บทที่ 15 ไม่เปลี่ยนใจ

ละออส่งนาตาเซียเข้านอน แต่ตาของเธอยังแข็งอยู่เพราะเรื่องที่กำลังคิดในสมอง เธอจึงเลือกที่จะลงไปนั่งเล่นที่สระว่ายน้ำของโรงแรม คิดอะไรกับตัวเองเงียบๆ ในมือของละออมีสิ่งสำคัญถืออยู่ด้วย แต่จังหวะที่เดินสวนกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่หน้าลิฟต์ หัวใจของเธอกลับเต้นแรงเหมือนคนกำลังจะเป็นลม จนต้องยกมือขึ้นมากุมไว้แล้วงอตัวเหมือนคนกำลังเจ็บปวด

“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ลูคัสทำเป็นไม่สนใจแล้ว แต่เหมือนมีอะไรมาดลใจให้เขาเอ่ยถามขึ้น แถมยังเป็นภาษาไทย ภาษาที่เขาไม่อยากจดจำแต่กลับพูดได้เพราะการฟัง ซึ่งลูคัสเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงเป็นแบบนี้ได้ ก่อนจะเดินเข้าไปหา วิคตอเรียออกอาการงงกับท่าทางของชายหนุ่ม

“มะ...ไม่เป็นไรจ้ะพ่อหนุ่ม” ละออที่ก้มหน้ามองพื้นเอ่ยขึ้น เธอค่อยๆ เงยหน้ามองชายหนุ่มที่มีน้ำใจเอ่ยถามเธอ แววตาดูแปลกใจที่เห็นเขาเป็นฝรั่งมาก แต่กลับพูดภาษาไทยได้ดีเลยทีเดียว

“คนรู้จักเหรอคะ” วิคตอเรียเอ่ยถาม เพราะสีหน้าของลูคัสดูเป็นห่วงมาก

“เปล่า ถ้าคุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” ลูคัสหันไปตอบวิคตอเรีย ก่อนจะพูดกับหญิงตรงหน้าที่อายุก็มากแล้ว แต่กลับยังดูสาวอยู่ ทั้งคู่เดินเข้าไปในลิฟต์ ปล่อยให้ละออยืนมองเท่าน