เด็ก

เข้มชายหนุ่มผู้เบื่อชีวิตในเมืองหลวง มาใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัด กลับมาพบสาวน้อยหน้าใสและตกหลุมรักเธอ ฝนแม่ค้าน้ำแข็งใสที่ไปถูกตาต้องใจไอ้หนุ่มเมืองหลวง ที่อายุห่างกันตั้งหลายปี งานนี้จะลงเอยยังไง นอกจากจะขายน้ำแข็งใสแล้ว เธอยังรับจ๊อบเป็นแด๊นเซ่อร์ในผับอีกด้วย ซึ่งลีลาการเต้นและรูปร่างหน้าตาของเธอก็ถูกใจหนุ่ม ๆ หลายคน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ 'เข้ม' พอได้เจอกันครั้งแรก เขาก็โดนเธอตบหน้าเสียแล้ว งานนี้ก็เลยต้องตามตัวเธอมาชดใช้สิ่งที่เธอได้ฝากรอยมือเอาไว้บนใบหน้าของเขา แต่ว่าถึงแม้จะยากลำบากแค่ไหนเข้มก็อุตส่าห์ดั้นด้นตามไปจนถึงบ้านของเธอจนได้ 'น้ำแข็งใสใส่นมเยอะ ๆ จึงเป็นเมนูที่เข้มชอบ'

หลังลูกสาวถูกประกาศว่าสมองตาย สามีก็ชวนให้ฉันเซ็นสัญญาบริจาคอวัยวะ ฉันทุกข์ระทมขมขื่นอยู่ในความเจ็บปวดจากความอาลัยอาวรณ์ จิตใจใกล้แหลกสลาย แต่กลับได้รู้โดยบังเอิญว่าแพทย์หญิงหลิ่วเจินซึ่งเป็นแพทย์เจ้าของไข้กลับเป็นคนที่สามีของฉันเคยแอบรักฝังใจ พวกเขากุเรื่องว่าลูกสาวของฉันสมองตาย เพียงเพื่อล่อลวงให้ฉันเซ็นสัญญา แล้วหลอกเอาหัวใจไปช่วยลูกสาวของคนที่อยู่ในใจไม่เคยลืม เห็นสามีรับลูกสาวหลิ่วเจินออกจากโรงพยาบาล พวกมันทั้งสามหัวเราะพูดคุยอย่างชื่นมื่น ดูเหมือนกับครอบครัวสุขสันต์ ฉันไปประจันหน้าถึงบ้าน กลับถูกสามีกับคนที่เคยแอบรักฝังใจของเขาร่วมมือกันผลักฉันตกบันไดตาย กลับมาอีกครั้ง ฉันกลับมายังวันที่เซ็นสัญญาบริจาค มองดูลูกสาวที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยแล้ว ฉันก็สาบานในใจ คราวนี้ แม่จะให้ชายโฉดหญิงชั่วชดใช้ให้ลูกด้วยชีวิต

วินาทีที่คนร้ายทรมานและกำลังจะฆ่าฉัน พ่อที่เป็นหัวหน้าสายสืบและแม่ที่เป็นผู้อำนวยการแพทย์นิติเวช ก็อยู่กับหลินเสวี่ย น้องสาวของฉันซึ่งกำลังเข้าร่วมการแข่งขันพอดี เพื่อเป็นการแก้แค้นของคนร้ายซึ่งเคยถูกพ่อจับตัวไป หลังจากตัดลิ้นของฉัน เขาก็ใช้โทรศัพท์ของฉันโทรหาพ่อ แต่พ่อกลับพูดสั้น ๆ แค่คำเดียวแล้วตัดสายไป “ไม่ว่าวันนี้แกจะมีเรื่องอะไร การแข่งขันในวันนี้ของหลินเสวี่ยน้องสาวแกสำคัญที่สุด!” คนร้ายหัวเราะเยาะ “ดูเหมือนว่าฉันจะจับตัวมาผิดคนแล้ว ฉันอุตส่าห์คิดว่าพวกมันจะรักลูกในไส้มากกว่าซะอีก!” เมื่อมาถึงสถานที่เกิดเหตุ พ่อและแม่ต่างตกใจกับสภาพศพอันน่าเวทนา จึงก่นด่าต่อความเหี้ยมโหดของคนร้าย แต่พวกเขากลับดูไม่ออกว่าเจ้าของร่างศพในสภาพอันน่าเวทนานี้ คือลูกสาวแท้ ๆ ของพวกเขานั่นเอง