tito ipasok mo

Ano ang mga bagay na kaya mong isakripisyo para sa iyong pamilya? Ano nga ba talaga ang mas matimbang, ang hustisya para sa taong biktima o ang kalayaan ng taong mahal mo sa buhay? Kilalanin si Calixta Villanueva, isang ordinaryong babae na nangangarap yumaman, kayang tahakin ang lahat umasenyo lamang sa buhay. Isang araw tila tinupad ng panginoon ang kaniyang dalangin dahil may isang flyer na lumapat sa kaniyang mukha na may nakasulat na WANTED PERSONAL MAID. Akala ni Calixta ay dito na magsisimula ang kaniyang magandang kapalaran ngunit hindi niya inaasahan na ang trabahong kaniyang pinasok ay isang susi para mabungkal ang itinatagong lihim ng kaniyang pamilya. Paano nga ba haharapin ni Calixta ang bawat hamon ng buhay kung ang mga taong kaniyang pinagkukunan ng lakas ay mismong kasangkot sa isang madilim na trahedya.

Masayang magkaroon ng mga kaibigan, may kadamay ka sa lahat ng bagay, may kakampi ka sa lahat ng pagkakataon, may kaagapay sa oras ng problema at higit sa lahat may kasama kang harapin ang laro ng buhay. Pero paano kung magkakasama kayong masangkot sa isang laro? Isang larong nakasalalay ang inyog buhay. Isang larong hindi niyo alam kung sino ang taya. Isang larong babago sa orasan ng buhay. Isang bote! Isang boteng magsisilbing orasan, Isang boteng magdidikta nang inyong katapusan, Kung sinong matapatan at matigilan siyang mawawalan ng tuluyan. Ngunit isang paraan! Isang paraang magpapatigil sa pag-ikot nito, ang hahanap sa taya ng katakot-takot na laro, at ito ay ang sundin ang kaisa-isaang patakaran, ...at ang Ultimate Rule: "Trust No One" Ikaw sinong pingkakatiwalaan mo???

He went blank in an instance. Seeing her walk towards his table makes him gone crazy. He wants to deny it but, he misses her. The exact same feeling he has for her six years ago. All kinds of emotions were crawling inside him, hatred, longing and fear, all mixed in one. She’s still the same exact person I used to know, the person I used to love. “Please be seated” she said, as she helps herself to sit. “… it’s been a while, how have you been A-chi?” she asks casually. “ Well as you can see, I’m all good until you come back… Tell me, kaya ka ba bumalik kasi wala ka na namang choice.” I can’t suppress sarcasm. “I may be that special to you, but I suggest you forget about the past, that would be better.” she said, as she sips from her glass. “Tell me, how am I suppose to forget when it was actually part of the reason why we were here, right now. Wow! I didn’t know you have the guts.” I said mockingly. “It was just a formality…” “O’o para sayo, kasi hindi ka nasaktan, hindi ka naiwan, hindi ikaw ang naka-miss limang taon sa buhay ng anak mo! And just so you know, I already have a fiancé.” I said in anger. “Do you love her?” I ask seriously. “Were you asking me that, because you were still confident na may feelings parin ako sayo?” I ask, because I found her unbelievable. “ If you were confident about yourself, you will give me an answer not a question. The fact that you ask me that, means you were shaken.” She said with a straight eye. “ You were still heartless!” I can not help to comment.

“Kung pareho tayong nasa panganib, sino sa tingin mo ang unang ililigtas ni Jared?” Bigla niyang tanong. “Ano?” Wala akong pagkakataon na iproseso ang mga salita niya dahil sa sumunod na sandali, nakaramdam ako ng pagtulak sa likod ko at nawalan ako ng balanse, gumulong ako sa hagdan at bumagsak sa ibaba. ***************** Na kay Arielle na ang lahat–magandang career bilang talentadong chef at tagumpay na pagsasama kasama ang isang Bilyunaryo. Habang ang asawa niya ay malayo, naniniwala siyang nagmamalasakit ito sa kanya ng husto. Kuntento na siya sa kanilang relasyon, at naappreciate niya ang napagsamahan nila. Isang araw bago ang ikatlo nilang wedding anniversary, nadiskubre niya na buntis siya at sabik na sabik at puno ng pag-asa. Umaasa siyang maibabalita niya ito sa kanyang asawa, sigurado siya na magdadala ito ng positibong pagbabago sa pamilya at maaari pang lumambot ang ugali niya. Pero, iba ang plano ng tadhana. Bago pa niya maisiwalat ang pagdadalangtao niya, isang hindi inaasahang tao ang nagpakita mula sa nakaraan ng asawa niya–”ang dati niyang kaibigan”. Habang papasok ang bagong dating na ito sa buhay nila, lingid sa kaalaman ni Arielle, ang hindi inaasahang pagdating ay hahamunin ang lahat ng alam niya tungkol sa kanyang pagsasama, sa asawa niya, at kanyang sarili.

Ipinangako ni Shana sa mga magulang at kapatid na iaahon niya ang mga ito sa hirap. Kaya baon ang pinaghirapang diploma at pag-asang makakahanap ng magandang trabaho ay lakas loob siyang lumuwas ng Maynila. Ngunit ang pag-asang iyon ay unti-unting natupok when the ruthless Cairo Luther Sylvestre came in her life and offer her to be his Daughter substitute mom. "Bakit mo ba ginagawa saakin ito? Sinabi ko na sayo diba? Ayaw ko! ano bang hindi mo maintindihan sa salitang ayaw ko ha Mr. President? Ayaw kong maging asawa mo!" "Ayaw din kita maging asawa Miss. Pero gusto kang maging Mommy ng anak ko kaya sa ayaw at sa gusto mo, you will work for me. And besides, wala narin namang tatanggap sayo kahit saan ka mag-apply." "Dahil pinakalat mo na huwag akong tanggapin bwisit kang Kapre ka! Akala mo hindi ko mahahalata? Unggoy!" "Bungangera" "Aba't!—" "Shh. Just stop Lucianna. Dahil kahit anong gawin mo. Akin ka na—" "Anong sayo na ako? Hoy!—"

Forgiving someone who destroys us is one of the hardest things to do in this world. Forgiving someone requires a lot of courage and time, as well as healing from your painful past. Madaling sabihin ang salitang "I'm sorry" pero mahirap ito tanggapin lalo pa't binugbog ka ng sakit. Kakayanin mo bang magpatawad sa kabila ng mga masasakit na pangyayari sa buhay mo? O susuko ka na lamang at maghihintay sa paglaho mo? I am Anna Lucia Veranda, a student, a not-so-obedient daughter, and a girlfriend of Santrius Mikael Aquino. Are you willing to witness how I will face all my catastrophes in life after losing everything I have?

I was once truly madly deeply in love, but things didn’t go as planned. Destiny played us, I suffered, I lost her. “If you think you know me, you’re wrong. A monster will always be a monster—you better stay away from me.”- Kingston Clint Buenavista “If you’re a monster as you say you were then I am an angel that will lighten your dark path.” -Maliyah Delos Santos There is something so called love and there is a thing so called destiny. Hanggang kelan ka aasa na magkakapuwang ka sa puso ng taong mahal mo? Kung wala itong ibang nakikita kundi ang babaeng minahal nito sa nakaraan. Ikaw ang unang nakilala pero hindi ikaw ang pinili. May pag asa pa ba Ano ang kaya mong gawin alang-alang sa pag ibig?Kaya mo bang ipaglaban ang taong mahal mo kung ikaw lang ang lumalaban para sa inyong dalawa. Paano kong mapagod ang puso mo? Hanggang saan ka dadalhin ng pagmamahal mo para sa kanya?

I love him since I saw him. Hindi ako naniniwala sa love at first sight pero ng makita ko siya binali niya ang paniniwala ko. Alam ko sa sarili ko mahal ko siya, kaya ganun nalang ang tuwa ko ng inapproach niya ako pero nawasak ang puso ko "Hindi ba best friend mo si Ms. Clarfson baka pwede mo naman ako sa kanya ipakilala sa kanya". My smile faded, my heart broke into pieces. Mahal ko siya at hanggad ko ang kaligayahan niya. Kung sa best friend ko siya sasaya bakit ko namana aalisin ang kaligayahan niya. Decades passed by, for almost decade ko na sya minamahal ng pa lihim. Could you imagine for almost decades na din ako nasasaktan ng palihim. But everything ruin, when my best friend married someone else and left my man broken. I don't know what happen but I found myself sharing a bed with the man I loved. I got pregnant with his child. Being pregnant with his child gives me hope, hope that he's going to love me how I love him but the hope has vanished. My love for him turns to anger and hatred. Is my love for him gonna die or consisting loving him even it's killing me?

Bunso sa magkapatid si Carmelita. Madali sana ang buhay niya dahil nakapagtapos na ng pag-aaral sila at tanggap na ang kanilang pamilya sa kanyang lolo at lola, pero habang na sa sinapupunan palang si Carmelita may marka na ng isang sumpa ang kanyang pagkatao. Sa edad na labing-walo tatalab ang sumpa. Sumpa na makakabago ng paningin ng ibang tao sa kanya at ang kanyang paningin sa sarili. "Carmelita, Ganyan na ba talaga ang tingin mo sa akin? Do I look that desperate for a child?"

Minahal ko siya sa kabila nang malamig niyang trato sa akin, ngunit sa huli ay parang basura niya lang kung itapon ako sa pagbabalik ng kaniyang unang pag-ibig. Pero hindi ako papayag na mauwi sa wala ang mga araw na natitira sa akin. Hindi mo na ako maaangking muli, President Riego!