ความรักต้องห้าม

เป็นเด็กกำพร้าปากกัดตีนถีบมาทั้งชีวิต บังเอิญตกบันไดทะลุมิติมาเป็นสนมในตำหนักเย็น “โอ๊ย” นั่ง ๆ นอน ๆ มีคนรับใช้ แค่ถูกขังอยู่ด้านในลึกสุดของวังหลวง ตำหนักเย็นก็แค่สนามเด็กเล่นที่ถูกล้อมด้วยกำแพง สบายกว่าทำงานงก ๆ คอยรับใช้ลูกท่านหลานเธอทั้งหลาย

ความรักต้องห้ามระหว่างลูกเลี้ยงกับพ่อเลี้ยงที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วกับเต็มไปด้วยคราบน้ำตาแห่งความเสียใจไม่รู้จบสิ้น ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนความเจ็บปวดที่ได้รับจะถูกเยียวยา

แค่ได้อยู่ใกล้ ๆ จะสถานะไหนหนูก็ยอมได้ทั้งนั้น.... นิยามคำว่ารักของคนอื่นเป็นอย่างไรไม่รู้... แต่สำหรับ 'เพียงพราว' แล้ว การได้อยู่ข้าง ๆ เขา ไม่ว่าจะในสถานะไหน ขอแค่ในทุกเช้าที่ตื่นมาแล้วได้เห็นหน้าเขาเป็นคนแรกเธอก็ถือว่านั่นคือความสมบูรณ์ที่สุดสำหรับนิยามแห่งคำว่ารักของเธอแล้ว ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาจะยังอยู่ภายใต้ของคำว่า 'สถานะที่ซับซ้อน' และถึงแม้มันจะคลุมเครือมายาวนาน และจะยังคงเป็นความลับตลอดไป แต่มันก็คือความสุขเท่าที่หัวใจของเธอจะรู้สึกได้แล้ว แม้ว่าความสุขที่เขามอบให้จะเป็น แค่ภายในห้องนอน บนเตียงหรือที่ระเบียงก็ตาม

กลางดึกของคืนเดียวกันนั้น เที่ยงคืนกว่า ซึ่งควรจะเป็นเวลาหลับนอน หากแต่หญิงชายข้างห้องยังไม่อยากนอน จึงชวนกันทำกิจกรรมเข้าจังหวะตอนเที่ยงคืน เสียงคราง เสียงกระซิบกระซาบบอกอารมณ์ซ่านเสียวของลูกชายกับสะใภ้ ทำเอาหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบห้าปีอย่างราเชนทร์ที่มาเป็นแขกของบ้าน ถึงกับนอนไม่หลับ ให้ตายเถอะ… เสียงนั่น! สุดท้ายราเชนทร์จำต้องเข้ามานั่งคุกเข่า ทาบดวงตาเข้ากับรูรั่วอันเกิดจากรอยสว่านที่เจาะพลาดจากห้องนอนของลูกชายแล้วไม่ได้ปิดรูเอาไว้ คงเห็นว่าโดยปกติก็ไม่มีใครมาใช้ห้องข้างๆ ทำให้มีแสงไฟสีเหลือง สาดลอดออกมาเป็นลำแสง

เมื่อพรหมลิขิต นำเธอให้มาพบกับผู้ชายที่แสนดีอย่างเขา ทำให้คืนวันที่เคยเดียวดาย กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

นางร้องครางกับความเสียวที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน เพราะว่าเจียวจิ้นลูกชายของเขาก็ไม่เคยใช้ลิ้นทำเช่นนี้กับรูสวาทของนางเหมือนอย่างที่พ่อสามีกำลังทำให้อย่างดุดัน “รูของเจ้าน่าเลียเหลือเกิน… ” เจียวหย่งเอามือตะปบง่ามก้น จับแหกให้กลีบอ้าแล้วปาดลิ้นเสยเข้าใส่สองกลีบ แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… “อ๊ายยยย… งือออ… ซี้ดดด… ท่านพ่อเลียเก่งเหลือเกิน” จางลี่คราง ก้นบิดส่ายไปมา โดนเจียวหย่งปาดลิ้นเลียกินคราบคาวน้ำใคร่ที่หลั่งเยิ้มออกมาจากกลีบสวาทของนางอย่างหิวกระหาย “อู้ววว… น้ำคาวของเจ้าช่างหอมรัญจวน” หลังจากลงลิ้นเลียจนกลีบเยิ้ม… เจียวหย่งหงายฝ่ามือหยาบใหญ่สอดเข้ามาระหว่างง่ามขา ตะล่อมคลึงหนอกเนินสวาทโค้งนูนเหมือนหลังเต่า คว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดี

วามสัมพันธ์ลับ ๆ ระหว่าง ปิง วัง ยม และน่าน สี่พี่น้องสุดหล่อแห่งบ้านพิริยะวัฒน์ กับพยาบาลสาวแสนสวย หลานสาวป้าแม่บ้าน ที่กลายเป็นนางพญาเทครัว เพราะไม่สามารถเลือกใครคนใดคนหนึ่งได้ เพราะทุกผู้ล้วนแซ่บ!

ย้อนเวลาไปสมัยต้าชิง แต่ไม่ใช่ปู้ปู้จิงซินไม่มีหม่าเอ่อไทลั่วซี มีเพียงหมาน้อยเก๊ามู่เฉินที่จะมาสร้างความวุ่นวายพร้อมกับองค์ชายที่งอกมาอีกหนึ่งองค์

เบื้องหลังประตูที่ปิดลง จู่ๆ ฉันก็นึกอยากอาบน้ำ จึงรีบแก้ผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ฉันคว้าขันนี้พลาสติกตักน้ำในโอ่งราดรดเรือนร่างเปล่าเปลือยด้วยความตื่นเต้นอันประหลาด จากนั้นก็เอื้อมคว้าก้อนสบู่เอามาลูบไล้ร่างกาย อาบน้ำจนเพลิน ก่อนจะตกใจแทบช็อก เมื่อมีเสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตูห้องน้ำ “ใคร… ” ฉันร้องถาม “ผม… ไอ้เมฆครับ ผมเอาสบู่ก้อนใหม่มาให้ครับ เผื่อว่าคุณลิลล์อยากจะอาบน้ำ” ฉันรีบคว้าเสื้อผ้ากลับมาสวมใส่ดังเดิม คว้าผ้าขาวม้ามากระโจมอกทับอีกที ก่อนเปิดประตูออกมา ครั้นแล้วก็ต้องตกใจแทบช็อกอีกครั้ง เมื่อพบว่าตอนนี้ไอ้เมฆกับไอ้ดินอยู่ในสภาพเกือบล่อนจ้อน พวกมันถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เหลือเพียงแค่กางเกงในที่ปกปิดความเป็นชายเอาไว้ “พวกแกจะ… ” ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบก็โดนพลักเข้ามาข้างในพร้อมกับสองหนุ่มที่ปรี่เข้าประชิดตัวฉันด้วยแววตาหื่น “เรามาสนุกกันนะครับคุณลิลล์” ไอ้ดินทำหน้าหื่น ฉันถอนร่นจนแผ่นหลังชนฝา ไอ้เมฆรวบข้อมือสองข้างของฉันแล้วดันขึ้นมากดล็อกเอาไว้เหนือศีรษะ “ไอ้บ้า… อย่านะ” ฉันร้องเสียงสั่น

รักต้องห้าม ของ ครูผู้ช่วย กับนักศึกษา ปี4 ที่เรียนไม่จบสักที จนพ่อต้องยื่นคำขาด ว่าต้องจบ ปีนี้ เธอที่อยากได้งานประจำ ต้องคอยดูแลเขา ให้เขามาเรียน ความรักที่มาผิดที่ผิดเวลา ทำให้เธอ ต้องห้ามใจตัวเอง เพราะเขาไม่ยอมถอยแน่นอน