MasukShare
บทที่6
Terakhir Diperbarui:
2025-04-02 16:33:16ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่บัวบูชาได้เข้ามาทำงานในบริษัทใหญ่ทำให้เธอมีเวลาน้อยมากที่จะได้ใช้เวลาในช่วงเลิกงานไปเยี่ยมมารดา ธุรกิจในเครือ'สหกรุป'ไม่ได้มีเพียงแค่การส่งออกเท่านั้น ยังมีกิจการทางด้านอสังหาริมทรัพย์ ธุรกิจเกี่ยวกับการนำเข้ารถยนต์ รวมไปถึงห้างสรรพสินค้าและร้านอาหารอีกมากมายหลายสาขา การทำงานของบัวบูชาจึงมีมากขึ้น ไม่เพียงเท่านั้นการทำงานของเธอในบางครั้งต้องตามภูผาออกไปดูงานยังนอกสถานที่ ซึ่งตลอดระยะเวลาเพียงแค่หนึ่งอาทิตย์สมองและร่างกายของเธอนั้นต้องทำงานหนักพอ ๆ กัน แต่ถึงอย่างนั้นมันก็คุ้มกับเงินเดือนที่ทางบริษัทจ่ายมา
"คุณบัว ผมขอกาแฟหนึ่งแก้วครับ"เสียงคอโปรเจคเตอร์ดังขึ้นทำให้บัวบูชาซึ่งกำลังนั่งเคลียร์งานชะงัก ร่างบอบบางในชุดทำงานถูกระเบียบลุกขึ้นยืนไปทำตามคำสั่งจองเจ้านาย หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาการทำงานระหว่างเธอกับภูผาถือว่าผ่านไปได้ด้วยดี เอกสารทุกแผ่น งานทุกงานเธอพยายามตรวจสอบให้ดีอย่างที่สุดเพื่อไม่ให้มีความผิดพลาดเล็ดลอดไปถึงผู้เป็นเจ้านาย "นี่ค่ะกาแฟ"บัวบูชาวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะทำงานของภูผา กลิ่นกาแฟหอม ๆ ลอยคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้องทำงาน "เอกสารที่คุณส่งมาให้ไม่มีอะไรผิดพลาดนะ นี่ครับผมเซ็นให้เรียบร้อยแล้ว" "ขอบคุณค่ะ"ริมฝีปากสวยยิ้มรับกับคำชมของท่านประธานคนใหม่ "ผมได้คุยกับฝ่ายบุคคลแล้วนะ สิ้นเดือนนี้ถ้าหากคุณผ่านการทดลองงานก็สามารถเข้าทำงานเป็นพนักงานในบริษัทได้อย่างเต็มตัวไม่ต้องรอถึงสามเดือนเลยนะ" "จริงเหรอคะคุณภูผา" "อืม"ชายหนุ่มคว้าแก้วกาแฟขึ้นมาดื่ม รสชาติกลมกล่อมแบบที่เขาชอบแผ่ซ่านตั้งแต่ปลายลิ้นไปถึงลำคอ "ผมเห็นว่าคุณตั้งใจในการทำงานในตลอดระยะเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา แล้วอีกอย่างงานที่คุณทำผมแทบจะมองไม่เห็นความผิดพลาด รักษาโอกาสดี ๆ แบบนี้ไว้นะ" "ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณมากจริง ๆ "ความตื่นเต้นปนดีใจฉายชัดอยู่บนใบหน้าของบัวบูชา "แล้วอีกอย่าง สิ้นเดือนนี้ผมจะต้องบินไปดูงานที่ภูเก็ต" "คะ" "คุณต้องไปกับผมด้วย เข้าใจไหม" "เข้าใจค่ะ ขอบคุณนะคะที่มอบโอกาสดี ๆ ให้กับบัว บัวจะตั้งใจทำงานให้ดีกว่านี้ค่ะ"ภูผามองหน้าหญิงสาวพลางพยักหน้าไปให้ "คุณรีบไปเคลียร์งานให้เสร็จเถอะ เสาร์ อาทิตย์นี้จะได้มีเวลาพักผ่อน" "ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ"บัวบูชาดีใจเนื้อเต้น ถ้าหากเธอได้เป็นพนักงานที่นี่อย่างเต็มตัวก็เท่ากับว่าเธอจะมีหน้าที่การงานและมีการเงินที่มั่นคงเพื่อจะนำมารักษามารดาต่อไปได้ แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าโชคชะตาของคนเราเมื่อมีเรื่องดีเข้ามาก็มักจะมีเรื่องร้ายเข้าตามมาด้วย ความซวยของบัวบูชาดูเหมือนว่าจะยังไม่หมด ตึก ตึก ตึก สองเท้าเล็กรีบวิ่งตรงดิ่งออกไปยังประตูของบริษัทหลังจากได้รับสายจากพยาบาล น้ำตาบนใบหน้าสวยไหลลงมาวินาทีนี้หัวใจของบัวบูชาแทบขาดรอน ๆ "แท็กซี่"แม้จะมีเงินไม่กี่ร้อยแต่วินาทีนี้บัวบูชาก็ไม่สามารถนิ่งนอนใจยืนทนร้อนรอรถประจำทางได้ หัวใจของคนเป็นลูกตอนนี้ได้ลอยไปหามารดาเป็นที่เรียบร้อย สิบนาทีก่อนหน้านี้ วันหยุดสุดสัปดาห์คือสิ่งที่บัวบูชาเฝ้ารอมาโดยตลอด เธออุตส่าห์วางแผนเอาไว้ว่าเสาร์อาทิตย์นี้เธอจะเป็นคนเข้าไปดูแลมารดาเธอจะได้มีเวลาอยู่กับท่านเพราะหลังจากวันนั้นเธอก็ไม่ได้มีเวลาเข้าไปเยี่ยมไปหาท่านเลย "เสร็จหมดทุกอย่าง"เสียงเล็กพูดกับตัวเองพลางก้มมองนาฬิกาบนข้อมือเล็กของตัวเอง "ยังพอมีเวลา ไปรถเมย์น่าจะประหยัดกว่า"เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีพลางเก็บของสำคัญใส่ลงกระเป๋าแต่แล้วโทรศัพท์เครื่องเก่าก็มีสายเรียกเข้าทำให้เธอต้องรีบคว้าขึ้นมากดรับเมื่อเห็นเบอร์ปลายสายของพยาบาลพิเศษที่เธอจ้างให้มาเฝ้าดูอาการของมารดา "สวัสดีค่ะ" "คุณบัวคะ คุณบุษอาการไม่ดีเลยค่ะ"หัวใจของบัวบูชาหล่นลงไปอยู่ปลายเท้า เธอรีบเก็บของทุกอย่างใส่ลงกระเป๋าสองเท้ารีบวิ่งออกไปเพื่อหวังว่าจะได้ไปหามารดาได้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตึก ตึก ตึก เสียงฝ่าเท้าหนัก ๆ วิ่งตรงมายังห้องไอซียูซึ่งตอนนี้มีเพียงแค่เธอคนเดียว ร่างอ่อนแรงทรุดกายนั่งลงบนเก้าอี้หลังจากสอบถามกับทางพยาบาลแล้วพบว่ามารดาของเธอยังคงอยู่ในนี้ท่านยังไม่ออกมา "พ่อขา อย่าพึ่งพาแม่ไปจากหนูนะคะ"ดวงตาของผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธอมันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวความรู้สึกของเธอนั้นในตอนนี้มันเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น กลัวว่ามารดาจะเป็นอะไรไป ทำไมโชคชะตาถึงได้ใจร้ายกันเธออย่างนี้ เมื่อเช้าได้รับข่าวดีแล้วทำไมตอนนี้... ความรู้สึกอยากจะร้องไห้วิ่งมาจุกอดลำคอรู้สึกตีบตัน แม้จะบอกตัวให้พยายามเข้มแข็งเอาไว้แต่มันก็ช่างเป็นไปได้ยาก ปึง "หมอคะ อาการของคุณแม่เป็นยังไงบ้าง"บัวบูชารีบลุกขึ้นพุ่งเข้าไปหาหมอเจ้าของไข้ที่รักษาอาการของมารดา ร่างเล็บแทบจะทรุดลงเมื่อเห็นแววตาและสีหน้าไม่สู้ดีของหมอหนุ่ม "หมอคิดว่าเราควรเร่งดำเนินเรื่องในการผ่าตัดได้แล้วนะครับ ตอนนี้เซลล์มะเร็งได้ลุกลามไปทั้งเซลล์สมองของคนไข้ ขืนเราปล่อยให้นานไปกว่านี้หมอเกรงว่า"หมอหนุ่มก้มหน้าไม่กล้าสบตาของบัวบูชา เขาเองก็รู้สึกสงสารเธออยู่เหมือนกันเงินที่ใช้ในการผ่าตัดมันไม่ใช่น้อย ๆ "ค่าผ่าตัดมันเท่าไหร่กันคะ" "ค่าผ่าตัดของผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มรักษาอยากส่วนมากจะอยู่ในจำนวนเงินตัวเลขหกหลักขึ้นไปครับ อย่างเคสล่าสุดที่หมอผ่าตัดไปค่าใช้จ่ายอยู่ที่ประมาณสามแสนบาทหรืออาจจะมากกว่านั้น" "ทะ...ทำไมมันถึงได้แพงอย่างนั้นล่ะคะหมอ"ดวงตากลมโตเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตา เงินตั้งมากมายเธอจะหามาจากที่ไหนทัน เพียงแค่เงินเดือนกว่าจะสะสมให้ได้ตามจำนวนเงินในการผ่าตัดแต่ละครั้งก็ยังต้องใช้เวลาตั้งหลายเดือน โชคชะตาฟ้ากลั่นแกล้งให้ชีวิตของเธอมีแต่ดิ่งลง ชีวิตของมารดายังคงแขวนอยู่บนเส้นได้ เงินตั้งมากมายเธอไม่สามารถหามาได้ทันภายในหนึ่งอาทิตย์ หนึ่งชีวิตของมารดาที่เธอต้องรักษาเอาไว้ เธอจะทำยังไงดี
Bab terkait
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่7
ใบหน้าสวยฉายให้เห็นถึงความเคร่งเครียด สองเท้าเล็ก ๆ เดินไปตามทางเท้าแม้สองข้างทางจะเต็มไปด้วยร้านขายอาหารส่งกลิ่นหอมและมีหน้าตาน่ารับประทานแต่มันก็ไม่สามารถดึงดูดความสนใจของบัวบูชาได้"เอาน้ำเปล่าหนึ่งขวดค่ะป้า"เธอเดินมาหยุดอยู่ตรงร้านขายน้ำด้วยสีหน้าอิดโรยจากการอดหลับอดนอนมาตลอดทั้งคืน"นี่จ้ะแม่หนู""ขอบคุณค่ะ"เธอจ่ายเงินก่อนจะรับขวดน้ำเปล่ามา แววตาของเธอไร้ซึ่งความสุข ร่างเล็กทรุดกายลงนั่งตรงหน้าร้านสะดวกซื้อใกล้กับโรงพยาบาลพลางเปิดขวดน้ำดื่มเย็น ๆ เพื่อต้องการดื่มดับความกระหายสายตากวาดมองสภาพกายใช้ชีวิตของแต่ละคนในยามรุ่งเช้าพรึ่บข้างกายของเธอมีหญิงสาวสองคนชุดวาบหวิวนั่งลงบริเวณไม่ไกลจากเธอมากสักเท่าไหร่ ผิวพรรณขาวสวยดั่งผ้าฝ้ายโผล่พ้นจากชุดสวยของพวกเธอทั้งสอง"เป็นยังไงบ้างเมื่อคืน แขกคนที่แกได้ไปแซ่บไหม""แกก็ดูสภาพของฉันตอนนี้สิ คุณภูทั้งแซ่บทั้งซี๊ดเลยล่ะ""มิน่าแกถึงได้ออกมาจากห้องเหมือนสภาพคนใกล้ตาย เป็นไงใหญ่สมคำร่ำลือไหม""แขนเด็กยังเล็ก"หญิงสาวอีกคนตาโตกับคำโอ้อวดของอีกฝ่าย"แถมยังให้ทิปฉันมาตั้งสองหมื่นแหนะ นี่ยังไม่รวมเงินค่าตกลงอีกห้าพันนะ"ว่าแล้วหญิงสาวคนนั้นก็ล้วง
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่8
เสียงเพลงดังกระหึ่มยังไม่อาจกลบเสียงเต้นภายในหัวใจของบัวบูชาได้ ชายชุดดำคนนั้นพาเธอเดินขึ้นมายังโซนวีไอพีซึ่งล้วนมีแต่แขกกระเป๋าหนักที่พร้อมจะทุ่มเงินจำนวนก้อนใหญ่เพื่อหาความสุขให้ตัวเองแสงไฟมืดดูสลัวเหมาะสำหรับความเป็นส่วนตัวไม่พลุกพล่านเหมือนกับชั้นล่าง ส่วนมากมักจะเป็นแขกผู้ชายซึ่งบางรายมีเด็กในร้านยืนข้างกายคอยเอ็นเตอร์เทนคอยให้ความสนุกให้กับแขก "เชิญครับ"น้ำเสียงเรียบนิ่งดึงสติของบัวบูชาให้กลับมาเมื่อชายชุดดำพาเธอมายืนอยู่ตรงด้านหน้าประตูห้องบานหนึ่งซึ่งคนภายนอกไม่สามารถมองเห็นคนด้านใน"แล้วไหนล่ะคะคุณเจส""คุณเจสอยู่ในนี้ครับ"เมื่อหมดหน้าที่ชายคนดังกล่าวก็เดินออกไปทิ้งให้บัวบูชายืนเกร็งอยู่เพียงลำพัง จะถอยหลังตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ทัน จะเดินหน้าต่อไปขาทั้งสองข้างก็มาแข็งเอาเสียดื้อ ๆ ความตั้งใจในตอนแรกของเธอเริ่มจางลงเมื่อเส้นทางที่เธอเดินผ่านมา พวกผู้หญิงในร้านบางคนกำลังทำให้แขกที่เขามาใช้บริการอยู่ในที่แจ้งอย่างไม่คิดจะอายสายตาใครมันจึงทำให้เธอเกิดความหวั่นใจถ้าหากแขกคนแรกของเธอเกิดอยากโชว์ของดีของเด็ดขึ้นมาแล้วเธอจะทำอย่างไรปึง"ทำไมไม่เข้ามาล่ะบัว"คุณเจสผู้จัดการร้านเป
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่9
ภูผาพาเธอมายังโรงแรมระดับห้าดาวซึ่งเป็นห้องพักระดับพรีเมี่ยมเหมาะสำหรับคู่รักถ้าหากเธอและเขาเข้ามาพักในห้องนี้โดยที่ทั้งคู่มีความรักดี ๆ ต่อกันมันก็คงจะดีกว่านี้ แต่นี่ไม่ใช่ เธอกับเขามีข้อแลกเปลี่ยนต่อกันเธอใช้ร่างกายแลกเงิน ส่วนเขาใช้เงินแลกกับความสุข"อยากจะอาบน้ำก่อนหรือเปล่า"ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อทั้งคู่เดินเข้ามาในห้องพักขนาดใหญ่ตกแต่งได้อย่างหรูหราซึ่งสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ของเมืองกรุงได้ในยามค่ำคืน"บัวอาบมาแล้วค่ะ ก่อนจะไปที่ร้าน"ภูผาพยักหน้าเขาเดินเข้ามาตวัดแขนอุ้มร่างสวยของเธอให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปในห้องนอนซึ่งมีเตียงนอนหลังใหญ่กำลังรอต้อนรับการมาของทั้งคู่พรึ่บร่างบอบบางอยู่ในชุดเซ็กซี่ถูกวางให้นอนราบลงบนเตียงนอนโดยมีร่างสูงใหญ่นอนคร่อมทับลงไป ลมหายใจอุ่นร้อนของภูผาเป่ากระทบลงบนใบหน้าอ่อนเยาว์ของบัวบูชา แววตาของเขาในตอนนี้มันชั่งร้อนแรงยามเมื่อเขาจ้องมองหน้าเธอ"เธอเป็นคนที่สวยมากเลยนะบัว เธอรู้ตัวหรือเปล่า"หญิงสาวสาวส่ายหน้าไปมาจนเส้นผมกระจายเต็มเตียงนอนก่อนเธอจะเอ่ยตอบเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา"ไม่เคยค่ะ""นั่นสินะ ปกติแล้วใบหน้าสวย ๆ ของเธอมักจะมีแ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่10
ชายหนุ่มขึ้นไปนอนคร่อมทับก่อนจะโน้มลำคอลงไปหา ริมฝีปากอุ่นร้อนประกบริมฝีปากสวยสีหวานของหญิงสาวอย่างหนักหน่วงตามห้วงอารมณ์ของเขาที่ยากจะอ่อนลง กลิ่นแอลกอฮอล์ในก่อนหน้านี้ที่ภูผาได้ดื่มเข้าไปบัวบูชาสัมผัสได้จากปลายลิ้นสากของเขาที่พยายามสอดเข้ามาพัวพันตวัดปลายลิ้นเรียวเล็กของเธอริมฝีปากและปลายลิ้นเรียวเล็กมันชั่งหอมหวานยิ่งนักทำให้ร่างกายของภูผารู้สึกร้อนรุ่มจนอยากจะจับร่างของบัวบูชากดลงบนเตียงสอดใส่แก่นกายเข้าไปแล้วกระแทกแรง ๆ ให้ร่างของเธอสั่นคลอนแหลกละเอียด แต่นั่นมันก็เป็นได้เพียงแค่ความคิดในส่วนลึกของเขาก็เท่านั้นเพราะคนใต้ร่างยังสดใหม่ไม่เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน"อ๊าส์ คุณภูผา""ปลดปล่อยมันออกมาบัว ทำตัวให้สบายแล้วเราสองคนจะได้มีความสุขไปด้วยกัน""ค่ะ"คนไร้ประสบการณ์อย่างเธอทำตามอย่างว่าง่าย เมื่อภูผาเห็นว่าบัวบูชาเริ่มคล้อยตามเขาจึงเริ่มปฏิบัติการขั้นต่อไปชายหนุ่มโน้มลำคอก้มลงไปประกบริมฝีปากสีสวยอีกครั้งอย่างเร่าร้อนพร้อม ๆ กับฝ่ามือใหญ่เริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายตั้งแต่ไหล่ขาวต่ำลงมายังสีข้างก่อนจะวนกลับมายังเต้าอวบลูกใหญ่ของเธอทั้งสองลูก"ใหญ่จังเลยบัว""อื้อ คุณภูผา""ขอฉันชิมหน่อ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่11
แก่นกายยาวใหญ่ตรงหน้าทำให้บัวบูชารู้สึกประหม่า หัวบานหยักตรงรูเล็กฉ่ำน้ำมันทำให้เธอรู้สึกกระหายขึ้นมา หญิงสาวยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เธอใช้ปลายลิ้นเล็กแตะตรงบริเวณส่วนปลายเพื่อชิมน้ำหวานตรงส่วนนั้นของเขา"อ๊าส์ บัว"ราชสีห์ส่งเสียงคำรามในลำคอ ร่างกายรู้สึกเกร็งเพียงแค่เธอใช้ปลายลิ้นแตะตรงส่วนนั้นซึ่งดันเป็นส่วนที่ทำให้เขามีความรู้สึกเร็ว ภูผาก้มหน้ามองส่วนล่างเขาเห็นเธอใช้ปลายลิ้นเล็ก ๆ นั่นแตะละเมียดชิมแก่นกายของเขาราวกับว่ามันเป็นไอศกรีมที่ต้องคอยชิมทีละนิดเพื่อซึมซับความหอมหวานของมัน"บัวเธอสุดยอดมาก อูย"ชายหนุ่มซูดเสียงครางตบท้ายพลางแหงนหน้าเชิดขึ้นมองเพดาน ความเสียวสะท้านกำลังทำให้ตัวของเขารู้สึกเกร็งเมื่อโพรงปากเล็ก ๆ สีสวยของเธอนั้นกำลังอ้าออกเพื่อครอบครองแก่นกายของเขาแต่ด้วยขนาดที่แตกต่างกันทำให้ริมฝีปากของเธอนั้นครอบครองแก่นกายของเขาได้เพียงแค่นิดเดียว หยาดน้ำตาเอ่อคลอรอบดวงตาเมื่อความรู้สึกคับแน่นมันกำลังเล่นงานบัวบูชา เธอรู้สึกหายใจลำบากเมื่อแก่นกายของเขาอยู่ในโพรงปากน้อย ๆ ของเธอ"ขยับมันสิบัว กำลังได้ที่อยู่พอดีเลย"ด้วยสัญชาตญาณทำให้เธอกล้าที่จะขยับตามคำสั่งของภูผา ริมฝีปากเม
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่12
"อื้อ"เสียงร้อยในลำคอเล็กของคนใต้ร่างดังขึ้นเพียงแค่แก่นกายสอดรุกเข้ามาด้านใน มันทั้งจุกและเจ็บในความคิดของหญิงสาว แต่เมื่อยามเขาขยับเข้าออกซ้ำแล้วซ้ำเล่าความเจ็บก็เริ่มจางหายไปหลงเหลือไว้เพียงแค่ความจุกซึ่งทำให้เธอต้องรีบปรับตัวใหม่ให้ได้ดีมากกว่านี้สวบ สวบ สวบเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกกว้างให้มากกว่าเดิม บัวบูชายกแขนเรียวทั้งสองข้างคล้องคำขอหนาเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวจากแรงกระแทกที่ส่งกำลังเพิ่มขึ้นจนร่างของเธอเริ่มขยับไปตามแรงเหวี่ยงของคนตัวใหญ่"อ๊าส์ เจ็บไหม""อึก ไม่ค่ะ แต่บัวเสียว"เธอยืนยันด้วยการขมิบร่องสวยตอบรับจังหวะหนัก ๆ ที่เขาส่งมา"อ๊าส์ บัว เธอจะขมิบให้ท่อนเอ็นของฉันขาดเลยหรือไง"แรงตอดรับอันคับแน่นมันชั่งยากต่อการขยับแต่ภูผาก็ไม่คิดจะย่อท้อหรือยอมแพ้ เขาจับท่อนขาทั้งสองข้างให้อ้าออกกว้างมากกว่าเก่าทำเอากลีบสวยอ้าออกมองเห็นแก่นกายของเขากระแทกเข้าออกไปร่องสวยของเธอได้อย่างชัดเจนปึก ปึก ปึกแรงกระแทกอันแสนหนักหน่วงเรียกน้ำหวานจากภายในให้ไหลฉ่ำออกมา เสียงเนื้อดังกระทบเนื้อดังกันรัว ๆ อย่างต่อเนื่องเมื่อภูผาวาดลีลางัดซ้ายทะลวงขวาทำเอาบัวบูชาดีดดิ้นด้วยความเสียวและจุกจนตัวงอ"
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่13
ตลอดเส้นทางบัวบูชาได้เข้าใจแล้วกับคำว่าขาสั่นมันไปอย่างไร แม้ระยะทางในการขับรถจากโรงพยาบาลมาบริษัทมันจะไม่ได้ใกล้สักเท่าไหร่แต่เธอก็รู้สึกว่ามันไกลหลายร้อยกว่ากิโล ร่องสวยฉ่ำเยิ้มมีน้ำหวานของตัวเองติดอยู่ทำให้บัวบูชาเม้มริมฝีปากเข้าหากันเธอพึ่งผ่านการมีอะไรกับเจ้านายของตัวเองมาสด ๆ ร้อน ๆ ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มก็กำลังจัดการถอดเกราะป้องกันออกจากแก่นกาย น้ำลายของเธอถูกกลืนลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อสายตาเจ้ากรรมเผลอไปมองตรงส่วนนั้น น้ำคาวสีขาวขุ่นบางส่วนยังคงติดอยู่ตรงส่วนปลายซึ่งชายหนุ่มจัดการมันโดยการเอื้อมมือไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดก่อนจะเก็บแก่นกายซึ่งยังคงขยายเป็นรูปทรงของเขาเอาไว้ตรงที่เดิม"ที่คุณภูผาบอกว่ามันคือการลงโทษ บัวขอถามได้ไหมคะว่ามันเป็นเพราะอะไร บัวทำอะไรผิด"คำถามของเธอทำให้ภูผาหันมามองหน้า บัวบูชารอฟังคำตอบจากปากของเขาด้วยความประหม่า"ข้อตกลงอีกหนึ่งข้อที่ฉันลืมบอกให้เธอฟัง""คะ""เป็นผู้หญิงของฉัน ห้ามเข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคนไหน""แต่บัวยังไม่ได้เข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคน..."ริมฝีปากสวยหุบลงอย่างกะทันหันเมื่อเจอแววตาดุดันของภูผาเข้าให้ "หมอเอกพล""...""ฉันให
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่14
ตลอดเส้นทางบัวบูชาได้เข้าใจแล้วกับคำว่าขาสั่นมันไปอย่างไร แม้ระยะทางในการขับรถจากโรงพยาบาลมาบริษัทมันจะไม่ได้ใกล้สักเท่าไหร่แต่เธอก็รู้สึกว่ามันไกลหลายร้อยกว่ากิโล ร่องสวยฉ่ำเยิ้มมีน้ำหวานของตัวเองติดอยู่ทำให้บัวบูชาเม้มริมฝีปากเข้าหากันเธอพึ่งผ่านการมีอะไรกับเจ้านายของตัวเองมาสด ๆ ร้อน ๆ ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มก็กำลังจัดการถอดเกราะป้องกันออกจากแก่นกาย น้ำลายของเธอถูกกลืนลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อสายตาเจ้ากรรมเผลอไปมองตรงส่วนนั้น น้ำคาวสีขาวขุ่นบางส่วนยังคงติดอยู่ตรงส่วนปลายซึ่งชายหนุ่มจัดการมันโดยการเอื้อมมือไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดก่อนจะเก็บแก่นกายซึ่งยังคงขยายเป็นรูปทรงของเขาเอาไว้ตรงที่เดิม"ที่คุณภูผาบอกว่ามันคือการลงโทษ บัวขอถามได้ไหมคะว่ามันเป็นเพราะอะไร บัวทำอะไรผิด"คำถามของเธอทำให้ภูผาหันมามองหน้า บัวบูชารอฟังคำตอบจากปากของเขาด้วยความประหม่า"ข้อตกลงอีกหนึ่งข้อที่ฉันลืมบอกให้เธอฟัง""คะ""เป็นผู้หญิงของฉัน ห้ามเข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคนไหน""แต่บัวยังไม่ได้เข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคน..."ริมฝีปากสวยหุบลงอย่างกะทันหันเมื่อเจอแววตาดุดันของภูผาเข้าให้ "หมอเอกพล""...""ฉันให
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
Bab terbaru
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่37
ใครจะไปคิดล่ะว่าจากชีวิตของผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งอย่างเธอจะได้มาเจอกับนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอย่างเขา และตอนนี้เราสองคนกำลังได้เข้าพิธีวิวาห์ด้วยกัน มันเป็นความฝันที่บัวบูชาไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับตัวเอง จากผู้หญิงธรรมดา ๆ ไม่มีอะไรพิเศษอยู่ในวิกฤตตกงานไม่มีงานทำต้องหาเงินมารักษามารดาซึ่งป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย โชคชะตาเข้าข้างให้เธอได้สมัครมาเป็นเลขาและบุญวาสนาได้ผลักเธออีกครั้งให้มาเป็นผู้หญิงของเขาและตอนนี้เราสองคนกำลังเข้าพิธีวิวาห์ในช่วงเช้าด้วยกัน ตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ก็เธอกับเขาก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมาร่วมหนึ่งปีกว่า ภูผาฉีกสัญญาว่าจ้างระหว่างเธอกับเขาเมื่อชีวิตคู่ของสองเราครบหนึ่งปี"คุณภูผาและคุณบัวบูชาเชิญเซ็นชื่อลงตรงนี้ได้เลยนะครับ"เจ้าหน้าที่จากอำเภอเอ่ยบอกกับคู่บ่าวสาวซึ่งตอนนี้เธอและเขากำลังนั่งอยู่ตรงที่โต๊ะตรงหน้ามีกระดาษสำคัญมีอักษรสีแดงตัวใหญ่เขียนว่าใบสำคัญในการสมรส"ขอแสดงความยินดีกับคุณทั้งสองด้วยนะครับ และผมหวังว่าจะได้ยินข่าวดีเรื่องทายาทเร็ว ๆ นี้""ขอบคุณครับ""ขอบคุณค่ะ"บัวบูชาน้ำตาไหลเธอมองแผ่นกระดาษตรงหน้าตาไม่กะพริบ สัมผัสอ่อนโยนจากปลายนิ้วของชายหนุ่มท
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่36
"อื้อ"นิ้วใหญ่สอดเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวทำเอาเธอส่งเสียงครางออกมา ความคับแน่นตรงส่วนนั้นมันทำให้เธอเชื่อแล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าและคำบอกรักจากปากของเขามันคือเรื่องจริง"คะ...คุณภูผา""ยังคับแน่นเหมือนเดิมอยู่เลยนะ"เขาก้มมองช่องทางรักของเธอซึ่งตอนนี้มีนิ้วของเขาเสียบคาอยู่ด้วยแววตาหื่นกระหาย"เนินใหญ่ขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า""อื้อ อ๊าส์"ริมฝีปากเล็กส่งเสียงครางออกมายามเมื่อชายหนุ่มขยับปลายนิ้วเข้าออกจนตอนนี้เริ่มมีน้ำหล่อลื่นสีใสไหลออกมาใบหน้าของบัวบูชาบิดเบี้ยวแสดงถึงความทรมาน อารมณ์วาบหวามทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินวนอยู่ในช่องท้องยามเมื่อเธอผงกศีรษะขึ้นมองก็ยิ่งเห็นว่าใบหน้าของภูผาอยู่ห่างไม่ไกลจากตรงส่วนนั้นของเธอเท่าไหร่ และมันยิ่งเพิ่มเข้ามาใกล้เมื่อน้ำเมือกใสของเธอเริ่มไหลอาบนิ้วของเขามากยิ่งขึ้น"ขอชิมหน่อยนะ""อย่าค่ะคุณภูผา อื้อ มันสกปรก"แผล็บ แผล็บ แผล็บเสียงห้ามปรามของเธอเล็ดลอดผ่านหูของชายหนุ่ม ปลายลิ้นสากแตะลงบนกลีบอูมทั้งสองข้างทันทีโดยที่ชายหนุ่มไม่เคยคิดจะฟังเสียงห้ามปรามของเธอเลยสักนิดปลายลิ้นสากตวัดเลียดูดดึงเม็ดเสียวด้วยความช่ำชองทำเอาบัวบูชายกเอวจน
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่35
บรรยากาศภายในรถยามค่ำคืนเงียบสงัดอากาศช่างหนาวเหน็บไปถึงขั้วหัวใจของบัวบูชา เธอเอียงศีรษะมองหน้าออกไปยังนอกหน้าต่างรถซึ่งตอนนี้เธอและเขากำลังเดินทางกลับที่พักหลังจากเยี่ยมมารดาของเขาเสร็จภายในรถตกอยู่ในความเงียบตั้งแต่ที่เขาและเธอก้าวขึ้นมาจนเวลาผ่านมาถึงตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรจะวางตัวยังไงดีคำพูดของคุณหญิงแห่งตระกูลดังยังคงล่องลอยอยู่ในโซนประสาทหูท่านอยากได้เธอไปเป็นลูกสะใภ้นี่คือสิ่งที่ท่านพร่ำบอกเธอเอาไว้ก่อนจะออกมา แต่ทว่าคนด้านข้างกลับไม่มีปฏิกิริยาแสดงอาการอะไร มันอดไม่ได้ที่จะทำให้เธอคิดว่าเขาคงไม่ต้องการอยากจะเกี่ยวดองกับเธอ นั้นสิเนอะเขาซื้อเธอมาบำเรอความใคร่ใครอยากจะยกตำแหน่งแต่งตั้งให้มาเป็นตัวจริงกันเมื่อคิดได้อย่างนั้นก็เกิดความรู้สึกน้อยใจ เธอคงไร้ค่าไม่เหมาะสมกับคนอย่างเขาหรอก อย่าคิดหวังสูงมากเกินไปบรรยากาศภายในรถยังคงจมอยู่กับความเงียบจนชายหนุ่มขับรถมาถึงคอนโดที่พักทั้งเขาและเธอในตอนนี้ยังไม่มีแม้แต่คำพูดให้กับต่างฝ่ายจนทั้งสองเดินขึ้นไปถึงยังห้องพัก"เธอเป็นอะไรไป"ชายหนุ่มเอ่ยถามเธอทันทีเมื่อทั้งสองก้าวเข้ามาอยู่ในห้องพัก แววตาอมทุกข์ในเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วย
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่34
เวลาล่วงเลยไปจนถึงเวลาเลิกงาน บัวบูชารีบเก็บข้าวขอแล้วรีบลงมายอดรอภูผาอยู่ตรงหน้าป้ายรถเมล์ซึ่งก่อนหน้านี้เพียงแค่สิบนาทีชายหนุ่มได้ส่งข้อความมาบอกว่าใกล้จะถึงแล้วให้เธอรีบลงมารอก่อนได้เลยปี๊นบัวบูชาคลี่ยิ้มบาง ๆ ทันทีเมื่อเธอได้เห็นรถของชายหนุ่มเคลื่อนตัวก่อนจะหยุดจอดอยู่ตรงหน้าของเธอหญิงสาวรีบเปิดประตูก้าวขาขึ้นไปนั่งโดยมีสายตาของพนักงานบางคนมองมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นเพราะทุกคนล้วนรู้ว่ารถที่ขับมารับบัวบูชานั้นเป็นรถของใคร "เหนื่อยไหม""ไม่เหนื่อยเลยค่ะ แล้วคุณแม่ของคุณภูผาท่านเป็นยังไงบ้างคะ""คุณแม่ท่านฟื้นแล้ว""ยินดีด้วยนะคะ"เธอแสดงออกถึงความจริงใจอย่างเป็นธรรมชาติโดยไร้การปรุงแต่ง รถคันหรูเคลื่อนตัวออกจากหน้าบริษัทขับกลับไปยังเส้นทางเดิมที่ภูผาพึ่งจะขับออกมาจากเมื่อครู่"คุณภูผาจะไปทำธุระที่ไหนเหรอคะ""ธุระที่ฉันว่าเอาไว้ไปทำวันอื่น ส่วนวันนี้ฉันจะพาเธอไปเจอใครคนหนึ่ง""ใครคะ""ไปถึงเดี๋ยวเธอก็จะรู้เอง"ความนัยของเขายิ่งทำให้เธอสงสัยแต่บัวบูชาก็ไม่มีความสามารถมากพอที่จะกล้าถามออกไป เธอได้แต่นั่งเงียบ ๆ อยู่ตรงเบาะข้างคนขับโดยไม่รู้ว่ามีสายตาของชายหนุ่มในตำแหน่งคนขับคอยลอบม
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่33
"เก็บกวาดทุกอย่างอย่าให้เหลือร่องรอย""ครับคุณภูผา"หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นชายหนุ่มก็รีบเดินกลับมายังรถคันหรู เขาคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาแม่เลขาสาวทันทีที่ก้าวขาขึ้นมานั่งภายในรถ หัวใจแกร่งในตอนนี้กำลังว้าวุ่นเพราะเขากำลังนึกถึงคำพูดของภาคภูมิในเมื่อครู่'นี่กูวางแผนไว้เลยนะ ถ้าเสร็จจากแม่มึงเมื่อไหร่อีบัวบูชาจะเป็นรายต่อไป''...''อยากรู้จริง ๆ ว่านังบัวบูชามันจะเอามันไหม แต่สงสัยจะมันสินะมึงถึงได้ติดใจ อยากรู้จริง ๆ ถ้ากูได้ลิ้มลองร่างอันหอมหวานของบัวบูชามันจะเป็นยังไง'"มึงจะไม่มีวันได้แตะต้องผู้หญิงของกูหรอกไอ้ภาคภูมิ"ภูผากัดฟันกรอดเขานั่งรอสายนานอยู่หลายนาที สายแรกเธอไม่ยอมรับยิ่งทำให้คนรออย่างเขากระวนกระวายใจเข้าไปใหญ่ชายหนุ่มจึงกดต่อสายย้ำอีกครั้งไปหาเขาเร่งสตาทร์รถก่อนจะขับออกมาด้วยความเร็ว"สวัสดีค่ะคุณภูผา"รถคันหรูลดความเร็วลงเมื่อบัวบูชากดรับสายของเขาในเวลาต่อมา เพียงแค่ได้น้ำเสียงสดใสของเธอช่วยคลายความกังวลให้เขาได้"ทำอะไรอยู่ แล้วเมื่อกี้ฉันโทรไปทำไมไม่รับ""บัวพึ่งจะกลับมาจากห้องน้ำค่ะ โทรศัพท์อยู่ในกระเป๋าไม่ได้เอาติดตัวไป"คำอธิบายของเธอคลายอึดอัดภายในใจของภูผา
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่32
เปลือกตาหนังอึ้งค่อย ๆ เปิดขึ้นเมื่อแสงแดดของวันส่องกระทบตาม่านตาเริ่มเปิดขยายรับแสงของเช้าวันใหม่ซึ่งวันนี้มีท่อนแขนใหญ่ของภูผากอดเธอเอาไว้ เธออยู่ในห้องพักสุดหรูที่เขาซื้อให้และตอนนี้เธอและเขากำลังนอนอยู่บนเตียงคิงไซซ์ขนาดใหญ่และยังมีชายหนุ่มคอยนอนกอดเธอเอาไว้ ลมหายใจของชายหนุ่มยังคงสม่ำเสมอเขาคงพาเธอกลับมายังที่พักภาพสุดท้ายที่เธอจำได้ก่อนจะหมดสติไปคือเธอและเขากำลังนั่งอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินเธอได้บริจาคเลือดช่วยชีวิตมารดาของภูผาเมื่อเธอยกแขนขึ้นมาก็พบว่ายังมีสำลีก้อนเล็กติดอยู่ตรงที่ข้อพับแขนนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาและเธอนอนกอดกันแต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้เธอมีความสุข การที่เธอได้ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่ในอ้อมกอดของเขามันทำให้เธอรู้สึกมีความสุข ความสุขที่ผู้หญิงอย่างเธอไม่สามารถเรียกร้องให้เขาทำแบบนี้บ่อย ๆ ได้แต่ถ้าหากเขาทำด้วยความเต็มใจเธอก็ขอเก็บความสุขเหล่านี้เอาไว้ถ้าหากวันใดวันหนึ่งเธอไม่ได้มีสิทธิ์ยืนอยู่ในตรงจุดนี้อย่างน้อยก็ยังมีความรู้สึกดี ๆ ที่เขาเคยทำให้ถูกเก็บเอาไว้ในความทรงจำ"บัวรักคุณนะคะ"ถ้าหากเขาตื่นเธอคงไม่กล้าที่จะบอกคำคำนี้ให้ชายหนุ่มได้ยิน ผู้หญิ
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่31
ตึก ตึก ตึกเสียงรองดังกระทบพื้นยามเมื่อทั้งสองวิ่งตรงเข้าไปยังห้องฉุกเฉินด้วยความเร่งรีบ เพราะหลังจากที่ภูผาขับรถพาเธอมาถึงโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังชายหนุ่มก็รีบพาเธอวิ่งมาถึงตรงจุดนี้ทันที"พ่อ แม่เป็นยังไงบ้างครับ"น้ำเสียงเหนื่อยหอบของผู้เป็นลูกชายเอ่ยถามบิดาที่นั่งหน้าเครียดแววตาคิดไม่ตกกับเรื่องที่เกิดขึ้นเหตุเกิดเพราะภรรยาสาวขอร้องขอเธออยากจะออกมาซื้อของโดยที่ไร้ผู้ติดตาม น้ำเสียงออดอ้อนดั่งลูกแมวน้อยของเธอทำให้เขาใจอ่อนยอมอนุญาต แต่ใครจะไปคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์ชิงทรัพย์เกิดขึ้นแต่โชคไม่ดีที่ภรรยาของได้รับบาดเจ็บจากการชิงกระชากกระเป๋าระหว่างเธอกับโจรผู้ร้ายมีดปลายแหลมที่ปักอยู่บริเวณท้องและไหนเลือดสีแดงสดมากมายที่ไหลทะลักออกมาทำเอาผู้เป็นสามีอย่างเขาไร้เรี่ยวแรงที่จะยืนไหว เขาไม่เคยทำให้ภรรยาเจ็บช้ำไม่เคยคิดจะลงไม้ลงมือกับเธอเลยสักครั้ง แล้วโจรใจบาปคนนั้นมันเป็นใครทำไมถึงได้กล้าทำร้ายดวงใจของเขาให้เจ็บช้ำได้"พ่อเองก็ยังไม่รู้ หมอพาเข้าไปด้านในยังไม่ออกมาเลย""คุณพ่อไม่ต้องเป็นกังวลนะครับ ผมเชื่อว่าคนดี ๆ อย่างคุณแม่จะต้องปลอดภัย""พ่อก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น"คุณสุทธิเกียรติตอบลูกชาย
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่30
ช่วงเวลาผ่านพ้นไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องงานศพของมารดาก็ใช่ว่าบัวบูชาจะทำใจได้แต่ชีวิตของเธอก็ยังคงต้องเดินหน้าต่อไป นี่เป็นวันแรกที่เธอต้องกลับมาทำงานใหม่อีกครั้งหลังจากหยุดพักใจไปหนึ่งอาทิตย์เต็มตึก ตึก ตึกหญิงสาวในชุดทำงานเดินเข้ามาภายในบริษัทใหญ่พนักงานที่เดินผ่านไปมาต่างเข้ามาแสดงความเสียใจกับการสูญเสียคนในครอบครัวครั้งใหญ่ของเธอ ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญ"ประตูห้องทำงานถูกผลักเมื่อได้ยินเสียงอนุญาตจากคนด้านใน บัวบูชาผลักประตูเดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของภูผา"ยังไม่ครบกำหนดที่ฉันให้เธอลาพักเลยนี่ รีบกลับมาทำงานทำไม""บัวไม่อยากหยุดงานนาน ๆ ค่ะ"ภูผาลุกขึ้นเขาเดินอ้อมโต๊ะมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของเธอก่อนจะคว้างร่างสวยของบัวบูชาเข้ามากอด"ถ้ายังไม่ไหวก็ไม่ต้องทำตัวเข้มแข็งก็ได้นะ""...""อยู่กับฉันเธอไม่ต้องจำเป็นทำตัวให้เข้มแข็งเสมอไป"คำพูดของเขาด้วยน้ำเสียงโทนอ่อนโยนสามารถเรียกน้ำตาของเธอได้ หญิงสาวก้มศีรษะซุกใบหน้าลงบนแผงอกแกร่งของชายหนุ่ม ความเข้มแข็งก่อนหน้านี้พังทลายลงจนหมดสิ้น"ฮึก"เธอร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเขาโดยที่ภูผาไม่คิดจะดันตัวของเธอออก เสียงสะอื้นที่ดังขึ
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่29
ราวกับโลกทั้งใบถล่มลงมาตรงหน้าของบัวบูชา มือไม้ทั้งสองข้างสั่นจนไม่สามารถจับโทรศัพท์เอาไว้ได้อีกต่อไป เพล้งหัวใจดวงน้อยปวดหนึบเมื่อรับรู้ข่าวร้าย ทำไม ทำไมชีวิตของเธอจะต้องมาสูญเสียคนที่เธอรักด้วย ทำไมกัน"ฮึก"น้ำตาแห่งความเสียใจไหลทะลักออกมา เธอทรุดกายนั่งลงกับพื้นด้วยความหมดแรง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ภูผารีบเปิดประตูวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาเมื่อเขาได้ยินเสียงบางอย่างตกพื้นตามด้วยเสียงสะอื้นซึ่งดังมาจากด้านใน"บัว เธอร้องไห้ทำไมเธอเป็นอะไร"ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้ามาคว้าร่างของบัวบูชาเข้าไปกอดเมื่อเขาเห็นเธอนั่งกองอยู่บนพื้นแถมร้องไห้ออกมาอย่างหนัก น้ำตามากมายพรั่งพรูออกมาราวกับทำนบแตกนั้นยิ่งทำให้เขาเริ่มใจไม่ดี สองแขนโอบกอดเธอเอาไว้อย่างเหนียวแน่นเมื่อคนในอ้อมแขนร้องไห้จนตัวสั่น"ฮึก คุณภูผา""เป็นอะไรบัว ใครทำอะไรเธอ"เขาถามหญิงสาวในอ้อมกอดด้วยน้ำเสียงร้อนรน แต่เธอกลับส่ายหน้าไปมาน้ำตาไหลไม่ขาดสาย"แม่ ฮึก แม่ของบัวท่านเสียแล้ว"ภูผาช็อกไปชั่วขณะเมื่อได้ยินบัวบูชาพูดคำนั้นออกมา เขารีบตั้งสติกอดเธอไว้อย่างเหนียวแน่นเมื่อคนในอ้อมแขนร้องไห้ออกมาอย่างหนักตามด้วยเสียงสะอื้นของเธอ"ฮึก แม่ท
