All Chapters of ความรักของคุณคณิณ: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 21เรือยอชต์สุดหรูกำลังมุ่งตรงไปในทะเลกว้างใหญ่ ปลายทางคือเกาะส่วนตัวของคุณคณิณ เกาะที่ล้อมรอบด้วยทะเลไร้ที่สิ้นสุด แบบฝันยืนอยู่ขอบเรือ ลมทะเลพัดปลายผมเธอปลิวไสว ดวงตาคู่สวยทอดมองเกาะเล็ก ๆ ที่เริ่มปรากฏชัดขึ้นเรื่อย ๆ“นั่นใช่เกาะของคุณไหมคะ” นิ้วชี้เรียวชี้ไปยังเกาะตรงหน้าด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ผสมผสานระหว่างความทึ่งและความสงสัย“ใช่” คณิณตอบสั้น ๆ ขณะยืนอยู่ข้างเธอ ดวงตาคมมองตรงไปยังเกาะราวกับมันเป็นอีกความภาคภูมิใจหนึ่งในชีวิตไม่นานนักเรือก็จอดเทียบกับสะพานไม้ยาวที่ทอดเข้าสู่ฝั่ง ร่มไม้ใหญ่เรียงรายราวกับกำแพงธรรมชาติที่โอบล้อมตัวเกาะ เสียงคลื่นซัดเข้าฝั่งเบา ๆ สร้างบรรยากาศเงียบสงบ เมื่อมองตรงไปจะเห็นวิลล่าที่มีสระว่ายน้ำสีใสสะอาดขนาดใหญ่ไม่ไกลตั้งอยู่เมื่อก้าวเข้ามาในวิลล่ากลางเกาะ แบบฝันต้องอ้าปากค้าง วิลล่าทั้งหลังออกแบบสไตล์โมเดิร์นแต่ผสมกลิ่นอายธรรมชาติ ผนังกระจกใสบานใหญ่ทำให้สามารถมองเห็นวิวทะเลได้ทุกมุม ห้องนอนตกแต่งด้วยโทนสีอบอุ่น สอดรับกับแสงธรรมชาติที่ลอดผ่านเข้ามา“ทำไมคุณถึงมีเกาะนี้” แบบฝันถามในที่สุด“เป็นของขวัญจากพ่อ” คณิณตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบแบบฝันพยักห

ตอนที่ 23แต่ละวันที่ใช้เวลาอยู่บนเกาะแห่งนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันรุ่งขึ้นพวกเธอต้องตื่นจากฝันหวาน แล้วกลับสู่ความเป็นจริงท้องฟ้าแจ่มใส หมู่เมฆจับกลุ่มเป็นรูปร่างสวยงาม แสงแดดส่องกระทบพื้นผิวทะเลเกิดประกายระยิบระยับ ตัดกับหาดทรายละเอียดสีขาวทอดยาว แม้จะมองสักกี่ครั้งเธอก็ไม่เคยเบื่อ เสียงคลื่นซัดเข้าฝั่งและสายลมเอื่อยพัดพากลิ่นทะเลเตะจมูกทำให้รู้สึกผ่อนคลาย“อยากเก็บภาพบรรยากาศแบบนี้ไว้จัง” เธอบ่นกับตัวเองแผ่วเบา แต่คนยืนอยู่ข้าง ๆ กลับได้ยิน“ทำไมไม่เอากล้องมาถ่ายล่ะ”“ก็น่าสนใจนะคะ แต่ฉันอยากทำอีกอย่างมากกว่า” เขาขมวดคิ้วไม่เข้าใจสิ่งที่เธอจะสื่อ“ฉันอยากวาดรูปค่ะ” คำตอบของเธอทำให้เขาร้องอ๋อ ก่อนจะกดโทรศัพท์หาใครบางคนไม่นานก็มีผู้ชายผิวเข้มถือผ้าใบและอุปกรณ์สำหรับระบายสีมาทางพวกเขา พร้อมกับบริการจัดเตรียมสถานที่ปูเสื่อใต้ร่มเงาของต้นมะพร้าวและจัดเตรียมแปรง สี จานสี และแก้วน้ำสำหรับล้างพู่กัน นอกจากนี้ยังมีเครื่องดื่มและผลไม้สำหรับรับประทานรองท้องด้วยทำไมคุณถึงใจดีกับฉันขนาดนี้นะ“นั่งสิ” เธอพยักหน้ารับแล้วเดินไปนั่งบริเวณที่ปูเสื่อไว้ เธอมองทะเลเบื้องหน้าด้วยแววตาหลงใหล ก่อนจะลง

ตอนที่ 25ในห้องประชุมชั้นสูงสุดของตึกบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง บรรยากาศเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด เสียงคลิกปากกาและพลิกเอกสารดังสลับกับเสียงพรีเซนต์จากฝ่ายต่างๆ ที่พยายามอธิบายแผนงาน คณิณนั่งอยู่ตำแหน่งหัวโต๊ะ สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตาพร้อมเนกไทสีเข้ม ยังคงรักษาท่าทางสุขุมและมาดผู้นำที่ทุกคนในห้องต่างให้ความนับถือ แม้ว่าความเหนื่อยล้าจะค่อยๆ ปรากฏบนใบหน้าของเขาหน้าจอโปรเจกเตอร์แสดงกราฟและตัวเลขผลประกอบการในไตรมาสที่ผ่านมา ขณะที่หัวหน้าฝ่ายต่างๆ ผลัดกันนำเสนอข้อมูลและแนวทางแก้ปัญหา“ผลการประเมินของโครงการล่าสุดยังต่ำกว่าเป้า 15% เราจำเป็นต้องลดค่าใช้จ่ายในส่วนของโครงการนี้ เพื่อให้ผลกำไรกลับมาอยู่ในเกณฑ์ที่คาดการณ์ไว้” เสียงหัวหน้าฝ่ายบัญชีกล่าว พร้อมฉายตัวเลขที่ถูกเน้นด้วยสีแดงบนจอคณิณพยักหน้ารับพลางขีดเขียนบนสมุดโน้ตเล่มเล็กที่วางอยู่ตรงหน้า เสียงปลายปากกาสัมผัสกับกระดาษดังแผ่วเบาในความเงียบของห้อง เขาเงยหน้าขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังแต่ก็หนักแน่น“ผมเข้าใจว่าค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ในบางโครงการ แต่ถ้าหากฝ่ายการตลาดสามารถปรับกลยุทธ์สื่อออนไลน์ เพื่อดึงดูดลู

ตอนที่ 27หลังจากคณิณกินข้าวต้มจนหมดชาม แบบฝันจึงหยิบถาดกลับไปที่ห้องครัว ขณะที่คณิณลุกขึ้นเดินตามเธอไปด้วย“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันเก็บเองได้” เธอหันมาบอกเขาเสียงเบา แต่คณิณไม่ฟัง แย่งถาดในมือเธอ“อย่างน้อยก็ให้ฉันช่วยบ้าง เธออุตส่าห์ทำให้แล้ว” คณิณพูดพร้อมก้าวเข้าไปในครัวที่มีเพียงแสงเทียนวางไว้ริมเคาน์เตอร์แบบฝันแอบยิ้มกับตัวเองเล็กน้อย เธอไม่ได้เถียงอะไรอีกฝ่าย ยอมให้เขาช่วยจัดการล้างชามและแก้วในอ่างล้างข้างเคาน์เตอร์ เธอหยิบผ้าเช็ดจานมายืนอยู่ข้างๆ คอยเช็ดให้แห้ง“ฉันไม่คิดว่าจะได้เห็นคุณล้างจาน” แบบฝันพูดขึ้นเบาๆ แต่ก็ยังมีรอยยิ้มอยู่ในน้ำเสียง ทั้งที่เคยเป็นคนบอกกับเธอเองแท้ๆ ว่างานบ้านไม่ใช่หน้าที่ที่เธอต้องทำเพราะมีแม่บ้านคอยดูแล แต่เขาคนนี้กลับมายืนล้างจานต่อหน้าเธอเสียเอง“ฉันก็ไม่ใช่คนพิเศษอะไรนี่” คณิณตอบเรียบ ๆ แต่แฝงไปด้วยความผ่อนคลาย เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอเล็กน้อย “แค่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ทำแบบนี้”แบบฝันรู้สึกว่าเขาดูต่างจากปกติ ปกติคณิณในสายตาเธอมักจะมีมาดนิ่งและท่าทางที่ดูห่างเหิน แต่ตอนนี้เขากลับดู...ง่ายๆ และสบายใจที่จะอยู่ด้วยหลังจากเก็บทุกอย่างเรียบร้อย คณิณเดินไปหยิบเที

ตอนที่ 29แบบฝันนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเล็ก ๆ ในมุมหนึ่งหน้าห้องผู้บริหาร โต๊ะไม้สีเข้มถูกจัดอย่างเรียบร้อยพร้อมอุปกรณ์สำนักงานพื้นฐาน เกลวรินอยู่ข้าง ๆ คอยอธิบายหน้าที่ที่เธอต้องรับผิดชอบ“หน้าที่หลักของคุณคือช่วยจัดตารางงานให้คุณคณิณ และเตรียมเอกสารที่จำเป็นต่อการประชุม ถ้ามีตรงไหนไม่เข้าใจ คุณถามฉันได้เสมอเลยนะคะ” เกลวรินพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ก่อนจะยื่นแฟ้มเอกสารให้“ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มบาง ๆ ตอบกลับ อย่างที่คุณคณิณบอก คุณเกลวรินดูใจดีแล้วก็สอนงานเธออย่างใจเย็นมากเมื่อเกลวรินเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง แบบฝันสูดลมหายใจลึก ๆ เธอเปิดแฟ้มเอกสารตรงหน้า ค่อย ๆ อ่านรายละเอียดเกี่ยวกับโครงการต่าง ๆ ของบริษัทเพื่อทำความเข้าใจ แต่ถึงแม้เธอจะตั้งใจจดจ่อกับงานตรงหน้าสักแค่ไหน เธอก็ยังสัมผัสได้ถึงสายตาของพนักงานที่เดินผ่านไปมาและหันมามองเธอเป็นระยะรายชื่อโครงการที่อยู่ในแฟ้มเอกสารทำให้เธอรู้สึกหนักใจเล็กน้อย แต่เธอก็เริ่มต้นด้วยการจัดลำดับความสำคัญ เอกสารที่เกลวรินส่งมาเกี่ยวข้องกับการประชุมใหญ่ในวันพรุ่งนี้ ซึ่งเป็นโครงการอสังหาริมทรัพย์มูลค่ามหาศาล“คุณแบบฝันคะ คุณลองช่วยตรวจสอบเอกสารสัญญาฉบับนี้