Novels by HumanitasExAnimo

ShiroThe Place of Umbia is not the typical palace I’ve read or imagined in my life. It is a deceptive and sacred place where only a few people can enter. At the entrance of the big iron gate, there are two people; one is a man and one is a woman, who are guarding and testing all the people who want to enter the place. If you can’t pass their test, you can’t enter; if you are forced to enter, you will burn through electric shock. That’s too brutal but effective.Lumingon ako Kay Liam na tahimik pa rin sa akin gilid. Ilang tao na lamang ang iintayin namin ni Liam bago nakapasok, at ang pila ay patuloy na humahaba.“Hindi ba natin madadaan na maayos na usapan?” Napa baling ako sa babae na pilit inaakit ang mga gwardya. Sinulyapan ko rin ang lalaki. Kahit na nababalutan ng tela ang kaniyang mukha ay nababatid ko na nakangisi at disgusto nito kahit hindi siya diretsong nakatingin sa babae. Kapansin pansin ang hindi maayos na kasuotan ng babae. Hindi natakpan ng tela ang kaniyang bras

IShiro Palace of UmbiaNagliwanag aking maulap na pag-iisip at natauhan sa aking sarili. Mababakas ang pag-aalala sa mga mata ni Hase, pawisan ang kaniyang mukha at malalim any mg binibitawan na paghinga.I close my eyes and took a deep breath. My hands were trembling but they managed to hold tight in hase's strong arms. Nagmistula akong isang Bata na nagising sa isang nakakatakot na panaginip. Gulong gulo ang aking isipan at hindi na malaman kung ano ba talaga ang nangyayare sa mundong napasukan ko. “Ikukuha Kita ng maiinom.” Akmang aalis si Hase ngunit natigil siya dahil maslalong humigpit Ang pagkakakapit ng mga kamay ko sa kaniya. Mabilis din akong napabitiw nang mahimasmasan ako. “Pasensya na sa abala .” mahinang usal ko. Tumango siya at tahimik na lumabas sa kwarto. Habang ako Naman ay naiwan sa hindi pamilyar na kwarto at tahimik na sinasabunutan ang sarili dahil sa kahihiyan na nadarama. Hindi ako makapaniwala na natawag ko ang pangalan ni Sebastian habang kaharap si H

3RD PERSON POV Shiro couldn’t move for a moment when she found herself inside of someone’s memory for the third time. But at this point, her vision wasn’t vague anymore. She could clearly see everything and she could touch the things that surrounded her as if all of her senses were working perfectly. But just like before, she wondered. Where am I now? The location she saw when she walked up is unfamiliar to her. And the last memory she knew was that she was walking down the dim street while holding the box that Old Cleo gave to her. Shiro stood up from the bed on which she was lying. She felt the soft silk that covered her body, and the thick blanket glided over her skin and fell on the floor. She covered her body when she felt the cold wind touch her skin when the blanket was removed. "What a pain," she muttered as she felt her body aching. "What is this place?" she asked and looked around.  

SHIRO “Mira, isang mangkok ng kanina sa ika-apat na lamesa.” Utos sa akin ni Cara. Agad akong tumango at kinuha ang naka-ready na kanin at agad itong hinatid sa pang-apat na lamesa. Napaka rami ng tao na dumadayo dito at kahit higit sa sampu na ang ktrabahant dito ay hindi pa rin sapat. Habang ang boss namin ay naka upo lamang sa isang sulak at naka ngisi habang nakikita ang mga trabahante niya na nahihirapan. I greeted my teeth, He and sebastian are really opposite. Magkamukha lang talaga sila. Talagang mukha lang ang ambag niya. Ang sabi sa akin ni Mara ay ang amo namin… si hase ay isang anak ng mayamang pamilya, isang conde, kaya ganito nalang ito kung umasta. Not being a stereotype, but I can tell that he get his cockiness because of his title. I heard a count has a lot of money, the reason why he did not worry about how many workers he needs to pay. But what is the son of coun

SHIROMariin ang mga titig sa pagitan namin ni Lolo cleo nang banggitin niya si Hera. Hindi nga ako nagkakamali na mayroon silang alam. Nararamdaman kona na makaakauwi na ako, makakabalik na ako sa mundo ko kasama ang mga kaibigan ko.Lumawak ang aking ngiti at bumaling ulit kay lolo cleo ngunit nawala ang mga ngiti ko dahil sa seryoso niyang mga mata.“Lolo…” usal ko.“Nagmula kaba sa kaniya?” seryoso niyang tanong.Sunod-sunod akong umiling ngunit mukhang hindi siya kumbinsido.“H-hindi po ako, nagmula ako kkay Lyncen, ang Reyna ng kalupaan—”“Ngunit paano mo nagawang patalasin ang mga punyal? O ipinadala kani Jura—”“Hindi po… mas lalong hindi, wala akong koneksyon kay Jura. tanging ang apat na reyna lamang ang aking sinusundan.” Putol ko sa sinasai niya.Bumuintong hininga si Lolo cleo at ti

ShiroAnd so, I wasn’t really planning on wasting all my money in a day, but these two is so persistent. How did they get the bag of my money inside my robe? Nagulat na lamang ako ay hawak-hawak na ni tres ang bag na naglalaman ng pera at winawagayway ito sa era. Liam currently counting the number of copper inside the bag. Mabuti na lamang at naka bukod ang ginto at pilak na nasa kabiling bulsa ko, hindi kami maaaring mawalan ng pera lalo pa at hindi pa namin nahahanap ang dalawa. Bumaling ako sa matanda at nakitang masaya siya habang pinagmamasdan sila Liam at Tres na nagkukulitan habang nagbibilang ng pera. Si Lolo cleo ay nag-iisa na lamang sa buhay matapos mamatay ang kaniyang asawa ilang taon na ang nakalipas. Nasabi niya rin na hindi sila nagkaanak ng kaniyang asawa dahil sa hina ng katawan ng babae.Kaya siguro gayon nalang ang kaniyang pagkasabik sa mga mata habang naka tingin sa aming tatlo. Sino ba naman ang matinong