อีโรติก

“อ๊อย… อูย… ” ลูกแก้วร้องคราง ยอมรับว่าเริ่มเสียวซ่านมีอารมณ์ ตอนที่มือสากราวกระดาษทรายบีบขยำเคล้นคลึงสองเต้าอวบใหญ่ของหล่อนอย่างแรง มันคลายริมฝีปากที่ประกบดูดกันแน่นเพื่อจูบไซ้ซอกคอลงมาถึงหัวนม ใบหน้าหื่นเหี้ยมกดลงมาซุกไซ้หว่างอก เสาะหาหัวนมในความมืด พอเจอก็จ้วงปากกะซวกดูดดังซ่วบๆ เลียสลับไปมาอย่างตะกละตะกลามจนเจ้าของเต้านมหวามไหว เสียวจนหัวนมแข็งโด่ “ปล่อย… อย่านะ ปล่อยนะ… แกเป็นใคร… ” ลูกแก้วร้องห้าม ขณะเรียวลิ้นสากๆ ของมันยังบดขยี้อยู่ที่เม็ดหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้าง จากนั้นหัวใจของหล่อนก็หล่นวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อชุดนอนลายลูกไม้สีชมพูบางๆ กำลังโดนล้วง มือใหญ่ของผู้บุกรุกไล้ลูบขึ้นมาตามหน้าขาหนีบแน่น พยายามบีบขยำหนอกเนินสวาท เบียดอัดกันแน่นอยู่ที่ซอกขา มันดันต้นขาด้านในของหล่อนให้แบะอ้า ค่อยๆ หงายฝ่ามือ ใช้นิ้วหัวแม่มือแหวกพูเนื้อออกเป็นสองกลีบแล้วกระแทกนิ้วกลางเข้าใส่รูสวาทเสียงดังพลั่ก “อ๊าย… อูย… ” ลูกแก้วสะดุ้งเฮือก นิ้วของมันฝังเข้ามาสุดโคน แต่ละเปลาะปมของข้อเอ็นปูดโปนที่เสียดครูดเข้ามาระหว่างสองกลีบทำเอาหญิงสาวเสียวจนร้องคราง รู้สึกเสียวซ่านตรงหว่างขาและหัวนม

ดาราสาวตกอับเพราะข่าวฉาวที่ตัวเองกุเรื่องสร้างขึ้น ทำให้ไอริณ หรือจันทน์กะพ้อ อินทขันต์ เรตติ้งตกฮวบฮาบงานหดหาย เดือดร้อนช่องสังกัดต้องคิดหาทางกู้สถานการณ์ตกต่ำของดาราสาวขึ้นมาใหม่อีกครั้ง แต่เธอคิดว่ามันไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก กำนันจอมพล สาลี พ่อหม้ายลูกติดที่ถูกเมียทิ้ง กิ๊กเก่าดาราดัง จำต้องยื่นมือเข้าช่วยเหลือ เมื่อดาราดังขอความช่วยเหลือต้องการมาทำเรียลริตี้หวนคืนบ้านนา อำเภอบางปลาม้า แต่กำนันคนดังหื่นกามคนนี้ ไม่ใช่คนง่าย ๆ คนจริงทำจริง พูดคำไหนคำนั้น ในเมื่อเมียรักหวนคืนกลับมาอีกครั้ง เขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปเด็ดขาด ฟิลกู๊ด ดีต่อใจ มีมุขตลกให้หัวเราะ และระดับ NC25+

“โอ๊ย! แทงเบาๆ สิวะ” ฉันหยุดขาไว้เพื่อที่จะเงี่ยหูฟังบทสนทนา “ไอ้ห่า! แทงทีละนิดมันจะไปเสร็จอะไร เนี่ยแบบนี้แหละดีแล้ว แทงครั้งเดียวมิดเลย เจ็บ แสบดีมั้ยล่ะ ฮ่าๆ” ทั้งสองเสียงที่คุยกันดันเป็นเสียง... ผู้ชาย ทั้งสถานการณ์และสถานที่เกิดเหตุมันชวนให้ฉันเข้าใจผิดคิดว่าทั้งคู่เป็นมนุษย์สายเหลืองที่กินกันเอง จนมาวันนี้ ผู้ชายคนนั้นกลับมาปรากฏตัวต่อหน้าฉันในอีกครั้งในอีกสถานะ “ขอโทษครับ ช้าไปหน่อยพอดีคนรอคิวเยอะ” เสียงทุ้มฟังแล้วคุ้นหูดังขึ้น ทำให้พวกเราห้าคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะหันกลับไปมอง เฮ้ย! นั่นมัน... ตาฉันเบิกกว้างอัตโนมัติ เมื่อเห็นหน้าเจ้าของเสียงเมื่อกี้เต็มๆ สองตา “นี่มัน... ไอ้สายเหลืองนี่” ฉันเรียกคู่กรณีครั้งก่อนเสียงลั่น “เมื่อกี้หนูเพลย์เรียกพี่เขาว่าอะไร...” เสียงผู้หญิงที่มากับลุงพงษ์ถามฉันขึ้น แต่ยังไม่ทันที่ท่านจะพูดจบใครบางคนที่ไร้มารยาทก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน “อย่าบอกนะ... จะให้ผมแต่งกับยัยขี้มโนนี่” เรื่องราววุ่นวายจึงได้เริ่มต้นขึ้น ณ ตอนนั้น จากคู่ปรับ กลายเป็นว่าที่คู่หมั้น ฉันจะสามารถเปลี่ยนเกย์ให้แมนได้หรือไม่

เขาแค้นที่เธอทำร้ายหัวใจเขาอย่างไม่ใยดี เมื่อถึงวันเอาคืนเขาจะขังเธอไว้ในกรงสวาทให้เธอได้เจ็บปวดทรมานมากกว่าที่เขาเคยได้รับ

เพราะคำว่า 'บุญคุณ' ที่คุณลุงนิรนามคนหนึ่งได้ช่วยเหลือชีวิตของพ่อให้พ้นจากความตาย 'รินลดา' จึงจำต้องตกปากรับคำว่าจะแต่งงานกับ 'วรธันย์' ลูกชายเพียงคนเดียวของคุณลุงโดยที่ไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าค่าตา... การแต่งงานโดยปราศจากความรักนั้นคงไม่มีใครที่จะยอมรับได้ วรธันย์เองก็เช่นกัน...ความประทับใจในตอนแรกพบสบตาพังพินาศไม่เป็นท่าเมื่อเขาไม่ยินดีที่จะแต่งกับผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเธอ แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธคำสั่งเด็ดขาดของผู้เป็นพ่อได้เพราะคำว่า 'มรดก' ที่มีชื่อของเธอเข้าไปเกี่ยวข้อง! และถึงวรธันย์จะจำใจยอมรับการแต่งงาน แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้นเขาจะทำทุกวิถีทางให้รินลดาทนไม่ไหวเป็นฝ่ายยกเลิกงานแต่งให้จงได้!! *คำแนะนำก่อนอ่าน* นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการและความเพ้อฝันของไรต์ล้วนๆ ให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น เหตุการณ์ สถานที่ และตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริง มีคำหยาบและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม มีฉาก nc โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน!

จู่ๆ แม่ที่เป็นเสาหลักเพียงคนเดียวของครอบครัวก็ล้มป่วยอย่างกะทันหันด้วยโรคมะเร็งสมองระยะสุดท้าย เงินเก็บที่มีอยู่ 'ของขวัญ' จึงต้องนำมารักษาแม่จนเริ่มจะหมดลงเรื่อยๆ ชีวิตของเด็กสาววัยแค่ยี่สิบปีต้องพลิกผันครั้งยิ่งใหญ่ เมื่องานสองงานที่ทำควบกันทั้งกลางวันและกลางคืนทำเงินให้ไม่เพียงพอต่อค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่ต้องแบกรับ ซ้ำยังพาลทำให้สุขภาพร่างกายย่ำแย่ไปด้วย ชีวิตไม่อับจนหนทางเสียทีเดียว.. เมื่อพี่สาวที่เธอรู้จักชวนไปทำงานใหม่ที่ได้เงินดีกว่าหลายเท่า! งาน 'ขายบริการ' ที่ต้องแลกมาด้วยความบริสุทธิ์และศักดิ์ศรี.. แต่เพราะเธอเหลือแม่อยู่เพียงแค่คนเดียว ถ้าแม่ไม่อยู่.. ชีวิตของเธอก็ไม่รู้จะอยู่ไปเพื่อใคร ในที่สุดของขวัญก็ตัดสินใจที่จะทำ! ทำโดยที่ไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนที่เธอยอมพลีกายถวายความบริสุทธิ์ให้ในคืนนั้น จะเป็นคนที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล.. *แนะนำก่อนอ่าน* นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการและความเพ้อฝันของไรต์ ให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น! เหตุการณ์ สถานที่ และตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริง! อาจมีคำหยาบ พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และฉาก nc โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านจ้า

“ฉันจ่ายนายสองแสน!” เมื่อเสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้นทำเอาชายหนุ่มกรอกตาและชะงักฝีเท้าที่กำลังเดิน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้หันกลับ แต่ยังคงก้าวต่อไป “สี่แสน! ฉันจ่ายนายสี่แสน!” “เก็บเงินของเธอไว้ เพราะยังไงฉันก็ต้องไป” “ผู้หญิงคนนั้นจ่ายให้นายเท่าไหร่กัน! ฉันจะจ่ายให้มากกว่า!” “เขาไม่ได้จ่ายฉันสักบาท พอใจหรือยัง!” “นายไม่ได้เห็นแก่เงินอย่างที่คนอื่นบอก แต่นายรังเกียจฉัน….” โฮลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือก่อนน้ำตาหยดเล็กๆเริ่มไหล เธอหมุนตัววิ่งออกไปโดยที่ธันวาได้แต่ยืนนิ่ง “โถเว้ย!”

ไม่รู้โชคช่วยหรือดวงซวย! เลขาฯ หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส ‘André Bernard’ เลยได้มาเป็นเลขาฯ คนที่แปดของเจ้านายสาวเรื่องเยอะ ลูกสาวคนเดียวของบ้านคุณหญิงวริศรา ทายาทไฮโซ ร่ำรวยลำดับต้น ๆ ของเมืองไทย

เธอ…คือแม่หม้ายป้ายแดง ส่วนเขา…คือหนุ่มหล่อผู้หลงรักแม่หม้าย เธอใจแข็งเป็นหิน ส่วนเขาก็ตื้อเท่านั้นที่จะครองโลก -------------------------------------- ณาณีมเปิดและส่งรูปของราฮีมที่เธอแอบถ่ายชายหนุ่มไว้ไปให้ทั้งสองได้ดูผ่านไลน์ ณิการ์และธัญมณกรี๊ดกร๊าดเป็นการใหญ่ เพราะราฮีมหล่อและดูดีกว่าที่คิดไว้มาก “แกจะปิดกั้นตัวเองทำไมยะ ในเมื่อมีผู้ชายดีๆ เดินเข้ามา แกก็รับเขาไว้พิจารณาสิ” ณิการ์ที่ได้ฟังเรื่องราวทุกอย่างเอ่ยขึ้น “แต่ฉันไม่อยากวนกลับไปใช้ชีวิตแต่งงานอีกนี่แก” แม้จะอยากเปิดใจให้ราฮีม แต่สิ่งที่ณาณีมกลัวคือการแต่งงาน การต้องใช้ชีวิตด้วยกันทั้งวันทั้งคืน “ก็อยู่กันไปแบบนี้ ไม่ต้องแต่ง” “ก็คิดว่าจะไม่แต่ง แต่ฉันกับเขาก็ต้องมีเซ็กซ์กัน ฉันจะทำได้เหรอ ในเมื่อสิบสามปีที่ผ่านมาของฉัน มีแค่พี่แดนคนเดียว” นี่คืออีกเรื่องที่ณาณีมกังวล “ของใหม่ๆ คนใหม่ มันอาจทำให้อารมณ์แกซู่ซ่าก็ได้ ชีวิตเป็นของแก แล้วตอนนี้แกก็โสดแล้ว”

ภวินทร์ หรือ วิน อายุ 30 ปี ปัจจุบันเปิดบริษัทหลายแห่ง มีทั้งอสังหาริมทรัพย์ ได้ขึ้นแท่นว่าเป็นเศรษฐีที่อายุน้อยที่สุดเลยก็ว่าได้ เขาสร้างทุกอย่างขึ้นมาเองโดยที่ไม่ใช่สมบัติของพ่อแม่ รมิตา หรือ ลูกตาล อายุ 20 ปี ปัจจุบันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง เธอเป็นคนนิสัยซื่อๆ ตรงๆ และมักจะถูกคนรอบข้างหลอกใช้ได้อย่างง่ายดายเพราะความใส่ซื่อของเธอเอง