บททั้งหมดของ OWNED BY HIM: A True Love By His Side: บทที่ 51 - บทที่ 59

“ANAK, anong sabi ng asawa mo?” tanong ng mommy niya pagkalabas niya ng silid nila ni Saskia.“Hayun, takot na takot sa inyo at ayaw nang lumabas ng kanyang silid. Mabuti na lang at pumayag din na makasama ka namin dito dahil pinaki-usapan ko ng malumanay. Hindi mo rin naman kasi siya masisisi, simula pa lang kasi sa mansyon ay hindi niyo na siya tinrato ng maayos. Pero de bale, nakalipas na ‘yon kaya kalimutan na natin ‘yon. Ang mahalaga ay ‘yong ngayon.”“Maraming-maraming salamat, anak. Hinding-hindi ko talaga sasayangin itong huling pagkakataon na ibinigay mo.”“May paki-usap lang sana ako, Mom. Sana, lalo na kung wala ako, huwag niyo na lang po siyang lalapitan o kahit kakausapin dahil nga takot na takot siya sa inyo. Hayaan niyo na po muna siya. Baka kapag tumagal ay masanay na rin siya sa ‘yo , at ‘yon na lang siguro ang panahon na dapat ninyong hintayin.”“Oo, anak. Makakaasa ka na gagawin at susundin ko ‘yang mga sinabi mo. Hindi ako lalabag.”“Salamat kung gano’n.”“Sir, na

“IBIG MONG SABIHIN, nung umalis si Saskia at sumama kay Weston, ay siya na ang naging CEO ng MS Wine Haven, ang Vivian na ‘yon?” paglilinaw ni Katrina.“Ano pa nga ba! Pero kailangan mong mag-ingat doon, ate Kat,” paalala niya rito.“At bakit?” taas-kilay na tanong nito.“Dahil pareho kayong may gusto na maangkin si tito Weston. Kaya nga nagsisisi ako ngayon na pumatol ako sa mga pang-aakit niya rati, dahil iiwan niya lang pala ako para kay tito. Gumagawa na siya ngayon ng plano kung paano mapapasakanya si tito. Kung hindi sana ako nagpadala sa tukso, kami pa sana hanggang ngayon ni Saskia. Hindi sana sila nagkatagpo ni tito, at sana ay happily married na rin kami ngayon,” wika niya ng may panghihinayang sa boses.“No! No! No! It’s a big no! Kailangan ko siyang maunahan! Dalawa na pala ngayon ang magiging kaagaw ko kay Weston? Hindi pwede ‘to! Gawin mo ang lahat para sa ‘yo lang mabaling ang atensyon niya!” malakas na sambit nito.“Ate, ginawa ko naman lahat, sadyang hindi lang ako sap

PAGKAPASOK nila ng opisina ni Weston ay agad siya nitong pinaulanan ng mga katanungan. Ang kaninang galit na galit na awra nito ay bigla na lang nawala at napalitan iyon ng lambing.“Hindi ka ba niya sinaktan? Hinalikan? O hinipuan?” may pag-aalalang tanong nito habang sinisipat ang kabuuan ng kanyang mukha.“Hindi naman. Kung ano ‘yong naabutan mo at nakita mo kanina ay ‘yon lang din ang ginawa niya sa ‘kin.”“Mabuti na lang pala at dumating kaagad ako. Dahil kung hindi, kahit na nasa kulungan na siya ay hinding-hindi ko siya patatahimikin kung may nagawa siya sa ‘yo na hindi ko talaga magugustuhan. Walang sinuman ang pwedeng makahawak sa ‘yo, Baby. Ako lang at wala ng iba,” wika nito sabay halik sa kanyang noo.“Nagpapasalamat akong dumating ka kaagad. Kasi walang may balak na lapitan siya para awatin at ilayo sa ‘kin dahil sa tingin ko ay malakas siya rito at malakas din ang kapit niya sa COO. Halos takot sa kanya lahat ng mg empleyado rito. May ilan naman na naglakas loob na sitah

“GUSTO kong sumama ngayon sa pag-uwi mo ng mansiyon, Hon,” wika ni Vivian kay Gerald habang nag-aayos siya ng mga gamit sa ibabaw ng kanyang working table. Ganoon siya every weekday, nag-aayos ng mga gamit dahil dalawang araw siyang mawawala sa kompanya. Hindi talaga siya pumapasok ng weekends kahit pa may kailangang gawin o tapusin, ipinapasa niya na lang iyon sa secretary ng kompanya o kaya naman sa ibang may mataas na posisyon na hindi naman masyadong loaded ang trabaho.“Hon, huwag na muna siguro. Sa susunod na lang ulit,” walang ganang sagot niya.“At bakit naman, aber? Ayaw mo bang mapalapit ako sa pamilya mo, ha? At saka, paano natin mapagpaplanuhan ng maayos ang balak natin na paghiwalayin sina Saskia at Weston kung wala tayong sapat na oras para pagplanuhan ‘yon?! Hindi na ‘ko makapaghintay na mapa sa ‘kin si Weston, Hon!” nakapamaywang na sambit nito sa kanyang harapan.“Naandon na nga tayo, eh! Pero kasi, magulo ang pamilya ko sa ngayon! Nawawala si lola at hindi naming al

ARAW ng sabado at hindi na si Saskia pinayagan ni Weston na pumasok sa kompanya kaya mag-isa na lang itong tumungo roon. Ayaw daw nitong masyado siyang mapagod. Kahit na anong pilit niya rito na isama siya dahil sayang ang oras at araw na ilalagi niya sa Villa gayong wala naman siyang ibang gagawin kundi ang tumunganga buong araw, ay hindi pa rin niya ito napapayag.Kaya para magkaroon ng pagkakaabalahan, ay tumutulong na lang siya sa mga gawaing bahay kay nanay Lita para naman hindi siya masyadong mainip. Nasanay na rin siyang baliwalain ang presensiya ng mommy ni Weston at wala rin naman itong ginagawang masama sa kanya.Katulad ngayon, magkaharap sila sa lamesa kung saan ay pareho silang naghihiwa ng gulay para sa lulutuing pinakbet ni nanay Lita. Iyon kasi ang gusto niyang ulamin sa araw na iyon.“Alam mo hija, ang swerte ng mga magulang mo sa ‘yo. Kasi, hindi ka lang maganda, mabait ka ring babae at marunong sa mga gawaing bahay. No wonder kung bakit nagkagusto sa ‘yo ang anak ko