วันไนท์สแตนด์

คำโปรย เพราะคืนนั้นคืนเดียวที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาและเธอไปเสียทุกอย่าง จากความรัก กลายสู่ความใคร่ และเป็นความแค้นในที่สุด เมื่อเธอไม่อยากพบเจอเขา แต่พรหมลิขิตก็เหวี่ยงให้ทั้งคู่ได้มาเจอกันอีกครั้ง ภาพของพิษแค้นเสน่หาในวันวาเลนไทน์จึงหลอกหลอนใจทั้งคู่อีกครั้ง ด้วยรัก ธันยวีร์

“ขอโทษด้วยนะคะ ฉันแค่เผลอตัวไปไม่ได้ตั้งใจ” - นภาภัส ( ฟ้าใหม่ )

เกริ่น เมื่อคืนผมกลับมาคอนโดนได้ไงวะ เมาชิบหาย!! ผมค่อยๆกวาดสายตามองไปรอบๆห้องเพื่อหาเส้นด้าย แต่!! เชี้ย!! นี่มันไม่ใช่คอนโดผม แต่มันเป็นบ้านของไอ้ป่า ผมมาที่นี่ทำไมวะเนี่ย!! ผมดีดตัวลุกนั่งพรวด แล้วก็มองไปรอบๆห้องอีกครั้ง จนสายตามาสะดุดกับผู้หญิงที่นอนอยู่ข้างๆผม เธอกำลังนอนลืมตามองผมอยู่ เธอเอาผ้าปิดใบหน้าของตัวเองไว้ครึ่งหน้าให้เห็นแค่ช่วงตากับหน้าผาก ผมจะไม่ตกใจเลย ถ้าเธอเป็นเส้นด้าย เธอนี่เธอไม่ใช่ "เธอ...." ผมค่อยๆเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มที่ปิดใบหน้าของเธอ "ยะ อย่านะ อย่าดึงผ้าออกนะ" มือเล็กขว้ามาจับมือผมไว้ ไม่ให้ผมดึงผ้าออก "วีนัส...'' ผมขมวดคิ้วมองเธอ เธอเงียบไม่ตอบอะไรผม ต้องใช่แน่ๆ นี่ผมทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย!! ผมมีอะไรกับเด็กนี่หรอวะ "พี่ใจร้าย...." น้ำตาเธอเอ่อล้นขึ้นมาเต็มสองตาทันทีที่พูดจบ "ขอโทษ เมื่อคืนฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันเมา เธอจะเอาเท่าไหร่ว่ามา"

"ทำไมถึงไม่บอกฉันว่าเธอท้อง" "เรื่องนั้นนายไม่ต้องกังวลหรอก และนายก็ไม่ต้องรับผิดชอบเด็กคนนี้ด้วย" "ทำไม? ก็ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกของฉัน" "ทำไมงั้นเหรอ ฉันว่านายรู้ดียิ่งกว่าใคร" สายตาคมมองจ้องใบหน้าของหญิงสาวแบบสงสัยว่าเธอกำลังจะพูดอะไรต่อ "ขนาดจังหวะเต้นหัวใจของนายยังดังออกมาเป็นชื่อผู้หญิงคนนั้น แล้วนายจะให้ฉันกับลูกไปแทรกอยู่ตรงไหน" ************ "เจ็บ" "ถ่างขาออกอีกนิดจะได้ไม่เจ็บ" "อื้ออ ยังเจ็บอยู่เลย" "ทนเอาหน่อยสิ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ดันความใหญ่โตของตัวเองเข้าไปอีกครั้ง "โอ๊ย! ไอ้บ้าดิน" "เรียกผัวเพราะๆ หน่อยสิ อ้าาเสียวจัง" ทอรุ้งตกใจที่เขาใช้คำนั้นกับเธอ หรือว่าตอนนี้เขายังคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนนั้นอยู่ "อืม อ่ะ อ่ะ" กำลังจะน้อยใจแต่สติของเธอได้เตลิดไปอีกครั้งเมื่อเขาเร่งกระแทก "ยังกินยาอยู่ใช่ไหม" หญิงสาวตอบโดยการพยักหน้า มือเรียวโอบร่างหนาไว้แน่น เพราะเธอชักจะทนไม่ไหวแล้ว "ขอปล่อยข้างในนะ ซี๊ดด อ้าา" เขาก็ไม่ต่างจากเธอเลย ยิ่งร่องคับแคบตอดรัดแน่นแบบนี้ "ตะ..ต่ะ..แตกแล้วนะ อ๊าาา"

ท่านเจ้าคุณเอาใจออกห่าง คุณหญิงเอิบเลยต้องพึ่งหมอผี หวังยาเสน่ห์จะเอาผัวรักกลับคืนมา แต่อนิจจา นางได้หมอผีเป็นผัวแทน!!!!

4 ปี ก่อน เขามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนหนึ่งเพราะความเข้าใจผิด 3 ปี ต่อมา เขาบังเอิญเจอเธออีกครั้ง พร้อมหนูน้อยหน้าตาน่ารักน่าชังผู้มีใบหน้าคล้ายคลึงกับเขา “ทำไมไม่บอกเรื่องลูกกับผม” “แล้วทำไมฉันต้องบอกคุณ” “ก็ผมเป็นคนทำให้เขาเกิดมา! หรือคุณลืมไปแล้ว...ว่าผมทำท่าไหนบ้าง ถึงมีเด็กคนนี้” ชายหนุ่มพูดพร้อมรอยยิ้มร้ายกาจพลางย่างกรายเข้าหาหญิงสาว “หรือเรามาลองทบทวนความทรงจำกันหน่อยเป็นไง”

❛ one night stand ของเธอและเขาในคืนนั้น มันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะพลาดหรือเมา แต่มันเกิดขึ้นเพราะความตั้งใจ ทว่า...เยื่อใยที่ไม่สามารถตัดขาดได้ คือลูกที่อยู่ในท้อง จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ❜

ภูตะวัน นายหัวแห่งอาณาจักรยางพาราทางปักษ์ใต้ที่จู่ๆ ก็ถูกมารดาเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเกย์ ถึงขนาดไหว้วานลูกน้องของชายหนุ่มให้ตามสืบข่าวแต่ก็ถูกจับได้เสมอๆ เมื่อคนใกล้ตัวถูกจับได้จึงต้องส่งคนไกลตัวเข้าไปทำหน้าที่แทน นั่นจึงทำให้ภูตะวันได้พบกับสาวน้อยที่ชื่อว่านับพันดาว หญิงสาวตัวเล็กผมประบ่าแววตาซุกซนและอยากรู้อยากเห็น ที่จู่ๆ ก็ทำให้หัวใจของนายหัวหนุ่มเต้นด้วยจังหวะแปลกๆ เธอมาเพื่อจับผิดเขา แต่ไปๆ มาๆ กลับเป็นมีใจให้กันอย่างไม่รู้ตัว เพราะมีใจจึงปกป้องได้แม้กระทั่งชีวิต "จูบของนับพอจะทำให้พี่ลืมจูบคุณไมค์ได้ไหมคะ" น้ำเสียงกระเส่าเอ่ยถาม "เหมือนจะยังไม่ได้" คนเจ้าเล่ห์ยิ้มตอบแล้วจูบปากอิ่มอย่างดุดันอีกครั้ง เรียวลิ้นของทั้งคู่ตะหวัดหยอกเย้าสลับดูดเม้มอย่างเป็นจังหวะ ทุกอย่างเกิดขึ้นเนิ่นนานก่อนที่ภูตะวันจะถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ทั้งคู่สบตากันและกันและนั่นก็คือคำตอบโดยไม่จำเป็นต้องเอ่ยอะไร