รวย

ใคร ๆ ต่างก็ว่านัชชา ‘ธนทรัพย์สกุล’ เป็นผู้ดีตีนแดง ตะแคงตีนเดิน จะเป็นอย่างไรต่อไปหากผู้ดีตีนแดงมาเจอกับเลขาฯ เถื่อน ‘อลัน แบรดฟอร์ด’ ลูกครึ่งหนุ่มไทย-บราซิล สัญชาติอเมริกัน -ซีรีส์พ่อเลี้ยงเลขาฯ- คนนี้...พ่อเลี้ยงขอ! พ่ายรักนายเลขาฯเถื่อน

หนูเอามาคืนท่านป้าค่ะ ตอนนี้เจ้าของตัวจริงก็กลับมาแล้ว ดังนั้นหนูจึงไม่จำเป็นต้องเก็บเอาไว้แล้วค่ะ ขอบคุณที่ท่านป้าเมตตาหนูนะคะ.. "ไม่มีเพื่อนที่ไหนเขาทำกันแบบนี้" เพื่อนที่ไหนจะมายืนจูบกันโดยไม่แคร์สายตาคนอื่น ทินกรรู้ว่าเขาควรจะเบามือกับธันยกานต์มากๆ แต่ในเมื่อความอยากและความอดยากของเขามันถูกจุดขึ้นมาและเขาก็มาเจอของดีอย่างธันยกานต์เข้าให้.. เขาไม่สามารถเบาแรงได้เลย.. ถ้าเขารู้ว่าธันยกานต์ยังไม่เคยล่ะก็.. เขาจะเบามือกว่านี้.. แต่ขอเป็นรอบหน้านะ... เด็กที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เพราะเนื้อเรื่องบางช่วงบางตอนอาจจะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และไม่ควรเอาไปลอกเรียนแบบ ทุกตัวละคร สถานที่ อาชีพ และอื่นๆเป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเนื้อเรื่องของนิยายจึงไม่มีอยู่จริง

กาย หล่อใส พูดน้อย แต่ละคำที่พูดออกมาก็กวนสุดสุด อายุ 20ปี ไอที ปี3 ทายาทเจ้าของโรงแรมและรีสอร์ตชื่อดังของประเทศ แก๊งค์หนุ่มโสด: กาย, ติวเตอร์, นาย (เหมือนเพื่อนจะแอบไม่โสด) มีเพื่อนสาวสวยอย่าง มินนี่ , หนูมาย และลลิล (เหมือนจะแอบมีคนคุยกันอยู่นะ) ลูกพีช สาวสวย ดาวคณะ รวย เก่ง อายุ 22ปี วิศวะปี4 ทายาทเจ้าของธุรกิจก่อสร้างระดับต้นๆ ของประเทศ แก๊งค์วิศวะแบบแพ๊คคู่: อาลี , ไอติม พี่น้องฝาแฝดชายหญิง เธอคือพี่สาวข้างบ้านเมื่อตอนเด็ก ๆ แต่ความบังเอิญพาให้ผมกลับมาพบเธอในฐานะรุ่นพี่ค่ายอาสาในรั้วมหาวิทยาลัยฯ เดียวกัน เธอจำผมได้มั้ยไม่รู้ แต่ผมจำเธอได้ขึ้นใจ และจะทำให้เธอจำผมได้เพียงคนเดียว #นิยายฟิลกู้ด #ไม่มีนอกกายนอกใจ นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของไรท์แต่เพียงผู้เดียว โปรดอย่าลอกเลียนแบบและนำไปตัดแต่ง ขอสงวนสิทธิ์เป็นไปตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558

เธอสวยเลือกได้จนสามารถปรายเสือร้ายให้เป็นแมวเชื่อง ๆ ได้ “จีบฉันไม่ง่ายหรอกนะคะ ฉันไม่สนใจจะเป็นของเล่นบนเตียงให้ใคร” “แหมใครจะใจร้ายให้คุณอยู่ในฐานะของเล่นกันล่ะครับ อย่างคุณต้องพิเศษกว่านั้นอยู่แล้ว” “พิเศษแบบไหนล่ะคะ คู่ขา คู่นอนหรือว่าเด็กคุณ” “นั่นสิครับ แบบไหนดี” “คู่นอนดีไหมคะ จบแล้วก็จบกัน ไม่ต้องยืดเยื้อ” “คุณชอบทำให้ผมประหลาดใจอยู่เรื่อยกับความตรงจนน่าใจหาย” “นักธุรกิจนี่คะ อ้อมค้อมไปก็เสียเวลาเปล่า ๆ สู้ยิงประตูเลยดีกว่า” “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้เลยไหมล่ะครับ”

เพราะครอบครัว ไม่สมบูรณ์ เธอ จึงไม่อยากจะมีความรัก ถ้าไม่รัก จะไม่เจ็บปวด ถ้าไม่รัก ก็ไม่ทุกข์ แต่ เจ้านาย ที่พ่วงตำแหน่ง ปู่รหัส กลับเดินเข้ามา แล้วบอกเธอว่า ถ้าเธอพร้อม เขาพร้อมเสมอ สำหรับเธอ นานแค่ไหน เขาก็จะรอ เธอ จะทำยังไง กับหัวใจของตัวเอง เธอจะยอมเสีย เขาไปไหม ถ้ามีใครหลายคน เข้ามาหาเขา คนที่อยู่ข้างเธอ มาตลอดหลายปี ความรักของพี่กร จะทำให้เธอเปลี่ยนใจได้ไหม

เขาเป็นผู้ชายเพรียบพร้อมไปหมดทุกเเละเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งของประเทศ!!!ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเป็นอันขาด เพราะเขาโหดเหี้ยมที่สุดในบรรดาเมาเฟีย เขาทั้งหล่อ! รวย! เถื่อน! เย็นชา! โหดสุดๆ เเต่ทว่า...เเต่งงานเเล้ว!!! เนื้อหาในเรื่องบางส่วน "ไปไหนมา โทรไปไม่รับอ่านไลน์ไม่ตอบ" ทันทีที่เจอหน้าฉันน้ำเสียงเรียบเย็นที่เปล่งออกจากริมฝีปากหนาจนคนที่ยืนฟังถึงกับขนลุกชัน ในสมองของฉันตอนนี้หาวิธีพูดยังไงก็ได้ที่ทำให้เขาใจเย็นที่สุด เห็นหน้าเขาก็รู้เเล้วว่าสุดจะทนกับคนอย่างฉันอ่า จะตอบยังไงดี ตอบเเบบเดิมก็เเล้วกันฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมตอบคำถาม "กะก็ไปทำรายงานบ้านเพื่อนหนูไง" ฉันพยามคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเเล้วนะเเต่ทำไมมันยังสั่นอยู่ อย่างน้อยๆฉันต้องอ้างทำรายงานก่อนดีกว่าบอกว่าไปผับนิ นี่ฉันคิดดีเเล้วนะทุกคน "ฉันถามเป็นครั้งสุดท้าย ไป..ไหน..มา" เขาพูดเก็บอารมณ์เเบบสุดๆ เเละเน้นคำด้วยน้ำเสียงหนักๆใช่เขารู้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเเอบหนีเที่ยว เเต่ก็พลาดอีกตามเคย...

หน้าที่หลักคือผัวในความลับ...มั้ง! หน้าที่รองที่บอดี้การ์ดประจำตัวแม่คุณทูนหัวที่กำลังเท้าเอวใส่แล้ววีนฉ่ำแบบไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย นู้นก็จะเอา นี่ก็จะเอา คิดบวกไม่เคยมีแต่พร้อมบวกไม่เคยขาด เดือดร้อนผัวก็วิ่งสี่คูณร้อยลากขึ้นรถตลอด เด็กดื้อต้องโดนอะไรกูไม่รู้ แต่เท่าที่รู้คือต้องหาอะไรปิดปากเมียแล้ว!! "โธ่เว้ย!! ออกไปแล้วไม่ต้องมาให้เห็นหน้า!" "กล้าไล่ผัวเหรอ!?" "แล้วคิดว่าฉันไล่หมารึไงเล่า ออกไป!!" [ บลูม Vs. ฟีนด์ ]

คำโปรย ความรักที่ซ่อนไปด้วยเล่ห์กลของชายคนรัก ทำเอาเธอ ใบฟาง น้ำตานองหน้าด้วยความแค้น และเขา ปางภู ที่เป็นผู้กระทำ โดยแฟนหนุ่มขายเธอให้กับเขาเพราะติดหนี้พนัน เธอจึงเป็นเหมือนเหยื่อ ของความใคร่ หรือว่าความรักแท้ที่เขาแอบรักมานาน

คนอื่นตายแล้วได้เกิดใหม่ในโลกอื่น ไม่ก็ได้ย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต แต่เขากลับฟื้นคืนชีพเป็นแวมไพร์! เบต้านักวิจัยหัวกะทิ กลายมาเป็นแวมไพร์มือใหม่ที่ตอบสนองต่อกลิ่นเลือดอันแสนหวานอย่างหื่นกระหาย และที่สำคัญกลิ่นเลือดนั้นยังเป็นของพันตรีหนุ่ม อัลฟ่าจากตระกูลใหญ่เสียด้วยสิ อยู่เพื่อกิน ไม่ใช่กินเพื่ออยู่ แค่ดูดเลือดผู้พันมันจะไปยากอะไร อัลฟ่าหรือจะสู้แวมไพร์ หึ

“หยุดมองฉันด้วยสายตาแบบนี้ซะทีไอ้คนเฮงซวย แล้วก็พูดมาว่าฉันไปทำอะไรผิด หรือทำอะไรให้ไม่พอใจตอนไหน ทำไมจะต้องจับฉันมาขังไว้ด้วย” “ก่อนจะบอก เรามาเล่นอะไรสนุกๆ กันสักรอบสองรอบก่อนดีไหม” แววตาเขาไม่ได้พูดเล่น แต่คิดจะทำจริง “ไม่!” มธุราปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดทบทวนให้เปลืองรอยหยักในสมอง ขณะที่คนตัวโตก็กดยิ้มมุมปาก และยังคงใช้สายตาจดจ้องร่างเล็กไม่เลิก ความรู้สึกบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้น “แต่เรื่องสนุกที่ว่าเป็นงานที่เธอถนัดนะ”