Semua Bab นางบำเรอก็มีหัวใจ: Bab 1 - Bab 5

ฟาติมาเป็นแค่หญิงสาวธรรมดาที่มีความฝัน และความฝันของเธอก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรนัก เธอเพียงอยากใส่ชุดเจ้าสาวสักครั้งในชีวิต อยากมีครอบครัวเล็ก ๆ ที่อบอุ่น มีสามีที่รักเธอ ให้ความอบอุ่นในแบบที่เธอไม่เคยได้รับมาตลอดทั้งชีวิตยี่สิบแปดปี เธอไม่ได้หวังให้ผู้ชายที่จะเข้ามาเป็นสามีต้องรวยล้นฟ้า หล่อเหลาปานเทพบุตร ไม่ต้องดีเลิศเลอ ขอเพียงเขาคนนั้นใจดีกับเธอก็พอ แต่ขึ้นชื่อว่าความฝัน…หากไม่ใช่สิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นจริง ก็คงจะเป็นสิ่งที่ไม่มีวันเกิดขึ้นเลยตลอดชั่วชีวิตของคนคนหนึ่งทุกวันหลังเลิกงานฟาติมาจะเดินมาหยุดที่หน้าเวดดิ้งสตูดิโอ มองดูชุดเจ้าสาวสีขาวแสนสวยชุดเดิม ความสิ้นหวังเกิดขึ้นในทุกครั้งที่เธอจินตนาการถึงภาพตัวเองสวมชุดสีขาวฟูฟ่องนั้น คนอย่างเธอ ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีวันได้แต่งงานมีครอบครัวหรอก ความฝันของเธอไม่มีวันเป็นจริง เพราะเธอไม่ได้รับอนุญาตให้มีความสุข ชีวิตนับจากนี้และตลอดไป…จะต้องอยู่เพื่อชดใช้เวรกรรมที่สร้างขึ้นมาเท่านั้น“เจอคุณอีกแล้ว” ชายหนุ่มเจ้าของรอยยิ้มแสนอบอุ่นก้าวเท้าออกมาจากเวดดิ้งสตูดิโอ เขามองฟาติมาอยู่พักใหญ่ เห็นแล้วว่าเธอมีแววตาสิ้นหวังจนน่าเห็นใจ ที่จริงเขาเห็นเธ

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในตอนแปดโมงเช้าเรียกร้องให้ฟาติมาที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งหลุดออกจากภวังค์ ข้อความบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือระบุไว้ว่าวันนี้คือวันครบรอบ ม่านน้ำตาเคลือบคลออยู่บนดวงตาคู่สวย ไม่ต้องมีการแจ้งเตือนเธอก็จำได้ดีว่าวันนี้เป็นวันอะไร หากนับจากวันแรกจนถึงวันนี้ หากไม่นับเหตุการณ์เลวร้ายใด ๆ ก็นับว่าวันนี้คือวันครบรอบแปดปีที่เธอคบกับกัมปนาทใช่…ก่อนจะกลายมาเป็นนางบำเรอของเขา ก่อนจะมีการหักหลังกัน เธอกับเขาเคยรักกันมาก่อนก่อนจะเกลียดเธอจนเข้ากระดูกดำ ผู้ชายคนนั้นเคยรักฟาติมามากเหลือเกินก่อนจะหักหลังและทำให้ชีวิตเขาเกือบพัง ฟาติมาก็เคยรักกัมปนาทมากเช่นกัน เมื่อก่อนเคยรักยังไงตอนนี้ก็ยังรักอยู่อย่างนั้น เพิ่มเติมคือความรู้สึกผิดที่มีต่อเขาน้ำตาร่วงหล่นหยดแล้วหยดเล่าในตอนที่หญิงสาวหยิบเอารูปถ่ายใส่กรอบลายดอกไม้สีขาวขึ้นมาดู มันคือรูปคู่รูปแรกที่เธอถ่ายคู่กับเขาคนนั้น ถ่ายไว้เมื่อแปดปีก่อน สมัยที่เธอยังพอจะมีรอยยิ้มได้ ยิ้มได้แค่เฉพาะตอนที่อยู่กับเขาคนเดียว“ฟ้าคิดถึงพี่กั้ง ฮึก! คิดถึงพี่กั้งคนเก่า…ฟ้าขอโทษนะที่ทำให้เรากลายเป็นแบบนี้ ขอโทษจริง ๆ” ฟาติมากล้าพูดได้เต็มปากว่า

ไอ้คนเจ้าคิดเจ้าแค้นแสนเอาแต่ใจตัวเองกระหน่ำโกยกินฟาติมาจนหนำใจ ทำเอาเธออ่อนเปลี้ยเพลียแรง พอได้ระบายอารมณ์ ได้ปลดปล่อยเขาก็ไล่เธอออกจากห้องทำงานทันที ฟาติมาชินแล้วกับเรื่องแบบนี้ มันไม่ใช่ครั้งแรกที่พอกัมปนาทโกรธแล้วจะจับเธอกระแทกกระทั้นระบายอารมณ์ ในห้องทำงานบนตึกสูงแสนหรูหราแห่งนี้ เขาใช้มันเป็นสถานที่เริงรมย์มานับครั้งไม่ถ้วน ผู้ชายคนนี้ไม่สนว่าจะเป็นที่ไหนเวลาใด หากเขาต้องการจะกระทำความป่าเถื่อน เขาจะทำมันในทันทีโดยไม่แยแสอะไรทั้งนั้น บนรถข้างถนนเขาก็ทำมาแล้ว ในห้องน้ำร้านอาหารเขาก็เคยทำ หนักที่สุดคงจะเป็นในห้องน้ำบนเครื่องบิน ตอนที่บินไปดูงานต่างประเทศเมื่อปีก่อนความสะใจที่กัมปนาทชอบมากที่สุดคือตอนที่เขาทำให้ฟาติมาเสียวจนถึงที่สุด แต่ครางออกมาไม่ได้เขามันโรคจิต!ระหว่างที่กำลังประชุมแผนการการลงทุนในไตรมาสต่อไป กัมปนาทที่รู้ทุกอย่างดีอยู่แล้วปล่อยให้พวกผู้บริหารคนอื่นคุยกันไป ส่วนตัวเขาก็เอาแต่นั่งมองเลขาส่วนตัวที่กำลังม่วนอยู่กับการจดบันทึกที่ประชุม ก็เธอมีหน้าที่นำข้อมูลเหล่านี้ไปสรุปแล้วรายงานเจ้านาย หน้าที่ของเธอคือทำให้งานของกัมปนาทราบรื่นแล้วสะดวกรวดเร็วที่สุด เขาไม่เคยพู