ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก

에:  หมาป่าผู้คลั่งรักมันฝรั่ง완성
언어: Thai
goodnovel4goodnovel
9.2
1296 평가. 1296 리뷰
4170챕터
1.1M조회수
읽기
서재에 추가

공유:  

보고서
개요
목록
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.

ในฐานะลูกเขย เขามีชีวิต ที่น่าสังเวช ไม่มีใครเห็นหัว แต่ทันทีที่เขาได้อำนาจมาอยู่ในมือ ทั้งแม่ยายและน้องสะใภ้ต่างต้องคุกเข่าและสยบลงต่อหน้าเขา แม่ยายของเขาได้ขอร้องอ้อนวอนเขาว่า “ได้โปรด อย่าทิ้งลูกสาวฉันไปเลย” ไม่แม้แต่แม่ยายเท่านั้นที่ต้องมาขอร้องเขา น้องสะใภ้ของเขาก็เช่นกัน “พี่เขย ฉันผิดไปแล้ว…”

더 보기

1화

บทที่ 1

ณ คฤหาสน์ซิมเมอร์ของตระกูลซิมเมอร์ในเมืองนิอัมมี่ ที่ถูกประดับตกแต่งไปด้วยแสงไฟมากมาย

คืนนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดอายุครบเจ็ดสิบปีของผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ ภายในงานเต็มไปด้วยแขกผู้มีเกียรติมากหน้าหลายตา

ลูกๆ หลานๆ ทุกคนมอบของขวัญให้กับเขาและอวยพรท่านอย่างพร้อมเพรียงว่า “พวกเราขออวยพรให้คุณปู่มีสุขภาพที่ดีและมีอายุยืนยาวนะคะ/ครับ”

ท่านซิมเมอร์ก็เผยใบหน้าที่มีเลือดฝาดเหมือนกลีบกุหลาบและดูมีพลังขึ้นมาขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ พร้อมเอ่ยขึ้นมาว่า “ดีจัง พวกเธอช่างเป็นคนที่นอบน้อมเสียจริงๆ ปู่รู้สึกมีความสุขมากๆ ดังนั้นวันนี้ปู่จะยอมให้ในสิ่งที่พวกเธออยากได้ทีละคนเลย! แค่บอกมาว่าพวกเธออยากได้อะไร”

“คุณปู่คะ หนูอยากได้อพาร์ทเมนต์ใกล้ทะเลค่ะ มันไม่แพงเลย แค่ล้านดอลลาร์กว่าเท่านั้นเอง…”

“คุณปู่คะ หนูอยากได้กระเป๋าชาแนลรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่นค่ะ…”

“คุณปู่ครับ ผมอยากได้รถสปอร์ต BMW …”

“คุณปู่ครับ ผมอยากได้นาฬิกาโรเล็กซ์…”

“...”

"โอเคๆ ปู่จะให้ทุกอย่างที่พวกเธอขอมา!” ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ให้สัญญากับพวกเขาโดยไม่มีความลังเลใดๆ

เด็กหนุ่มและเด็กสาว เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการต่างก็ดีใจกันมากจนพวกเขาแทบจะคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจ

แค่ได้มองสีหน้าท่าทางของพวกหลานๆ มันทำให้คุณปู่ซิมเมอร์ดีใจและเขารู้สึกพอใจที่ได้ทำให้หลานๆ ของเขามีความสุข

ในขณะนั้น ฮาร์วี่ย์ ยอร์ก ลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ เหมือนต้องการจะพูดอะไรสักอย่าง ได้ย่างฝีเท้าออกมาด้านหน้าทันที “คุณปู่ครับ ได้โปรดซื้อสกู๊ตเตอร์ให้ผมสักคันได้ไหมครับ? สกู๊ตเตอร์ทำให้ผมสะดวกมากขึ้นในตอนที่ผมออกไปข้างนอกหรือไปจ่ายตลาดครับ...”

ทันใดนั้น ทุกคนในครอบครัวก็ตกใจจนแทบจะหยุดนิ่งไปชั่วครู่ เมื่อพวกเขามองไปที่ฮาร์วี่ย์ด้วยความไม่เชื่อสายตาตัวเอง

ลูกเขยคนนี้นี่เสียสติไปแล้วหรือเปล่านะ? เนื่องในโอกาสอะไรละ? เป็นแค่ลูกเขยนะจะเรียกร้องได้ด้วยหรือ?

มิหนำซ้ำ เขาไม่มีแม้แต่ของขวัญสักชิ้นมอบให้กับผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์สำหรับงานวันเกิดเลยด้วยซ้ำ เขากลับทำตัวหน้าไม่อาย ด้วยการมาขออะไรกับท่านซิมเมอร์ได้ยังไงกัน? แม้ว่าเขาจะไม่ขออะไรมากมาย แต่กลับเป็นสกู๊ตเตอร์เพียงคันเดียว นี่เขาจงใจจะฉีกหน้าท่านหรือเปล่านะ?

เมื่อ 3 ปีที่แล้ว พวกเขาไม่รู้ว่าคุณย่าใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ไปเจอฮาร์วี่ย์ได้อย่างไร แถมคุณย่ายังบังคับให้หลานสาวคนโตแต่งงานกับเขา ในตอนนั้นฮาร์วี่ย์เป็นเพียงผู้ชายจนๆคนหนึ่ง ซึ่งไม่ต่างจากขอทานเลยสักนิดเดียว

แต่ถึงกระนั้นก็เถอะ ในวันแต่งงานของทั้งคู่ คุณย่าใหญ่ของตระกูลซิมเมอร์ก็ด่วนจากไปเสียก่อน ตั้งแต่นั้นมาทุกคนในตระกูลซิมเมอร์ต่างก็ดูถูกดูแคลนฮาร์วีย์มาโดยตลอด ในช่วงตลอดสามปีที่ผ่านมาฮาร์วีย์นั้นได้ทำงานประหนึ่งว่าตนเป็นคนรับใช้ของคฤหาสน์แห่งนี้ เขาต้องเตรียมน้ำไว้ให้คนอื่นๆ ล้างเท้า เท่านั้นยังไม่พอ เขายังต้องเข้าครัวทำอาหารอีกด้วย แน่นอนล่ะ เขาใช้ชีวิตที่ค่อนข้างน่าแร้นแค้นที่นั่น

ตอนนี้ เขาเปล่งเสียงออกมาและร้องขอสกู๊ตเตอร์คันเดียว มันเป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้วสำหรับเขา

สกู๊ตเตอร์คันเก่าถูกขโมยไปตอนไปจ่ายตลาดเมื่อวันก่อน ฮาร์วีย์ไม่มีเงินติดตัวเลยสักดอลลาร์ เขาจึงเปล่งคำขอของเขาออกไปในตอนนั้น

และด้วยผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ที่ดูเหมือนกำลังมีความสุข ฮาร์วี่ย์จึงคิดว่าตอนนี้น่าจะเป็นโอกาสที่จะขอในสิ่งที่เขาปรารถนา แม้ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยเท่านั้น

ใบหน้าของผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ที่เคยปรากฏถึงความสุขใจ ก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่ดูอึมครึมทันที เขาเขวี้ยงแก้วในมือจนมันแตกเป็นเสี่ยงๆบนพื้น แล้วตะโกนออกมเสียงดังาด้วยความโกรธว่า “ไอ้เ*ว! แกมาร่วมงานวันเกิดฉันหรือแกมาทำลายความสุขของทุกคนกันแน่หะ?”

แมนดี้ ซิมเมอร์ ภรรยาของฮาร์วี่ย์รีบเข้ามาและอธิบายให้คุณปู่ของเธอฟังว่า “คุณปู่ค่ะ ฮาร์วี่ย์ไม่ได้ตั้งใจ วันนี้เป็นวันดี คุณปู่อย่าถือโทษโกรธเขาเลยนะคะ”

จากนั้น แมนดี้ได้ดึงตัวฮาร์วีย์ออกมาอยู่ข้างๆตน

ในจังหวะเดียวกัน ควินน์ ซิมเมอร์ ลูกพี่ลูกน้องของแมนดี้ก็หัวเราะหยันออกมา “แมนดี้ ดูแลสามีที่ไร้ประโยชน์ของเธอด้วยสิ! แล้ววันนี้เรามีงานสำคัญอะไรล่ะ? นี่มันงานเลี้ยงฉลองวันเกิดปีที่ เจ็ดสิบของคุณปู่นะ แล้วนี่อะไร สามีของเธอก็มาตัวเปล่า แล้วเขากล้าดียังไงที่จะมาขออะไรจากคุณปู่น่ะ? เขาอวดดีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

“ใช่ๆ เขาไม่มีมารยาทเอาซะเลย กล้าขออะไรจากคุณปู่ได้อย่างไร? เขาไม่เห็นเหรอว่าวันนี้มีแขกมาร่วมงานมากแค่ไหน? นี่มันช่างฉีกหน้ากันเสียจริง!” คนที่สบถมันออกมาคือ แซ็ค ซิมเมอร์ หลานชายคนโตสุดที่รักของผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ เขามักจะไม่ลงรอยกับแมนดี้ แล้วตอนนี้นี่แหละคือโอกาสที่เขาจะได้เยาะเย้ยเธอ

“ช่างเป็นไอ้เ*วที่ไร้ค่าอะไรขนาดนี้! มันถูกแล้วใช่ไหมที่เขาต้องมาอยู่ในครอบครัวของเราน่ะ?”

"ใช่! เขาฉีกหน้าเราชัดๆ!”

“ฉันพอจะเข้าใจแล้วตอนนี้ เขาจงใจปั่นประสาทเรา! เขาต้องการทำลายช่วงเวลาแห่งความสุขของคุณปู่!”

“ช่างโง่สิ้นดี! คฤหาสน์ของเราก็มีคนรับใช้ตั้งเยอะแยะ ทำไมเราจึงจำเป็นต้องออกไปจ่ายตลาดเองอีก”

“แกไม่แม้แต่จะขยันด้วยซ้ำ ไร้ยางอายอะไรขนาดนี้! นี่แกคิดว่าตัวเองนั้นเป็นคนสำคัญกับเราหรือยังไง?”

“ไสหัวไปให้พ้น! ถ้าแกมาฉีกหน้าพวกเราอีกล่ะก็ ฉันนี่แหละจะสั่งสอนแกเอง!”

“...”

เมื่อได้ฟังคำประณามและการทับถมต่างๆ นานา จากคนในตระกูลซิมเมอร์ ฮาร์วีย์ก็เหลืออดแต่ก็ทำเป็นมองข้ามไป

เมื่อสามปีก่อน ฮาร์วี่ย์อาจจะตายไปแล้วก็ได้ หากไม่ได้คุณย่าใหญ่ของตระกูลซิมเมอร์ช่วยเขาไว้และพาเขาเข้ามาอยู่ที่นี่ นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไม เขาไม่เคยปริปากบ่นอะไรเลย แม้ว่าเขาจำต้องทำงาน ประหนึ่งเป็นคนรับใช้ให้กับครอบครัวนี้มาตลอดสามปี

“คุณท่านครับ คุณดอน แซนเดอร์ ผู้จัดการจาก ยอร์ค เอ็นเทอร์ไพรส์ มาอวยพรวันเกิดคุณปู่ครับ!” เสียงใครบางคนพูดอยู่ตรงประตูคฤหาสน์

ทันใดนั้นเอง ก็มีชายหนุ่มรูปงาม รูปร่างสูงโปร่ง เดินเข้ามายังห้องโถง ด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม

ยอร์ก เอนเตอร์ไพรส์นั้น เป็นธุรกิจครอบครัวของตระกูลยอร์ก ซึ่งมีอิทธิพลสูงสุดในเซาธ์ไลท์

มิหนำซ้ำ ดอน ยังเป็นหนึ่งในผู้จัดการโครงการที่ทำงานให้กับ ยอร์ก เอนเตอร์ไพรส์ เขามาจากครอบครัวที่มีภูมิฐานดีและยังดำรงตำแหน่งสำคัญและมีเกียรติในบริษัทอีกด้วย

หลายต่อหลายตระกูลในนิอัมมี่ก็ต่างต้องการที่จะใกล้ชิดสนิทสนมกับเขาทั้งนั้น แต่ทว่าพวกเขานั้นไม่เคยได้มีโอกาสดีๆอะไรเช่นนี้เลย แต่ก็น่าแปลกใจนะ ที่จู่ๆ เขาก็มาร่วมอวยพรวันเกิดให้ท่านซิมเมอร์เสียได้

“คุณท่านครับ นี่ครับของขวัญที่ผมเตรียมมาให้!”

ดอนยิ้มและกล่าวทักทาย และเมื่อเขาเปิดกล่องของขวัญออก ทำให้ทุกคนต้องตกตะลึงอีกครั้ง

ในกล่องของขวัญนั้นมีเช็คใบหนึ่งและมีมูลค่ามากถึงแปดแสนแปดหมื่นดอลลาร์เลยทีเดียว

ในเมืองนิอัมมี่ เงินจำนวนประมาณนี้จะถูกใช้ในการสู่ขอใครสักคนแต่งงาน

“คุณท่านครับ ที่ผมมาในวันนี้ก็เพื่อมาขอแมนดี้แต่งงานครับ ผมชื่นชมเธอมานานแล้วครับ ตอนนี้ผมก็หวังวัาเธอจะตอบตกลงรับข้อเสนอของผมและแต่งงานกับผม!”

คนอื่นๆ นั้นต่างอ้าปากค้างด้วยความงงงวย

แล้วในทันใดนั้นเอง ทุกคนต่างต้องตกตะลึง

แมนดี้เป็นภรรยาของฮาร์วี่ย์นะ ดอนไม่สนใจเรื่องนั้นเลยเหรอ? เขาไม่แสดงความเคารพยำเกรงใดๆ ต่อฮาร์วีย์เลยด้วยซ้ำ

แต่หลังจากได้พิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ฮาร์วีย์ก็เป็นเพียงลูกเขยไร้ค่าที่ถูกรับมาเลี้ยงเท่านั้น ทำไมดอนจะต้องไปเคารพนับถือเขาล่ะ? ดอนไม่กลัวด้วยซ้ำว่าเขาอาจจะทำให้ฮาร์วีย์ไม่พอใจขึ้นมา

“ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมพูดมันอาจจะกะทันหันเกินไปหน่อย แต่ผมก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นแมนดี้ที่รักของผมต้องใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายที่ไร้ประโยชน์คนนี้ คุณท่านครับผมก็หวังว่าคุณท่านจะสามารถพิจารณาข้อเสนอของผมอย่างที่เห็นสมควรนะครับ” ดอนยิ้มและกล่าวออกไป จากนั้นเขาก็หันกลับมาและยิ้มให้แมนดี้อีกครั้งก่อนที่เขาจะหันหลังแล้วเดินจากไป

จนถึงตอนนั้น ดอนไม่แม้แต่เหลือบมองมาที่ฮาร์วี่ย์เลยสักนิด เขาไม่ได้กังวลใดๆเกี่ยวกับฮาร์วี่ย์เสียด้วยซ้ำ

หลังจากที่เขาออกไปแล้ว ทุกคนก็ปรึกษาหารือกันอย่างดุเดือด

"คุณแซนเดอร์ เป็นผู้จัดการแผนกของยอร์ก เอนเตอร์ไพรส์ เขามีอิทธิพลมาก ฉันได้ยินมาว่าการตัดสินใจเพียงครั้งเดียวของเขาอาจตัดสินชะตากรรมของบริษัทเล็กๆ ได้เลยว่าจะยุบทิ้งหรือทำให้เติบโต”

“แมนดี้เธอโชคดีมากเลยนะ! ถ้าเธอแต่งงานกับมิสเตอร์แซนเดอร์ย่อมดีกว่าต้องอยู่กับฮาร์วีย์ผู้ไร้ประโยชน์แน่ๆ!”

“ถ้าทั้งสองคนนี้แต่งงาน ครอบครัวเราก็พลอยได้ผลประโยชน์ไปด้วยแน่นอน”

ซินเธีย ซิมเมอร์ น้องสาวของแมนดี้ ได้ก้าวออกมาข้างหน้าและได้พูดว่า “ฮาร์วีย์ นายไม่อยากได้สกู๊ตเตอร์แล้วเหรอไง?” ถ้านายตกลงยอมหย่ากับพี่สาวฉัน ฉันจะซื้อสกู๊ตเตอร์ให้นายพรุ่งนี้เลย เอาไหม?”

"ใช่เลย! ที่ซีนเธียร์พูดนั้นยอดเยี่ยมมาก!”

“ชายไร้ค่าคนนี้ไม่ได้อยากได้สกู๊ตเตอร์หรอกเหรอ? พวกเราจะได้ซื้อให้เขาสักคัน! แต่เขาต้องหย่ากับแมนดี้!”

ดวงตาของท่านซิมเมอร์ก็กระพริบลง เขามองฮาร์วี่ย์อย่างสื่อความหมายและพูดว่า “ฮาร์วีย์ ถ้าแกเต็มใจที่จะหย่ากับแมนดี้ ฉันให้นายได้มากกว่าแค่สกู๊ตเตอร์คันเดียวแน่นอน เงินสักล้านหนึ่งเป็นยังไง?

ในตอนแรก ฮาร์วีย์ก้มหัวลง แต่ตอนนี้นั้นเขาได้เหลือบไปเห็นแมนดี้ที่อยู่ข้างๆ เขา จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและพูดว่า “คุณปู่ครับ ผมไม่เคยอยากหย่ากับแมนดี้เลยครับ”

สีหน้าของคุณท่านซิมเมอร์ดูแย่ลง เขาชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์และต่อว่าฮาร์วีย์ด้วยความโกรธเกรี้ยว “ไอ้เ*ว แกกล้าปฏิเสธข้อเสนอดีๆแบบนี้ได้ยังไง! ไสหัวไปให้พ้นเดี๋ยวนึ้! ฉันไม่อยากให้ไอ้คนเหลวแหลกอย่างแกมาร่วมงานเลี้ยงของฉัน!”

ฮาร์วีย์หยุดชะงักไปชั่วขณะ มันทำให้เขาประหลาดใจเลยทีเดียวที่เห็นผู้อาวุโสซิมเมอร์แสดงท่าทีไม่เป็นมิตรกับเขา และยังไม่สนใจความรู้สึกของเขาอีกด้วย เขาทำได้เพียงแค่ส่ายหัวโดยที่ไม่รู้ตัวและเดินจากไป

“ฮาร์วี่ย์…” แมนดี้ที่ดูลังเล เธอไม่รู้ว่าควรจะตามเขาไปดีไหม

เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้น ท่านซิมเมอร์จึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แมนดี้ ถ้าวันนี้หลานกล้าที่จะตามเขาออกไป ปู่จะตัดปู่ตัดหลานและไม่นับว่าเธอเป็นหลานของปู่!”

แมนดี้ชะงักหยุดเดินโดยพลัน เธอไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าคุณปู่ของเธอจะใจร้ายใจดำได้ถึงเพียงนี้

ฮาร์วี่ย์พูดขึ้นมาทันทีว่า “คุณอยู่ที่นี่เถอะ ไม่ต้องเป็นทุกข์เพราะผมหรอก”

ก่อนที่แมนดี้จะทันได้ตอบอะไร ฮาร์วีย์ก็หันหลังและจากไปเสียแล้ว

แซ็คหัวเราะร่า “พี่เขยสุดที่รัก นายวางแผนจะกลับบ้านยังไงเหรอ? อย่าบอกนะว่านายจะเดินกลับบ้านน่ะ มานี่สิ ฉันมีอยู่หนึ่งดอลลาร์ตรงนี้ ให้ฉันเป็นคนใจบุญเพื่อให้นายเอาไปจ่ายค่ารถบัสเถอะนะ ไม่ต้องอายหรอกถ้าจะรับไปน่ะ!”

จากนั้น แซ็คก็ควักเหรียญออกมา 1 ดอลลาร์ แล้วโยนมันให้ฮาร์วี่ย์

แล้วพี่น้องตระกูลซิมเมอร์ส่งเสียงหัวเราะกันอย่างสนุกสนานออกมา

ฮาร์วี่ย์กัดฟันกรอด แต่ทว่าเขาก็ยังคงพูดอะไรไม่ออกอยู่ดี หลังจากนั้น เขาได้ออกจากคฤหาสน์หลังนี้ไปทันที

ขณะนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นทันที

เขาหยิบโทรศัพท์เครื่องเก่าเครื่องเดิมแล้วเหลือบมองมัน เบอร์ที่ส่งข้อความเข้ามาเป็นเบอร์โทรศัพท์ที่ลงท้ายด้วยเลข 8 จำนวน 6 หลัก

ฮาร์วี่ย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็กดเข้าไปที่กล่องข้อความ แล้วมองดู

“ท่านครับ ยอร์ก เอนเตอร์ไพรส์กำลังประสบกับปัญหาใหญ่ ได้โปรดกลับบ้านมาจัดการกับปัญหาเถอะครับ”
펼치기
다음 화 보기
다운로드

서평

최신 챕터

댓글

10
76%(985)
9
1%(11)
8
3%(33)
7
1%(10)
6
3%(38)
5
1%(10)
4
2%(24)
3
1%(7)
2
6%(83)
1
7%(95)
9.2 / 10.0
1296 평가 · 1296 리뷰
리뷰 작성하기
user avatar
เจริญศักดิ์ อําพล
ทำไมไม่มีต่อละครับ
2024-09-19 20:25:50
0
user avatar
รักษ์ชัย ราวิชัย
ฮาวีย์โดนแม่เมียฆ่าตายละ จบ
2024-09-12 19:40:30
0
user avatar
pmate bhit
สถานะเสร็จเรียบร้อยนี่คือจบแค่นี้เหรอครับไม่มีต่อแล้วเหรอครับ
2024-09-10 12:01:05
0
user avatar
พิเชษฐ์ ปานสูงเนิน
ไม่มีอีกวันนี้
2024-09-05 21:41:32
2
default avatar
Mengxiang Chen
ยืดยื้อเว่อร์ บทวกไปวนมา ไม่ถึงไหนสักที มีแต่อิจฉาด่าตบตีกันไปมา ตลกสิ้นดี
2024-06-24 01:41:11
2
user avatar
Pee Kpl
เกินสามหมื่นบาทแล้วนะเมื่อไหร่จะขบ .
2024-06-14 19:02:20
0
user avatar
พิเชษฐ์ ปานสูงเนิน
แต่ก่อนวันละ6-7ตอนทุกวันนี้2ตอนต่อวันน้อยไปไหม
2024-06-11 16:48:37
1
user avatar
Maewin Bantam
มาวันละ 2 ตอน น้อยไปนะ
2024-06-05 19:56:24
0
default avatar
Hom Fung
ใช้เหนียญเยอะ จำนวนหน้าต่อตอนก้อน้อยเกินไป
2024-06-03 17:56:26
0
user avatar
ชัย ท่าปลา
ซื้ออ่านแล้วจะกลับมาอ่านตอนที่ซื้อไว้ลบซะงั้น เอาเปรียบเกินไปหรือเปล่า
2024-05-26 17:37:23
2
user avatar
ธนัยนันท์ ชั่งเปียม
สนุกมากครับลองมาอ่านกันดูมีอะไรให้ลุ้นตลอดเรื่อง
2024-05-17 12:54:20
0
user avatar
Sab Wutthipong
เครเลย แต่หาเหรียญยากหน่อยอ่านต่อบทใช้เยอะเกินอยากให้ลดลงหน่อย
2024-04-28 00:01:28
1
user avatar
Songwut Areerob
สนุกน่าติดตามมากครับอยากให้เขียนไปตลอดจะได้ติดตามอ่านตลอดไปม่เบื่อ
2024-04-27 16:15:14
0
user avatar
Insuarn Duangta
** Update วันละตอน จบได้แล้วมั่งครับ ถ้าคิดไม่ออก **
2024-03-30 23:43:54
3
user avatar
เชษ มารุต
น่าติดตาม ถ้าคิดไม่ออก คิดตอนจบแบบสวยๆนะ
2024-03-26 20:41:59
0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 87
4170 챕터
บทที่ 1
ณ คฤหาสน์ซิมเมอร์ของตระกูลซิมเมอร์ในเมืองนิอัมมี่ ที่ถูกประดับตกแต่งไปด้วยแสงไฟมากมายคืนนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดอายุครบเจ็ดสิบปีของผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ ภายในงานเต็มไปด้วยแขกผู้มีเกียรติมากหน้าหลายตา ลูกๆ หลานๆ ทุกคนมอบของขวัญให้กับเขาและอวยพรท่านอย่างพร้อมเพรียงว่า “พวกเราขออวยพรให้คุณปู่มีสุขภาพที่ดีและมีอายุยืนยาวนะคะ/ครับ” ท่านซิมเมอร์ก็เผยใบหน้าที่มีเลือดฝาดเหมือนกลีบกุหลาบและดูมีพลังขึ้นมาขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ พร้อมเอ่ยขึ้นมาว่า “ดีจัง พวกเธอช่างเป็นคนที่นอบน้อมเสียจริงๆ ปู่รู้สึกมีความสุขมากๆ ดังนั้นวันนี้ปู่จะยอมให้ในสิ่งที่พวกเธออยากได้ทีละคนเลย! แค่บอกมาว่าพวกเธออยากได้อะไร” “คุณปู่คะ หนูอยากได้อพาร์ทเมนต์ใกล้ทะเลค่ะ มันไม่แพงเลย แค่ล้านดอลลาร์กว่าเท่านั้นเอง…” “คุณปู่คะ หนูอยากได้กระเป๋าชาแนลรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่นค่ะ…” “คุณปู่ครับ ผมอยากได้รถสปอร์ต BMW …” “คุณปู่ครับ ผมอยากได้นาฬิกาโรเล็กซ์…” “...” "โอเคๆ ปู่จะให้ทุกอย่างที่พวกเธอขอมา!” ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ให้สัญญากับพวกเขาโดยไม่มีความลังเลใดๆ เด็กหนุ่มและเด็กสาว เมื่อได้ในสิ่งที่ต
더 보기
บทที่ 2
"เป็นข้อความจากคนของตระกูลยอร์ก" ฮาร์วี่ย์ขมวดคิ้วเล็กน้อยตระกูลยอร์กเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลมากที่สุดในเซาธ์ไลท์ ในตอนแรกนั้นฮาร์วี่ย์เป็นทายาทที่ถูกต้องโดยชอบธรรมแต่เมื่อสามปีก่อน มีคนในครอบครัวกล่าวหาเขาอย่างผิดๆ และใส่ร้ายเขาว่ายักยอกเงินของ บริษัท ดังนั้นเขาจึงถูกตัดออกไปจากตระกูลทันทีคนในตระกูลยอร์กทั้งหมดจึงลงความเห็นเหมือนกันและฮาร์วีย์ก็ถูกปฏิเสธทันที นอกจากนี้พ่อแม่ของเขายังถูกส่งไปต่างประเทศทันที ซึ่งตัวเขาเองนั้นก็ไม่เคยได้พบพวกท่านอีกเลยเมื่อเขาออกจากตระกูลยอร์กเมื่อสามปีก่อน เขาไม่มีเงินติดตัวเลยแม้แต่สตางค์เดียว มรสุมชีวิตครั้งใหญ่นี้ทำให้เขาบอบช้ำและป่วยหนัก โชคดีที่คุณย่าใหญ่ของตระกูลซิมเมอร์ใจดีพอที่จะพาเขาเข้าไปอยู่ชายคาเดียวกันในคฤหาสน์ซิมเมอร์ เธอยอมให้เขาได้เป็นหลานเขยของเธอด้วยซ้ำ นั่นทำให้เขาจึงไม่ต้องตายอย่างน่าอนาถอย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะแต่งงานกับแมนดี้มาสามปีแล้ว แต่ทั้งคู่แต่งงานกันในนามเท่านั้นไม่ใช่ใช้ชีวิตเฉกเฉ่นสามีภรรยากันจริงๆหากคนในตระกูลซิมเมอร์ไม่พยายามปกป้องชื่อเสียงของพวกเขาแล้วละก็ ฮาร์วีย์อาจไม่มีที่ซุกหัวนอนไปแล้วก็ได้ตอนนี้เป็นเวลา
더 보기
บทที่ 3
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฮาร์วี่ย์ก็มาถึงบริษัทของแมนดี้ แต่เขากลับไม่สามารถเข้าไปด้านในได้ ในขณะที่เขากำลังจะเดินผ่านประตูเข้าไป รปภ. คนหนึ่งก็หยุดเขาด้วยกระบองเอาไว้ มันทำให้เขารู้สึกมึนงง ทันใดนั้น รปภ. คนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า “ออกไปซะ! เราไม่อนุญาตให้คนขอทานเข้าไปในบริษัทได้”ฮาร์วี่ย์ที่เพิ่งตื่นนอนและเขายังไม่ได้อาบน้ำอาบท่า นอกจากนี้เขายังสวมเสื้อยืดและกางเกงขาสั้นที่มีรอยปะ ซึ่งดูแล้วเขาเหมือนขอทานข้างถนนซะจริงๆนั่นแหละอย่างไรก็ตามฮาร์วี่ย์ก็เคยชินกับเรื่องแบบนั้นไปเสียแล้ว เขายิ้มและพูดว่า “คุณครับ ผมเอาเอกสารมาส่งให้กับภรรยาของผมครับ” “คุณมองไปรอบๆสิ มีภรรยาของคุณหรือเปล่า? รปภ. รู้สึกสงสัย “หรือจะเป็น ซาร่า แม่บ้านทำความสะอาดละ หรือจะเป็นผู้หญิงที่ทำความสะอาดอยู่ในครัวข้างหลัง ลิลลี่หรือเปล่า? “ภรรยาของผมชื่อแมนดี้ครับ” ฮาร์วี่ย์บอกออกไป รปภ. ตกตะลึงในทันที แต่ในไม่ช้าเขาก็หัวเราะออกมาอย่างขบขัน "ผมเข้าใจแล้วละ คุณเป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์งั้นหรอ” แต่เขาไม่สามารถหยุดหัวเราะได้ฮาร์วี่ย์ส่ายหัวไปมา มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลยเนื่องด้วยว่าเขามีชื่อเสียงมาก "เอาเถอะ
더 보기
บทที่ 4
"คำอธิบาย? ทำไมฉันต้องให้คำอธิบายกับนาย” ฮาร์วี่ย์กล่าวออกมาอย่างเย็นชา “อย่างแรกแมนดี้เป็นภรรยาของฉัน โปรดอยู่ให้ห่างจากเธอด้วย ถ้าอยากสร้างภาพก็ไปทำที่อื่น!” “อย่างที่สองถ้าภรรยาของฉันชอบดอกกุหลาบล่ะก็ ฉันจะเป็นคนที่จะซื้อให้เธอเอง! เธอสวยสง่างดงามมาก ของธรรมดาและราคาถูกแบบนี้นะหรอจะเหมาะสมกับเธอ? คืนนี้ฉันจะส่งดอกกุหลาบจากปรากให้เธอเอง!” “อะไรวะเนี่ย! นี่แกเป็นคนปัญญาอ่อนหรือโง่กันแน่เนี่ย? กุหลาบหนึ่งดอกสั่งตรงจากปรากมันมีราคามากกว่าหนึ่งพันดอลลาร์ ฉันได้ยินมาว่าแกกำลังขอสกู๊ตเตอร์จากผู้อาวุโสซิมเมอร์เมื่อวานนี้เองไม่ใช่เหรอ แกนี่มันพวกไม่ได้เรื่องอะไรเลยจริงๆ ถึงแกจะขายไตออกไปข้างหนึ่งมันยังซื้อดอกกุหลาบนั้นไม่ได้แม้สักดอกเดียวด้วยซ้ำ ทำไมแกยังกล้ามาทำอะไรโง่ๆที่นี่?” ดอนดูเย็นชา เขาเป็นคนที่มีสิทธิพิเศษใน ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เชียวนะ ‘ลูกเขยอย่างแกกล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้?’มิหนำซ้ำ ยังมีอีกเรื่องที่ทำให้เขาเดือดดาลมากที่สุดคือฮาร์วี่ย์กล้าโยนดอกไม้เขาลงพื้นและยังลากแมนดี้เข้าไปในลิฟต์อีก ‘ไอ้เ*วนั่นมันต้องการจะทำอะไร’เมื่อนึกอะไรออกดอนก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ในทันที ดูเหมือนเ
더 보기
บทที่ 5
“ครับท่าน ผมจะรีบรายงานให้ท่านประธานทราบทันที ท่าน…" “อย่าพยายามต่อรองกับฉัน ไม่งั้นฉันจะทำลาย ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ให้พินาศทั้งหมด!” ก่อนที่ปลายสายจะได้พูดอะไร ฮาร์วี่ย์ก็ตัดสายไปทันที...ในอาณาเขตคฤหาสน์โกลด์โคสต์ คฤหาสน์ทุกหลังของที่นี่ได้รับการออกแบบโดยนักออกแบบที่มีชื่อเสียงระดับโลก โดยเฉพาะประเภทของกระเบื้องเซรามิกจนถึงประเภทของต้นไม้ พวกเขาได้คัดสรรมันมาอย่างดี มันไม่ใช่ว่าใครก็สามารถที่จะซื้อได้แม้ว่าพวกเขาจะร่ำรวยมากแค่ไหนก็ตามในขณะนั้น ฮาร์วี่ย์กำลังนั่งสบายๆ บนโซฟาที่ระเบียง ตรงข้ามเขาคือ โยนาธาน ยอร์ก ผู้บริหารคนปัจจุบันของธุรกิจทั้งหมดในเครือของตระกูลยอร์ก เขามีศักดิ์เป็นลุงของฮาร์วี่ย์และก็เป็นเขาเองที่ให้คนขับรถของเขาไปรับฮาร์วี่ย์มายังคฤหาสน์แห่งนี้ เมื่อมองไปที่ฮาร์วี่ย์ที่ทำตัวสบายๆ โยนาธานยิ้มและพูดว่า “ฮาร์ฟ นี่เราไม่ได้เจอกันมาหลายปีเลยสินะ นายดูหล่อและกำยำมากกว่าเมื่อก่อนอีกนะ…” “คุณลุง เราไม่ต้องพูดจาอ้อมค้อม วกไปวนมาหรอกครับ เข้าประเด็นกันเลยเถอะ บอกผมมาเถอะครับว่าจะให้ผมช่วยอะไร คุณลุงต้องการให้ผมเข้ามาจัดการปัญหาทั้งหมดงั้นหรอครับ?” ฮาร์วี่ย์ถ
더 보기
บทที่ 6
“ดอน?”ฮาร์วี่ย์ชะงักไปชั่วขณะ แต่จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมาพลางคิดในใจ ‘ผู้ชายคนนี้ก็เป็นได้เพียงแค่สุนัขรับใช้ที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เลี้ยงไว้เท่านั้น ก็แค่รอจังหวะที่มันจะถูกเตะออกไปเท่านั้น’“คุณแม่ครับ ผมจะไม่ยอมหย่าเด็ดขาด ถึงแม้ว่าเราจะหย่ากัน แต่นี่ก็ไม่ใช่ธุระอะไรของคุณแม่ ผมหวังว่าคุณแม่จะไม่เข้ามายุ่งเรื่องของเรา” ฮาร์วี่ย์หัวเราะเบาๆอย่างสะใจ พูดจบเขาก็ขี่จักรยานไฟฟ้าคู่ใจจากไป“ไอ้ฮาร์วี่ย์ ไอ้คนไร้ค่า!” ลิเลียนตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ เธอเกือบตัดสินใจขับรถของเธอทับฮาร์วี่ย์แล้วเชียว ถึงอย่างนั้นเธอทำได้เพียงแค่ระงับความโกรธและขับออกไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่สังเกตุเห็นฝูงชนรายล้อมมองดูอยู่…ในช่วงเวลาหลังเลิกงานแล้ว แมนดี้เดินไปที่แผนกต้อนรับของบริษัทเธอก็เห็นผู้หญิงสองคนหัวเราะคิกคักกันไปมาเหมือนมีพูดคุยเรื่องน่าขันอะไรมากอย่างนั้น แถมยังมีพนักงานหลายคนกำลังดูอยู่พวกหล่อนสองคนอยู่เช่นกัน“สามีของคุณซิมเมอร์เขาเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องอะไรเลยนะ เขาบอกว่าจะมอบดอกกุหลาบจากปรากให้เธอ เขากล้าพูดแบบนั้นได้อย่างไร? เขาไม่ได้มองตัวเองในกระจกเลยเหรอ? ดูแค่รถจักรยานไฟฟ้าที่เขาขี่สิ
더 보기
บทที่ 7
“ นายคือ…ฮาร์วี่ย์งั้นหรอ?”โฮเวิร์ด สโตน จ้องไปที่ฮาร์วี่ย์อย่างสงสัย เขายิ้มเยาะออกมา หลังจากนั้นเขาจอดรถแล้วเดินตรงเข้าไปในโรงแรมฮาร์วี่ย์มีสีหน้าเจื่อนๆ เขาไม่ได้คาดหวังว่าโฮเวิร์ดจะทำตัวเมินเฉยต่อเขาทั้งสองเข้าไปในห้องจัดงานเลี้ยงที่เป็นอย่างส่วนตัวทีละคน เวลานี้เพื่อนร่วมชั้นทุกคนอยู่ที่นั่นแล้ว ทุกคนมายังประตูเมื่อประตูเปิดออก“นี่ใช่หัวหน้าห้องของพวกเราใช่ไหม? หัวหน้าห้องกลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จมากคนหนึ่งนี่! เขาหล่อมาก!" เสียงในหนึ่งพูดแทรกขึ้นมา แน่นอนว่าในวันนี้โฮเวิร์ทนั้นสวมสูทและรองเท้าหนังคู่หนึ่ง โดยมีกุญแจรถ Audi คันหรูห้อยอยู่ที่เอวของเขา เขาดูหล่อมากในตอนนี้ไม่นานก็มีคนเห็นฮาร์วี่ย์ที่เดินตามหลังโฮเวิร์ดเข้ามา ถึงแม้ว่าชุดสูทที่เขาใส่อยู่นั้นจะไม่พอดีตัวเขา แต่ก็ยังคงเป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงระดับไฮเอนด์เพื่อนร่วมชั้นเห็นอย่างนั้นแล้วก็ยิ้ม “ฮาร์วี่ย์ดูเหมือนคุณจะทำได้ดีเช่นกันนะ มาเถอะที่นั่งสองที่นั่งนี้จองไว้สำหรับคุณและหัวหน้าห้องของเรา!”โฮเวิร์ดเหลือบมองฮาร์วีย์แล้วหัวเราะเยาะ เขาส่ายหัวและไม่พูดอะไรอีกเลย เขาไม่ได้เปิดเผยความจริงที่ว่าฮาร์วี่ย์
더 보기
บทที่ 8
ในตอนแรกฮาร์วี่ย์อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเขาเห็นโฮเวิร์ดแสดงพฤติกรรมออกมาเขาก็ส่ายหัวและไม่พูดอะไร แต่เขากลับเดินไปข้างๆเชอร์ลีย์และพูดว่า “เราไปด้วยกันไหม ฉันกลัวว่าจะมีปัญหาในภายหลัง”“นี่…” เชอร์ลีย์ลังเลเล็กน้อย เธอมีความสัมพันธ์ที่ดีกับฮาร์วี่ย์ในช่วงเรียนมหาวิทยาลัย แต่เห็นได้ชัดว่าโฮเวิร์ดเป็นตัวหลักในคืนนี้ ถ้าเธอออกไปตอนนี้มันจะไม่ขัดใจโฮเวิร์ดหรือ?อีกด้านหนึ่ง เมื่อโฮเวิร์ดเห็นว่าฮาร์วี่ย์ยังอยู่ที่นั่นและยังไปทำความสนิทสนมกับเชอร์ลีย์อีก ใบหน้าของเขาก็เคร่งเครียดขึ้น เขาจ้องมองไปที่อาร์วี่ย์ “ฮาร์วี่ย์ไม่เป็นไรถ้านายจะไสหัวออกไป แต่นี่นายยังจะพาเพื่อนร่วมชั้นคนสวยของเราไปกับนายด้วยงั้นหรอ นายคิดว่านายเป็นใคร? นายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จงั้นเหรอ? อย่าลืมสิ! นายเป็นลูกเขยที่ขออาศัยเขาอยู่แค่นั้น และเรารู้สึกอับอายมากที่มีเพื่อนร่วมชั้นแบบนาย!”"ใช่เลย! เพื่อนร่วมชั้นทุกคนประสบความสำเร็จทั้งกันนั้น คุณนี่มันน่าขายหน้าจริง ๆ!”“อย่าชักช้าและไสหัวออกไปซะ! เชอร์ลีย์ เขาเป็นแค่ลูกเขยที่ไปขออาศัยบ้านคนอื่นอยู่ คุณอย่าไปหลงกลเขานะ!”โฮเวิร์ดที่เป็นตัวหลักในค่ำคืนนี้ และเพ
더 보기
บทที่ 9
“อ๊ะ…” โฮเวิร์ดตกตะลึง นี่…“ปฎิเสธงั้นหรอ?”“ ไม่…ไม่…คุณไทสัน ขอให้สนุกและเพลิดเพลินนะครับ…” โฮเวิร์ดไม่กล้ามองหน้าเวนดี้ในขณะที่เขาพูดจบ เขาคว้ากุญแจบนโต๊ะและกำลังจะวิ่งหนีไป“โฮเวิร์ด!ไอ้สารเลว!” เวนดี้ตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอไม่เคยคิดว่าสุภาพบุรุษอย่างเขาจะเป็นคนขี้ขลาดอย่างนี้ เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ก็ตกใจกลัวเช่นกัน ทุกคนดูเหมือนขวัญเสียไปกับปัญหานี้ฮาร์วี่ย์เป็นคนเดียวที่มีใบหน้าว่างเปล่า ไม่ใช่เหตุผลอื่นใด แต่เป็นเพราะเขาเคยเป็นคนที่ฝึกฝนและดูแล ไทสัน วูดส์ เมื่อตอนที่เขายังอยู่กับตระกูลยอร์กเมื่อตอนไทสันยังเด็ก เขาต้องใช้ชีวิตอยู่ข้างถนน เขาไม่มีเงินและอำนาจ เขาเกือบตายบนท้องถนนอยู่หลายครั้ง ครั้งหนึ่งฮาร์วี่ย์พบกับเขาและคิดว่าเขาอาจจะกลายเป็นบุคคลสำคัญในอนาคตได้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจชุบเลี้ยงและฝึกฝนเขาเขาประหลาดใจที่ไทสันเติบโตขึ้นมากในเวลาเพียงไม่กี่ปีถึงอย่างไรก็ตามฮาร์วี่ย์ไม่ได้คาดหวังว่าไทสันจะจดจำเขาได้ เขาไม่ได้เป็นทายาทของตระกูลยอร์กมาหลายปีแล้ว ไทสันอาจจะลืมเขาไปแล้วในขณะเดียวกันไทสันผู้ชั่วร้ายก็กวาดสายตามองผ่านคนอื่นๆ ในห้องอย่างจงใจ แต่เมื่อเขามองผ่าน
더 보기
บทที่ 10
เช้าวันรุ่งขึ้น ฮาร์วี่ย์ที่ยังคงเหมือนคนเพิ่งตื่นนอนพร้อมกับผมยุ่งๆ ขี่รถจักรยานไฟฟ้าของเขาไปยังย่านธุรกิจที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในนิอัมมี่ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ตั้งอยู่ในทำเลทองที่ดีที่สุดโยนาธานโทรหาเขาเมื่อคืนนี้และบอกว่าเขาได้ดำเนินการโอน ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ให้กับเขาเรียบร้อยแล้ว เพียงแค่เขาเข้ามาเซ็นเอกสารในวันนี้ บริษัทจะเป็นของเขาในทันทีฮาร์วี่ย์ค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากที่เขาซื้อบริษัทมาด้วยเงินหมื่นล้านดอลลาร์ นั่นเป็นสาเหตุที่เขารีบมาที่นี่ตั้งแต่เช้าโดยไม่ได้ทานอาหารเช้าเลยด้วยซ้ำฮาร์วี่ย์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเขาไปถึงบริษัท ไม่น่าแปลกใจที่มันเป็นพื้นที่ที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในนิอัมมี่ มีรถหรูอยู่ทุกที่ เขาขี่รถจักรยานไฟฟ้ามาที่นี่ ถ้าเขาจอดจักรยานไว้เฉยๆมันอาจจะถูกยกออกไปเขาขี่วนไปรอบๆ บริษัท และในที่สุดก็พบที่จอดรถที่ประตู จู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงเบรกดังขึ้นทันทีที่เขาจอดจักรยานจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงโครมคราม รถจักรยานไฟฟ้าของเขาก็ลอยกระเด็นหลังจากถูกรถปอร์เช่ชน"ให้ตายสิ!"ฮาร์วี่ย์พูดไม่ออก รถจักรยานไฟฟ้าของเขาช่างโชคร้ายเหลือเกิน แบตเตอรี่ก็เพิ่
더 보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status