โรแมนซ์

หญิงสาวอกหักจนต้องหนีมาอยู่บ้านของเพื่อนแม่ของเธอที่ต่างจังหวัดเพราะชายหนุ่มที่เธอแอบรักมาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ดีๆก็ไปแต่งงานซะงั้น..ทำให้เธอต้องมารักษาแผลใจที่ผืนป่าทางภาคเหนือ ไม่รู้ด้วยเหตุอันใดดันมาทำให้เธอเจอชายหนุ่มคู่กัดที่ไม่อยากเจอแถมยังต้องมาอยู่บ้านหลังเดียวกันอีกไม่รู้กามเทพเล่นตลกอะไรทำให้ทั้งเขากลับพลาดมีสัมพันธ์เธอจนเกิดบ่วงที่ไม่อาจจะหลุดพ้นหนีกันได้

อลิสครูสาวบรรจุใหม่กับหัวใจที่แสนมุ่งมั่น เดินทางไปด้วยใจรักในอุมดมการณ์ ธนาตุลหนุ่มไฮโซ ที่เลือกจะมาเป็นตำรวจตระเวนชายแดน แทนการอยู่ในสังคมที่สวยหรู เขาได้รับคำสั่งให้มาปฏิบัติหน้าที่ดูแลความสงบ ในหมู่บ้านที่อยู่ห่างไกล แต่หนทางข้างหน้า ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่มันเต็มไปด้วยขี้โคลน กับลำบาก ห่างไกลจากความสะดวกสบาย เมื่อความรักก่อตัวขึ้น ขวากน้ำของความรักที่ผู้กองปิดบังไว้ ก็แสดงออกมา ผู้กองธนาตุลมีคู่หมั้นอยู่แล้ว

ฤทธิ์เยอะนักใช่มั้ย ได้...! ฉันจะเอาเธอจนตายคาเตียงเลย คอยดู...!

เขามีความสัมพันธ์กับเธอเพราะความเข้าใจผิด แต่โชคชะตาทำให้ได้พบเธออีกครั้ง ในสถานะพี่เลี้ยงของลูกสาว

“อย่าเสนอหน้าเข้ามาพื้นที่ส่วนตัวฉันอีกเป็นครั้งที่สอง” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมที่ดังรอดไรฟันนั้นยังไม่น่ากลัวเท่ากับแววตาที่เหมือนราชสีห์กำลังอยากฉีกกระชากร่างของเหยื่อที่ไม่มีค่าตรงหน้า “หงส์เป็นห่วงนี่คะ ว๊าย!” แค่เอ่ยคำว่าเป็นห่วงแค่นี้ คนใจร้ายถึงกับผลักฉันล้มลงพื้นอีกครั้ง “เก็บความเป็นห่วงของเธอไว้ตรงนั้นแหละ ฉันไม่เคยอยากได้ไอ้ความเป็นห่วงจากผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้น” ‘คนไม่มีสิทธิ์ ต่อให้ดิ้นให้ตายยังไงมันก็ไม่มีสิทธิ์อยู่วันยันค่ำ จำใส่หัวสมองน้อยๆ ของเธอเอาไว้ไฉ่หง’

วันละสามเวลามากกว่าอาหาร เห็นจะเป็น สุรา สุรา สุรา... ท่านอามัวแต่ร่ำสุรา เมื่อใดจะร่ำนารีบ้างเล่า

เธอ…คือแม่หม้ายป้ายแดง ส่วนเขา…คือหนุ่มหล่อผู้หลงรักแม่หม้าย เธอใจแข็งเป็นหิน ส่วนเขาก็ตื้อเท่านั้นที่จะครองโลก -------------------------------------- ณาณีมเปิดและส่งรูปของราฮีมที่เธอแอบถ่ายชายหนุ่มไว้ไปให้ทั้งสองได้ดูผ่านไลน์ ณิการ์และธัญมณกรี๊ดกร๊าดเป็นการใหญ่ เพราะราฮีมหล่อและดูดีกว่าที่คิดไว้มาก “แกจะปิดกั้นตัวเองทำไมยะ ในเมื่อมีผู้ชายดีๆ เดินเข้ามา แกก็รับเขาไว้พิจารณาสิ” ณิการ์ที่ได้ฟังเรื่องราวทุกอย่างเอ่ยขึ้น “แต่ฉันไม่อยากวนกลับไปใช้ชีวิตแต่งงานอีกนี่แก” แม้จะอยากเปิดใจให้ราฮีม แต่สิ่งที่ณาณีมกลัวคือการแต่งงาน การต้องใช้ชีวิตด้วยกันทั้งวันทั้งคืน “ก็อยู่กันไปแบบนี้ ไม่ต้องแต่ง” “ก็คิดว่าจะไม่แต่ง แต่ฉันกับเขาก็ต้องมีเซ็กซ์กัน ฉันจะทำได้เหรอ ในเมื่อสิบสามปีที่ผ่านมาของฉัน มีแค่พี่แดนคนเดียว” นี่คืออีกเรื่องที่ณาณีมกังวล “ของใหม่ๆ คนใหม่ มันอาจทำให้อารมณ์แกซู่ซ่าก็ได้ ชีวิตเป็นของแก แล้วตอนนี้แกก็โสดแล้ว”

‘โคหนุ่มใหญ่กินหญ้าอ่อน’ปากก็บอกว่าไม่อยากกิน แต่ได้ชิมไปที ติดใจ! ก็ #หญ้าอ่อนขยันยั่ว ใครจะอดใจไหว กินไม่เหลือน่ะสิ #ยั่วมายั่วกลับไม่โกง! หล่อนเอื้อมมือไปด้านหลัง นิ้วมือแตะที่ตะขอ ค่อยๆ ปลดออกจนเนื้อลูกไม้ล่นขึ้นเหนือเนินอวบ จนหล่อนต้องห่อกายเข้าหากันเพราะเหน็บหนาวทั้งจากไอเย็นแล่นกระทบและจากหัวใจไร้ยางอายนี้ แต่หล่อนต้องไปต่อ ไม่มีอะไรที่จะเสียอีกแล้ว ต่อจากนี้หล่อนจะมีแต่ได้ ได้มอบสิ่งที่มีค่าสูงสุดในชีวิตให้ผู้ชายที่หล่อน ‘รัก’ เขาข้างเดียว

แม้นการแต่งงานครั้งนี้จะเป็นเรื่องลวงหลอกเพราะความจำเป็นแต่เธอก็อยากให้เขารักเธอแบบที่เธอรักจะเป็นไปได้หรือไม่ว่าความดีของเธอจะเอาชนะใจของเขาได้...

"ระหว่างเป็นผู้พิพากษากับเป็นเมียผู้พิพากษาอันไหนเป็นง่ายกว่ากันคะ?" "...เอาเวลาที่จีบฉันไปอ่านหนังสือจะดีกว่าไหม..."