambit ko."Blake, what you're mother said was true. Kinakam

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 51

    "I heard Blake Dawson was finally awake," bungad ni Mr. Moreau isang araw nang mapagpasyahan kong bumalik sa opisina. Maraming nakatambak na mga dokumento para pirmahan, marami ring mga naka-schedule na meeting na ilang araw ko nang kinaliligtaan. Laking pasasalamat ko at buhat na buhat ako ni Architect James. "Yeah, unfortunately." bigo kong sabi pagkatapos bumuntong hininga. "Does this mean... You're job here is finally over?" tila may kagalakan sa kaniyang tono pagkasabi niyon. I shrugged my shoulders and opened the folder above my table. "Maybe..." natulala ako ng sandali. Ngayong may taong bumanggit niyon, hindi ko na alam kung ano ang susunod na mga mangyayari. Aalis na ba talaga ako rito? Tapos na ba ang pagiging CEO ko pansamantala? Pero paano ang iba pang plano? Hindi ko pa nasasabi kay Blake ang tungkol sa mga plano ko para sa kumpanya, lalo na ngayon na bumabangon na itong muli at bumabalik na ang dating sigla ng mga empleyado. "You know what, Miss Sebastian, my

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 50

    Sunud-sunod na gabi akong nagkukulong sa kwarto, nag-iisip kung ano pa ang pwede kong gawin para maibalik ang mga alaala ni Blake. Pakiramdam ko, ang bawat araw ay lumalayo kami sa isa’t isa. Parang may iba nang humahawak sa kanyang kamay, at hindi ko alam kung paano siya babawiin. Isang araw, naisip kong puntahan ang lumang lugar kung saan kami unang nagkita. Baka sakaling bumalik ang mga alaala sa kanya kung dadalhin ko siya roon. Nagmadali akong pumunta sa ospital, puno ng pag-asa. Pagdating ko, nakita ko siyang nakaupo sa may bintana, nakatingin sa labas. Inisip ko kung ano ang tumatakbo sa isip niya—may alaala kaya kaming naglalaro sa kanyang isipan? Lumapit ako nang dahan-dahan, at paglingon niya, napatitig siya sa akin. “Aleyah,” sabi niya, na may halong pagkalito at lungkot. “Yes, Blake. Nandito ako,” sagot ko, pilit na ngumingiti. “Naalala mo na ba ako?” “Parang… may mga alaala akong dumadaloy pabalik, pero malabo pa rin,” sagot niya, halatang may pag-aalinlangan. “Ba

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 49

    Makalipas ang ilang linggo, nananatili akong nagmamasid sa mga pagbabago sa paligid ni Blake. Sa bawat pagbisita ko sa ospital, nagiging mas madalas ang mga pag-uusap nila ng kanyang mga magulang kasama si Hailey, at unti-unti, ramdam ko ang pagkakalayo namin. Tila nagiging hadlang ang kanyang pamilya sa lahat ng pagsisikap kong ipaalala sa kanya ang aming nakaraan. Isang hapon, habang naglalakad ako sa pasilyo ng ospital, narinig ko ang mga boses mula sa kwarto ni Blake. Lumapit ako sa pinto, nag-aalangan kung papasok ba o hindi. Sa loob, narinig ko ang kanyang ina na nakikipag usap sa kanya. “Anak, kailangan mong kalimutan ang mga bagay na hindi mo na maaalala,” sabi ng kanyang ina. “Mas mabuti kung itutok mo ang isip mo sa mga bagay na mayroon ka ngayon.” “Pero bakit hindi ko matandaan si Aleyah?” tanong ni Blake, ang tono ay puno ng pagkalito. “Isn't she is so important to me and she's saying we had a daughter?” Dahil dito, nagpasya akong pumasok. “Blake, nandito ako,” sabi k

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 48

    Tatlong linggong walang tulog at walang pagbabago. Patuloy ang laban, ngunit sa kabila ng lahat, tila umuusbong na ang pag-asa. Sa bawat pagbisita ko kay Blake, dala ko ang mga bagong balita mula sa kumpanya at mga mensahe mula kay Eva. “Gising ka na, Blake. Kailangan mo na talagang bumangon,” bulong ko sa kanya, umuukit ng ngiti sa mga labi sa kabila ng lungkot. Isang umaga, nang dumating ako sa ospital, nagkaroon ako ng kakaibang pakiramdam. “May kakaiba pong nangyayari,” sabi ng nurse na nakatayo sa labas ng kwarto. “There are some trace of activity.” Nang pumasok ako, nakita kong unti-unting bumubukas ang mga mata ni Blake. “Blake, oh my god, nandito na ako!” sigaw ko, puno ng pag-asa. Tumakbo ako sa tabi niya, hawak ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako ng walang anumabg ekspresyon sa mukha. “Blake, ako si Aleyah, ang asawa mo,” sabi ko, nanginginig ang boses ko sa takot at pag-asa. “M-may masakit ba? Bakit... Bakit ayaw mong salita.” I tried my best to smile while drops of

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 47

    Sa kabila ng lahat ng pagsubok, tuloy pa rin ang laban. Bawat araw na lumilipas ay puno ng takot at pag-asa. Sa mga gabing tahimik sa ospital, ang mga luha ay patuloy na bumubuhos, ngunit sa kabila nito, pinilit kong maging matatag. Kailangan kong ipaglaban ang lahat para kay Blake, at para kay Eva na umaasa na makikita ang kanyang ama. “Bumalik na si Tita Linda sa Pilipinas,” isang araw, nag-text sa akin si Eva. “Gusto ko na sanang makasama si Daddy.” Nang bumalik si Tita Linda upang magbakasyon ng ilang araw at nais akong bisitahin, nagdesisyon ako na makipagkita sa kanya. “Kailangan nating pag-usapan ang sitwasyon,” sabi ko sa kanya nang magkita kami sa isang café. “Si Blake ay walang pagbabago. Kailangan nating gumawa ng paraan.” “Ano ang gusto mong gawin?” tanong niya, puno ng pag-aalala. “Alam ko na mahirap ang lahat ng ito.” “Naghahanap ako ng mga alternatives. Baka kailangan na nating isaalang-alang ang ibang mga paggamot,” sagot ko, naguguluhan. “Ngunit may takot ako—paa

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 46

    Kakatwa na mag-isa ako sa ospital, hawak ang kamay ni Blake habang siya ay natutulog. “Kailan ka magigising?” bulong ko, punung-puno ng pag-aalala. Isang linggo na ang lumipas mula nang ilipat siya dito, at tila walang pagbabago. Si Eva ay nasa Switzerland kasama si Tita Linda. Miss na miss ko na ang anak ko, pero alam kong mas mabuti ang nandiyan siya, malayo sa sakit at problema. Ngunit sa bawat tawag ni Eva, ang boses niya ay nagdadala ng saya, ngunit sa likod ng bawat ngiti ko, naroon ang takot. “Anong balita kay Daddy, Mama?” tanong niya sa telepono. “Okay lang siya, baby. Kailangan lang niyang magpahinga,” sagot ko, pilit na ngumingiti kahit ang puso ko’y nahihirapan. Muling bumalik ako sa kumpanya. “Aleyah, anong plano natin sa mga proyekto?” tanong ng isang empleyado, puno ng pag-aalala. “Mag-uusap tayo sa Eclipse Enterprises. Kailangan nating ipakita na kaya pa natin,” sabi ko, kahit ang isip ko’y punung-puno ng takot at pangungulila. Bumalik ako sa ospital at muling na

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 45

    "Mama, look! Dada Cody bought this for me when we went to the mall!" masayang kuwento ni Eva nang tumawag si tita. Magkaiba kasi ang oras nila dito sa Pilipinas, sa tuwing gising na ako ay tulog pa sila kaya hindi ko matyempuha ang tumawag. Buti na lang ay si Tita na ang nagkusang tumawag isang gabi habang naghuhugas ako ng pinggan. "Wow, baby. That look so good! Are having fun there? I miss you so much, anak!" sambit ko. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata, miss na miss ko na ang anak ko kahit dalawang linggo palang mula ng pinapunta ko siya roon. "Yes, mama. Mamita and Dada are bringing me to other places here that we didn't visit before, and I'm so happy!" napahagikhik ako nang marinig siyang tumili pagkatapos sabihin iyon. Napanatag naman ang loob dahil alam kong ayos siya roon at masaya. "That's good to hear, baby. Be good to them, okay? Don't be stubborn." sambit ko. "Of course, Mama. But... Where's daddy?" sambit na dahilan uoang ako ay matigilan. Tila napipilan sa

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status