All Chapters of เมียเด็ก: Chapter 31 - Chapter 40

หลายวันผ่านไป “คุณติวเตอร์จะมาตอนไหนคะป๋า” เสียงหวานของจันทร์เจ้าเอ่ยถามคุณป๋าขึ้นทันทีเพราะวันนี้เธอมีนัดติวเป็นวันแรก “กำลังมา” คุณทัตตอบกลับมาเพราะตอนนี้ก็รอแค่ติวเตอร์เท่านั้นแหละ“น้ำมนต์อยากกินอะไรไหม หยิบได้ทุกอย่างเลยนะ” จันทร์เจ้าบอกเพื่อนสาวคนสนิทเพราะตอนนี้น้ำมนต์มาแล้วเหลือก็แต่ติวเตอร์ที่คุณทัตเป็นคนหาให้ที่ยังไม่มา“ไม่เกรงใจนะจันทร์เจ้า” ด้านน้ำมนต์เองก็ตอบกลับมาเพราะขนมและของกินต่างๆในเพนท์เฮ้าส์ของคุณทัตมันล่อตาล่อใจเธอเหลือเกิน “ฮ่าๆ ไม่ต้องเกรงใจซื้อมาให้น้ำมนต์โดยเฉพาะ” จันทร์เจ้าพูดขึ้นทันทีเพราะที่เขาซื้อขนมมาตุนเยอะๆ ก็เพื่อน้ำมนต์จริงๆ “งั้นฉันเข้าไปในห้องทำงานนะจันทร์เจ้า” คุณทัตที่ยืนอยู่ก็พูดขึ้นอีกครั้งและเมื่อเมียเด็กของเขาพยักหน้าให้เป็นคำตอบก็เดินเลี่ยงเข้ามาทำงานของตัวเองเพราะอีกไม่นานติวเตอร์คงจะมาก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูเพนท์เฮ้าส์สุดหรูดังขึ้น แน่นอนว่าคนที่มาตอนนี้คือคุณติวเตอร์ จันทร์เจ้าเดินไปเปิดประตูให้เขาเข้ามาก่อนจะเดินนำมาที่โต๊ะเรียนที่ถูกเตรียมเอาไว้ “ขอโทษที่พี่มาช้านะคะ พอดีรถติดมาก” ติวเตอร์สาวพูดขึ้นทันทีพร้อมกับสายตาที่สอดส

“เข้าใจผิดคิดว่าคุณทัตมีลูกมีภรรยาแล้วไงคะ” คุณแก้วพูดขึ้นทันทีทำเอาคุณทัตหันต้องมองใบหน้าสวยของจันทร์เจ้าเพราะคุณแก้วติวเตอร์สาวที่จ้างมาดูท่าจะแล้วจะมีเป้าหมายเข้าหาเขาพอสมควร “ลูกยังไม่มี ภรรยาก็ยังไม่มีแต่ที่จะมีก็คงมีแค่หนูนี่แหละค่ะ” จันทร์เจ้าพูดขึ้นเพราะตอนนี้สิ่งเดียวที่คุณป๋าของเธอมีก็คือมีเธอเป็นเมียเด็ก “ทำไมต้องมีแค่น้องจันทร์เจ้าด้วยล่ะคะ” คุณแก้วนั่งงงเป็นไก่ตาแตกถามขึ้นอีกครั้งเพราะเธอไม่เข้าใจกับคำพูดของลูกศิษย์“นั่นสิ ป๋าตอบพี่แก้วหน่อยสิทำไมป๋าต้องมีแค่หนู”จันทร์เจ้ายิ้มร่าขึ้นอีกครั้งก่อนจะหันหน้าไปทางคุณป๋าของเธอ ส่วนคุณทัตตอนนี้ก็ได้แต่คิดในใจเพราะเมียเด็กของเขาร้ายกว่าที่คิด ร้ายตาใสเหมือนที่เคยบอกและเจ้าแผนการมากๆ เรื่องความหึงหวงเป็นที่สุดแต่ถึงกระนั้นเขาก็ชอบอยู่ดีเพราะเขารู้สึกดีชะมัดเวลาเมียเด็กเป็นแบบนี้ “จันทร์เจ้าเป็นเมียครับ” แน่นอนว่าคำตอบของคุณทัตก็ทำจันทร์เจ้าหน้าเหวอเพราะเธอก็ไม่คิดหรอกว่าเขาจะตอบแบบนี้แต่คนที่จะหน้าเหวอกว่าเธอก็คงเป็นคุณแก้วติวเตอร์สาว “คะ” คุณแก้วเอ่ยออกมาอย่างไม่เต็มเสียง มองหน้าคุณทัตกับจันทร์เจ้าลูกศิษย์ของตัวเองสลับไปมา

“ฉันตั้งงบไว้ให้เธอแล้วนะจันทร์เจ้า ถ้าเธอใช้ไม่หมดฉันไม่พาเธอกลับนะบอกไว้ก่อน” คุณทัตพูดขึ้นทันทีเพราะในเมื่อเธอเสนอว่าอยากจะไปตลาดนัดเขาก็จะพาเธอไปโดยไม่ขัดอะไร “งบเท่าไหร่คะ” แน่นอนว่าสำหรับจันทร์เจ้าการไปซื้อเสื้อผ้าที่ตลาดนัดมันก็เพียงพอแล้วไม่จำเป็นต้องเป็นของแบรนด์เนมหรืออะไรแพงๆ“สามหมื่นสำหรับตลาดนัดนี่น้อยไปไหม ฉันว่าน่าจะน้อยนะเพิ่มเป็นห้าดีกว่าเพราะราคาเท่านี้ซื้อในห้างได้ไม่กี่อย่างเอง” เมื่อได้ยินคำพูดของคุณทัต จันทร์เจ้าก็ได้แต่อ้าปากค้าง “ป๋าเคยไปเดินตลาดนัดไหมคะ” ดูท่าแล้วคุณป๋าของเธอคงไม่เคยไปถึงได้ตั้งงบให้เธอมากมายขนาดนี้ “ไม่เคย ทำไมห้าหมื่นน้อยไปหรอ” คุณทัตถามขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เขาเริ่มคิดแล้วล่ะว่ามันคงจะน้อยจริงๆ เมียเด็กของเขาถึงมีหน้าตาเป็นแบบนี้ “มากไปแล้วค่ะ เสื้อผ้าตลาดนัดตัวละร้อยสองร้อยเองค่ะ” จันทร์เจ้าตอบกลับไปทันที “ที่เธอทำหน้าแบบนั้นเพราะฉันให้งบมากไปสินะ” เพราะตอนนี้คุณทัตเองก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่ามันมากไปจริงๆและเมียเด็กของเขาคงไม่ซื้อทั้งหมดที่เขาให้ “มากไปแบบมากๆค่ะ” “งั้นตามใจเธอแล้วกันว่าอยากได้เท่าไหร่ อยากซื้ออะไรบ้าง” จันทร์เจ้ายก

สนามบิน “เราจะไปประเทศอะไร ป๋ายังไม่ได้บอกหนูเลยนะ” เสียงหวานของจันทร์เจ้าถามคุณทัตขึ้นทันทีเพราะขนาดตอนนี้ที่กำลังจะบินแล้ว เธอยังไม่รู้เลยว่าคุณป๋าจะพาไปที่ไหน “อยากรู้หรอ” คุณทัตถามขึ้นเพราะที่เขาไม่บอกเพราะเขาต้องการจะเซอร์ไพรส์เมียเด็กทีเดียวแต่ตอนนี้คงไม่ได้แล้วเพราะเมียเด็กของเขาเอาแต่ถามเพราะความอยากรู้ “อยากรู้สิคะ อีกอย่างบินครั้งแรกของหนูด้วย หนูต้องอยากรู้อยู่แล้ว” จันทร์เจ้าพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเธอตื่นเต้นและอยากรู้มากๆ “ไปตุรกี” แน่นอนว่าตอนนี้จันทร์เจ้าตกใจไม่น้อยกับคำตอบของคุณทัต “ไหนป๋าบอกว่าไปประเทศใกล้ๆ แต่นี่ไปถึงตุรกีเลยหรอ” จันทร์เจ้าถามขึ้นอีกครั้งอย่างไม่เชื่อหู เธอก็ไม่คิดหรอกว่าคุณป๋าจะพาเธอไปไกลถึงขนาดนี้ “ฉันอยากพาเธอไปเที่ยวในที่สวยๆบรรยากาศดีๆ ครั้งนี้เลยเลือกไปตุรกี” คุณทัตบอกเหตุผลไปตามตรงเพราะที่เขาเลือกสถานที่นี้ก็เพราะบรรยากาศและความสวยงาม “เราจะขึ้นเครื่องตอนไหน รู้ไหมว่าหนูตื่นเต้นมาก” คุณทัตเอื้อมมือไปจับมือเล็กของเมียเด็ก เขาได้แต่ยกยิ้มออกมาเพราะมือเล็กของเมียเด็กเย็นไปหมด “ตื่นเต้นจนมือเย็นเลยหรอ” “ขะ…ขึ้นเครื่องครั้งแรก ไปต่างประเทศครั

หลายปีผ่านไป “เป็นยังไงบ้างคุณหมอตัวน้อยของฉัน” คุณทัตกางแขนออกกว้างเพื่อรอคุณหมอตัวน้อยหรือเมียเด็กของเขาเข้ามากอดเพราะตอนนี้เมียเด็กของเขาเรียนจบแล้วอีกทั้งยังเป็นแพทย์หญิงสุดสวยประจำโรงพยาบาลอีกด้วย “เหนื่อยมากเลยค่ะ วันนี้คนไข้เยอะมาก” ด้านจันทร์เจ้าเองก็ไม่รอช้าที่จะเดินตรงไปหาคุณป๋าของตัวเองเพราะทุกวันที่เธอกลับมาจากโรงพยาบาล เธอก็จะมีอ้อมกอดอุ่นๆของคุณป๋ารออยู่เสมอ “เหนื่อยก็ลาออกมาอยู่เฉยๆ ฉันเลี้ยงเธอได้สบายเลยนะ” นี่ก็เป็นประโยคที่คุณทัตพูดขึ้นทุกวันเมื่อเมียเด็กบ่นว่าเหนื่อย “ทำงานยังไม่คุ้มกับที่เรียนมาเลย หนูไม่ลาออกหรอกนะ” จันทร์เจ้าพูดขึ้นทันทีเพราะเธอรักการเป็นหมอและรักในการได้รักษาคนอื่น “ตามใจเธอ แต่รู้ใช่ไหมเรียนจบแล้วยังมีอีกหนึ่งอย่างที่เธอต้องทำ” คุณทัตพูดขึ้นเพราะสิ่งเดียวที่เขารอมานานมันมีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น “อะไรหรอคะ” ถึงแม้จะรู้อยู่เต็มอกแต่จันทร์เจ้าก็เลือกที่จะถามออกไป “มีลูกกับฉันไงจันทร์เจ้า รู้ไหมว่าฉันเลี้ยงลูกของเพื่อนมานานถึงหกปีแล้วนะ” ฟังไม่ผิดหรอกเพราะทุกวันนี้คุณทัตอยากมีลูกเต็มแก่แล้วเพราะอายุของเขาก็ปาไปถึงวัยสามสิบหกแต่ยังไม่มีลูกสั