Semua Bab ท่านประทานคลั่งสวาท: Bab 1 - Bab 10

"ขอโทษด้วยนะคะ ทางบริษัทของเราปิดรับสมัครพนักงานใหม่แล้วค่ะ""ขอบคุณนะคะ"แม้จะเสียใจแต่บัวบูชาก็ยังยิ้มรับแล้วเดินออกมาจากบริษัทตรงหน้า นี่ก็เป็นเวลาสามวันแล้วที่เธอเดินหางานใหม่ ซึ่งมันไม่ได้ง่ายเลยที่จะหากันได้ง่าย ๆ ยิ่งนานวันเข้าค่าใช้จ่ายก็เริ่มมากขึ้นแตกต่างกับเงินในกระเป๋าที่เริ่มร่อยหรอลงทุกวัน ๆ แต่ถึงอย่างนั้นบัวบูชาก็ไม่คิดที่จะย่อท้อเธอยังคงเดินไปต่อเพื่อจะหาบริษัทที่เปิดรับสมัครพนักงานใหม่"นี่ นังทับทิมที่ทำงานเป็นเลขาให้กับคุณภูผาถูกไล่ออกแล้วนะเธอรู้ยัง""จริงดิ ทำไมถึงถูกไล่ออกได้ล่ะ ไหนว่าลีลาเด็ดมัดใจคุณภูผาได้""หึ ลีลาเด็ดแค่ไหนถ้าไปทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของก็โดนขี่ทิ้งทั้งนั้นแหละย่ะ ตอนนี้คุณภูผาก็ส่งให้ผู้ช่วยเปิดรับสมัครพนักงานในตำแหน่งเลขาคนใหม่ ไม่รู้จะได้วันไหน"เสียงของสวรรค์ลอยเข้าหูของบัวบูชายามเมื่อเธอแวะทานอาหารข้างทางในยามเที่ยงของวัน บทสนทนาของพนักงานทั้งสองคนซึ่งนั่งอยู่ตรงโต๊ะตัวถัดไปไม่ไกลจากเธอเปรียบเสมือนระฆังหมดเวลาในการตกงาน ริมฝีปากสีธรรมชาติคลี่ยิ้มความหวังของบัวบูชาเริ่มกลับมาทำงานอีกครั้ง หลังจากทานข้าวเสร็จเธอจึงเดินดิ่งไปหาพนักงานสองคนนั

ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้ภูผาละสายตาจากเอกสารตรงหน้ามองไปยังประตูบานใหญ่ก่อนจะเปล่งเสียงอนุญาตให้คนด้านนอกเข้ามา"เข้ามา"ประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของเลขาคนใหม่ ในมือของเธอถือแก้วกาแฟด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ"กาแฟดำใส่นมข้นหวานตามที่ท่านประธานสั่งค่ะ""วางไว้"บัวบูชาทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย "วันนี้ผมมีงานอะไรที่จะต้องทำบ้าง"ภูผาคว้าแก้วกาแฟขึ้นมาถือ กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ช่วยทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย สายตาคมมองไปยังร่างของบัวบูชาซึ่งกำลังยืนอยู่ตรงหน้าของเขาน้ำเสียงอ่อนหวานของเธอยามเมื่อรายงานการทำงานในวันนี้มันทำให้เขารู้สึกเพลิดเพลิน แม้จะเป็นการร่วมทำงานในวันแรกแต่เธอกลับทำมันได้ดีกว่าที่เขาคิดเอาไว้"งานวันนี้ของผมมีแค่นี้ใช่ไหม""ค่ะ""อืม เธอออกไปทำงานเถอะถ้ามีอะไรเดี๋ยวผมจะเรียกเอง"บัวบูชาพยักหน้า เธอหมุนตัวเดินออกไปจากห้องทำงานโดยมีสายตาคมกริบของภูผามองตามแผ่นหลังอย่างคนกำลังใช้ความคิด ชีวิตในการทำงานของบัวบูชาเริ่มขึ้น เอกสารกองเท่าภูเขาตรงหน้าคือสิ่งที่เธอจะต้องจัดการเคลียร์ให้เสร็จทันภายในวันนี้ ยังดีที่เธอเป็นคนเรียนรู้เก่งเข้าใจง่ายจึงไม่ยาก

ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่บัวบูชาได้เข้ามาทำงานในบริษัทใหญ่ทำให้เธอมีเวลาน้อยมากที่จะได้ใช้เวลาในช่วงเลิกงานไปเยี่ยมมารดา ธุรกิจในเครือ'สหกรุป'ไม่ได้มีเพียงแค่การส่งออกเท่านั้น ยังมีกิจการทางด้านอสังหาริมทรัพย์ ธุรกิจเกี่ยวกับการนำเข้ารถยนต์ รวมไปถึงห้างสรรพสินค้าและร้านอาหารอีกมากมายหลายสาขา การทำงานของบัวบูชาจึงมีมากขึ้น ไม่เพียงเท่านั้นการทำงานของเธอในบางครั้งต้องตามภูผาออกไปดูงานยังนอกสถานที่ ซึ่งตลอดระยะเวลาเพียงแค่หนึ่งอาทิตย์สมองและร่างกายของเธอนั้นต้องทำงานหนักพอ ๆ กัน แต่ถึงอย่างนั้นมันก็คุ้มกับเงินเดือนที่ทางบริษัทจ่ายมา"คุณบัว ผมขอกาแฟหนึ่งแก้วครับ"เสียงคอโปรเจคเตอร์ดังขึ้นทำให้บัวบูชาซึ่งกำลังนั่งเคลียร์งานชะงัก ร่างบอบบางในชุดทำงานถูกระเบียบลุกขึ้นยืนไปทำตามคำสั่งจองเจ้านายหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาการทำงานระหว่างเธอกับภูผาถือว่าผ่านไปได้ด้วยดี เอกสารทุกแผ่น งานทุกงานเธอพยายามตรวจสอบให้ดีอย่างที่สุดเพื่อไม่ให้มีความผิดพลาดเล็ดลอดไปถึงผู้เป็นเจ้านาย "นี่ค่ะกาแฟ"บัวบูชาวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะทำงานของภูผา กลิ่นกาแฟหอม ๆ ลอยคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้องทำงาน"เอกสารที่คุณส่งมาให้ไม่มีอะไรผิดพลาด

เสียงเพลงดังกระหึ่มยังไม่อาจกลบเสียงเต้นภายในหัวใจของบัวบูชาได้ ชายชุดดำคนนั้นพาเธอเดินขึ้นมายังโซนวีไอพีซึ่งล้วนมีแต่แขกกระเป๋าหนักที่พร้อมจะทุ่มเงินจำนวนก้อนใหญ่เพื่อหาความสุขให้ตัวเองแสงไฟมืดดูสลัวเหมาะสำหรับความเป็นส่วนตัวไม่พลุกพล่านเหมือนกับชั้นล่าง ส่วนมากมักจะเป็นแขกผู้ชายซึ่งบางรายมีเด็กในร้านยืนข้างกายคอยเอ็นเตอร์เทนคอยให้ความสนุกให้กับแขก "เชิญครับ"น้ำเสียงเรียบนิ่งดึงสติของบัวบูชาให้กลับมาเมื่อชายชุดดำพาเธอมายืนอยู่ตรงด้านหน้าประตูห้องบานหนึ่งซึ่งคนภายนอกไม่สามารถมองเห็นคนด้านใน"แล้วไหนล่ะคะคุณเจส""คุณเจสอยู่ในนี้ครับ"เมื่อหมดหน้าที่ชายคนดังกล่าวก็เดินออกไปทิ้งให้บัวบูชายืนเกร็งอยู่เพียงลำพัง จะถอยหลังตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ทัน จะเดินหน้าต่อไปขาทั้งสองข้างก็มาแข็งเอาเสียดื้อ ๆ ความตั้งใจในตอนแรกของเธอเริ่มจางลงเมื่อเส้นทางที่เธอเดินผ่านมา พวกผู้หญิงในร้านบางคนกำลังทำให้แขกที่เขามาใช้บริการอยู่ในที่แจ้งอย่างไม่คิดจะอายสายตาใครมันจึงทำให้เธอเกิดความหวั่นใจถ้าหากแขกคนแรกของเธอเกิดอยากโชว์ของดีของเด็ดขึ้นมาแล้วเธอจะทำอย่างไรปึง"ทำไมไม่เข้ามาล่ะบัว"คุณเจสผู้จัดการร้านเป

ชายหนุ่มขึ้นไปนอนคร่อมทับก่อนจะโน้มลำคอลงไปหา ริมฝีปากอุ่นร้อนประกบริมฝีปากสวยสีหวานของหญิงสาวอย่างหนักหน่วงตามห้วงอารมณ์ของเขาที่ยากจะอ่อนลง กลิ่นแอลกอฮอล์ในก่อนหน้านี้ที่ภูผาได้ดื่มเข้าไปบัวบูชาสัมผัสได้จากปลายลิ้นสากของเขาที่พยายามสอดเข้ามาพัวพันตวัดปลายลิ้นเรียวเล็กของเธอริมฝีปากและปลายลิ้นเรียวเล็กมันชั่งหอมหวานยิ่งนักทำให้ร่างกายของภูผารู้สึกร้อนรุ่มจนอยากจะจับร่างของบัวบูชากดลงบนเตียงสอดใส่แก่นกายเข้าไปแล้วกระแทกแรง ๆ ให้ร่างของเธอสั่นคลอนแหลกละเอียด แต่นั่นมันก็เป็นได้เพียงแค่ความคิดในส่วนลึกของเขาก็เท่านั้นเพราะคนใต้ร่างยังสดใหม่ไม่เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน"อ๊าส์ คุณภูผา""ปลดปล่อยมันออกมาบัว ทำตัวให้สบายแล้วเราสองคนจะได้มีความสุขไปด้วยกัน""ค่ะ"คนไร้ประสบการณ์อย่างเธอทำตามอย่างว่าง่าย เมื่อภูผาเห็นว่าบัวบูชาเริ่มคล้อยตามเขาจึงเริ่มปฏิบัติการขั้นต่อไปชายหนุ่มโน้มลำคอก้มลงไปประกบริมฝีปากสีสวยอีกครั้งอย่างเร่าร้อนพร้อม ๆ กับฝ่ามือใหญ่เริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายตั้งแต่ไหล่ขาวต่ำลงมายังสีข้างก่อนจะวนกลับมายังเต้าอวบลูกใหญ่ของเธอทั้งสองลูก"ใหญ่จังเลยบัว""อื้อ คุณภูผา""ขอฉันชิมหน่อ