ฉลาด

นี้เป็นเรื่องราวสาวออฟฟิตธรรมดาที่ชอบเล่นเกมจีบหนุ่มมากเธอมีความฝันอยากจะสร้างเกมขึ้นมาจึงไปสมัครงานที่บริษัทเกม แล้วเธอกลายเป็นผู้เล่นเกมนี้ มีชื่อว่า " Love and fanstry world" ทำให้ได้หลุดเข้าไปในเกมนี้ แล้วได้เจอกับตัวละครที่มีอยู่จริงเธอคิดว่านี้มันต้องเป็นของขวัญที่ทางบริษัทมอบให้อย่างแน่นอน แล้วหลังจากเธอก็ได้รับโบนัสและของขวัญจำนวนมาก

ขอบคุณที่ช่วยสอนให้รู้ว่าความรักนั้นหอมหวานเพียงใด ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าความรักนั้นทรมานคนที่แตกสลายได้เจ็บเจียนตายได้เพียงใด ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตและขอบคุณมากถ้าจะช่วยออกไปจากชีวิตและจิตใจฉันเสียที แรกเริ่มเกิดจากเขาผู้ชายแสนดีและอบอุ่น เข้าหาเธอดูแลเธอ ด้วยความรัก อย่างจริงใจ แต่ใครจะไปรู้เมื่อวันเวลาผันเปลี่ยน ใจคนก็แปรเปลี่ยน ผู้ชายแสนดี ไม่ได้แสนดีกับเธอแค่เพียงผู้เดียว เขาแสนดีกับผู้หญิงอีกคน เธอเฝ้าตรอมตรมด้วยหัวใจแหลกสลาย เพราะความรักจึงยอมจำทน หวังสักวันคนที่เคยรัก จะกลับมาเหมือนเดิม วันแล้ววันเล่าเหมือนสิ่งที่เธอเฝ้ารอนั้นจะเปล่าประโยชน์ เมื่อคิดดูดีๆ แล้วจึงรู้ว่าอย่าให้ใครมาด้อยค่าชีวิตของตัวเอง ใครจะไปรู้ผู้หญิงอ่อนโยนอ่อนหวานอย่างเธอเมื่อถึงเวลาตัดใจ เธอตัดได้ขาดได้คมยิ่งกว่ากรรไกร เล่มไหน เวลาเลยผ่าน เขาเริ่มล่วงรู้ ถึงความสำคัญของเธอ แต่คิดว่าสายเกินไปไหม เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามค่ะ

‘ผู้กองปราบ’ นายทหารหนุ่มแห่งหน่วยปราบปรามพิเศษได้ปฏิบัติภารกิจสืบหาตัวคนร้ายเกี่ยวกับคดีค้าไม้เถื่อนอย่างลับ ๆ จึงได้พบกับ ‘สามินี’ ครูสาวที่หวังมาใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบท แล้วก็มีเหตุให้เขาและเธอได้อยู่ด้วยกันระหว่างที่เขาสืบคดี ทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดีหากไม่ติดว่านิสัยของครูสาวที่ใครหลายคนบอกว่าดีน่ารักนักน่ารักหนาแล้วล่ะก็เขาคงไม่ต้องปวดหัวแบบนี้ กับคนอื่นเธอดีแสนดีแต่กับเขาเธอกลับมีท่าทางพยศยิ่งกว่าม้าศึก ภายใต้ท่าทางเชื่อฟังแต่ความจริงกลับดื้อรั้น ทำให้ผู้กองอย่างเขาต้องปาดเหงื่อไม้เว้นแต่ละวัน นั่นจึงเป็นเหตุให้ผู้กองหนุ่มต้องงัดทุกกลเม็ดเพื่อมาปราบและกำราบเธอโดยเฉพาะ ซีรีส์เล่ห์รักผู้กอง ประกอบด้วย 1. เล่ห์รักผู้กองเพลิง 2. ผู้กองปราบกำราบรัก

มู่หลานเฟิน ทะลุมิติไปหลายครั้งหลายหน เป็นทั้งคน ทั้งสัตว์ ครั้งนี้ได้ทะลุมิติมาเป็นถึงหลานสาวของพระชายาเอกจวนชินอ๋อง เดิมทีคิดว่าจะสุขสบาย แต่กลับผิดคาด เมื่อท่านป้านางคือตัวอันตรายที่จ้องจะปลิดชีพ เซวียนซานหลาง บุตรชายที่เกิดจากอดีตพระชายาคนก่อน หวังแย่งตำแหน่งซื่อจื่อจวนอ๋องมาให้บุตรชายของตน ที่สำคัญประวัติเจ้าของร่างนี้ที่นางมาอยู่ก็ใช่ย่อย ทั้งยั่วยวน ทั้งหลอกล่อเซวียนซานหลางสารพัดจนเขาชังน้ำหน้า นอกจากเขาจะขู่ฆ่านางอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันแล้ว ยังไม่อยากจะเข้าใกล้นางอีกด้วย แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อเขาและนางจะต้องเข้าไปช่วยกันสืบคดีปริศนาทั้งสามคดี ทุกคดีล้วนแฝงเร้นไปด้วยอันตรายและความลับที่ชวนหวาดหวั่น ระหว่างที่สืบคดี ความรู้สึกดีดีก็บังเกิดขึ้นไปพร้อมกัน แต่ความรู้สึกที่มากล้นนี้กลับเหมือนเข็มพิษอันตราย เมื่อนางคือหลานสาวของคนที่คิดจะสังหารเขา และเขาก็ต้องเลือกว่าจะถนอมความรักเอาไว้ หรือกำจัดคนที่คิดร้าย เซวียนซานหลางจะเลือกอะไร และมู่หลานเฟินจะเปลี่ยนใจเขาเช่นไร

ความรักของฉันมันคงเหมือนนาฬิกาทราย... ...เมื่อด้านหนึ่งถูกเติมเต็ม......อีกด้านกลับว่างเปล่า...และสูญสิ้นไป...กับกาลเวลา........ “สำหรับฉันเธอมันก็แค่ผู้หญิงไร้ค่า อยู่บนที่สูงแต่ทำตัวต่ำ” “หึ......ขอบคุณค่ะที่ชม จะพูดแค่นี้ใช่ไหม จะได้ไปอ่อยผู้ชายต่อ” “อ้อ...ถ้าสนใจ เชิญนะคะ พอดีชอบแบบ ทีเดียวหลาย ๆ คนมันสนุกดี แต่คนดี ๆ อย่างพี่....” เธอมองเขาอย่างพิจารณา พร้อมยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน ก่อนจะเดินจากไป

สโรชา สถาปนิกสาวแสนสวย สาวเหนือที่โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบยุ่งกับใคร ขี่ม้าเก่ง ยิงปืนแม่น ตั้งใจทำงาน อยากกลับบ้านเพื่อดูแลพ่อแม่ แต่โชคชะตา ทำให้มาเจอกับหนุ่มใต้ เธอไม่รู้ตัวเองเลยว่า หลงรักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ มารู้ตัวอีกที ก็ขาดเขาไม่ได้แล้ว อัครา นายหัวหนุ่่มจากแดนใต้ เจ้าของธุรกิจฟาร์มหอยมุก อันดับต้นๆของเมืองไทย เขาเฝ้ารอคนที่เขาจะรัก และเขาเจอคนที่ใช่ เขารักเธอ รักตั้งแต่ยังไม่เห็นตัวจริง เธอคือคนที่ใช่ แม่ของลูกเขา ต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ และม่ว่ายังไงก็ตาม เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอหลุดมือเขาไปเด็ดขาด

หยางเยว่ ถูกคลุมถุงชนให้แต่งงานกับ ซ่งอี้ เศรษฐีผู้ร่ำรวยจากเมืองหนานสวิน แต่มีข่าวลือหนาหูว่าเขาเป็นเพียงตาแก่พุงพลุ้ยเนื้อตัวเหี่ยวย่นเท่านั้น ทำให้หยางเยว่ไม่อยากแต่งงานกับเขาแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้จึงต้องจำยอมกัดฟันสวมชุดเจ้าสาวเข้าประตูจวนซ่งไปเป็นฮูหยินคนแก่คราวพ่อ แต่เมื่อได้พบหน้าสามีครั้งแรกกลับต้องตกใจจนพูดสิ่งใดไม่ออก ถึงจะเป็นชายวัยกลางคนแต่ก็ยังมีใบหน้าที่หล่อเหลา ไร้ร่องรอยเหี่ยวย่น และไม่มีเคล้าของตาแก่รุ่นพ่อเลยสักนิดเดียว ไอ้ที่ว่าพุงพลุ้ยอย่างที่คนพูดกันก็ล้วนเรื่องเท็จทั้งสิ้น เพราะหยางเยว่ได้พิสูจน์แล้วว่าทั้งตัวของซ่งอี้ล้วนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ จับตรงไหนก็แน่นไปเสียทุกส่วน นอกจากจะไม่แก่แล้วยังแข็งแรงชนิดที่ว่า อึด! ถึก! ทน! อีกต่างหาก!

"ไม่รู้แหละฉันทำไปแล้ว..ไม่มีทางเลือกด้วย" "เรื่องบ้าอะไรว่ะ!!!" "ฉะนั้น..รีบบอกพวกเขาไปสิว่าเรามีอะไรกันแล้ว" "เหอะ!!!!"

"คนคนนั้นชื่อมะลิ" "ฉันไม่ได้อยากรู้" "มะลิเกิดวันที่ยี่สิบเก้ากุมภาและปีเดียวกับพี่" เขาคิดจะทำอะไร จะจับผิดงั้นเหรอ "ประเทศนี้มีคนหกสิบล้านคน นายรู้หรือเปล่าว่าในหนึ่งวัน มีเด็กเกิดวันเดียวกันกี่คน" "..." "เรื่องบังเอิญอะไรแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" "..." "ฉันจะกลับบ้าน" ฉันพูดพลางจะก้าวขาเดินต่อเหมือนไม่สนใจอะไร "แต่มะลิมีปาน..." "..." "เหมือนที่พี่มี" ฉันชะงักและครั้งนี้รู้สึกได้เลยว่าหัวใจฉันไหววูบไปมากแค่ไหน ฉันเม้มปากเข้าหากันอย่างตึงเครียดและรู้สึกกดดันมากขึ้น ฉันคงไม่ถามหรอกว่าเขาเห็นปานของฉันได้ยังไง ถ้าพูดมาขนาดนี้ก็คงจะเป็นคืนนั้นที่บ้านเขา... ฉันแค่ไม่คิดว่าเขาจะได้เห็นมัน ไม่คิดจริงๆ! "ปานดำรูปคล้ายขนนกที่กลางหลังตำแหน่งเดียวกับพี่" "..." "ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าในหกสิบล้าน มันจะบังเอิญมีคนที่มีอะไรตรงกันไปหมดแบบนี้กี่คน" "แล้วยังไง!"

ดอกฟ้าบอบบางหอมหวาน เบ่งบานล่อแมลงดอมดม สีสันงามล้ำชวนชม กลับถูกฉุดลงตมด้วยคนพาล “ไปไหนมาแต่เช้าเชียว” ใจดวงน้อยระทึกขึ้นกับความสนิทชิดเชื้อของเขา คิดอย่างอ่อนอกอ่อนใจว่าเมื่อไรเธอจะทำใจได้สักที เธอแทบไม่กล้ามองหน้าเขาด้วยซ้ำ ตัวสั่นใจสั่นทุกครั้งที่ชายหนุ่มแตะต้อง ทั้งยังรู้สึกร้อนวูบวาบบนเรือนกายรวมทั้งใบหน้าอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะกลิ่นกายบุรุษที่ไม่เคยสัมผัสใกล้ชิดนอกจากพี่ชายก่อให้เกิดความหวามไหวแบบที่เธอไม่เคยรู้จัก ยิ่งตอนนี้ได้กลิ่นหอมของสบู่เหลวที่ตนใช้กับไอเย็นจากร่างสูงใจก็ยิ่งสั่น เปรมินทร์จับคนที่ทำตัวเกร็งพลิกให้หันหน้ามาหาเขาพร้อมกับอุ้มเธอขึ้น พาให้นั่งที่เตียงโดยให้ร่างอรชรอยู่บนตักของตน ก่อนจะเชยคางเล็กให้เงยขึ้นสบตาเขา “ผมถามว่าไปไหนมา” “ไปดูเพ็ญเตรียมอาหารค่ะ” ปากอิ่มสวยสีระเรื่อขยับเพียงน้อยนิดทั้งเสียงที่ตอบก็บางเบา หากชายหนุ่มก็ได้ยิน แม้ความสนใจของเขาจะหยุดอยู่ที่กลีบปากสวยมากกว่าสิ่งใดก็ตาม “ต่อไปตื่นมาต้องเห็นคุณอยู่บนเตียงกับผม” เพลิงแค้นในใจ 'เปรมินทร์' แผดเผา 'กัญญานัน' ด้วยไฟเสน่หา