All Chapters of กลรักซาตานร้าย: Chapter 11 - Chapter 20

บทที่ 11เมื่อได้ฤกษ์แต่งงานที่แน่ชัดแล้ว ครอบครัวของจิตรานุชก็จัดแจงทุกอย่างทันที ว่าที่บ่าวสาวต่างก็ง่วนกับการเลือกชุด การ์ดและของชำร่วย จิตรานุชนั้นคิดรูปแบบงานไว้แล้วว่าเธออยากทำให้งานแต่งงานของตัวเองเหมือนเจ้าหญิงในนิยาย ซึ่งภีรดลก็ไม่ขัด แต่บางเสี้ยวบางความคิดชายหนุ่มกลับคิดถึงนาตาเซียขึ้นมา อยากรู้ว่าตอนนี้หญิงสาวทำอะไรอยู่ จึงแวะมาหาที่โรงแรมแต่ก็ไม่พบ ส่วนครอบครัวของภีรดลตอนนี้กลับสบายๆ เพราะถามตามมารยาทกับครอบครัวจิตรานุชมาแล้วว่าอยากให้ช่วยเหลืออะไรบ้าง แต่คำตอบที่ได้คือไม่เป็นไร ขอจัดการเอง ส่วนงานแต่งงานที่บรูไนค่อยให้ทางนี้จัดการ ซึ่งศุภกรกับอัสมาห์ก็อยากหัวเราะเยาะให้ดังๆ เพราะไม่รู้จะมีวันนั้นอยู่อีกหรือเปล่า ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!“นาตาเซีย น้าเองจ้ะ” อัสมาห์ที่รอให้หญิงสาวกลับมาถึงห้องเดินเข้ามาเคาะประตู เพราะแม้จะดึกดื่นแค่ไหนเธอก็ยังรอ “คุณอัสมาห์ เข้ามาก่อนสิคะ” ละออเป็นคนเดินมาเปิดประตู เพราะนาตาเซียกำลังคุยโทรศัพท์กับผู้เป็นแม่อยู่ “หนูนาตาเซียทำอะไรอยู่ละออ” เมื่อเข้ามาในห้องพัก อัสมาห์ก็เอ่ยถามเพราะไม่เห็นคนที่เธออยากพูดด้วยอยู่ในห้อง “กำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับค

บทที่ 13เช้าวันรุ่งขึ้นภีรดลก็บินกลับมาที่กรุงเทพฯ ชายหนุ่มไปหาจิตรานุชทำตัวเหมือนไม่มีอะไรทั้งสิ้น แต่ถ้าพอจะมีเวลาว่างเขาก็บินไปที่ภูเก็ตเป็นว่าเล่น เพราะมีอีกคนที่อยากเอาใจอยู่ที่นั่น แบบไม่ห่วงเงินที่เสียไปกับค่าเครื่องบินสักนิด แต่วันนี้คงเลี่ยงไม่ได้ เพราะเขามีนัดกับจิตรานุชเพื่อถ่ายภาพชุดแต่งงาน ทั้งๆ ที่ใจอยู่ภูเก็ตแล้ว และตอนนี้คำตอบของเรื่องนี้ดูภีรดลจะมีคำตอบแล้ว “ว่าที่เจ้าสาวสวยมากเลยค่ะ ดูผ่อง ออร่าเจ้าสาวจับเชียว” ช่างแต่งหน้าภายในร้านเวดดิ้งชื่อดังเอ่ยชมจิตรานุช เธอยิ้มเขินรับทันที เมื่อแต่งหน้าทำผมเรียบร้อย หญิงสาวนั้นดูสวยจริงๆ พอม่านห้องแต่งตัวเปิดออก ภาพของจิตรานุชในชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ มันกลับไม่ได้ทำให้ภีรดลชื่นชมแม้แต่น้อย รู้สึกเฉยเสียมากกว่า ยิ่งเห็นเธอและตัวเองในชุดบ่าวสาวแบบนี้ ความคิดเรื่องแต่งงานก็แทบไม่มี“ไอซ์สวยไหมคะ” จิตรานุชเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม ที่เห็นว่าเขามองเธอตาแทบไม่กะพริบก็ว่าได้ เห็นแบบนี้ก็ภูมิใจในความสวยของตัวเองไม่น้อย “ครับ” ชายหนุ่มเอ่ยรับเพียงสั้นๆ ทั้งคู่เดินไปยังสตูดิโอก่อนจะเริ่มถ่ายภาพ แต่บางรูปที่ถ่ายออกมาภีรดลก็ไม่ยิ้มแม้แต่น

ละออส่งนาตาเซียเข้านอน แต่ตาของเธอยังแข็งอยู่เพราะเรื่องที่กำลังคิดในสมอง เธอจึงเลือกที่จะลงไปนั่งเล่นที่สระว่ายน้ำของโรงแรม คิดอะไรกับตัวเองเงียบๆ ในมือของละออมีสิ่งสำคัญถืออยู่ด้วย แต่จังหวะที่เดินสวนกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่หน้าลิฟต์ หัวใจของเธอกลับเต้นแรงเหมือนคนกำลังจะเป็นลม จนต้องยกมือขึ้นมากุมไว้แล้วงอตัวเหมือนคนกำลังเจ็บปวด“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ลูคัสทำเป็นไม่สนใจแล้ว แต่เหมือนมีอะไรมาดลใจให้เขาเอ่ยถามขึ้น แถมยังเป็นภาษาไทย ภาษาที่เขาไม่อยากจดจำแต่กลับพูดได้เพราะการฟัง ซึ่งลูคัสเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงเป็นแบบนี้ได้ ก่อนจะเดินเข้าไปหา วิคตอเรียออกอาการงงกับท่าทางของชายหนุ่ม“มะ...ไม่เป็นไรจ้ะพ่อหนุ่ม” ละออที่ก้มหน้ามองพื้นเอ่ยขึ้น เธอค่อยๆ เงยหน้ามองชายหนุ่มที่มีน้ำใจเอ่ยถามเธอ แววตาดูแปลกใจที่เห็นเขาเป็นฝรั่งมาก แต่กลับพูดภาษาไทยได้ดีเลยทีเดียว“คนรู้จักเหรอคะ” วิคตอเรียเอ่ยถาม เพราะสีหน้าของลูคัสดูเป็นห่วงมาก“เปล่า ถ้าคุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” ลูคัสหันไปตอบวิคตอเรีย ก่อนจะพูดกับหญิงตรงหน้าที่อายุก็มากแล้ว แต่กลับยังดูสาวอยู่ ทั้งคู่เดินเข้าไปในลิฟต์ ปล่อยให้ละออยืนมองเท่าน

ขณะที่กำลังเดินกลับเข้าห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและถ่วงเวลา นาตาเซียเห็นประตูห้องของพ่อแม่เปิดแง้มอยู่ ได้ยินเสียงของแม่นมเล็ดลอดออกมา สิ่งที่ได้ยินหญิงสาวแทบไม่กล้าก้าวไปไหน ยืนฟังด้วยหัวใจที่เต้นรัว ที่แท้เรื่องการมาเมืองไทยครั้งนี้ก็คือการคลุมถุงชนเหรอ “คุณผู้หญิงจะให้คุณหนูแต่งงานกับคุณภีรดลจริงๆ เหรอคะ” ละออเอ่ยถามน้ำเสียงสั่นๆ หวังว่าดารียะห์จะเปลี่ยนใจ เพราะภีรดลไม่ได้เหมาะสมกับนาตาเซียสักนิด “ใช่ ฉันเตรียมการอะไรไว้หมดแล้ว กลับไปบรูไนครั้งนี้ การหมั้นหมายและแต่งงานจะเริ่มขึ้นอย่างเร็วที่สุด” คำพูดยืนยันของแม่ ทำให้นาตาเซียน้ำตาเอ่อ “แต่คุณหนูจะไม่มีความสุข” สีหน้าของละออดูกังวล เธอรวบรวมความกล้ามาทั้งวันเพื่อก้าวเข้ามาในห้องดารียะห์แล้วพูดเรื่องนี้ หวังให้ผู้เป็นนายเปลี่ยนใจ “ละออรู้ได้ยังไง ว่าลูกฉันจะไม่มีความสุข” “เอ่อ...” คำถามของดารียะห์ทำให้ละออยืนก้มหน้านิ่ง เพราะมันคือคำถามที่แสดงออกว่าเธอละลาบละล้วงมากเกินไป “ฉันเป็นแม่เขาแท้ๆ นะละออ สิ่งไหนที่ดีกับลูกฉันต้องทำ” น้ำเสียงของดารียะห์แสดงออกถึงความไม่พอใจ รู้ว่าละออรักนาตาเซียมาก แต่ก็ไม่ควรจะมองข้ามความคิดของแม่แท้

บทที่ 20“คุณพี่ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ หนูนาตาเซียหนีขึ้นเครื่องบินไปแล้ว” อัสมาห์ปรี่เข้าไปบอกสิ่งที่ได้รับรู้จากลูกชายทันที แมทธิวยังยืนนิ่งในห้องหลังได้ยินสิ่งที่อัสมาห์พูด หนุ่มใหญ่ไม่ได้แสดงอาการใดๆ เพียงแค่ยิ้มมุมปากออกนิดหน่อยเท่านั้น ที่นาตาเซียขึ้นเครื่องได้สำเร็จ “หนีขึ้นเครื่องบิน หมายความว่ายังไง ก็นาตาเซียไปดินเนอร์กับไมค์ไม่ใช่เหรอ” สีหน้าบ่งบอกความแปลกใจมาก ดารียะห์แทบไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน “ไม่ใช่ค่ะ ไมค์โทรมาบอกว่าเห็นหนูนาตาเซียขึ้นเครื่องบินส่วนตัวบินไปที่ไหนก็ไม่รู้ นี่มันเกิดอะไรกันขึ้นคะคุณพี่” “นาตาเซีย” ดารียะห์รีบเดินไปยังห้องลูกสาว ก่อนจะเข้าไปรื้อข้าวของออกดู พาสปอร์ตและวีซ่าไม่อยู่ในตู้เซฟอย่างนั้นนะเหรอ รู้แบบนี้จึงกลับมายืนจ้องหน้าละออ เพราะน่าสงสัยเป็นที่สุด “ละออ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” น้ำเสียงดุๆ ของดารียะห์เอ่ยถามละออ ที่ส่ายหน้าให้เพราะไม่รู้จริงๆ “ดิฉันไม่ทราบค่ะ” คนถูกถามอย่างละออก็งงและตกใจไม่แพ้กันที่นาตาเซียหนีไปแบบนี้ แต่ลึกๆ ก็แอบดีใจไม่น้อย “แน่ใจนะว่าไม่รู้ ถ้าฉันจับได้ว่าเธอสมรู้ร่วมคิดให้นาตาเซียหนีไป ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่” คนเป็น