Semua Bab ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!: Bab 271 - Bab 280

ฝ่าบาททรงพิโรธแล้ว น้ำเสียงนี้จึงเกรี้ยวกราดเป็นอย่างมาก เสนาบดีฝ่ายขวารู้นิสัยของฝ่าบาทดียิ่ง ถึงจะทรงหลงใหลสตรีทว่าก็ไม่ยอมให้สตรีใดก้าวก่ายเรื่องราชการด้วยทรงคิดว่าสตรีเกิดมามีหน้าที่เดียวคือบำรุงบำเรอบุรุษเท่านั้นแต่สตรีนางนี้เป็นคนของจูอ๋องที่เป็นฝ่ายเสนาบดีฝ่ายซ้าย หากเกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นมาเ

เขาไม่เคยแสดงออกว่ารักนางมากไปกว่าความใคร่ เรื่องระหว่างนางและเขาบัดนี้คงเหลือเพียงการเป็นนายและบ่าวโดยมีความใคร่เข้ามาเกี่ยวข้องถึงจะรู้ว่าเขามิได้รู้สึกอันใด ทว่านางก็ยังคงรักเขาสุดหัวใจจูชางหลางเงยหน้ามองหยางอี้หงที่นั่งเพียงลำพังอยู่บนหลังคา ในมือของเขามีสุราไหหนึ่งผู้ที่นั่งอยู่ข้างกายของเขาย

กลีบอวบอูมตรงกลางร่างของนางนั้นเต่งตึง ชวนให้ลงลิ้นควานหาความหอมหวาน ในยามที่นางขยับเข้าใกล้เขา ฝ่าบาทผู้บ้ากามยังได้กลิ่นหอมปลุกกำหนัดจนน้ำกามแทบจะพุ่งออกมาเสียแล้วไม่เคยเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อนในชีวิตของฝ่าบาท ในยามที่นางขยับกายร่ายรำโดยไม่มีเสียงดนตรี บัดนี้คล้ายกับว่ามีเสียงบรรเลงไปตามท่วงท่า

และในยามนั้นนั่นเองที่ปากของนางกัดองุ่นลูกหนึ่งเอาไว้ แล้วป้อนฝ่าบาททางปาก ฝ่าบาทอ้าปากรับอย่างพอพระทัย ก่อนที่หยางอี้หงจะยัดองุ่นอีกลูกเข้าปากตนเอง และเคี้ยวจนผลองุ่นแตกไปพร้อมกับยาพิษที่นางแอบซ่อนเอาไว้ ก่อนจะประทับจูบชายชราลงมาฝ่าบาทอ้าปากรับแต่โดยดีสองลิ้นพันกันไปมา เพราะยาพิษชนิดนี้เป็นยาพิษกร

หยางอี้หงพ่นเลือดในปากออกมา ยังยิ้มเย็นชา“ท่านนี่มันตายยากจริง ๆ ถูกพิษร้ายแรงเช่นนี้ยังยืนอยู่ได้”ฮ่องเต้หลี่จินทรุดลงกับพื้นเมื่อรู้สึกปวดหนึบที่หัวใจ หยางอี้หงไม่มีเวลาสังหารเขาแล้วเมื่อได้ยินเสียงองครักษ์กรูกันเข้ามาคนผู้นี้อย่างไรก็ไม่รอดเป็นแน่ พิษนี้ร้ายแรงทั้งหากไม่ได้รับยาถอนพิษภายในหนึ่