All Chapters of Last chance โอกาสสุดท้ายของนายคนเดียว18+: Chapter 21 - Chapter 30

“เรื่องที่กูอยากปรึกษาพวกมึงก็คือเรื่องอันดาวะ กูรู้สึกว่าตอนนี้กับแต่ก่อนเขาแตกต่างกันมาก เขาเปลี่ยนไปมากจากที่หวานๆตอนนี้คือเหวี่ยงวีนทุกวัน เอาแต่ใจตัวเองอีก และที่สำคัญดูเหมือนว่าเธอจะพยายามเร่งรัดให้กูแต่งงานด้วยทั้งที่ก่อนหน้านี้กูพยายามอย่างมากที่จะเขาไปในชีวิตเธอแต่เธอกับสร้างกำแพงกั้นกูไว้แต่พอกลับมาครั้งนี้เธอกับเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด พวกมึงคิดว่าเพราะเรื่องของษาหรือเปล่าวะ แล้วกูควรทำยังไงกับเรื่องนี้วะ”“กูว่าที่เปลี่ยนนะ อาจจะไม่ใช่แค่อันดาอะไรของมึงหรอก ตัวมึงเองมึงไม่ได้ดูตัวเองเลยหรอว่ามึงเปลี่ยนไปขนาดไหน มึงเองจากที่เป็นคนควบคุมทุกสถานการณ์เรื่องผู้หญิงได้ดีแต่ทำไมเรื่องแค่ผู้หญิงคนเดียวมึงจะจัดการไม่ได้หรือว่าที่มึงจัดการไม่ได้เพราะเอาแต่คิดหาวิธีไปจัดการเรื่องอื่นอยู่”“มึงช่วยพูดตรงๆหน่อยได้ไหมวะพ้อมทำไมตรงพูดวกไปวนมาด้วยพูดมาให้เคลียร์เลยไม่ได้หรือไงวะ”“ไอ้โง่ ไอ้พร้อมมันก็หมายถึงที่มึงจัดการเรื่องอันดาไม่ได้เพราะมึงมัวแต่คิดถึงเรื่องเมียเก่าของมึงหรือเปล่าล่ะ”“กูเองก็ไม่รู้เหมือนกันวะ กูไม่รู้ว่าที่กูเป็นอยู่ตอนนี้คืออะไร คิดถึง โหยหา หรือว่าแค่เสียดายกันแน่

ในตอนแรกแผนที่วางไว้ว่าจะกับไปคลอดที่ไทยตอนนี้คือทุกอย่างต้องเปลี่ยนอีกรอบเพราะว่าช่างอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันรู้สึกว่าร่างกายผิดปกติ ปวดหัว ความดันสูงมาก คลื่นไส้ ตัวบวมไปหมดทุกส่วน จนฉันทนไม่ไหวต้องไปพบคุณหมอผลปรากฏว่าฉันครรภ์เป็นพิษสาเหตุอาจจะมาจากที่ฉันท้องแรกแล้วเป็นแฝด แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นแค่บางคนเท่านั้น แต่ว่าคนที่ซวยสุดๆก็คงหนีไม่พ้นฉันเองสรุปคือทันทีที่รู้ว่าตัวเองครรภ์เป็นพิษฉันก็เก็บเสื้อผ้ากับไทยทันที หมอบอกว่าฉันต้องอยู่ติดเตียงจนกว่าฉันจะคลอดไม่งั้นโอกาสที่จะแท้งมีสูง ชีวิตฉันมันจะซวยซ้ำซวยซ้อนไปถึงไหนกันนะ ตอนนี้ฉันเองก็ได้มาอยู่ที่โรงบาลแล้วแต่ว่าฉันต้องอยู่บนเตียงตลอดเวลาแบบนี้ฉันเองก็ไม่อยากให้พ่อแม่ต้องมาดูแลเพราะพวกท่านเองก็แก่แล้วลำพังดูแลตัวเองก็ยากแล้วแต่นี้ต้องมาดูแลคนป่วยแบบฉันอีก ฉันไม่อยากให้ท่านมาดูแลเลยตลอดเดือนที่ผ่านมาผมพยายามหาทางติดต่อพ่อแม่ของษา ไปค้นหาในข้อมูลที่เธอนำมาสมัครงานถามเพื่อนเธอคนอื่นก็แล้วแต่ไม่มีใครรู้ ทางออกสุดท้ายจริงๆของผมที่เหลืออยู่คงไม่พ้นไอ้เอิร์ธแน่ๆ “เอิร์ธกูขอร้องละวะ แค่ครั้งสุดท้ายที่กูจะขอให้มึงช่วยมึงช่วยบอกที่อยู่พ่อแม่ษา

อันดา partฉันจะไม่ยอมให้พวกมันมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นหรอก ฉันต้องทุกข์ทรมานมากแค่ไหนใครจะรู้ฉันต้องอยู่หลบๆซ่อนๆกลัวว่าเมียหลวงเขาจะรู้ แต่ในขณะที่ฉันทุกข์พวกมันกับมีความสุขกันทุกคน ฉันไม่ยอมให้พวกแกมีความสุขนานหรอกคนที่พรากของของฉันไปมันต้องรับรู้ถึงความรู้สึกของการสูญเสียเช่นเดียวกันกับฉัน ถึงแม้ฉันจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆพวกนั้นแต่ฉันก็พอจะมีสายจะคนที่ทำงานที่โรงแรมนั้นว่าเปรมทำอะไร อยู่ที่ไหนกับใคร สายของฉันก็เลขาของเปรมนั้นแหละฉันก็แค่ใช้เสน่ห์นิดหน่อยแค่นี้ก็หลงฉันหัวปลักหัวปำแล้ว และตอนนี้มันก็ถึงเวลาที่ฉันจะเอาคืนคนพวกนั้นแล้ววันนี้คุณเปรมบอกว่าจะมาถึงในช่วงเย็นเพราะว่าหาไฟล์บินได้ช่วงนั้นช่วงเช้าเพิ่งประชุมเสร็จเลยแวะไปเก็บเสื้อผ้ามาเฝ้าฉันต่อ ส่วนปลายฟ้าเธอเองก็ดูแลฉันอย่างดีอะไรที่เธอทำไม่ได้ก็จะมีพยาบาลพิเศษที่จ้างมาช่วยเธอด้วยแต่ส่วนใหญ่เธอจะลงมือทำเองเพราะอยากไถ่โทษกับสิ่งที่ทำลงไป ฉันเองก็ไม่ติดอะไรกับเธอแล้วส่วนเรื่องที่ว่าฉันจะกลับไปคบกับคุณเปรมต่อไหมนั้นเป็นเรื่องของอนาคตฉันยังให้คำตอบไม่ได้เพราะว่าฉันเองก็ยังไม่มั่นใจในตัวเขาเลย“ษาฉันออกไปกินข้าวก่อนนะเธออยู่คนเด

จากที่ผมขอร้องให้ษาย้ายกับมาอยู่ที่บ้านเพราะผมเองก็อยากที่จะช่วยเธอเลี้ยงลูกไม่อยากให้เธอเหนื่อยเพียงลำพังเพราะว่าเด็กๆป่วยบ่อยมากสาเหตุก็มาจากที่คลอดก่อนกำหนดด้วยแหละ แล้วพอเวลาป่วยก็จะป่วยพร้อมกันตลอดเพราะว่าเป็นแฝดกันมั้ง ผมเลยอยากให้เอมาอยู่ที่บ้านผม เพราะผมเองจะได้ดูแลทั้งแม่และลูกสะดวกๆหน่อยแต่ว่าตอนนี้จะเข้าเดือนที่สองแล้วเธอก็ยังไม่ยอมพูดอะไรเลยไม่ปฏิเสธหรือตอบรับผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ส่วนในช่วงที่ผ่านมาผมก็ไปกลับบ้านเธอเป็นว่าเล่นเพราะว่างานาก็ต้องทำลูกก็ต้องเลี้ยงเมียก็ต้องง้อ เห้อพ่อละเหนื่อย ฉันเองก็เข้าใจคุณเปรมเขานะแต่ว่าฉันกลัวว่าถ้าหากฉันกลับไปเจออะไรเก่าๆความรู้สึกของฉันมันจะเป็นยังไงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่นั่นคือความทรงจำที่เลวร้ายมาก ฉันกลัวว่าฝันร้ายมันจะกลับมาหาฉันอีกแต่ยังไงสักวันฉันเองก็คงต้องกลับไปอยู่ดีเพราะว่าฉันสงสารลูกอยากให้พวกเขาได้อยู่กับพ่อเขา แล้วดูเหมือนว่าปลาวาฬจะติดพ่อเป็นพิเศษเพราะเวลาที่คุณเปรมกลับไปทำงานปลาวาฬจะซึมมากไม่ยอมกินนมจนต้องโทรหาวีดีโอคอลหาพ่อให้ถึงดีขึ้น เพราะว่าพ่อเขาอยู่ด้วยจะตามใจกันมากเวลาลูกร้องเอานมให้กิน

ตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ไอ้คุณเปรมก็ดูแลลูกช่วยฉันดีมากรู้งี้พามาอยู่ตั้งนานแล้วไม่น่าเหนื่อยคนเดียวมาตั้งนานแบบนี้เลย ตอนนี้คุณเปรมไปทำงานงอแงแต่เช้าว่าไม่อยากไปทำงาน อ้างว่าลูกจะคิดถึง ฉันเลยจัดการขั้นเด็ดขาดด้วยคำว่าถ้าหากว่าไม่ไปทำงานจะพาเด็กๆกลับบ้านเชื่อไหมวิ่งลงบ้านอย่างกลับเดอะฟาส ตลกจังขู่แค่นี้ก็กลัวฉันเองก็ไม่ได้ทำงานอะไรเลยตอนนี้แต่ก็ไม่ได้ว่างหรอกถึงแม้ว่าไม่ได้ทำงานแต่สองหน่อที่บ้านนี่คืองานอันใหญ่หลวงเลยแหละดีหน่อยที่มีคนเลี้ยงช่วยไม่งั้นคงไม่มีเวลากินข้าวหรอก เพราะพอเวลาที่คนใดคนหนึ่งร้องไห้อีกคนได้ยินก็ร้องไห้ตามๆกันฉันไม่รู้จะอุ้มใครก่อนดีจะอุ้มพร้อมกันก็กลัวร่วงเด็กเขาจะมีเซนส์ว่าใครเป็นพ่อแม่แล้วคือถ้าไม่ใช่พ่อหรือแม่อุ้มก็จะไม่ยอมหยุดร้อง บ้างครั้งที่ลูกร้องไห้บ่อยฉันกังวลมากว่าลูกจะเป็นโคลิคไหม(โรคที่เด็กจะร้องไห้เป็นเวลาแต่ไม่มีเหตุผลในการร้องปลอบก็ไม่หายทำยังไงก็ไม่หายจะเป็นจนกว่าอายุจะครบหนึ่งปีหรืออาจจะไม่ถึงปี) ฉันเลยตัดสินใจหอบลูกไปหาหมอสรุปไม่ได้เป็นอะไรแค่ติดอุ้มเพราะว่าคุณย่าคุณปู่ยิ่งคุณพ่อเขาแทบจะไม่วางเลยจนตอนนี้เด็กติดอุ้มหนักมาก ตื่นปุ๊บเป็นต้องใ