All Chapters of บำเรอหัวใจจอมโจรพยัคฆ์: Chapter 1 - Chapter 10

" ว๊าว!! สวยมากเลยค่ะคุณอัญชัน คืนนี้รับรองว่าคุณหนูของนมจะต้องสวยและโดดเด่นที่สุดในงานแน่นอนค่ะ " นมแจ่มคนรับใช้เก่าแก่ของของบ้านทัตเทพกาญเอ่ยชมผู้เป็นเจ้านายของตัวเองคุณหนูตัวน้อยผู้แสนน่าสงสารของนมแจ่ม " หรอคะนม " สายตาห่อเหี่ยวไร้อารมณ์และไร้ซึ่งเรี่ยวแรงของร่างบอบบางอย่าง อัญชัน อลิสา ทัตเทพกาญ ลูกสาวคนเล็กนอกสายตาของนายเกรียงไกร ทัตเทพกาญ อย่าว่าแต่นอกสายตาเลยเรียกว่าเธอไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำจะถูกต้องกว่า " อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ นมใจคอไม่ค่อยดี เดี๋ยวถ้าคุณพ่อมาเห็นท่านจะไม่พอใจเอานะคะ " นมแจ่มเอ่ยเตือนเพราะหลายต่อหลายครั้งที่คุณหนูของเธอมักจะโดนลงโทษเพราะทำอะไรขัดใจผู้เป็นพ่ออยู่เรื่อย บางเรื่องเธอก็มองว่าไม่สมควรลงโทษเลยด้วยซ้ำแต่คุณหนูของเธอก็เหมือนกับเป็นที่รองรับอารมณ์ของคนบ้านนี้ตลอดมา " ไม่ว่าอัญจะทำยังไงจะยิ้มหรือไม่ยิ้มยังไงซะคุณพ่อก็ไม่ได้ชอบอัญขึ้นมาหรอกค่ะนม ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาอัญก็มีค่าแค่เป็นเงาเท่านั้น " อัญชันพูดอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ หากเธอแข็งแรงและเก่งได้สักครึ่งหนึ่งของอีกคนก็คงจะดีไม่น้อยคุณพ่อคงให้ความรักและความสำคัญกับเธอบ้าง " คุณหนู... "

เป็นคณินที่เดินมาจากทางด้านหลังของอัญชัน เธอรีบหันกลับมาพร้อมกับลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแต่เมื่อเทียบกับคนตรงหน้าแล้วเธอสูงไม่ถึงไหล่เขาเลยได้ซ้ำ" คุณคณินทำไมออกมาอยู่ข้างนอกล่ะคะ ฉันคิดว่าคุณกำลังคุยธุรกิจกับคุณพ่อซะอีก " อัญชันเลือกที่จะแทนตัวเองว่าฉันเพราะเธอไม่อยากเป็นตัวแทนของใครถ้าไม่จำเป็น และกับคนสนิทเธอมักจะแทนตัวเองด้วยชื่อเสมอ แต่คนตรงหน้าเพิ่งจะเจอกันเป็นครั้งแรกแม้ว่าเธอจะรู้สึกไว้ใจและก็ไม่ได้คิดว่าเขาเป็นคนเลวร้ายอะไร แต่การที่เธอมาอยู่ในชื่อนี้ก็ควรให้เกียรติเจ้าของชื่อด้วยการไว้ตัวจะเป็นอะไรที่ดีที่สุดสำหรับเธอในตอนนี้ " ข้างในคนเยอะน่ะครับบรรยากาศก็ดูน่าเบื่อคุยกันแต่เรื่องธุรกิจแล้วก็อวดรวยกัน รวยจริงหรือว่ารวยปลอมไม่ต้องบอกผมก็พอจะดูออกเลยไม่ได้อยากนั่งเสแสร้งข้างใน พอเดินออกมาข้างนอกเห็นคุณพอดีก็เลยเข้ามาทักทาย " คณินทำหน้าเซ็งซึ่งนั่นก็คือความจริงเขาไม่ค่อยชอบบรรยากาศงานสังคมไฮโซแบบนี้สักเท่าไหร่ " คุณคณินก็ไม่ชอบงานแบบนี้เหมือนกันหรอคะ ฉันก็ไม่ชอบนักหรอกค่ะแต่มันเลี่ยงไม่ได้ " อลิสาในชื่อของอลินตอบออกไปพร้อมกับยิ้มให้อย่างเป็นกันเอง " ครับ ถ้าไม่

พยัคฆ์ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวตรงหน้าเรื่อยๆพร้อมกับมือหนาที่เริ่มแกะเนคไทออกอย่างรวดเร็วพร้อมกันนั้นก็ค่อยๆถอดเสื้อสูทและค่อยๆปลดกระดุมอย่างใจเย็นทีละเม็ดจนหมดและเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ใยดีแล้วมองหน้าหญิงสาวที่น่ารังเกียจตรงหน้าอย่างคนไม่ชอบใจ สิ่งที่เขาจะทำกับเธอไม่ใช่เพราะความรักแต่มันมาจากความแค้นและความเกลียดชังทั้งสิ้น อัญชันเมื่อเห็นเขาถอดเสื้อออกเธอก็ตาโตเท่าไข่ห่านด้วยความตกใจเพราะไม่เคยเห็นผู้ชายมาเปลือยกายต่อหน้าแบบนี้มาก่อนอีกทั้งบนตัวเขาก็มีลายสักรูปเสืออยู่บนหน้าอกข้างขวาขนาดใหญ่มันแยกเขี้ยวน่ากลัวเขาสักพาดมาจนถึงเกือบปลายนิ้วมือตรงหลังมือก็ยังเป็นรูปเสืออยู่ ไหนจะรอยสักรูปงูใหญ่ที่อยู่ตรงเอวทั้งสองข้างเสริมให้เขาดูน่ากลัวมากยิ่งขึ้น ตอนนี้เธอกลัวจนตัวสั่นไปหมด หากแต่ตอนนั้นเขายังใส่เสื้อผ้าครบกลับไม่เห็นรอยสักเลยแม้แต่นิดเดียวถ้าเป็นเธอในไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้าก็ยังคิดว่าเขาคือนักธุรกิจคนหนึ่งแต่ตอนนี้เขากลับเหมือนมาเฟียแสนเถื่อนที่เธอไม่อยากพบเจอ " หึ! มึงนี่มันสันดานร่านจริงๆ ทำไม เห็นกูถอดเสื้อแล้วเกิดอารมณ์หรอ ไม่ต้องห่วงหรอกยังไงวันนี้กูก็จะสงเคราะห์ให้เอาแบบ

โครม!!! เสียงร้องดังสนั่นในกระท่อมน้อยแสนโทรมเมื่อพยัคฆ์ตั้งใจกระแทกตัวตนใหญ่โตเข้าร่องรักของเธออย่างสุดแรง จนสุดท้ายแล้วแคร่ไม้เก่าๆมันก็พังครืนลงมาไม่เป็นท่า เขาก้นจ้ำเบ้าเข้าอย่างจังแต่ดีที่เธอนั่งอยู่บนตักแกร่งของเขาจึงไม่เจ็บมาก เพียงแต่จุกก็เท่านั้น เอ๊ะ!เขาจะห่วงเธอทำไมกัน“ อื้อ....จุก มะ....ไม่ไหว ” ร่างเล็กถึงกับหลับตาน้ำตาไหลพรากเมื่อล้มลงมาพร้อมกับเขาแต่ยังอยู่ในท่าเดิม เพิ่มเติมคือนั่งทับอย่างจังจนจุกท้องน้อยไปหมด พยัคฆ์ทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งนึกขำตัวเองที่รุนแรงจนจนได้เรื่อง ลืมไปได้ยังไงว่าแคร่ไม้มันเก่าขนาดไหน ดีนะไม่ล้มหัวฟาดพื้นไปทั้งสองคน ไม่งั้นคงได้ตำนานอีกแน่ๆ“ ไง สะใจดีไหมล่ะ ประสบการณ์ครั้งแรกจากกู ” เป็นครั้งแรกที่พยัคฆ์เผยรอยยิ้มมุมทะเล้นเล็กๆให้ได้เห็น หลังจากที่เธอไม่เคยเห็นมันเลยตั้งแต่ที่เจอกับเขา รอยยิ้มที่เผยแบบไม่ตั้งใจทำเอาอัญชันใจสั่นไหว เขาหล่อมากเธอปฏิเสธไม่ได้จึงไม่แปลกใจที่หัวใจของเธอมันจะถูกเขย่าให้สะท้าน“ ไอ้คนบ้า! พูดดีดีกับเค้าไม่เป็นหรือไง ปล่อยเลยนะ เจ็บระบมไปหมดแล้ว ” ร่างเล็กใช้กำปั้นทุบตีไปที่ไหล่ทั้งสองข้างของเขาอย่า

พยัคฆ์มาถึงกระท่อมภายในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมงด้วยซ้ำจนชัยเองยังตกใจ พร้อมกันนั้นยังมีผู้หญิงข้างกายมาด้วยอีกคน ซึ่งเป็นคุณหมอพ่วงด้วยตำแหน่งเพื่อนสาวคนสนิทเพียงคนเดียวของนายใหญ่ชื่อหมอเฟิร์น" เกิดอะไรขึ้นชัย ยัยนั่นสร้างปัญหาอะไรอีก ไม่สบายเป็นอะไร " พยัคฆ์เผลอถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงโดยที่ไม่รู้ตัว จนชัยผู้เป็นลูกน้องลอบมอง " เมื่อเช้านิ่มเอาอาหารมาส่งก็พบว่าเธอตัวร้อนจี๋เลยครับ "" ขอเฟิร์นเข้าไปดูหน่อยได้ไหมคะคุณชัย " คราวนี้เป็นคุณหมอสาวที่ออกตัวด้วยจรรยาบรรณของแพทย์เธอพร้อมจะดูแลคนไข้เสมอไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใครก็ตาม ชัยไม่กล้าตอบเนื่องจากเขาตอบคำถามนี้ไม่ได้นอกจากผู้เป็นเจ้านายที่เป็นคนจับตัวผู้หญิงคนนั้นมา" อืม เข้าไปดูสิ แต่เราขออย่าพูดอะไรไปมากกว่าที่หมอต้องพูดกับคนไข้ " พยัคฆ์ขู่กรายๆด้วยไม่อยากให้เพื่อนรู้มากจนเกินไปและกลัวว่าเธอจะใจอ่อนช่วยผู้หญิงใจร้ายคนนั้น เมื่อได้คำตอบหมอเฟิร์นก็รีบเข้าไปในกระท่อมพร้อมกับกระเป๋ายากล่องเล็กๆที่เธอมีติดตัวไว้ตลอดเวลาเผื่อฉุกเฉิน หมอเฟิร์นเดินเข้ามาก็พบกับหญิงสาวสองคน คนหนึ่งคือนิ่มที่เธอรู้จักดีและสาวใช้คนนี้ก็ไม่ค่อยชอ