ตั้งครรภ์

“สตรีอย่างนางน่ะหรือจะเป็นแม่ที่ดีให้ลูกได้ น่าขันสิ้นดี” แม้จะเจ็บปวดกับวาจาร้ายๆ ของสามี แต่เพื่อเจ้าก้อนหมั่นโถวที่กำลังดูดนมจากอกนางอยู่นี้แล้วนั้น ต่อให้คนผู้นั้นจะใจร้ายกว่านี้ก็ไม่เป็นไร

หากพรหมลิขิตทำให้เราพบกัน ได้โปรดทำให้ฉันรักเขาได้เต็มหัวใจ +++++ เพราะไม่แน่ใจในความเป็นชายของคู่หมั้น ‘ศิศิรา’ จึงต้องพิสูจน์ แต่นั่นกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความสูญเสีย ‘ปรมะ’ นักเขียนและจิตรกรหนุ่ม ปลีกวิเวกมาหาโลเคชันเขียนนิยายอยู่ชายทะเล แต่โชคดีที่สวรรค์ส่งนางฟ้าแสนบริสุทธิ์ผุดผ่องมาให้ ทว่า ‘นางฟ้าคืนเดียว’ กลับจากไปก่อนรุ่งสาง ทิ้งไว้เพียงความรู้สึกผิดที่เกิดขึ้นในใจ ปรมะต้องหาเธอให้พบ เบาะแสเดียวมีเพียงชื่อ ‘น้ำค้าง’

เขาเกลียดเธอ..แต่..เธอรักเขามาตั้งแต่เด็ก เขาพลาดมีความสัมพันธ์กับเธอจนถูกบังคับให้หมั้น..แต่..เธอขอถอนหมั้นเพราะความเลวของเขา เขาได้อิสระกลับมาอีกครั้ง..แต่..เธอได้ของขวัญที่มีค่าที่สุด

ไม่ได้หมดรัก แต่ฉันหมดแรงที่จะยื้อคุณเอาไว้อีกต่อไปแล้ว… (วนิดา&จิรายุ) ไม่ได้หมดรัก...แต่หมดแรงที่จะฝืนทนอยู่ สู้ออกไปจากชีวิตเขา ปล่อยความรักของเธอทิ้งไว้ให้เป็นแค่เพียงความหลัง แล้วไปเริ่มต้นใหม่ใช้ชีวิตกับลูกน้อยในครรภ์กันเพียงแค่สองคน... เรื่องนี้ก็จะเป็นพล็อตนิยายแนวตลาดระหว่างความรักของชายหญิงและเป็นแนว ดราม่า นอกใจ นอกกาย พระเอกโบ้อีกเช่นเคย เรื่องราวความรักของวนิดาหญิงสาวที่ต้องอาภัพรักจากชายหนุ่มที่เธอรักและแต่งงานด้วยอย่างจิรายุชีวิตหลังแต่งงานของวนิดานั้นดูเจ็บปวดใจ เมื่อผู้ชายที่เธอคิดว่าดีและรักมาตลอดกลับเปลี่ยนไปจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือเมื่อรู้ว่าเธอนั้นได้ตั้งท้องลูกของเขา เรื่องราวความรักของคู่นี้จะเป็นอย่างไรต่อ...

อุบัติเหตุทางกายในคืนหนึ่งระหว่าง ‘ไรอัน คาเตอร์’ เจ้าพ่อแห่งสายการบิน ‘ลักซูรีแอร์ไลน์’ ผู้ได้รับฉายาว่านักธุรกิจสมองเพชร และ‘กุลนิดา พาโชค’ หญิงสาวชาวไทยที่เขาสนใจตั้งแต่แรกเห็น แต่เข้าใจผิดว่าเธอกำลังจะแต่งงานเลยไม่พาตัวไปขวางเส้นทางความรักของใคร การถูกเฉี่ยวชนทางร่างกายในคืนนั้นโดยที่กุลนิดาไม่คิดแจ้งเคลมประกันก่อให้เกิดสายเลือดคาเตอร์คนใหม่ ‘น้ำอิง’ เมื่อรู้ว่ากุลนิดามีลูกสาวของเขาติดท้องไป ไรอันทำทุกวิถีทางเพื่อจะจับสองแม่ลูกเอามาลงโทษด้วยการกอด แล้วปลอบใจด้วยการเปลูกและเมียอย่างไม่อั้น เมื่อเขาตามเจอ เธอจะปฏิเสธว่าน้ำอิงไม่ใช่ลูกเขาก็ไม่ได้ ในเมื่อพ่อกับลูกหน้าตาเหมือนกันเสียขนาดนั้น กุลนิดายังคิดว่าฟังผิด “คุณพูดว่ายังไงนะคะ!”

หลิวซืออินถูกฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้งคนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ แล้วอย่างไรต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย! แนะนำตัวละคร หลิวซืออิน สตรีผู้เกิดมาอาภัพดั่งถูกสวรรค์แกล้ง ห้าขวบก็กำพร้าไร้บิดามารดา อาศัยอยู่ในบ้านตระกูลหลิว ไม่ต่างจากบ่าวไพร่คนหนึ่ง ท่านอาแท้ๆ ไม่ใส่ใจ อาสะใภ้ทุบตีรังแก อีกทั้งยังส่งนางขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว เพื่อแต่งงานกับเจ้าหนี้แทนบุตรีตัวเอง ชะตาลิขิตให้ถูกคนชั่วฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้ง คนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ นางจะไม่ยอมให้เขาพราก เจ้าก้อนแป้งฝาแฝดของนางไป ท่านเป็นแม่ทัพแล้วอย่างไร ต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย! *** เยี่ยเหวินจ้าว แม่ทัพใหญ่แห่งเป่ยถัง เขาฟื้นขึ้นมามีชีวิตใหม่หลังจากถูกเล่ห์ลวงจากหญิงชั่วผู้เป็นป้าสะใภ้หลอกให้เขากลายเป็นคนร้าย ทำลายชีวิตสตรีผู้น่าสงสาร ชะตาลิขิตให้พบเจอบิดาแท้ๆ ทำความดีความชอบในสงคราม จนได้เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้น สิ่งเดียวที่ยังติดค้างในใจ นั่นคือ การตามหาสตรีนางนั้น ! ///

ความสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า ทำให้เธอ...ท้องไม่มีพ่อ .................... “คูน...คุณ” ชมพลอยทรุดตัวนั่งใกล้ร่างหนาที่หันมองเธอด้วยสายตาแปลกใจ เธอทักทายเขาด้วยภาษาสากล “คูณนอนกับช้านม้าย ฉันซิงนะ” บุรุษที่ชมพลอยเข้าไปทักคือ ภาคินทร์ ภักดีธำรง หรือหมอธาม ในวัยสามสิบปีที่มาเรียนแพทย์เฉพาะทางเพิ่มเติมในประเทศเยอรมัน เขายังคงมองหน้าคนเสนอตัวให้ด้วยสายตาตกใจปนประหลาดใจ เขาพบเจอผู้หญิงที่ชวนไปหลับนอนหลายคน ทว่ากลับไม่มีใครสักคนที่บอกให้รู้ว่า ครองพรหมจรรย์ ในตอนนั้นภาคินทร์คิดว่า สาวสวยตรงหน้าเมาจึงพูดในเรื่องตรงกันข้ามกับการกระทำ ผู้หญิงบริสุทธิ์คงไม่ชวนผู้ชายหลับนอนด้วย “วันไนท์สแตนด์งาย...สนใจไหม” “ได้สิ” ภาคินทร์ยิ้มและตอบรับทันที อาจเป็นเพราะเขาถูกใจในความสวยงามบนใบหน้า ผิวขาวลออตา และรูปร่างที่น่าฟัดอย่าบอกใคร ภาคินทร์เหมือนผู้ชายทั่วๆ ไป กิเลสตัณหาเกิดขึ้นได้หากเจอคนถูกใจ

เพราะว่ารักจึงยอม เพราะรักถึงรอ รอที่จะได้ยินคำว่ารัก รอวันที่เธอชัดเจน...

ในเมื่อไม่เคยสมหวังในความรักเลยสักครั้ง ฉันเลยอยากลองความสัมพันธ์ ที่ไม่ต้องเอาใจไปเล่นสักครั้งหนึ่ง แล้วครั้งนี้ฉันมั่นใจว่าฉันจะไม่มีวันเสียใจกับความสัมพันธ์ครั้งนี้อย่างแน่นอน

ความรักต้องห้ามระหว่างลูกเลี้ยงกับพ่อเลี้ยงที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วกับเต็มไปด้วยคราบน้ำตาแห่งความเสียใจไม่รู้จบสิ้น ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนความเจ็บปวดที่ได้รับจะถูกเยียวยา