babae magkaiba ang kulay ng mata

Lahir dengan mata kanan berwarna merah membuat orang-orang mengutuk dan menjuluki Mo Feng sebagai pembawa sial, titisan iblis, Sang Pangeran Mata Iblis! Terlebih di hari yang sama dengan hari kelahirannya itu, tragedi berdarah terjadi secara tiba-tiba! Monster iblis melakukan pembantaian di mana-mana! Ayah ibunya ikut mati, kerajaan porak-poranda, dan seluruh rakyat menderita. Mo Feng pun hidup nelangsa karena kebencian orang-orang kepadanya. Tidak sedikit orang yang berniat membunuhnya. Hal ini membuat Mo Feng bertekad untuk membuktikan pada dunia kalau dia bukan titisan iblis!

Hindi sinipot si Jheanne Estofa ng long-time-boyfriend niyang si Hugo Makatarungan sa araw mismo ng kanilang kasal. Pinagpalit siya nito sa bestfriend niyang si Jana Salvacion.  With her wedding dress, ruined makeup and bleeding heart, she left the Church to a shopping mall just to escape the pain for a while.     Until she banged this big man beggar on the sidewalk the night she decided to go home.  Ang pulubi ay matangkad, matikas ang pangangatawan at guwapo, ngunit walang kasing baho! Sa hindi malamang kadahilanan ay kinaladkad niya ang pulubi at dinala sa kanyang condo. Pinaliguan, pinakain at binigyan ng pangalan.  ‘Ubi’  is short for pulubi. And because she wanted to take revenge on his ex-boyfriend, she used the beggar as her fiancé—para ipamukha sa ex-boyfriend niyang si Hugo na kaya niya rin gawin ang ginawa nito sa kanya. But soon, Jheanne found herself in love with Ubi.  At kung kailan natutunan na niya itong mahalin ay saka naman ito biglang nawala. At nang muli silang magkita ay hindi na siya kilala ni Ubi.

Dara adalah seorang gadis rantau. Dara tanpa sengaja bertemu dengan seseorang yang ia kenal dari beberapa tahun lalu. Seseorang yang meninggalkan rentetan pertanyaan tak terjawab bagi Dara. Bersama sahabatnya Dara memahami satu-persatu apa yang terjadi dalam hidupnya.

Lingid sa kaalaman ni Apolo na nakatakdang mapasa-kaniya ang karugtong ng buhay sa kaniyang musika, kung kaya't naging dahilan ang kaniyang galit sa labis na kalbaryo nang mawala ang kaniyang Alpa. Manunumbalik ang kagandahan ng musika sa sandaling kalabitin na niya ang mga kwerdas niyon. Ngunit paano kung ang kaniyang hinahanap na Alpa at pana ay isang mortal na tao? At malaman niya na ito ay may taglay na kapangyarihan para pagyamanin ang musika sa sanlibutan? Kapalit nang hindi inaasahang pag-ibig ng nakatataas ng diyos ng araw at musika sa mortal na si Phana, piliin kaya nito na gawin siyang Alpa ng musika at pag-ibig? O ang gawin siyang pana ng katarungan? Mabibigyan kaya ng pag-asa ni Phana ang sarili para mahalin ang isang kagaya ni Apolo o ang harapin ang kaniyang napipintong kamatayan? Huli na ba para kay Apolo na umiibig na siya sa isang mortal? Kaya ba nilang manindigan gayung magkaiba ang kanilang mundong ginagalawan o ang maulit ang pagkakamali na noon ay kinasusuklaman ng diyos ng araw?

Pinuntahan ko ang boyfriend ko matapos kong marinig ang tungkol sa pakikipaglandian niya sa college senior niya. Habang papunta ako doon, naaksidente ako at dumaranas ng pansamantalang pagkawala ng memorya pagkatapos ng head injury. Nagmamadali siyang pumunta sa ospital ngunit itinuro ang kanyang dormmate na parang walang emosyon at sinasabing boyfriend ko ‘yon. Gusto niyang gamitin ito para tuluyan makawala sakin. Wala akong kamalay-malay dito kaya hinawakan ko ang kamay ng gwapong dormmate niya at tinitigan siya ng nagningning na mga mata. "So, ikaw ang boyfriend ko." Maya maya ay nabawi ko na ang alaala ko pero gusto ko pa rin makasama ang gwapong dormmate. Gusto kong putulin ang relasyon sa tunay kong boyfriend, ngunit siya ay nag drama.

Blurb : “Cahaya tahu di kamar Ayah sama Tante ngapain?” cecarku menanti kepastian. “Nggak tahu, Bunda. Cuma Cahaya pernah lihat Tante Rosa nggak pake baju, terus Ayah naik ke atas Tante. Pas Aya masuk dan tanya, Ayah cuma bilang mau ngobatin Tante. Aya nggak boleh masuk kata Ayah, terus dikunci deh pintunya dari dalem,” kata Cahaya dengan polosnya. Dan Nayla hanya bisa terpaku di tempatnya. * Hidup Nayla terlalu sempurna, hingga suatu ketika celotehan putrinya, Cahaya, mampu meruntuhkan kesempurnaan hidupnya. Sanggupkah Nayla menghadapi semuanya dengan ikhlas dan tegar?

Isang puwesto na lang ang natira sa lifeboat nang lumubog ang yate, ako ang pinili ni Hendrix Zuckerman. Nailigtas ako, pero hindi ko kasing palad si Yana Bridgeton. Hindi na niya nahintay ang ikalawang lifeboat nang malunod siya sa karagatan, tuluyan na ring nawala ang kaniyang katawan. Nagkunwari si Hendrix na wala siyang pakialam habang ipinagpapatuloy niya ang aming kasal nang naaayon sa aming plano. Sa limang taon naming pagsasama pagkatapos naming ikasal, inginudngod niya ako sa dumi habang sinisisi niya ako sa pagkamatay ni Yana. At nang manghingi ako ng divorde dahil hindi ko na ito kaya pang tiisin, napagdesisyunan niyang mamatay kasama ko. Nang muli kong imulat ang aking mga mata, bumalik ako sa araw kung kailan nangyari ang aksidente sa yate. Pero sa pagkakataong ito, napagdesisyunan ko na bigyan ng tiyansang mabuhay ang taong pinakamamahal niya.

May pangit na mukha ng isinilang si Banjo Canoy. Makakapal na mga kilay, maitim at busargang mga labi at ang pisngi ay tinadtad ng pimples. Kaya sa kanyang kabataan siya ay tinawag na Mamaw or pinaiklig Halimaw. A face that only a mother can love. Dahil sa itsura ay nilait siya ng mga tao. Ngunit ang mas masakit ay hinamak at pinagtawanan siya ng babaeng kanyang minahal. Naitanong tuloy niya sa sarili kung bakit siya nasasaktan at nag-durusa gayong wala naman siyang nagawang mali. Hindi naman niya ginustong isilang na pangit. Okay lang sana ang magdusa kung may nagawa siyang kasalanan kaya’t nausal niya ang mga katagang, “Pahiram na lang sana ng kasalanan” upang justified naman ang sakit. Ngunit nang mag-iba ang takbo ng kanyang kanyang buhay at hinangaan at kinabaliwan na siya ng halos lahat ng babae ay unti-unti na niyang pinakawalan ang poot sa kanyang dibdib. Ang galit na naipon dahil sa panlalait sa kanya noon ay tila apoy na tutupok sa mga nang-api at nanlibak sa kanya lalo na ang babaeng dumurog sa kanyang puso. It’s payback time. Sila naman ang luluha sa kanyang mga bisig.

Mahinhin, maingat sa kinikilos, mahinahon, mapagkumbaba, at mapagtimpi. Yan ang mga katangian ng isang Maria Clara. Pambahay lamang ang mga babae at hindi ito pwedeng makipagsalamuha sa mga kahit kaninong lalaki. Pero paano kapag ang babae ay magpapanggap na lalaki? Basahin natin at subaybayan ang mga isinusulat ni Corazon sa kanyang talaarawan bilang isang babaeng naging guardia civil sa panahon ng mga Kastila.

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.