บททั้งหมดของ หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ : บทที่ 61 - บทที่ 65

ความโกลาหลเกิดขึ้นหลังจากนั้น เมื่ออวิ๋นมู่หลันกำลังจะคลอดจริง ๆ นางพยายามอดกลั้นแล้ว แต่เสียงยังร้องดังจนคนที่อยู่ด้านนอกไม่อาจทนไหว “ต่อไปข้าจะไม่ให้นางตั้งครรภ์อีก” ปรมาจารย์จางว่า และหลิวตงที่ไม่ค่อยกล้ามีปากเสียงกับผู้รอบรู้ กระนั้นเขาก็ไม่อาจสงบปากสงบคำได้ “ท่านหมายความเช่นไร ฮูหยินกับท่านแม่ทัพรักใคร่กัน ใช่เรื่องที่ท่านจะมาห้ามปรามหรือ อีกอย่างกว่าจะตั้งครรภ์นี้ แม่ทัพกวนต้องใช้ความพยายามทุ่มเททั้งกายใจ เสียเหงื่อมิน้อย ก่อนหน้านั้นก็ถูกพิษจินฉานเล่นงาน ผมขาวทั้งศีรษะ ร่างกายก็มีไอเย็น ดวงตาข้างหนึ่งบางครายังกลายเป็นสีดำทั้งหน่วย” “เฮอะ แม่ทัพของเจ้าไร้น้ำยาที่ดี มิเช่นนั้นศิษย์รักของข้าจะต้องทรมานเช่นนี้หรือ หลายชั่วยามแล้วที่นางเจ็บครรภ์ อย่างไรข้าจะปรุงน้ำแกงสลายความต้องการของบุรุษให้กวนเฉินหลางดื่ม” ชายสูงวัยกล่าวเช่นนั้นหลิวตงจึงฮึดฮัดหนัก เขาทั้งรักเคารพกวนเฉินหลาง ส่วนผู้อื่นมาอาศัยเรือนสกุลกวนอยู่โดยแท้ ยังกล้าวางมาดใหญ่โต พ่อบ้านหมิงที่อยู่ตรงหน้าเห็นท่าแล้วว่าสถานการณ์จะบานปลายจึงเอ่ยว่า “ท่านทั้งสองต่างห่วงใยคนที่รัก ฉะนั้น

เช้าวันรุ่งขึ้น หลิวอู้รู้ว่าเสี่ยวเฮยกับสุนัขอีกสองตัวพบทางออกแล้ว ซึ่งต้องดำน้ำออกไป ทว่าเป็นระยะทางไกลเกือบห้าลี้ สำหรับทหารที่ถูกฝึกมาอย่างดีย่อมเอาตัวรอด ทว่ายามนี้มีทั้งคนสูงวัย และร่างกายหรงอู่เยว่บาดเจ็บภายใน การที่จะออกไปจากถ้ำใต้บาดาลไม่ใช่เรื่องง่าย โจวจื่อเว่ยกำลังวาดแผนที่ตามหลิวอู้บอก จึงทำให้รู้ว่าพื้นที่ต้องฝ่าผืนน้ำเย็นเฉียบ มีทั้งระดับลึกมากราว ๆ สองจั้ง กระนั้นยังมีจุดที่พักได้ ด้วยบางพื้นที่สามารถใช้การเดิน ทว่าการฝ่าสายน้ำยังมีอันตรายจากสัตว์มีพิษ และพืชใต้น้ำที่สามารถส่งพิษทำให้หายใจติดขัด “แม่ทัพกวนอย่าได้ห่วงข้า เราต้องออกจากที่นี่โดยไว หากยื้อเวลา นานอาจเกิดเหตุร้ายต่อฮ่องเต้” องค์ชายแปดกล่าวเช่นนั้น กวนเฉินหลางจึงตัดสินทำตามเขาบอก หลิวอู้สั่งทหารให้รออยู่ในจุดต่าง ๆ ของถ้ำ เป็นระยะ ๆ เพื่อคอยความช่วยเหลือ ส่วนสุนัขที่พามาด้วยล้วนว่ายน้ำและดำน้ำได้ “เสี่ยวเฮยของข้าคงสนุกทีเดียว เมื่อได้เล่นน้ำเช่นนี้” กวนเฉินหลางว่าและลูบศีรษะมัน เป็นตอนนั้นที่เขาเห็นว่าปลอกคอเสี่ยวเฮยที่อวิ๋นมู่หลันเย็บให้ใกล้ขาด