แก้แค้น

แต่งงานกับเซิ่งหวยอานปีที่สอง เขาพาผู้หญิงข้างนอกกลับเข้ามาในบ้าน ตอนที่สบตากับฉัน เซิ่งหวยอานยิ้มอย่างไม่แยแส : “หนานอี้ บางที คุณเองก็น่าจะลองบ้างนะ” “คนที่ทั้งอ่อนเยาว์และมีชีวิตชีวา ช่างแตกต่างออกไปเสียจริง” ฉันรู้ว่าเขาเพียงพูดหยั่งเชิงเท่านั้น แต่ไหนแต่ไรมาเขาชอบทรมานและแกล้งฉันเสมอ ทว่าเขาไม่รู้ว่าครั้งนี้ ฉันหวั่นไหวเข้าจริงๆแล้ว หลังจากนั้น เขาจ้องไปที่รอยขีดข่วนตรงช่วงท้องและเอวของ “เด็กสาว” ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ “เสิ่นหนานอี้ คุณกล้าที่จะจริงจังแบบนี้ได้อย่างไร?”

หลังจากสามีรับลูกชายเสร็จก็เดินเข้าไปในโรงแรมเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับธุรกิจกับเลขา ร่างของทั้งสามคนถูกผู้สัญจรไปแอบถ่ายติดแฮชแท็ก ฉันโทรไปถาม แต่ถูกเขาตัดสายอย่างหงุดหงิด "รับลูกค้าไม่ส่งถึงโรงแรมจะส่งที่ไหน? พาไปอยู่ที่บ้านเหรอไง? อย่ามางี่เง่าหาเรื่องได้ไหม?” ฉันกําลังยุ่งอยู่กับการใช้จ่ายเงินเพื่อลดการค้นหาของแฮชแท็ก แต่สองชั่วโมงต่อมาฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากศูนย์ฉุกเฉิน เมื่อไปถึงร่างของลูกชายก็ไม่มีอุณหภูมิแล้ว ในมือยังถือป้ายงานเข้าบริษัทไว้แน่น เขียนชื่อเลขาไว้ ฉันร้องไห้จนตัวโยง เบอร์โทรถูกหลินเชินบล็อคไว้จึงติดต่อเขาไม่ได้ หลังจากเสร็จสิ้นขั้นตอนของโรงพยาบาล ในที่สุดฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากเขา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโกรธที่หมดความอดทน "คุณรับลูกชายไปแล้วเหรอ? ทําไมไม่บอกผมสักคํา ไม่รู้เหรอว่าเรากําลังรอเขาไปรับสัญญาอยู่! รีบส่งมาเร็วเข้า!” พูดจบเขาก็วางสายทันทีและบล็อคฉันอีกครั้ง ฉันมองข้อความในโทรศัพท์ที่ปฏิเสธไม่รับสายแล้วยิ้มเยาะออกมา ฉันช่วยคุณหาลูกค้าได้ ฉันก็ตัดเส้นทางธุรกิจของคุณได้เหมือนกัน!

พี่ชายต่างแม่ของฉันเกลียดฉันมาก เขารังเกียจการมาของฉันกับแม่ เกลียดชังที่พวกเราทำลายครอบครัวที่ดูเหมือนจะอบอุ่นของเขา เวลาเขาเห็นฉัน เขามักจะทำสีหน้าเย็นชาบอกว่าฉันน่าสะอิดสะเอียน ถามฉันอย่างร้ายกาจว่าเมื่อไหร่จะไปตาย ต่อมา ฉันเป็นไปตามความปรารถนาของเขา แต่เขากลับเสียใจ ร้องไห้อ้อนวอนให้ฉันกลับมา บอกว่าตอนนั้นไม่ควรเลิกกับฉัน ไม่ควรร้ายกับฉัน แต่ฉันตายไปแล้ว ความรู้สึกอันลึกซึ้งนี้ แสดงให้ใครดูงั้นเหรอ?

พี่ชายเกลียดฉัน เกลียดจนอยากให้ฉันตายไปซะ ฉันถามเขาทั้งน้ำตา “ฉันไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของพี่หรือไง?” เขาหัวเราะเสียงเย็น “ฉันไม่มีน้องสาว” คืนวันนั้น ฉันถูกรถที่พุ่งเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัวชนตาย แต่พี่ชายกลับกลายเป็นบ้า

เหยาอี้เหยา อายุเพียงแปดขวบเมื่อได้รับราชโองการแต่งตั้งเป็นท่านหญิง เป็นหนึ่งในราชทูตเพื่อเจริญสัมพันธไมตรีกับชาวแดนเหนือ รวมทั้งต้องพยายามทำทุกวิถีทางให้ฉู่ซื่อจื่อโปรดปราน แต่ทำอย่างไรดี เพราะเขาเกลียดนางยิ่ง!

หลิวอันอันอัน อดีตคุณหนูในห้องหอผู้ไม่เคยต้องลำบากยากเข็นในการเลี้ยงดูตนเองมาก่อน ไม่เคยรู้จักคำว่าไม่มีว่าเป็นอย่างไร วันหนึ่งครอบครัวถูกเนรเทศออกไปจากแคว้นเพราะคดีฉ้อฉลของบิดา แต่นางกลับถูกซื้อตัวมาเป็นทาสส่งมาเป็นสาวใช้ที่หอคณิกาแห่งหนึ่ง แต่ถูกมือดีผลักตกสระบัวจนตุยไป และวิญญาณที่มาอยู่ใหม่เพื่อชดใช้ความผิดแทนกลับเป็นอดีตนางแบบสาวขาวีนจากอีกยุคหนึ่ง และแล้วการลงทัณฑ์อย่างเร่าร้อนก็เกิดขึ้นกับนางแบบสาวที่อายุสามสิบแล้วก็ยังไม่เคยมีแฟน นางจะได้พบรักในภพใหม่นี้หรือไม่ หรือจะแห้วตลอดกาล เรื่องราวจะเป็นเช่นไรต่อไป…..

เพราะชีวิตต้องรับภาระหนักอึ้งหญิงสาวจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อเงินแม้จะต้องปั้นหน้าโกหกหลอกลวงให้คนตราหน้าว่าเห็นแก่เงินก็ตาม ++ เขาคนที่ไม่คิดจะมีความรักแต่ก็ต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อมีหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มเข้ามาทะลายกำแพงในหัวใจมาเป็นเรื่องราวดีๆในชีวิตและเธอก็เป็นเรื่องราวที่เลวร้ายของเขาเช่นกันเพราะเธอเข้ามาด้วยต้องการแค่ประโยชน์จากเขาเท่านั้น

สามปีก่อน ฉันเป็นสมาชิกทีมสำรวจทางวิทยาศาสตร์ที่มีอนาคตไกลที่สุด แต่หลังจากที่เข้าไปในแอนตาร์กติกา ฉันกลับถูกคนรักของกู้จิ่นเซิน ผู้ชายที่เป็นคู่หมั้นของฉันฆ่าตาย เธอขโมยเสบียงและกรีดใบหน้าของฉันจนเละ ก่อนจะผลักฉันตกเรือ มันน่าเศร้าตรงที่ตอนฉันตาย ฉันกำลังท้องลูกคนที่สองของฉันและกู้จิ่นเซินอยู่ แต่เมื่อทีมกู้ชีพมาถึง เธอกลับกล่าวหาว่าฉันขโมยเสบียงของเธอและกระโดดน้ำหนีความผิดไป กู้จิ่นเซินเป็นคนเขียนรายงานด้วยตัวเอง และลบชื่อฉันออกจากทีมสำรวจ ตั้งแต่นั้นฉันก็กลายเป็นที่รังเกียจของทุกคนในทีม จนกระทั่งสามปีต่อมา ก็มีคนพบศพที่ถูกแช่แข็งเป็นเวลานานของฉัน

น้ำค้างพบผู้ชายคนหนึ่งในตอนที่เธอเหงาและต้องการใครสักคน เธอไม่เคยลืมเขา หากโชคชะตามีจริงขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง one night คืนหนึ่งเราเคยพบกัน “ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนน้ำนะคะ น้ำจะไม่ลืมหนึ่งคืนที่เราพบกัน ลาก่อนค่ะ” หากโชคชะตามีจริง ขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง one night คืนหนึ่งเราเคยพบกัน

ลูกชายวัยเจ็ดขวบของฉันถูกงูกัด ฉันจึงรีบพาเขาไปรักษาที่โรงพยาบาลที่ลูกชายคนโตทำงานอยู่ทันที แต่ฉันไม่ได้อยากถูกแฟนสาวของลูกชายคนโตปฏิบัติราวกับฉันเป็นเมียน้อย เธอไม่เพียงแต่ขัดขวางไม่ให้เซรุ่มกับลูกชายตัวน้อยของฉันเท่านั้น แต่เธอยังตบหน้าฉันอีกด้วย “ฉันกับแฟนเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมาก คุณยังกล้าพาไอเด็กเวรนี่มายั่วยุฉันต่อหน้าแบบนี้อีกเหรอ” เธอผลักฉันลงกับพื้น ทุบตีฉัน และตัดหน้าอกของฉันออก แถมเธอยังข่มขู่อีกว่า “กะหรี่อย่างแก แค่เย็บด้านล่างให้ติดกันก็พอแล้วล่ะ” ฉันถูกทำร้ายจนบาดเจ็บไปทั้งตัว แล้วโดนส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉิน และแพทย์ผู้ทำการผ่าตัดก็คือลูกชายคนโตของฉันเอง มือที่ถือมีดผ่าตัดของเขาสั่นอย่างรุนแรง กับใบหน้าที่ซีดเผือด “แม่ ใครทำร้ายแม่แบบนี้”