Nobela ni xxLauxx

KINUHA ko ang isang denim skirt mula sa closet ko at nang maisuot ko iyon ay saka naman ako namili ng maiteternong pantaas doon. I picked a white V-neck knitted crop top which was very suited to my slender body. I also chose white open toe thick heels to match my outfit.Binilisan ko na ang kilos ko nang mapatingin ako sa wall clock ng kwarto ko. Humarap ako sa dresser at nag-pulbo lang ng kaunti. Nag-apply din ako ng kaunting tint sa pisngi at mga labi ko. I curled my lashes, but I didn't bother anymore to put some mascara 'cause my eyelashes are already thick and so dark.I wasn't really fond of putting make-up on my face on an everyday basis. I only put some when there's an occasion or something. Pero kung araw-araw or kahit magpupunta lang sa mall? Nah. It's just a waste of time for me. Bukod sa tinatamad ako ay maiirita lang ako dahil feel ko palagi ay mabigat siya sa mukha.Sinuklay ko lang ang buhok ko at hinayaan itong nakalugay. Nasa gitna ang hati nito. Maalon, hanggang ibab

HUMAKBANG siya palapit lalo sa akin. Halos manginig ang tuhod ko. Ang kaninang malambot at malambing niyang tingin sa akin ay napalitan ng galit."I'm asking you, Cassidy! Is that true?" bahagyang tumaas ang boses niya kaya mas lalong nadagdagan ang luha sa mga mata ko.Hindi ko na kaya pang salubungin ang tingin niya kaya napayuko ako at pinaglaruan ang mga kamay."I-It's true, but—""You fucking fooled me?""Zamiel..."Pinutol niya muli ako. Nag-angat ulit ako ng tingin sa kaniya. Umiigting ang panga niya at mas lalong dumilim ang tingin sa akin."I'm so disappointed in you." He eyed me with insult. "You're disgusting."A sharp metal seemed to pierce through my chest. The sharpness of his words was enough to make my heart bleed in sorrow. Hearing his excruciating words felt like I was facing an entirely different person. It stung so badly. It hurts more because I knew that I was the reason why he was acting this way."I-I'm sorry, Zamiel. Let me explain—"Isang taas niya lamang ng k

TININGALA ko ang maaliwalas na kalangitan. Hindi ko na pinagkaabalahang itaas ang kamay upang proteksyunan ang mga mata sa maaaring pagkasilaw dahil hindi na gaanong maliwanag ang langit. Anong oras na ba at tila bumababa na ang araw?"Cassidy! Naku, nariyan ka lang pala! Alas kwatro y kinse na, kailangan mo nang maghanda!"Nasagot ang tanong sa aking utak nang tawagin ako ni Ate Leng, ang pinakabatang tagapagsilbi namin na siyang pinakamalapit din sa akin. She was just 22—four years older than me, so we could really relate to some things.Bumuntong hininga ako at tamad na umirap bago nilisan ang terrace ng study room. Nilapitan ko ang payat na kasambahay na agad naman akong hinila palabas ng silid na iyon."Nai-stress na ang Mommy mo! Kanina pa hanap nang hanap sa 'yo. Alam mo namang alas sais ang umpisa ng party—""Cassidy!" singhal ni Mommy nang makasalubong namin ito sa corridor. "My God! Saan ka ba nagsususuot? You haven't even taken a bath yet! Our glam team is already here!"Ba

NIYAKAP ko si Niño pagkabalik na pagkabalik ko sa suite at parang batang nagsumbong sa kaniya. He was just looking at me innocently with his soft, hooded eyes that were full of curiosity and wonders."I just saw your father again, baby. He's still mad... Hindi ko alam kung kailan niya ako mapapatawag o kung mapapatawad pa ba niya ako," sumbong ko na para bang maiintindihan niya ako.Mukhang sa inaraw-araw ng paglalagi ko rito sa hotel ay magtatagpo ang landas namin ni Jake at ipaparamdam niya sa akin ang galit niya."I'm sorry, anak," reklamo ko pa sa walang kamuwang-muwang na anak ko. "Sa susunod na kita ipakikilala sa kaniya, ha? Kapag... kapag ayos na ang lahat."I smiled at him and he just kept looking at me. Maya-maya ay dinutdot niya ang pang-ibabang labi ko gamit ang maliit niyang hintuturo at nilapirot.Kinabukasan, I received a call from Papa. He asked me if we landed safely and he also got to talk to Niño. He also asked me about Mama and I just told him that we just talked y

BUMALIK ako sa suite namin at agad na hinanap si Niño. Naabutan ko itong pinagpapapalo ang isa sa mga laruan niyang dinala namin habang nakasalampak sa lupa. Si Ate Angge ay nasa gilid nito at tahimik na nagbabantay.I sighed and walked to my son and immediately lifted him up. My heart was still beating so fast because of the encounter I just had with Jake at the elevator! Akala niya ba ay nakalimutan ko na ang itinago niya sa akin? Pinagmukha niya akong tanga noon at hindi ko pa rin iyon nakakalimutan hanggang ngayon. Alam kong may atraso ako sa kaniya katulad na lang ng hindi ko pagpapaalam sa kaniya na nabuntis niya ako, pero mas malaki pa rin ang kasalanan niya sa akin."Naligo na ba ang baby na 'yan?" I asked Niño in a small voice.Hindi ko naman na dapat itanong 'yon dahil unang-una, hindi naman siya sasagot at pangalawa, alam ko na ang sagot. He smelled like a baby bath soap mixed with baby powder. He looked so adorably fresh with his new, little clothes. Mas lalo lang akong n

TININGALA ko ang mga nagliliparang ibon sa langit. Malayang-malaya nilang nilalakbay ang mundo na tila walang kahit anong pinoproblema. I smiled genuinely—feeling so fascinated once again. Seeing a group of them flew at the same direction looked and felt so satisfying. Their chirpings sounded like a sweet melody to my ears.I always think that birds are one of the luckiest creatures on earth. They are free to go wherever they want to. They are free to do whatever they want. They can always be themselves without feeling scared and they can definitely accept things that the world gives.Sana'y lahat ng tao, katulad nila. Sana noon pa lang, ganoon na rin ako."Kylie!" pagtawag sa akin ni Mama.Bumuntonghininga ako at muling pumasok sa loob ng bahay. Naabutan ko si Mama na tsine-check ang mga gamit ko. Kunot noo siyang nag-angat ng tingin sa akin nang maramdaman niya ang paglapit ko."Ayos na ba ang lahat ng gamit mo? Ano bang itinutunga-tunganga mo pa sa labas?"I scratched my head and c