แต่งงานแบบคลุมถุงชน

ในคราวนั้น "เฟยเทียน" เพียงต้องการพลัง เพื่อครอบครองอำนาจ จึงเรียกปีศาจมังกรเพลิงและแลกเปลี่ยนบางสิ่งเพื่อให้ได้ชัยชนะในสงคราม ทรายย้อมโลหิต ทว่าปีศาจมังกรเพลิงตนนั้นใช้แขนซ้ายของเขาเป็นที่หลบซ่อนการตามล่าจากเทพมังกรดิน จึงปรากฏรอยสักสีเพลิงรูปมังกรที่ท่อนแขนซ้าย ทว่าการสู้รบแบบโหดเหี้ยมทำเขาถูดขับออกจากตำแหน่งรัชทายาทซึ่งเขามิใส่ใจ เป็นลูกที่พ่อไม่รัก ซ้ำกำจัดไม่ได้ ต้องเก็บเขาไว้เป็นเสี้ยนหนามตำหัวใจเช่นนี้ เฟยเทียนกลับรู้สึกสุขสำราญใจดี "ว่านหนิงเหมย" ในวัยสิบแปด ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครกล้ามาสู่ขอนางไปเป็นภรรยา ไม่ใช่เพราะฐานะที่เป็นลูกอนุของเสนาบดีว่านเท่านั้น แต่เพราะรอยแผลเป็นที่แก้มขวาของนางอีกด้วย เมื่อครั้งที่นางอายุเพียงสิบสอง การพบกันครั้งแรกระหว่างนางกับองค์ชายเฟยเทียน อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ผู้อื่นเข้าใจเขาผิดคิดว่าเขาใช้กรงเล็บมังกรกรีดใบหน้านางจนเสียโฉม แม้นางจะบอกทุกคนว่าไม่ใช่ความผิดของเขาก็ไม่มีใครเชื่อนาง แต่เพราะแผลเป็นนี้ทำให้นางรอดพ้นการถูกบังคับให้แต่งงานได้ ขอเพียงใช้ชีวิตเรียบง่าย แม้ต้องอยู่เพียงลำพังนางก็ยินดี

หลังจากโหมงานในโรงพยาบาลอย่างหนักจนหมดสติไป พอลืมตื่นตาอีกทีก็ต้องเข้าพิธีสมรสแทนคนอื่นแล้ว หนำซ้ำยังเป็นพิธีแต่งงานโบราณเจ้าบ่าวตาบอดอีกต่างหาก

แม็กซิมัส ซาเมนดอฟ จำใจแต่งงานกับผู้หญิงแพศยาที่เผลอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยเพียงแค่ครั้งเดียว เขาเกลียดหล่อนมาก เกลียดผู้หญิงที่ยอมเอาตัวเข้าแลก เพื่อจับผู้ชายอย่างหล่อนเข้าไส้ เขาจึงกระทำกับหล่อนอย่างหยาบคาย ป่าเถื่อน ปฏิบัติกับหล่อนเยี่ยงโสเภณี พร้อมพาคนรักเก่ามาเหยียบหน้าถึงที่ครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ในเมื่อหล่อนอยากได้เขานัก หล่อนก็จะได้ แต่ได้แค่ทะเบียนสมรสนะ เพราะความรักเขาให้หญิงอื่นไปหมดแล้ว ปั้นหยา แอบรักแม็กซิมัส... แอบรัก แอบมองมานานแสนนาน และยินดีที่ได้เห็นเขามีความสุขกับญาติผู้น้องของตนเองอย่างจริงใจ แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลก หล่อนไม่รู้ว่าตนเองหล่นตุ๊บลงบนเตียงของเขาได้ยังไง และไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างกันขึ้น หล่อนพร่ำบอกกับเขาว่าไม่รู้เรื่อง แต่เขาไม่เคยเชื่อเลย แถมยังยัดเยียดข้อกล่าวหาร้ายแรงใส่มือมาอย่างไร้เมตตา "เราหย่ากันเถอะค่ะ" "ยอมแพ้แล้วหรือคนเก่ง" เขาถามเสียงหยันเยาะ พร้อมหยิบธนบัตรสีเทาจำนวนห้าใบปาใส่หน้าหล่อน เหมือนที่เคยกระทำทุกครั้งหลังจากเสร็จกิจกับกายสาวที่เขาเฝ้าบอกว่าเกลียดแสนเกลียด ปั้นหยานิ่งเงียบ กัดฟันพาร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกชำเราจากผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีลุกขึ้นนั่ง ทุกอณูเนื้อกรีดร้องเจ็บปวดแสนสาหัส

แม้จะเป็นเมียที่ถูกบังคับแต่งเข้ามาเพื่อสานสัมพันธ์ระหว่างตระกูล แต่ยังไง 'เธอ' ก็เป็นเมียแต่งที่ถูกต้อง!! "ตระกูลจะล้มละลายแล้วงั้นสิ ถึงได้เอาตัวเข้าแลกแบบนี้" "ฉันยอมแต่งงาน เพราะมันเป็นคำมั่นสัญญาของอากง" "ข้ออ้างดีใช้ได้นี่" "เฮียจะคิดยังไงก็เรื่องของเฮียเลย" "ครบหนึ่งปี เธอเตรียมเซ็นใบหย่าได้เลย และฉันจะแต่งเมียรองเข้ามา" คำพูดของชายหนุ่มทิ่มแทงหัวใจของหญิงสาวไม่น้อย การที่เธอยอมแต่งเข้ามาเพราะเธอก็แอบรักมานาน แต่ไม่คิดว่าเขาจะหยามน้ำใจเธอด้วยการเลือกแต่งเมียเข้ามาในตระกูลเพิ่มแบบนี้ ...

เนื้อเรื่องบางส่วนในนิยาย…..เขาจึงวิ่งไปที่ลำธารด้านหลังจวนแม่ทัพลู่เพื่อรีบลงแช่กายให้หายจากอาการร้อนรุ่่มที่ตนเองกำลังเป็นอยู่ แต่โชคชะตาก็ทำให้คุณหนูหยูหงลี่ที่บังเอิญหลบมานั่งร้องไห้เสียใจที่เห็นท่านอ๋องแปดที่ส่งสายตาให้กับคุณหนูกู้ฟางเซียนบุตรสาวของท่านราชครูอู๋แทบจะตลอดเวลา เหมือนประกาศให้ผู้อื่นรับรู้กลายๆว่าเขามีใจให้นาง เรื่องนี้ทำให้คุณหนูหยูหงลี่เจ็บปวดมากมาย เพราะนางคิดมาเสมอว่าเขาเป็นชายที่เงียบขรึม เฉยชา และไม่สนใจสตรี แต่กลายเป็นว่าเขาสนใจสตรีดังเช่นบุรุษอื่นเพียงแต่สตรีผู้นั้นไม่ใช่นาง หงลี่จึงหลบมาร้องไห้เงียบ ๆ คิดว่าจะตัดใจจากเขาเสียที และจะเปิดใจมองหาบุรุษอื่นๆที่นางไม่เคยสนใจที่จะมองหาเลย นางลงแช่น้ำเล่นอยู่ก่อนแล้ว แต่ท่านอ๋องที่รีบเร่งมาถึงก็ถอดอาภรณ์ลงแช่น้ำเช่นกัน เมื่อแหวกว่ายจนมาถึงโขดหินที่หงลี่ซ่อนตัวอยู่ เพราะนางเห็นบุรุษกระโดดลงน้ำ แต่นางไม่กล้าจะขึ้นไป เมื่อพบหงลี่เข้าอ๋องหนุ่มจึงคิดว่านางมารอเขา เพราะนางวางยาปลุกกำหนัดเขา จึงได้จับร่างอวบของลงหงลี่มาลงทัณฑ์อย่างเร่าร้อนทันทีเพื่อสั่งสอน เรื่องราวจะเป็นเช่นไรต่อไป…..

"_" ใครๆ ก็คิดว่าฉันโสด จะพูดยังไงดีละ มันพูดได้ไม่เต็มปากนะ " "_" คนรัก ความรัก แฟน มันเป็นแบบไหนกัน เพราะฉันไม่เคยมีแฟน แค่....ข้ามขั้นไปเท่านั้นเอง "พี่... เป็นคนพูดเองนะคะ ว่าอยู่มหาลัยห้ามทำตัวสนิท ห้ามทำเป็นรู้จักกัน จำไม่ได้เหรอ" รีนลดาพูดพร้อมกับเชิดหน้าใส่เขา อย่างท้าทาย

แม่ทัพไป๋เฟยหลงจากคนช้ำรัก ที่ต้องมากลายเป็นคนหนีรัก เขาไม่มีทางจะหลบหนีฮูหยินพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับผู้นี้ได้ เขาเป็นบุรุษที่ชื่นชอบหญิงงาม รูปร่างกำลังดีน่ารักน่าใคร่ แต่องค์หญิงที่ตัวอ้วนใหญ่ผู้นี้เขาเกิดมาหลงรักเขาตั้งแต่แรกพบหน้า นางไปขอสมรสพระราชทานยัดเยียดตนเองมาเป็นฮูหยินของเขาจนได้ ทำให้เขาจำใจแต่งนางเข้ามา แต่เขาก็มิได้สนใจนางเลย เขาไม่ไปเข้าหอ ไม่นับว่านางเป็นเมีย เพราะแม่กายของเขาถูกบังคับ แต่ยังเหลือจิตใจที่ใครจะมาบังคับเขามิได้ เขาพยายามหลีกเลี่ยงนางให้มากที่สุด จนเขาหนีไปรบที่ชายแดนไม่กลับจวนเป็นเวลาสามปี แม้นางจะเขียนจมหมายส่งไปหาเขามิได้ขาด แต่เขาไม่เคยตอบจดหมายของนางเลย จนวันหนึ่งเขากลับมายังจวนของตนเอง พบกับหญิงงามผู้หนึ่งที่ยื่นหนังสือหย่าที่นางลงชื่อแล้วให้เขา แล้วก็ย้ายออกจากจวนของเขาไป แต่เขาที่จ้องมองหญิงงามที่บัดนี้งดงามปานจะล่มเมือง รูปร่างอวบอิ่มน่ารักน่าใคร่ยิ่งนัก และเป็นสตรีแบบที่เขาชื่นชอบ เขาตกหลุมรักนางทันที แต่มันสายไปเสียแล้ว นางเดินออกไปไม่หันมามองเขาเลยด้วยซ้ำ แม่ทัพหนุ่มจะทำเช่นไรต่อไป …..

ในความยุติธรรมย่อมมีอธรรม มีนรกย่อมมีสวรรค์ ดินแดนสวรรค์มีเทพเซียน นรกอเวจีย่อมมีจอมมาร นางผู้ละทิ้งทางโลกหนึ่งในเทพเซียนผู้สูงศักดิ์ต้องจำใจเป็นจอมนางเคียงคู่จักรพรรคดิ์จอมมารผู้กระหายในไอเลือด จากความอคติสู่ความรักแท้จริง…

กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็เมื่อสาย สุดท้ายจึงได้รู้ว่า... สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตาย คือการอยู่อย่างเดียวดายใน "โลกที่ไม่มีเธอ" ****************************************** คำโปรย “สามีที่ดีงั้นเหรอ?” คนใจร้ายทวนคำด้วยสีหน้าเหยียดหยัน ดวงตาคมจัดที่เธอเคยหลงใหลมาตลอดกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ในฐานะภรรยาที่เขาไม่ต้องการอย่างเลือดเย็น จนคนถูกมองใจหาย รู้สึกหนาวยะเยือกในอก “ใช่ค่ะ เป็นสามีที่ดี พี่ทำเป็นไหม” คนถูกถามแค่นยิ้มเหี้ยม พลางใช้ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้มตัวเองแบบกวนๆ “ก็คงทำเป็นมั้ง ถ้าเมียของฉันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ” หญิงสาวหน้าเสีย ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกที่คอหอย “เสียใจด้วยนะ ที่มันใช่ ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง แต่ปูนก็เป็นเมียพี่...” “หึ ก็แค่เมียในนามไหม แต่เอาเถอะ ในเมื่อร่านอยากเป็นเมียฉันนัก ก็ทำหน้าที่ของเธอซะปูน ต่อไปนี้ฉันจะเอาเธอเป็นเมียให้หนำใจ เอา...จนเธอต้องร้องขอชีวิต!”

เธอคือ หลินเหยาซื่อ ที่มีชีวิตอยู่ในปีค.ศ.2023 แต่เพราะอุบัติเหตุรถบัสตกเขาลงไปในแม่น้ำ ทำให้เธอลืมตาอีกครั้งและพบว่าตัวเองอยู่ในร่าง หลินเหยาซื่อ อายุยี่สิบสอง และยังเป็นคุณแม่ลูกแฝดที่ใช้ชีวิตอยู่ในปี ค.ศ.1980 เหตุการณ์บางอย่างทำให้ 'กั๋วคังเหริน' หายสาบสูญ เมื่อกลับมาอีกครั้งก็พบว่าตัวเองมีลูกฝาแฝดวัยสามขวบ และผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยจำสามีตัวเองไม่ได้!