เกิดใหม่

หญิงสาวผู้อวบอ้วนนำ้ร้อยกว่ากิโล ไม่เคยมีแฟน ไม่ต้องถามถึงสามีก็ไม่มีเช่นกัน วันหนึ่งเกิดลื่นเปลือกกล้วยตุยไป แล้ววิญญาณดันไปอยู่ในร่างนางร้ายชื่อเสียงฉาวโฉ่ ในนิยายที่เคยอ่านนานมาแล้ว ไม่ต้องถามถึงวีรกรรม ตามตบหญิงสาวทุกคนที่เข้าใกล้พระเอกของเรื่องคือท่านอ๋องหยางเล่อ คอยสกัดขานางเอกไม่ให้เข้าใกล้พระเอกยอดดวงใจ แต่อนิจจาพระเอกแสนจะรังเกียจเดียจ์ฉันท์นางร้าย เจอนางร้ายที่ไหนก็พยายามหลีกหนี แถมผู้คนก็ซุบซิบนินทา แสดงความรังเกียจในพฤติกรรมของนางร้าย น่าสงสารจริงหนอ เฝ้ารัก เฝ้าหวงคนที่เขาไม่แม้แต่จะชายตาแล อย่ากระนั้นเลย ข้าจะปฏิวัติชีวิตของเจ้าเสียใหม่ หน้าก็งามปานจะล่มเมือง หุ่นหรือก็เซ็กซี่ขยี้ใจชาย เฮอะ !!จะแคร์ทำไมผู้แค่คนเดียว หาใหม่ไปเลยค่ะ ผู้แซ่บๆ มีออกมากมาย ฮ่าฮาฮา

แม่ทัพไป๋เฟยหลงจากคนช้ำรัก ที่ต้องมากลายเป็นคนหนีรัก เขาไม่มีทางจะหลบหนีฮูหยินพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับผู้นี้ได้ เขาเป็นบุรุษที่ชื่นชอบหญิงงาม รูปร่างกำลังดีน่ารักน่าใคร่ แต่องค์หญิงที่ตัวอ้วนใหญ่ผู้นี้เขาเกิดมาหลงรักเขาตั้งแต่แรกพบหน้า นางไปขอสมรสพระราชทานยัดเยียดตนเองมาเป็นฮูหยินของเขาจนได้ ทำให้เขาจำใจแต่งนางเข้ามา แต่เขาก็มิได้สนใจนางเลย เขาไม่ไปเข้าหอ ไม่นับว่านางเป็นเมีย เพราะแม่กายของเขาถูกบังคับ แต่ยังเหลือจิตใจที่ใครจะมาบังคับเขามิได้ เขาพยายามหลีกเลี่ยงนางให้มากที่สุด จนเขาหนีไปรบที่ชายแดนไม่กลับจวนเป็นเวลาสามปี แม้นางจะเขียนจมหมายส่งไปหาเขามิได้ขาด แต่เขาไม่เคยตอบจดหมายของนางเลย จนวันหนึ่งเขากลับมายังจวนของตนเอง พบกับหญิงงามผู้หนึ่งที่ยื่นหนังสือหย่าที่นางลงชื่อแล้วให้เขา แล้วก็ย้ายออกจากจวนของเขาไป แต่เขาที่จ้องมองหญิงงามที่บัดนี้งดงามปานจะล่มเมือง รูปร่างอวบอิ่มน่ารักน่าใคร่ยิ่งนัก และเป็นสตรีแบบที่เขาชื่นชอบ เขาตกหลุมรักนางทันที แต่มันสายไปเสียแล้ว นางเดินออกไปไม่หันมามองเขาเลยด้วยซ้ำ แม่ทัพหนุ่มจะทำเช่นไรต่อไป …..

ชีวิตข้าแล้วที่จริงมิได้ต้องการสิ่งใด นอกเสียจากการได้เคียงคู่กับท่าน ข้ากลัวว่าหากหลับตาลงอีกครั้ง เรื่องราวทั้งหมดของข้ากับท่านจะกลายเป็นเพียงความฝันที่จะเลือนหายไปเช่นเดียวกับหมอกควัน เธอหลันซู่ถงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่เห็นว่าเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตคือการหาเงิน กับถูกฟ้าผ่าจนทำให้ฟื้นขึ้นมาร่างของหลิวซู่ซู่ซึ่งมีหน้าตาเหมือนนางทุกประการในโลกต่างมิติ แถมพ่วงมาด้วยตำแหน่งฮูหยินน้อยของสกุลฉู่อีกต่างหาก ยังไงซะเธอก็ต้องหาทางอยู่ในมิตินี้ให้ได้ ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน หากแต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่ยากที่สุดในการอยู่ในมิตินี้ให้ได้จะไม่ใช่แค่การปรับตัวเสียแล้ว แต่ปัญหาใหญ่สุดกับเป็นผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของนางอย่าง ฉู่ฉางซาน บุรุษหน้านิ่งที่ไม่ชอบความวุ่นวายเป็นที่สุด

เว่ยจิงจิง นักขายมือทองแห่งยุค ผู้มีชีวิตพรั่งพร้อมกลับทะลุมิติมาเกิดใหม่ในร่างของเด็กสาวอายุสิบหกปีอย่างเว่ยซิ่วอิง ซึ่งครอบครัวของเธอมีชีวิตที่ยากลำบาก นอกจากจะยากไร้และขัดสนอย่างมากแล้ว ครอบครัวบ้านเว่ยก็ตั้งแง่และใช้งานเธอกับบิดาราวกับเป็นทาส แต่โชคดีที่เมื่อมาอยู่ในยุค 70 ที่ต้องปากกัดตีนถีบ เธอไม่ได้พกแต่มันสมองอันเฉลียวฉลาดของตนในชาติก่อนมาด้วยเท่านั้น แต่ยังมีมิติร้านเครื่องสำอางติดตัวมาด้วย เด็กสาวในวัยสิบหกปีจึงตั้งหน้าตั้งตาหาเงินเพื่อสร้างฐานะของครอบครัว โดยไม่สนใจครอบครัวบ้านเว่ย แต่หลังจากที่หาช่องทางทำมาหากินได้แล้ว เธอก็ได้มาพบกับนายทหารคนหนึ่งอย่างหลันเซียงฮั่น ที่ค่อยๆ เข้ามาทลายกำแพงในหัวใจของหญิงสาวไปทีละน้อย จนทำให้ตัวเธอเริ่มหวั่นไหวเมื่อมีนายทหารคนนั้นเข้ามาชิดใกล้

จางเยี่ยนเฟยจ้องมองเรือนร่างอะร้าอร่ามของเยี่ยนเหนียง นางช่างเป็นหญิงงดงาม ทั่วสรรพางค์กายไร้ที่ติติง ผิวพรรณขาวเปล่งปลั่งขาวเนียนไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง

ฮ่องเต้ฮั่วจง จักรพรรดิของแคว้นต้าอู่ เพราะเป็นธรรมเนียมปฎิบัติที่ฮ่องเต้ต้องรับเหล่าสตรีจากชนชั้นสูง หรือแม้กระทั่งองค์หญิงรุ่นราวคราวลูกจากต่างแคว้นเพื่อผูกสัมพันธ์และเพื่อความมั่นคงในบัลลังก์ ทำให้เวลานี้พระองค์ต้องปวดหัวกับเหล่านางสนมที่มีมากจนเกินไป ถึงกับต้องปิดหูปิดตาไม่ข้องแวะกับนางสนมคนใดมากกว่าหนึ่งครั้ง วันๆเอาแต่ตรวจฎีกาและออกว่าราชการเท่านั้น ปล่อยให้เหล่าขันทีเป็นคนคัดเลือกป้ายของนางสนมในแต่ละค่ำคืนกันเอง จึงทำให้นาง….สนมที่เข้าวังมาแล้วสองปีต้องถูกทอดทิ้งให้อยู่อย่างเดียวดายเพียงลำพัง จ้าวซูหลิน... แพทย์สาววัยยี่สิบหกปีจากศตวรรษที่ 21 ที่ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของพระสนมที่ไม่เป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ เพราะเคยใช้ชีวิตอย่างท้าทายและอิสระมาก่อนนางจึงรู้สึกเบื่อหน่ายที่จะอยู่ในวังหลวงแห่งนี้ * * * * * * * * * * "ข้าอยากออกไปจากที่นี่" "ท่านเป็นถึงพระสนม เหตุใดถึงได้มีความคิดเช่นนั้นกันล่ะพ่ะย่ะค่ะ" "ท่านไม่รู้อะไรหรอก ลำบากอยู่ข้างนอกอาจจะดีกว่าอยู่ในวังหลวงที่แสนจะน่าเบื่อหน่ายนี่ก็เป็นได้" "เช่นนั้นท่านรับนี่ไป" "อะไรหรือ?" "มันคือยาพิษ" "!" "หากท่านอยากออกไปจากวังหลวงแห่งนี้ก็มีเพียงต้องใช้วิธีนี้เท่านั้น!" "ท่านว่าอะไรนะ!" * * * * * * * * * *

“ท่านเจ้าเมืองอย่าเอาแตงกวาข้า ” “ใครบอกข้าจะเอาแตงกวาเจ้า ข้าต่างหากที่จะมอบแตงกวาของข้าให้แก่เจ้า” บทนำ ลี่หยางที่เจ็บจากความรักที่ถูกหักหลังถูกรถขนปลาชนระหว่างที่รู้ความจริงว่าความรักที่เขามอบให้แฟนหนุ่มคือการหลอกใช้เท่านั้น เขาคิดว่าตัวเองจะตายเพราะถูกชนเข้าอย่างจังแถมยังตกลงสู่ท้องทะเลกว้าง แต่ใครจะไปคิดว่าเขากลับได้ทะลุมิติย้อนเวลากลับไปในยุคโบราณ แถมเขายังมีแม่ที่ต้องเลี้ยงดูฐานะครอบครัวยากจนและท่านแม่ยังไปติดหนี้ท่านใต้เท้าอีกด้วยซ้ำ เมื่อเขาทะลุมิติมาเขาจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในโลกนี้เอง เขาจึงคิดหาทางจะหาเงินไปใช้หนี้แต่ทว่าในบ้านของเขามีเพียงเมล็ดแตงกวาที่เหลืออยู่ ดังนั้นเขาจึงลงมือปลูกแตงกว่าเพื่อขายหาเงินใช้หนี้แต่ระหว่างที่แตงกำลังโตเขากลับถูกใต้เท้ากลั่นแกล้งสารพัด ราวกับสวรรค์เมตตาหรือว่าซ้ำเติมเมื่อท่านเจ้าเมืองที่ย้ายมาใหม่กลับถูกตาต้องใจเขาจนได้ จึงได้จ่ายหนี้ให้ทั้งหมดเพื่อให้เขามาอยู่ข้างกายตนในทุกค่ำคืน ชีวิตใหม่ของลี่หยางจะเป็นอย่างไรติดตามต่อกันได้นะคะ นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นไม่ได้อ้างอิงตามประวัติศาสตร์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากขาดตกบกพร่องหรือติดขัดตรงไหนต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

ข้ารอเจ้า ด้วยน้ำพุแห่งกาลเวลา รอว่าเจ้าจะย้อนมาพบกันอีกครั้ง เค้าโครงเรื่องจริงจากประวัติศาสตร์ราชวงศ์หมิงนางเอกของเราจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้หรือไม่

นักเขียนนิยายจีนสำนวนห่วยแตกหลุดเข้าไปในนิยายที่เขียนเองเธอเปลี่ยนสำนวนการเขียนที่ห่วย การันตีความมันส์ฮาและฟินสุดๆ"ในเมื่อนักเขียนเป็นผู้กำกับเอง!" ร่วมล่องลอยพลิ้วไหวด้วยกันไปกับ'วรากร'

"มอบใจให้แต่กลับถูกหักหลัง นางเกือบตายด้วยน้ำมือของคนรัก ทว่ากลับรอดมาได้ครั้งนี้นางจะกลับมาแก้แค้นทวงคืนทุกอย่างที่เคยเป็นของนางอย่างไร้ความปราณี จะไม่มีแม้กระทั่งน้ำตาอีกต่อไป ...."