Semua Bab มาเฟียเมียหนี: Bab 21 - Bab 30

“แกจะบ้าเหรอคามินทร์ ทำอะไรเอาแต่ใจแบบนี้ใครสอนแกมากันฮะ”คุณย่าท่านถึงกับแหวออกมาเสียงดังลั่น ด้วยตกใจในความคิดบ้าบอของหลานชาย แต่เขากลับยักคิ้วใส่อย่างไม่ยี่หระ“ก็ย่าไงจะใครล่ะ”“ฉันละปวดหัวกับแกจริงๆ เลย”ทุกสายตามองเขาเป็นตาเดียว แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้คนพูดไม่คิดสะทกสะท้าน เขาหันมาทางฉันก่อนจะส่งยิ้มกว้างมาให้ ทั้งที่นั่นเป็นเรื่องบ้าที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยิน แต่ฉันก็ไม่ได้คัดค้านแต่งงานเร็วก็เท่ากับฉันได้หลุดพ้นจากเรื่องบ้าๆ นี่เร็วขึ้น ฉันไม่อยากเจอหน้าน้าแมทอีกแ‍ล้‍ว เรื่องในครอบครัวของเขาก็ให้เขาไปจัดการเองก็แ‍ล้‍วกัน“งั้นเอาเป็นว่าเรื่องงานแต่งย่าไม่ต้องเข้ามายุ่ง ผมกับน้องญ่าจะปรึกษากันเรื่องนี้เอง”สายตาของเขาไม่ละไปจากฉันแม้สักวินาทีเดียว แค่เพียงครู่หนึ่ง แค่ครู่หนึ่งเท่านั้นที่มันดูจริงจังจนน่าขนลุก แต่ก็เปลี่ยนเป็นขี้เล่นในวินาทีต่อมา“แต่งงานนะคามินทร์ แกพูดเหมือนงานแต่งงานคืองานวันเกิด จะมาทำเล่นๆ อย่างนั้นไม่ได้”“ผมบอกเหรอครับว่าจะทำเล่นๆ ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงของคามินทร์ เธอจะต้องได้รับในสิ่งที่ดีที่สุด”เขาจะรู้ตัวบ้างไหมว่าพูดอะไรออกมา หัวใจของฉันมันเผลอวูบไหวไปกับค

ย้อนกลับไปในวันนั้น...เท้าความเรื่องนาวินทร์กับน้องดา ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องทุกอย่าง ไอ้วินทร์ได้ให้ผมดูแลเด็กสาวน่ารักคนหนึ่งเอาไว้ในฐานะพนักงานในคลับ เธอต้องหาเงินรักษาแม่ที่เป็นมะเร็งซึ่งก็รักษาอยู่ที่โรงพยาบาลของไอ้วินทร์นั่นแหละ มันจะเนียนให้เงินน้องเขาเลยก็สามารถทำได้ แต่เพราะกลัวถูกสาวมองว่าใคร่เด็ก เลยให้น้ำหวานปลอมตัวเป็นทวดรหัสอะไรสักอย่างเพื่อแนะนำน้องเข้ามาทำงานน้องดาเป็นเด็กขยัน แ‍ล้‍วก็ทำงานเก่งมากๆ เธอไม่เคยคิดอยากหาเงินทางลัดเลยแม้ว่าจะมีคนแนะนำ (คนแนะนำก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ยัยน้ำหวานนั่นแหละ) แต่แ‍ล้‍ววันหนึ่งเมื่อถึงทางตัน น้องก็ต้องอาศัยการประมูลซิง เพื่อหาเงินไปรักษาแม่ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นรู้ไหมครับ แทนที่น้องชายของผมจะเอาเงินให้น้อง น้องจะได้ไม่ต้องทำอะไรอย่างนั้น มันกลับเข้าร่วมการประมูลเอง โดยจ่ายเงินให้คนอื่นๆ เพื่อไม่ให้มีใครไปประมูลตัดหน้า แ‍ล้‍วตัวเองก็ทำยอดสูงถึง 5 ล้านบาท คนอ่านมาถึงตรงนี้คงคิดว่ามันโง่ แต่มันไม่โง่นะครับหากเด็กในร้านผมอยากเข้าร่วมการประมูล คลับจะหักค่าใช้จ่าย 30% ในการประมูล ที่เหลือจะเป็นของเด็กคนนั้น ยอดที่ไอ้หมอทำไปคือ 5 ล้าน ที่จริง

(ตติญา)‘อยู่ในห้องนี้ห้ามไปไหน จนกว่าฉันจะให้คนพาไปเอง เข้าใจ๊?’แ‍ล้‍วฉันเลือกอะไรได้ไหม~ ตอนนี้ฉันทำได้แค่อยู่ในห้องตามที่เขาสั่ง ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ ทั้งเรื่องคดีทั้งเรื่องงาน ทุกอย่างวุ่นวายไปหมด แต่เขากลับไม่เคยพูดเรื่องนี้กับฉันเลยสักครั้งเดียว ตั้งแต่วันที่ออกจากโรงพยาบาลมานี่ก็ปาเข้าไปสองอาทิตย์แ‍ล้‍ว อย่าว่าแต่แสงเดือนแสงตะวัน แม้แต่พนักงานส่งของฉันก็ยังไม่มีวาสนาได้คุยด้วย จะมีก็แต่บอดีการ์ดหน้าเข้มคนหนึ่งที่อยู่ห้องตรงข้ามบอกกับฉันว่า ถ้าหากมีอะไรก็ให้บอกเขาได้เลยแต่ถามว่ากล้าบอกไหม คำตอบคือไม่ค่ะ นอกจากแจ้งเขาว่ามีไรเดอร์เอาอาหารมาส่งที่ชั้นล่าง อย่างอื่นฉันก็ไม่กล้ารบกวนแต่ไม่คิดว่าคุณคา‍มิน‍ทร์ที่เงียบหายไปกว่าสองอาทิตย์ อยู่ๆ ก็เปิดประตูเข้ามาในห้องหน้าตาเฉย“มีอะไรหรือเปล่าคะ ไหนว่าห้องนี้ไม่มีใครเข้ามาได้ไง”“มีคีย์การ์ด”เขาเพียงตอบกลับมาเสียงเรียบเท่านั้น ทว่าในน้ำเสียงมีความหงุดหงิดปนอยู่เล็กๆ ฉันจึงไม่กล้าที่จะกวนเขาอย่างทุกครั้ง ได้แต่มองคุณคา‍มิน‍ทร์เดินตรงไปยังตู้เย็นแ‍ล้‍วเปิดหาอะไรบางอย่างในนั้น พอเห็นว่าไม่มีสิ่งที่เขาต้องการ เขาก็ปิดมันอย่

ผมกลับมาที่คอนโดหลังจากที่เคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยแ‍ล้‍ว บอกตามตรงว่าในหัวมันว้าวุ่นจนผมแทบจะหยิบยาแก้ปวดมากิน แม้แต่คนขับรถพามาถึงคอนโดเมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้ตัวเมื่อมาถึงผมก็เดินเข้าไปในห้องนอนซึ่งตอนนี้ปิดไฟสนิท วันนี้ทั้งวันลูกน้องของผมรายงานมาว่าเธอเดินทั้งวันไม่ได้พักเลย เมื่อกลับถึงห้องเลยหลับปุ๋ยจนไม่ได้ยินแม้แต่เสียงที่ผมเปิดประตูเข้ามา ซ้ำเธอยังใส่ชุดนอนตัวบาง บางมากๆ ไหนจะนอนดิ้นจนเตะผ้าห่มหล่นพื้น นี่ถ้าไม่ใช่ผมแต่เป็นคนอื่นเข้ามาเห็น คงไม่สามารถปล่อยให้เธอหลับต่อไปดีๆ ได้จะว่าไปก็อยากแกล้งอยู่เหมือนกันแฮะไม่รอช้าผมรีบเดินขึ้นเตียงไปในทันที เธอหลับสนิทมาก ขนาดที่ว่ามีชายหนุ่มตัวใหญ่อย่างผมมานั่งคร่อมร่างเอาไว้ยังไม่ตื่นเลย“นี่” เอามือสะกิดเล็กน้อยที่ข้างแก้มนุ่ม แต่ก็ได้เพียงเสียงครางน้อยๆ ด้วยความรำคาญกลับมาเท่านั้นสงสัยต้องเล่นแรงกว่านี้เพราะอยากแกล้งคนตรงหน้า ผมเลยเลื่อนมือต่ำลงไปยังชายเสื้อชุดนอนซึ่งทำหน้าที่ไม่ต่างจากกระโปรง ก่อนจะถกมันขึ้นจนกระทั่งมองเห็นหน้าท้องแบนราบกำลังขยับขึ้นลงเป็นจังหวะสม่ำเสมอ และกางเกงนอนที่สั้นจนเห็นต้นขาขาวน่าลูบไล้ในเมื่อเปิดมาขนาดนี้

คลับ Kmnxxคลับใหญ่แห่งนี้ตั้งอยู่ใจกลางแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นทำเลทองที่ดินราคาแพงที่สุดของเมือง เนื่องจากอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยและยังมีสถานที่ท่องเที่ยวกลางคืนสุดแนวถนน ยามกลางวันถนนทั้งเส้นมีรถและผู้คนอยู่บ้างประปรายจากอากาศที่ร้อนจัดและยังไม่มีร้านไหนเปิดให้บริการ แต่ยามค่ำคืนนั้นค่อนข้างคึกคักจนน่าอึดอัดนี่คือสิ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับที่นี่ รถคันหรูคันเดียวกับที่เขาใช้ไปส่งฉันที่โรงพยาบาลวันนั้นได้พาฉันมายังคลับของเขาอีกครั้ง ระหว่างทางที่นั่งรถมาหัวใจของฉันมันเต้นแรงจนเลือดลมสูบฉีดไปทั่วร่าง เพราะนั่งไปนั่งมาดันคิดถึงเรื่องน่าอายวันนั้นขึ้นมาเสียได้ฉันกล้าทำไปได้ยังไงกันนะ น่าไม่อายที่สุดเลย พ่อรู้พ่อด่า แม่รู้แม่ตี นังผู้หญิงไม่รู้จักอาย“ถึงแ‍ล้‍ว”รถได้มาจอดที่หน้าคลับของเขา ครั้งที่แ‍ล้‍วฉันมาที่นี่โดยไม่รู้ว่าเป็นของเขาเลยไม่รู้สึกเกร็งเท่าไร แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน ฉันกำลังก้าวเข้าตึกมาในโซนวีวีไอพีชั้นสาม ซึ่งคนปกติที่ไม่ได้มีสถานะเป็นสมาชิกจะขึ้นไปไม่ได้ แม้แต่ทางเข้าเองก็ยังเป็นความลับ ดูแ‍ล้‍วลึกลับน่าขนลุกแบบสุดๆฉันเดินขึ้นบันไดมาด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ทั้งตัวตึกถูก