All Chapters of เมียเด็ก: Chapter 21 - Chapter 30

“ไม่เป็นไรนะคะ ถึงไม่ได้เป็นเชฟเปิดร้านอาหารแต่ป๋าเป็นเชฟในทุกมื้ออาหารของหนูได้เลยนะ” คุณทัตยกยิ้มทันทีกับคำพูดของเมียเด็ก “จันทร์เจ้าอย่าน่ารักให้มากเดี๋ยวฉันจะอดใจไม่ไหวจับเธอกระแทกบนรถ” เขาตอบกลับไปเพราะตอนนี้ความน่ารักของเธอทำหัวใจของเขาเต้นแรงแทบจะจับจังหวะไม่ได้อยู่แล้ว “หนูต้องไปเรียนนะคะป๋า” จันทร์เจ้าพูดขึ้นทันที “ฉันแกล้งพูดไปแบบนั้นไม่ทำเธอจริงๆหรอก” คุณทัตเองก็ตอบกลับไปเพราะเขารู้ดีว่าตอนนี้เด็กสาวข้างๆของเขาต้องไปเรียนมากกว่าเอาเวลามาทำเรื่องอย่างว่า “แต่ถ้าทำได้ป๋าก็ทำถูกไหม” “ก็ถูก” เพราะถ้าเธออนุญาตเขาก็ไม่รีรออะไรเลย“ฮ่าๆ ป๋าขี้หื่น” จันทร์เจ้าพูดขึ้นทันทีเพราะการกระทำและคำพูดของคุณทัตทำเธอนึกคำไหนไม่ออกนอกจากคำนี้ คำว่าขี้หื่น “ฉันหื่นแค่กับเธอ” คำพูดของคุณทัตทำเอาจันทร์เจ้ายกยิ้มขึ้นด้วยความเขินอายเพราะอะไรที่คุณทัตพูดว่าทำแค่กับเธอมันทำให้เธอรู้สึกดีมากกว่าอะไรเป็นไหนๆ “ก็ลองป๋าไปหื่นกับคนอื่นดูสิ” จันทร์เจ้าพูดขึ้นพร้อมหันมองหน้าคุณทัตที่กำลังขับรถอยู่ “เธอจะทำอะไรฉัน” เขาเองก็อยากรู้เหมือนกัน ถ้าเขาไปทำกันคนอื่นเด็กอย่างจันทร์เจ้าจะทำอะไรเขาได้ “หนูก็จ

“หนูฝากอันนี้ไว้กับป๋านะ” จันทร์เจ้าพูดขึ้นทันทีเมื่ออยู่บนรถกับคุณทัตเพราะตอนนี้ทั้งสองคนกำลังจะกลับ “กำไร”แน่นอนคุณทัตรู้ดีว่ากำไรที่เมียเด็กฝากไว้กับเขาคืออะไร มันคือกำไรที่ถูกส่งต่อกันมารุ่นสู่รุ่นของตระกูลของเขาที่มีไว้ให้สำหรับคนที่จะเข้ามาเป็นสะใภ้ “แม่ให้เธอหรอจันทร์เจ้า” คุณทัตถามขึ้นเพราะเขาไม่คิดหรอกว่าแม่ของเขาจะให้กำไรอันนี้กับจันทร์เจ้าทั้งที่ก่อนหน้านี้ดูเกลียดชังเธอเสียกว่าอะไร แต่ก็อาจจะเป็นเพราะเรื่องราวในวันนี้ที่ทำให้แม่เห็นความดีและความน่ารักของจันทร์เจ้า“คุณแม่ให้หนู” จันทร์เจ้าตอบกลับไปทันที “ถ้าแม่ให้เธอแล้วทำไมไม่เก็บไว้เอง” คุณทัตถามขึ้นอีกครั้งเพราะส่วนใหญ่แล้วของพวกนี้คนเป็นสะใภ้มักต้องเก็บไว้อยู่แล้วเช่นเดียวกับแม่ของเขา“มันมีค่ามากเกินไป หนูว่าให้ป๋าเก็บไว้น่าจะดีกว่า” เพราะเธอก็คงไม่ใส่ของมีค่าแบบนี้อยู่แล้ว “ฉันดีใจที่แม่เปิดใจให้เธอและยอมรับเธอ” คิดไม่ผิดเลยจริงๆที่วันนี้เขาตัดสินใจพาจันทร์เจ้ามาหาแม่อีกครั้งและต้องขอบคุณแม่ของเขาด้วยที่พลาดท่าเดินสะดุดเพราะไม่งั้นมันอาจจะยากกว่านี้ “หนูก็ดีใจเหมือนกันและรู้สึกโล่งใจด้วย” สำหรับจันทร์เจ้าแล้วเ

“แม่เป็นคนให้ฉันมาชวนเธอ เขาตั้งใจอยากให้เธอไปงานนี้เพราะอยากให้ทุกคนรู้ว่าเธอคือคนรักของฉัน” คุณทัตพูดขึ้นทันทีเพราะแม่ของเขายอมรับและเปิดใจกับจันทร์เจ้าแล้วและถึงขั้นให้เปิดตัวเลยก็ว่าได้ “แบบนี้เรียกว่าเปิดตัวหรือเปล่าคะ” จันทร์เจ้าถามกลับไปทันที“ประมาณนั้นเพราะไม่ใช่มีแค่คุณหญิงเกศรินหรอกนะที่อยากให้ลูกสาวแต่งงานกับฉันแต่มีคนอื่นด้วย” คุณทัตรู้ดีว่าไม่ได้มีแค่คุณหญิงเกศรินหรอกที่อยากให้ลูกสาวแต่งงานกับเขาแต่ยังมีคนอื่นอีกมากมายที่อยากได้เขาไปเป็นลูกเขย“เพราะงั้นการที่เธอไปกับฉันถือเป็นการบอกกลายๆว่าฉันมีคนรักแล้ว” เมื่อเห็นว่าเมียเด็กไม่ตอบคุณทัตเลยพูดขึ้นอีกครั้งเพราะการทำแบบนี้เหล่าคุณหญิงคุณนายในสมาคมของแม่จะได้เลิกเอาลูกสาวมาแนะนำให้เขารู้จักสักที “หนูหวงป๋าได้หรือเปล่า ทำไมมีแต่คนอยากแต่งงานด้วยไปหมด” จันทร์เจ้าพูดขึ้นด้วยท่าทางออดอ้อนเพราะเธอก็ไม่ชอบนักหรอก ถ้ามีใครเอาผู้หญิงมาแนะนำให้คุณป๋ารู้จัก “เธอหวงฉันได้เสมอเลยจันทร์เจ้าเพราะงั้นถ้าไม่อยากให้ใครพาลูกสาวมาแนะนำให้ฉันรู้จัก เธอต้องไปงานวันเกิดของแม่กับฉัน” คุณทัตพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเขาก็เบื่อเต็มทน บางครั้งก็ไม่ไ

“คงมาธุระแบบคุยธุรกิจอะไรแบบนั้นแหละจันทร์เจ้า อย่าคิดมากนะ” น้ำมนต์เมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอไม่ดีนักก็ได้แต่พูดออกมาด้วยความปลอบประโลมเพราะภาพตรงหน้ามันไม่ดีสำหรับจันทร์เจ้าเอาเสียเลย“น้ำมนต์อยากไปไหนต่อหรือเปล่า เราอยากกลับแล้ว” จันทร์เจ้าเอ่ยปากถามเพื่อนสนิทขึ้นทันทีเพราะเธอไม่อยากที่จะทำอะไรต่ออีกแล้ว คุณป๋าบอกเธอว่าไม่ว่างมีธุระแต่ใครจะคิดว่าธุระที่คุณป๋าพูดถึงคือการมานั่งอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ตอนนี้เธอได้แต่ภาวนาและคิดในใจว่าสิ่งที่เห็นในตอนนี้จะไม่มีเรื่องชู้สาวเข้ามาเกี่ยว ขอให้เป็นเพียงการมาคุยธุรกิจอะไรต่างๆตามที่น้ำมนต์พูด “กลับกันก็ได้ เราไม่ได้อยากไหนต่อ” ถึงแม้ในใจของน้ำมนต์อยากจะชวนเพื่อนสนิทไปกินไอศกรีมก็เถอะแต่เห็นทีกลับกันเลยจะดีกว่าเพราะจันทร์เจ้าก็คงไม่จอยแล้ว หลังจากที่แยกตัวกับน้ำมนต์ จันทร์เจ้าก็ตรงกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์ของคุณทัตทันที เธอทำทุกอย่างเหมือนปกติคือการมาหาคุณป๋าของเธอเหมือนอย่างเคยภายในเวลาไม่นานนัก ประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้มของร่างสูงที่เห็นเมียเด็กของเขานั่งรออยู่แล้ว “เป็นยังไงได้โทรศัพท์เครื่องใหม่ให้แม่หรือเ

“อยากดื่มอะไรจันทร์เจ้า” คุณทัตเอ่ยปากถามเมียเด็กทันทีเพราะตอนนี้เขาพาจันทร์เจ้ามานั่งที่คลับแล้วและที่สำคัญเขาก็เปิดโซนวีไอพีชั้นสองนั่งกับจันทร์เจ้าเพื่อให้เธอได้เห็นบรรยากาศและผู้คน “หนูไม่รู้เลยแต่ขอตัวเบาๆได้ไหมคะ หนูกลัวเมา” จันทร์เจ้าเอ่ยปากบอกคุณป๋าของเธอเพราะคืนนี้เธอจะเมาไม่ได้ เธอยังมีภารกิจเซอร์ไพรส์วันเกิดที่เธอต้องทำ “เดี๋ยวฉันสั่งให้” คุณทัตพูดขึ้นทันทีก่อนจะเรียกพนักงานและสั่งค็อกเทลให้กับเมียเด็ก ส่วนของเขาก็ขอเป็นเหล้าตัวแรงตัวเดิมที่เขาดื่มเป็นประจำ “ป๋าลงมานั่งแบบนี้บ่อยไหม” ดูแล้วคุณป๋าของเธอเหมือนจะไม่สนใจอะไรนอกจากแก้วเหล้าที่อยู่ตรงหน้า “เมื่อก่อนก็บ่อยแต่พอเจอเธอก็ไม่ได้นั่งแบบนี้หรอก” เพราะตอนนี้เขาต้องรีบทำงานให้เสร็จเพื่อเอาเวลารีบกลับไปนอนและตื่นมารอเมียเด็กกลับมาจากโรงเรียน“มีผู้หญิงมองป๋าเยอะเลย รู้ไหมว่าหนูไม่ชอบ” จันทร์เจ้าพูดขึ้นอีกครั้งเพราะไม่ว่าผู้หญิงคนไหนเดินผ่านไปมักจะเล่นหูเล่นตาส่งสายตายั่วยวนให้กับคุณป๋าของเธอเสมอและเด็กขี้หึงขี้หวงอย่างเธอก็ไม่ค่อยพอใจด้วยสิ “อยากให้เขาเลิกทำแบบนั้นไหม” คุณทัตพูดขึ้นเมื่อนึกอะไรดีๆออก “อยากค่ะ” แน่นอน