All Chapters of เมียเด็ก: Chapter 11 - Chapter 20

“ไม่ดีมั้งน้ำมนต์ เราว่าไม่น่าลองหรอก” จันทร์เจ้าตอบกลับไปทันทีเพราะเธอไม่มีทางแนะนำอะไรแบบนี้ให้เพื่อนสาวคนสนิทอย่างน้ำมนต์แน่ๆ “พูดแบบนี้จันทร์เจ้าเคยลองแล้วหรอ” น้ำมันต์ถามขึ้นอย่างจับผิดเพราะจะไม่ให้น้ำมนต์สงสัยได้ยังไงก็จันทร์เจ้าเล่นทำตัวมีพิรุธจนใครเห็นก็ต้องสงสัยเป็นธรรมดา “จริงหรอจันทร์เจ้า บอกเราสิว่าจริงใช่ไหม” น้ำมนต์ที่ดีใจจนเนื้อเต้นถามขึ้นอีกครั้งจนจันทร์เจ้าต้องรีบยกมือขึ้นปิดปากทันที “อย่างเสียดังสิ” จันทร์เจ้าตอบกลับไปอีกครั้งก่อนจะค่อยๆเอามือออกจากปากน้ำมนต์ “เล่าให้เราฟังหน่อยสิ เราอยากรู้ความรู้สึกมันเป็นยังไงหรอ ดีเหมือนที่เขาว่าไหมจันทร์เจ้า” น้ำมนต์ถามขึ้นด้วยความอยากรู้เพราะตอนนี้น้ำมนต์วาดภาพการมีเซ็กซ์กับใครคนหนึ่งไว้ในหัวแล้วละ “ตอนแรกมันเจ็บมากๆ” จันทร์เจ้าตอบกลับไปตามตรงเพราะเซ็กซ์ครั้งแรกของเธอกับคุณทัตตอนแรกมันเจ็บจริงๆเจ็บจนน้ำตาของเธอแทบจะไหลออกมา “หลังๆละจันทร์เจ้า” น้ำมนต์ในตอนนี้แทบจะนั่งไม่ติด เธอถามขึ้นอย่างลุ้นๆเพราะต้องการที่จะรู้เรื่องแบบนี้มาก “ก็ดี” จันทร์เจ้าเองก็ไม่ปฏิเสธว่าเซ็กซ์ของเธอกับคุณทัตมันดีมากๆ ถึงมันจะเจ็บในช่วงแรกแต่มัน

คุณทัตนอนมองหน้าของเด็กสาวตั้งแต่สลบคาอกไปในน้ำที่สอง ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเซ็กซ์ครั้งนี้คุณทัตถูกใจมาก ตั้งแต่ตอนแรกที่จันทร์เจ้าปลดเปลื้องเสื้อผ้าจนถึงตอนที่กำลังขย่มบนตัวของเขา ทุกอย่างมันดีไปหมดราวกับคุณทัตกำลังตกอยู่มนต์สะกด “อื้อ” เสียงงัวเงียของเด็กสาวดังขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกตัวตื่นหลังจากนอนหลับไปราวๆเกือบชั่วโมง “ปวดตัวหรือเปล่า” คุณทัตถามกลับไปเพราะเซ็กซ์ครั้งเมื่อกี้เขาไม่ได้ยั้งแรง ปล่อยหนักใส่จันทร์เจ้าเต็มที่อีกทั้งท่าทางยั่วๆของเด็กมันเลยทำให้คนเซ็กซ์จัดอย่างเขาอดใจไว้ไม่อยู่ “ไม่เท่าไหร่ค่ะ” จะบอกไม่ปวดก็ไม่ได้เพราะเธอปวดตัวและปวดขาไปหมด “ขอโทษทีฉันยั้งแรงไม่ได้” คุณทัตพูดขึ้นอีกครั้งพร้อทกับลูบหัวเด็กสาวด้วยความเอ็นดู “คุณทัตจะว่าหนูแก่แดดหรือเปล่าที่ทำแบบนั้น” เพราะนี่คือสิ่งจันทร์เจ้าคิดมาตลอด การกระทำเหล่าคุณทัตดูชอบก็จริงแต่เธอกลัวว่ามันจะดูแก่แดดและดูไม่ดีสำหรับเด็กอย่างเธอ “ฉันชอบที่เธอทำแบบนั้น” ไม่มีอะไรที่คุณทัตไม่ชอบในตัวจันทร์เจ้าเลย ยิ่งเซ็กซ์ที่ผ่านมาคุณทัตก็ยิ่งชอบมากกว่าเดิมไปอีกเรียกได้ว่าหลงเด็กสาวคนนี้เข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ว่าได้ “หรอคะ” “ฉั

“ปะ…ป๋า” จันทร์เจ้าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆทำเอาคนฟังใจสั่นไม่น้อย“คุณป๋าขาของจันทร์เจ้า” และแล้วประโยคที่สองก็ดังขึ้นมาอีกครั้งทำเอาหัวใจของคนที่โตกว่าแทบระเบิดออกมาข้างนอก ตอนนี้คุณทัตจับเด็กสาวให้นอนลงบนโซฟาตัวกว้างพร้อมกับขึ้นคร่อมร่างบางไว้ทันที “ฉันใจเต้นแรงชะมัดเธอรู้ไหมจันทร์เจ้า” คุณทัตพูดขึ้นทันทีพร้อมกับก้มหน้าลงไปฟัดเด็กของตัวเอง “หนูก็เขิน” จันทร์เจ้าเองก็ตอบกลับไปทันทีเพราะเธอก็เขินและรู้สึกแปลกๆเหมือนกัน “น่ารักชะมัด อย่าทำให้ฉันหลงเธอไปมากกว่านี้ได้ไหม” คุณทัตพูดขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้รู้ตัวเองดีว่าเขาหลงจันทร์เจ้าซ้ำแล้วซ้ำอีก “หนูไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” ด้านจันทร์เจ้าเองก็พูดออกมาเพราะเธอก็ยังไม่ได้ทำอะไรจริงๆตามที่ปากพูด “เธอเรียกฉันว่าป๋า” “นั่นเพราะป๋าสั่งให้หนูเรียก” ให้ตายสิ ตอนนี้ยัยเด็กคนนี้ปล่อยดาเมจใส่เขาอีกแล้ว “ใครจะคิดว่าเวลาเธอเรียกแบบนี้มันจะมีอิทธิพลต่อใจของฉันขนาดนี้ล่ะ” เพราะตอนนี้กล้าพูดได้เต็มปากว่าจันทร์เจ้ามีอิทธิพลต่อเขามากจริงๆ “งั้นหนูเรียนแบบเดิมดีกว่า” “เรียกป๋าแบบนี้ดีแล้ว” ต่อให้จะมีอิทธิพลและทำหัวใจของเขาเต้นแรงมากแค่ไหน เขาก็ยั

“อาทิตย์ละสองหมื่นเหมือนเดิมส่วนเรื่องของถ้าฉันจะซื้อให้ฉันจะถามก่อนทุกครั้ง” คุณทัตพูดขึ้นทันทีเพราะเขาไม่มีทางยอมลดเงินรายอาทิตย์ให้เด็กสาวตรงหน้าหรอกนะ ถึงแม้ว่าเขารู้ดีว่าเธอไม่มีทางใช้มากมายขนาดนั้นแต่เขาก็อยากให้เพื่อที่เธอจะได้มีเงินเก็บ“ลดเหลืออาทิตย์ละหนึ่งพัน” จันทร์เจ้าพูดขึ้นอีกครั้งทำเอาคุณทัตขัดใจไม่น้อย ทั้งๆที่เขามีเงินมากมายขนาดนี้เขาก็อยากให้เธอกอบโกยใช่ว่ามาเกรงใจกัน“ถ้าเธอยังเถียงฉัยอยู่อีก ฉันจะให้เธออาทิตย์ละสามหมื่นกับบ้านสักสามหลังเป็นไง” คุณทัตพูดขึ้นอีกครั้งเพราะขืนเด็กสาวยังลดเงินตัวเองอยู่แบบนี้เขาก็จะเพิ่มให้เป็นเท่าตัว “หนูยอมแล้ว ถ้าแบบนั้นตามใจป๋าเลย” คุณทัตยกยิ้มขึ้นทันทีกับคำพูดของเด็กสาว “เด็กดีของฉัน” คุณทัตพูดขึ้นพร้อมลูบหัวจันทร์เจ้าด้วยความเอ็นดู เขาชอบใจเป็นอย่างมากที่เห็นท่างทางฟึดฟัดของเธอ “หนูเป็นเด็กดีเพราะป๋าพูดมาแบบนั้น” “เธอเป็นเด็กดีของฉันเสมอไม่ว่าตอนไหน” คุณทัตพูดทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นั้นก็ไม่มีบทสนทนาอะไรขึ้นอีก ก่อนที่คุณทัตละตัวเองออกมาจัดการโทรหาลูกน้องคนสนิท“ว่าไงครับนาย” เสียงของชาตรีลูกน้องคนสนิทของคุณทัตที่รับสายโทรศัพท์พ

“แม่คิดเอาแล้วกันว่าคนไหนเหมาะจะเป็นสะใภ้มากกว่ากันระหว่างเกวลินที่มั่วผู้ชายอยู่ที่คลับทุกคืน” คุณทัตพูดขึ้นซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่คุณหญิงประภามณีหรือแม่ของเขากำลังจับรูปภาพสองใบของคนสองคนขึ้นมาดู “หรือคนรักของผมที่ทำงานสายตัวแทบขาดเพื่อหาเงินมารักษาแม่ของเธอมานอนป่วย” คุณทัตพูดขึ้นอีกครั้งเพื่อเน้นย้ำเพราะนี่ก็ถือเป็นหลักฐานยืนยันแล้วว่าเกวลินอะไรนั่นไม่ได้ดีอย่างที่แม่คิดเลย “ลูกอาจจะตัดต่อ” คนเป็นแม่แทบไม่อยากเชื่อสายตาเพราะภาพที่เธอเห็นและภาพที่เธอจำเกวลินไม่ใช่แบบนี้ “งั้นคืนนี้แม่ไปกับผมไหมล่ะ ผมจะพาแม่ไปให้เห็นกับตา” ในเมื่อเอาภาพจริงมาให้เห็นแล้วไม่เชื่อ สิ่งเดียวที่ต้องทำคือการพาไปให้เห็นจริงๆ จะได้ตาสว่างและเลิกอ้างสักที “เอาสิ พาแม่ไปให้เห็นกับตาเพราะแม่ไม่เชื่อว่าหนูเกวลินจะเป็นคนแบบนี้ เท่าที่แม่รู้มาคุณหญิงเกศรินเลี้ยงลูกสาวมาดีมาก” คนเป็นแม่ยังคงไม่เชื่อ เห็นแบบนี้คุณทัตได้แต่ยกยิ้มเพราะเขาก็คิดไว้แล้วและที่สำคัญเขาก็มั่นใจว่ายังไงคืนนี้เกวลินก็ต้องไปที่คลับอีกตามเคยเพราะที่นั่นคือสถานที่ประจำของเกวลินก็ว่าได้ “ตามนั้นครับ สักสามทุ่มผมจะมารับ” “ดึกขนาดนั้นเชียว