บทที่ 21 สารเลว

บทที่ 22

ลูคัสซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยนักบินตั้งแต่เครื่องออกมาจากภูเก็ต เนื่องจากชายหนุ่มได้ร่ำเรียนมาด้านนี้เพราะความชื่นชอบ เมื่อหมดหน้าที่เพราะเครื่องบินของเขาไต่ระดับได้แล้วนั้น จึงปล่อยให้นักบินที่หนึ่งและผู้ช่วยนักบินอีกคนที่นั่งประจำการอยู่ด้วยจัดการควบคุมเครื่องบินต่อ ส่วนเขานั้นกลับมานั่งสบายๆ บนเก้าอี้สุดหรู หยิบงานขึ้นมาอ่าน เพราะกลับไปครั้งนี้เขามีเรื่องต้องจัดการอีกมากนัก

ชายหนุ่มแทบไม่ได้ขยับไปไหนเลย จึงไม่รู้ว่าตอนนี้มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญอยู่ในเครื่องบินเขาด้วย ลูคัสนั้นนั่งหันหน้าเข้าหาห้องนอนเล็กๆ บนเครื่องบิน ก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อสังเกตเห็นประตูค่อยๆ เปิดออก ไม่นานความสงสัยของเขาก็กระจ่าง เพราะตอนนี้มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินออกมาจากห้อง เธอก้มหน้าก้มตาทำให้ผมยาวสีดำขลับสยาย ก่อนจะเงยหน้ายกแขนทั้งสองข้างขึ้นสูงบิดขี้เกียจพร้อมสูดอากาศเข้าปอด คงเพิ่งตื่นซึ่งเป็นอย่างที่ลูคัสคิดจริงๆ เพราะนาตาเซียเผลอหลับไปนานเลยทีเดียว พอรู้สึกตัวตื่นก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาเป็นกอง

“ดีจังเลย” นาตาเซียยังคงไม่ทันสังเกตเห็นชายหนุ่ม เพราะเอาแต่ยืนหลับตาบิดขี้เกียจอย่างสบายใจอยู่

“นาเดียร์” พอได้