MasukShare
บทที่9
Terakhir Diperbarui:
2025-04-02 16:34:24ภูผาพาเธอมายังโรงแรมระดับห้าดาวซึ่งเป็นห้องพักระดับพรีเมี่ยมเหมาะสำหรับคู่รักถ้าหากเธอและเขาเข้ามาพักในห้องนี้โดยที่ทั้งคู่มีความรักดี ๆ ต่อกันมันก็คงจะดีกว่านี้ แต่นี่ไม่ใช่ เธอกับเขามีข้อแลกเปลี่ยนต่อกัน
เธอใช้ร่างกายแลกเงิน ส่วนเขาใช้เงินแลกกับความสุข "อยากจะอาบน้ำก่อนหรือเปล่า"ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อทั้งคู่เดินเข้ามาในห้องพักขนาดใหญ่ตกแต่งได้อย่างหรูหราซึ่งสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ของเมืองกรุงได้ในยามค่ำคืน "บัวอาบมาแล้วค่ะ ก่อนจะไปที่ร้าน"ภูผาพยักหน้าเขาเดินเข้ามาตวัดแขนอุ้มร่างสวยของเธอให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปในห้องนอนซึ่งมีเตียงนอนหลังใหญ่กำลังรอต้อนรับการมาของทั้งคู่ พรึ่บ ร่างบอบบางอยู่ในชุดเซ็กซี่ถูกวางให้นอนราบลงบนเตียงนอนโดยมีร่างสูงใหญ่นอนคร่อมทับลงไป ลมหายใจอุ่นร้อนของภูผาเป่ากระทบลงบนใบหน้าอ่อนเยาว์ของบัวบูชา แววตาของเขาในตอนนี้มันชั่งร้อนแรงยามเมื่อเขาจ้องมองหน้าเธอ "เธอเป็นคนที่สวยมากเลยนะบัว เธอรู้ตัวหรือเปล่า"หญิงสาวสาวส่ายหน้าไปมาจนเส้นผมกระจายเต็มเตียงนอนก่อนเธอจะเอ่ยตอบเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "ไม่เคยค่ะ" "นั่นสินะ ปกติแล้วใบหน้าสวย ๆ ของเธอมักจะมีแว่นตาหนา ๆ ปกปิดเอาไว้นี่น่า" "มันเป็นเพียงแค่แว่นกรองแสงธรรมดา ๆ ค่ะ ว่าแต่คุณภูผาไม่ชอบให้บัวใส่แว่นอันนั้นเหรอคะ" "เปล่า" "..." "ไม่ว่าเธอจะใส่แว่นตาหรือไม่ใส่ ในสายตาฉันเธอก็เป็นผู้หญิงที่สวยอยู่ดี"คำชมจากปากของเขาทำเอาบัวบูชาใจเต้นแรง แก้มทั้งสองข้างแดงปลั่งดั่งลูกตำลึงสุข "แต่ฉันชอบนะเวลาที่เธอใส่แว่นตาไปทำงาน" "ละ...แล้วตอนนี้คุณภูผาไม่ชอบเหรอคะ"บัวบูชานึกอยากจะยกฝ่ามือฟาดปากของตัวเองแรง ๆ ไม่รู้อะไรเข้าสิงถึงทำให้เธอใจกล้าเอ่ยถามอะไรแบบนั้นออกไป "ชอบสิ แต่ตอนนี้ฉันชักจะรำคาญชุดบ้า ๆ บนร่างของเธอเสียแล้วสิ" "..." "ถอดนะ เดี๋ยวฉันถอดให้" "ได้ค่ะ"เธอตอบเขาพลางดันกายให้ลุกขึ้นนั่ง ชุดสวยของโบว์วี่ที่เธอยืมใส่มาถูกชายหนุ่มถอดออกก่อนจะเขวี้ยงมันทิ้งไปโดยไม่คิดจะสนใจราคาของมัน อกอวบขาวผ่องพอดีมือใหญ่มีเพียงที่แปะจุกปิดเอาไว้กำลังประจักษ์ต่อสายตาของราชสีห์หนุ่ม "ดึงออกนะ มันเกะกะ"ชายหนุ่มทำตามใจตนเอง ที่แปะจุกถูกแรงสะกิดนิดเดียวมันก็หลุดออก ยอดถันสีชมพูหวานดูน่ากินทำเอาภูผาน้ำลายสอเขาต้องกลืนน้ำลายไม่รู้กี่สิบครั้งทั้งที่ยังไม่ได้เข้าไปสัมผัส "เธอสวยไปทั้งตัวเลยบัว" "คะ...คุณภูผาอย่ามองนานสิคะ บัวอาย"เธอนั่งห่อตัวยกท่อนแขนเรียวเล็กขึ้นมาปิด แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ช่วยอะไรมากสักเท่าไหร่ ชายหนุ่มยังคงสามารถมองเห็นยอดถันและก้อนกลมทั้งสองข้างของเธอได้อย่างชัดเจน "จะปิดทำไม อีกเดี๋ยวฉันก็ได้จับได้สัมผัสมัน ถอดเสื้อให้ฉันหน่อยสิบัว"เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงนุ่มลึกยิ่งทำให้ภูผาดูดีเป็นสุภาพบุรุษในสายตาของบัวบูชา เธอตอบสนองเขายังไม่มีข้อแม้โดยการลุกขึ้นยืนเอื้อมมือเล็กไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีเข้มทีละเม็ดอย่างเชื่องช้า เพียงแค่สาบเสื้อเผยอ้าทำเอาบัวบูชาตาลุกวาว หุ่นกายแน่นเปรียะดั่งคนชอบออกกำลังกาย ซิกแพคเรียงรายสวยงามเป็นลอนเงาเส้นขนบางเบาใต้สะดือขึ้นเรียงรายสวยงามเธอมองต่ำเส้นขนพวกนั้นมันหายเข้าไปใต้ขอบกางเกง อึก "ถอดกางเกงของฉันออกด้วยสิบัว" "คะ...คุณภูผาถอดเองไม่ดีกว่าเหรอคะ บัวกลัว"แค่มองผ่านตาก็ทำเอาเธอกลัวจนตัวสั่น มันดันเป็นรูปทรงจนเธอนึกหวั่นใจว่าพรุ่งนี้เธอจะลุกขึ้นเดินไหวหรือเปล่า "บัวไม่ต้องกลัวหรอก"ว่าแล้วภูผาก็คว้ามือเธอไปสัมผัสตรงส่วนนั้นของเขาออกแรงบังคับมือให้ลูบไล้ในส่วนตรงนั้นเบา ๆ จนเธอสัมผัสได้ว่ามันเริ่มขยายใหญ่สู้มือของเธอได้มากขึ้น 'ยังขยายใหญ่ได้มากกว่านี้อีกเหรอ'บัวบูชาโอดครวญร้องบอกตัวเองอยู่ในใจ เพราะยิ่งเธอลูบมันยิ่งขยายใหญ่ไม่รู้ได้ว่าข้อมือของเธอหรือแก่นกายของเขาอันไหนจะใหญ่กว่ากัน "ถอดมันสิบัว มันอยากจะออกมาทักทายน้องสาวของบัวจะแย่แล้ว"แววตาแรงกล้าก้มมองไปยังเนินสาวเหลี่ยมภายใต้กางเกงชั้นในลายลูกไม้สีดำตัวบาง มันบางมากบางจนแทบจะปิดความอวบอูมของเธอไม่มิด ใครจะไปคิดล่ะว่าภายใต้เสื้อผ้าเวลาที่เธอสวมใส่ไปทำงานจะปกปิดสิ่งเย้ายวนเอาไว้ซึ่งเขาได้เห็นและกำลังจะได้สัมผัสสิ่งนั้นภายอีกในไม่ช้า บัวบูชารวบรวมความกล้าปลดเข็มขัดจัดการรูดซิปกางเกงตัวแพงลง ลำกายใหญ่เหยียดยาวตั้งตรงหัวบานหยักสีหวานโผล่พ้นขอบกางเกงในชายทำเอาลมหายใจของบัวบูชาผู้ที่ไม่เคยพบเจออะไรแบบนี้แบบจริง ๆ มาก่อนถึงกับสะดุด ทุกอย่างหยุดชะงักดวงตากลมโตเบิกกว้างจ้องมองตรงหัวบานหยักซึ่งตอนนี้มีน้ำเหนียวเริ่มไหลซึมตรงส่วนปลาย น้ำลายเหนียวถูกกลืนลงคอด้วยความยากลำบากสายตาของเธอเอาแต่จ้องมองตรงส่วนนั้น พลางจินตนาการว่ามันจะเข้าไปในร่องคับแคบของเธอได้จริงหรือ "มะ...มันใหญ่เกินไปหรือเปล่าคะ" "ไม่หรอก ฉันเชื่อว่าเราสองคนจะเข้ากันได้ด้วยดีบัว"กางเกงส่วนที่เหลือภูผาเป็นคนจัดการถอดออกจากเรือนร่างจนตอนนี้บนร่างกายของเขาไม่มีแม้แต่สิ่งห่อหุ้มลำกาย ลำกายยาวใหญ่เหยียดตรงชี้หน้าบัวบูชาราวกับว่ามันต้องการจะลงโทษที่เธอไม่ยอมถอดชั้นในชิ้นสุดท้ายออกจากร่างกาย "ครั้งแรก มันจะเจ็บไหมคะ"น้ำเสียงประหม่าเอ่ยถาม ขนาดของภูผามันไม่ใช่น้อย ๆ ถ้าหากได้เทียบกับท่อนแขนของเธอก็ไม่รู้ว่าอันไหนจะใหญ่โตกว่ากัน ขนกายดกเงางามถูกตัดแต่งเป็นรูปทรงโดยมีลำกายเหยียดตรงชี้หน้าประกาศศักดาความเป็นลูกผู้ชาย "ครั้งแรกของบัวฉันจะอ่อนโยนให้ได้มากที่สุด" "สะ...แสดงว่ามันจะต้องเจ็บ" "เจ็บนิดเดียว แค่มดกัด มาเถอะฉันอยากกินดอกบัวดอกนี้จะแย่แล้ว"ความสวยงามของแม่ดอกบัวดอกน้อยทำให้เขาไม่สามารถอดใจไหว ชั้นในตัวบางชิ้นสุดท้ายถูกถอดออกจากร่างกายของบัวบูชาด้วยความรวดเร็ว "คุณภูผา อื้อ เบา ๆ หน่อยสิคะไหนบอกว่าจะอ่อนโยนกับบัวไง" "ก็นี่ไงครับ ฉันกำลังอ่อนโยนกับเธออยู่บัว หอมจังเลยครับคนสวยของฉัน"กลิ่นหอมจากเรือนร่างของเธอยิ่งเพิ่มความกระหายของเขาเข้าไปใหญ่ ภูผาดันร่างของเธอให้ล้มตัวลงนอนหงายบนเตียงนอนก่อนชายหนุ่มจะเริ่มปฏิบัติการดอมดมดอกบัวดอกใหญ่
Bab terkait
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่10
ชายหนุ่มขึ้นไปนอนคร่อมทับก่อนจะโน้มลำคอลงไปหา ริมฝีปากอุ่นร้อนประกบริมฝีปากสวยสีหวานของหญิงสาวอย่างหนักหน่วงตามห้วงอารมณ์ของเขาที่ยากจะอ่อนลง กลิ่นแอลกอฮอล์ในก่อนหน้านี้ที่ภูผาได้ดื่มเข้าไปบัวบูชาสัมผัสได้จากปลายลิ้นสากของเขาที่พยายามสอดเข้ามาพัวพันตวัดปลายลิ้นเรียวเล็กของเธอริมฝีปากและปลายลิ้นเรียวเล็กมันชั่งหอมหวานยิ่งนักทำให้ร่างกายของภูผารู้สึกร้อนรุ่มจนอยากจะจับร่างของบัวบูชากดลงบนเตียงสอดใส่แก่นกายเข้าไปแล้วกระแทกแรง ๆ ให้ร่างของเธอสั่นคลอนแหลกละเอียด แต่นั่นมันก็เป็นได้เพียงแค่ความคิดในส่วนลึกของเขาก็เท่านั้นเพราะคนใต้ร่างยังสดใหม่ไม่เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน"อ๊าส์ คุณภูผา""ปลดปล่อยมันออกมาบัว ทำตัวให้สบายแล้วเราสองคนจะได้มีความสุขไปด้วยกัน""ค่ะ"คนไร้ประสบการณ์อย่างเธอทำตามอย่างว่าง่าย เมื่อภูผาเห็นว่าบัวบูชาเริ่มคล้อยตามเขาจึงเริ่มปฏิบัติการขั้นต่อไปชายหนุ่มโน้มลำคอก้มลงไปประกบริมฝีปากสีสวยอีกครั้งอย่างเร่าร้อนพร้อม ๆ กับฝ่ามือใหญ่เริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายตั้งแต่ไหล่ขาวต่ำลงมายังสีข้างก่อนจะวนกลับมายังเต้าอวบลูกใหญ่ของเธอทั้งสองลูก"ใหญ่จังเลยบัว""อื้อ คุณภูผา""ขอฉันชิมหน่อ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่11
แก่นกายยาวใหญ่ตรงหน้าทำให้บัวบูชารู้สึกประหม่า หัวบานหยักตรงรูเล็กฉ่ำน้ำมันทำให้เธอรู้สึกกระหายขึ้นมา หญิงสาวยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เธอใช้ปลายลิ้นเล็กแตะตรงบริเวณส่วนปลายเพื่อชิมน้ำหวานตรงส่วนนั้นของเขา"อ๊าส์ บัว"ราชสีห์ส่งเสียงคำรามในลำคอ ร่างกายรู้สึกเกร็งเพียงแค่เธอใช้ปลายลิ้นแตะตรงส่วนนั้นซึ่งดันเป็นส่วนที่ทำให้เขามีความรู้สึกเร็ว ภูผาก้มหน้ามองส่วนล่างเขาเห็นเธอใช้ปลายลิ้นเล็ก ๆ นั่นแตะละเมียดชิมแก่นกายของเขาราวกับว่ามันเป็นไอศกรีมที่ต้องคอยชิมทีละนิดเพื่อซึมซับความหอมหวานของมัน"บัวเธอสุดยอดมาก อูย"ชายหนุ่มซูดเสียงครางตบท้ายพลางแหงนหน้าเชิดขึ้นมองเพดาน ความเสียวสะท้านกำลังทำให้ตัวของเขารู้สึกเกร็งเมื่อโพรงปากเล็ก ๆ สีสวยของเธอนั้นกำลังอ้าออกเพื่อครอบครองแก่นกายของเขาแต่ด้วยขนาดที่แตกต่างกันทำให้ริมฝีปากของเธอนั้นครอบครองแก่นกายของเขาได้เพียงแค่นิดเดียว หยาดน้ำตาเอ่อคลอรอบดวงตาเมื่อความรู้สึกคับแน่นมันกำลังเล่นงานบัวบูชา เธอรู้สึกหายใจลำบากเมื่อแก่นกายของเขาอยู่ในโพรงปากน้อย ๆ ของเธอ"ขยับมันสิบัว กำลังได้ที่อยู่พอดีเลย"ด้วยสัญชาตญาณทำให้เธอกล้าที่จะขยับตามคำสั่งของภูผา ริมฝีปากเม
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่12
"อื้อ"เสียงร้อยในลำคอเล็กของคนใต้ร่างดังขึ้นเพียงแค่แก่นกายสอดรุกเข้ามาด้านใน มันทั้งจุกและเจ็บในความคิดของหญิงสาว แต่เมื่อยามเขาขยับเข้าออกซ้ำแล้วซ้ำเล่าความเจ็บก็เริ่มจางหายไปหลงเหลือไว้เพียงแค่ความจุกซึ่งทำให้เธอต้องรีบปรับตัวใหม่ให้ได้ดีมากกว่านี้สวบ สวบ สวบเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกกว้างให้มากกว่าเดิม บัวบูชายกแขนเรียวทั้งสองข้างคล้องคำขอหนาเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวจากแรงกระแทกที่ส่งกำลังเพิ่มขึ้นจนร่างของเธอเริ่มขยับไปตามแรงเหวี่ยงของคนตัวใหญ่"อ๊าส์ เจ็บไหม""อึก ไม่ค่ะ แต่บัวเสียว"เธอยืนยันด้วยการขมิบร่องสวยตอบรับจังหวะหนัก ๆ ที่เขาส่งมา"อ๊าส์ บัว เธอจะขมิบให้ท่อนเอ็นของฉันขาดเลยหรือไง"แรงตอดรับอันคับแน่นมันชั่งยากต่อการขยับแต่ภูผาก็ไม่คิดจะย่อท้อหรือยอมแพ้ เขาจับท่อนขาทั้งสองข้างให้อ้าออกกว้างมากกว่าเก่าทำเอากลีบสวยอ้าออกมองเห็นแก่นกายของเขากระแทกเข้าออกไปร่องสวยของเธอได้อย่างชัดเจนปึก ปึก ปึกแรงกระแทกอันแสนหนักหน่วงเรียกน้ำหวานจากภายในให้ไหลฉ่ำออกมา เสียงเนื้อดังกระทบเนื้อดังกันรัว ๆ อย่างต่อเนื่องเมื่อภูผาวาดลีลางัดซ้ายทะลวงขวาทำเอาบัวบูชาดีดดิ้นด้วยความเสียวและจุกจนตัวงอ"
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่13
ตลอดเส้นทางบัวบูชาได้เข้าใจแล้วกับคำว่าขาสั่นมันไปอย่างไร แม้ระยะทางในการขับรถจากโรงพยาบาลมาบริษัทมันจะไม่ได้ใกล้สักเท่าไหร่แต่เธอก็รู้สึกว่ามันไกลหลายร้อยกว่ากิโล ร่องสวยฉ่ำเยิ้มมีน้ำหวานของตัวเองติดอยู่ทำให้บัวบูชาเม้มริมฝีปากเข้าหากันเธอพึ่งผ่านการมีอะไรกับเจ้านายของตัวเองมาสด ๆ ร้อน ๆ ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มก็กำลังจัดการถอดเกราะป้องกันออกจากแก่นกาย น้ำลายของเธอถูกกลืนลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อสายตาเจ้ากรรมเผลอไปมองตรงส่วนนั้น น้ำคาวสีขาวขุ่นบางส่วนยังคงติดอยู่ตรงส่วนปลายซึ่งชายหนุ่มจัดการมันโดยการเอื้อมมือไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดก่อนจะเก็บแก่นกายซึ่งยังคงขยายเป็นรูปทรงของเขาเอาไว้ตรงที่เดิม"ที่คุณภูผาบอกว่ามันคือการลงโทษ บัวขอถามได้ไหมคะว่ามันเป็นเพราะอะไร บัวทำอะไรผิด"คำถามของเธอทำให้ภูผาหันมามองหน้า บัวบูชารอฟังคำตอบจากปากของเขาด้วยความประหม่า"ข้อตกลงอีกหนึ่งข้อที่ฉันลืมบอกให้เธอฟัง""คะ""เป็นผู้หญิงของฉัน ห้ามเข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคนไหน""แต่บัวยังไม่ได้เข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคน..."ริมฝีปากสวยหุบลงอย่างกะทันหันเมื่อเจอแววตาดุดันของภูผาเข้าให้ "หมอเอกพล""...""ฉันให
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่14
ตลอดเส้นทางบัวบูชาได้เข้าใจแล้วกับคำว่าขาสั่นมันไปอย่างไร แม้ระยะทางในการขับรถจากโรงพยาบาลมาบริษัทมันจะไม่ได้ใกล้สักเท่าไหร่แต่เธอก็รู้สึกว่ามันไกลหลายร้อยกว่ากิโล ร่องสวยฉ่ำเยิ้มมีน้ำหวานของตัวเองติดอยู่ทำให้บัวบูชาเม้มริมฝีปากเข้าหากันเธอพึ่งผ่านการมีอะไรกับเจ้านายของตัวเองมาสด ๆ ร้อน ๆ ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มก็กำลังจัดการถอดเกราะป้องกันออกจากแก่นกาย น้ำลายของเธอถูกกลืนลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อสายตาเจ้ากรรมเผลอไปมองตรงส่วนนั้น น้ำคาวสีขาวขุ่นบางส่วนยังคงติดอยู่ตรงส่วนปลายซึ่งชายหนุ่มจัดการมันโดยการเอื้อมมือไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดก่อนจะเก็บแก่นกายซึ่งยังคงขยายเป็นรูปทรงของเขาเอาไว้ตรงที่เดิม"ที่คุณภูผาบอกว่ามันคือการลงโทษ บัวขอถามได้ไหมคะว่ามันเป็นเพราะอะไร บัวทำอะไรผิด"คำถามของเธอทำให้ภูผาหันมามองหน้า บัวบูชารอฟังคำตอบจากปากของเขาด้วยความประหม่า"ข้อตกลงอีกหนึ่งข้อที่ฉันลืมบอกให้เธอฟัง""คะ""เป็นผู้หญิงของฉัน ห้ามเข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคนไหน""แต่บัวยังไม่ได้เข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคน..."ริมฝีปากสวยหุบลงอย่างกะทันหันเมื่อเจอแววตาดุดันของภูผาเข้าให้ "หมอเอกพล""...""ฉันให
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่15
"ตามผมเข้าไปที่ห้อง"และก็เป็นอย่างที่คิด เมื่อเธอเดินกลับมายังโต๊ะทำงานได้ไม่กี่นาทีก็มีเสียงเข้มของท่านประธานสุดหล่อดังขึ้น หัวใจของบัวบูชารู้สึกหวาดหวั่นเธอลุกขึ้นพยายามเก็บอาการก่อนจะเดินตามร่างสูงใหญ่ของภูผาเดินเข้าไปในห้องทำงาน"ล็อกประตูด้วย"คำสั่งของเขาถือเป็นเรื่องเด็ดขาดซึ่งเธอจะต้องทำตาม ร่างสวยของเลขาสาวเดินมายืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานซึ่งมีร่างสูงใหญ่ของภูผายืนนิ่งทิ้งสะโพกพิงกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่ สายตาเรียบนิ่งของเขากำลังมองเธอมา"กฎของฉันเธอยังจำมันได้ใช่ไหม""ค่ะ""แล้วไปเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นทำไม เมื่อเช้าที่โดนลงโทษไปยังจำไม่ได้"บัวบูชาก้มหน้าเม้มริมฝีปากเน้นจนเป็นเส้นตรง"อยากโดนฉันลงโทษอีกหรือยังไง""บัวกับคุณภาคภูมิเราไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันค่ะ คุณภาคภูมิเขาเข้ามาถามบัวเรื่องการพรีเซนต์งานประชุมในตอนบ่ายวันนี้""แล้วมันใช่หน้าที่ที่เธอจะต้องตัดสินใจหรือเปล่า"น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ของภูผาทำให้บัวบูชาไม่กล้าที่จะเอ่ยปากพูดต่อ เธอยืนนิ่งประสานมือพลางก้มหน้าจนภูผาต้องเดินเข้ามาใกล้จนร่างของทั้งสองคนใกล้ชิดกัน"เธอกำลังทำให้ฉันโมโหนะบัว"ฝ่ามือใหญ่ยื่นมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเล็
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่16
"ไล่คุณภาคภูมิออกทำไมคะ"บัวบูชาเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเธอเปิดประตูเข้ามาหาชายหนุ่มภายในห้องทำงาน หลังกลับมาจากพบลูกค้าในช่วงบ่ายทำให้เธอไม่ได้เข้าร่วมประชุมในครั้งนี้ด้วย ข่าวลือเรื่องภาคภูมิหัวหน้าฝ่ายการตลาดถูกไล่ออกก็ลอยเข้าสู่หู พนักงานในบริษัทต่างพากันซุบซิบนินทาจนเธอต้องรีบขึ้นมาถามชายหนุ่มแต่ตอนนี้เจ้าตัวกลับนั่งอ่านเอกสารราวกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ได้ใหญ่โตอะไร"คุณภูผาคะ"ชายหนุ่มปิดแฟ้มเอกสารก่อนจะวางไว้บนโต๊ะ ชายหนุ่มเอนกายพิงผนังเก้าอี้ตัวใหญ่พลางเงยหน้ามองแม่เลขาเขากำลังใช้ความสงบสยบความเคลื่อนไหว"คุณภูผาไล่คุณภาคภูมิออกทำไมคะ""แล้วทำไมฉันจะไล่พนักงานในบริษัทของตัวเองออกไม่ได้ ไหนเธอลองบอกฉันทีซิบัวบูชา""บัวบอกคุณภูผาแล้วยังไงคะถ้าเป็นเรื่องนั้น คุณภาคภูมิเขาแค่มาถามบัวเรื่องงานเราสองคนไม่ได้...""ฉันไม่ชอบอะไรที่จะทำให้เกิดปัญหาภายหลัง"บัวบูชากลืนน้ำลายลงคอ เธอรู้สึกผิดเมื่อการที่ภาคภูมิถูกไล่ออกปัญญามันเกิดมาจากเธอ เธอเป็นต้นเหตุทำให้หัวหน้าฝ่ายการตลาดถูกไล่ออกทั้งที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด"บัวจะไปขอโทษเขา""ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นห่วงมันจังเลยนะ"ยังไม่ทันที่เธอจะได้หมุนตัวเ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่17
"จะกลับกี่โมง"ชายหนุ่มเอ่ยถามหลังจากรถคันหรูจอดยังหน้าโรงพยาบาลในช่วงเช้า เขาขับรถมาส่งหญิงสาวตามที่บอกและยังไม่ลืมที่จะถามถึงกำหนดเวลากลับของเธอ"คุณภูผาไม่ต้องมารับบัวหรอกค่ะ เดี๋ยวบัว...""จะกลับกี่โมง"ชายหนุ่มยังคงเค้นเสียงถามทำเอาเธอชะงัก"บัวยังตอบไม่ได้ ต้องรอดูอาการของแม่ก่อน"ชายหนุ่มพยักหน้าช้า ๆ ภายในรถเกิดความเงียบ"จำได้ใช่ไหมเรื่องไอ้หมอนั้นที่มันรักษาแม่เธออยู่""ดะ...ได้ค่ะ""หันหน้ามาหน่อยสิ"บัวบูชาหันหน้าเธอยอมทำตามคำสั่งของเขาอย่างว่าง่าย ช้าหนุ่มเยื่อฝ่ามือไปรั้งต้นคอสวยของเธอเอาไว้ก่อนจะโน้มศีรษะลงไปใช้ริมฝีปากอุ่นร้อนของตัวเองประกบจูบริมฝีปากของเธอ"อืม"เสียงครางในลำคอด้วยความพึงพอใจดังขึ้น เมื่อได้ลิ้มรสความหวานจากโพรงปากของเธออีกทั้งปลายลิ้นเล็ก ๆ ของบัวบูชานั้นกล้าที่จะตวัดตอบรับสัมผัสอันร้อนแรงของเขา"หวาน"เขาเอ่ยชมก่อนจะใช้ริมฝีปากประกบจูบด้วยความร้อนแรงอีกครั้ง ฝ่ามือใหญ่คว้าฝ่ามือของเธอให้สัมผัสตรงส่วนกลาง ความแข็งขืนกำลังขยายใหญ่สู้ฝ่ามือเล็กของเธอ"พอก่อนค่ะ"บัวบูชาเอียงหน้าหนีเธอต้องรีบตั้งสติก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ แก่นกายของเขากำลังขยายใหญ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
Bab terbaru
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่37
ใครจะไปคิดล่ะว่าจากชีวิตของผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งอย่างเธอจะได้มาเจอกับนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอย่างเขา และตอนนี้เราสองคนกำลังได้เข้าพิธีวิวาห์ด้วยกัน มันเป็นความฝันที่บัวบูชาไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับตัวเอง จากผู้หญิงธรรมดา ๆ ไม่มีอะไรพิเศษอยู่ในวิกฤตตกงานไม่มีงานทำต้องหาเงินมารักษามารดาซึ่งป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย โชคชะตาเข้าข้างให้เธอได้สมัครมาเป็นเลขาและบุญวาสนาได้ผลักเธออีกครั้งให้มาเป็นผู้หญิงของเขาและตอนนี้เราสองคนกำลังเข้าพิธีวิวาห์ในช่วงเช้าด้วยกัน ตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ก็เธอกับเขาก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมาร่วมหนึ่งปีกว่า ภูผาฉีกสัญญาว่าจ้างระหว่างเธอกับเขาเมื่อชีวิตคู่ของสองเราครบหนึ่งปี"คุณภูผาและคุณบัวบูชาเชิญเซ็นชื่อลงตรงนี้ได้เลยนะครับ"เจ้าหน้าที่จากอำเภอเอ่ยบอกกับคู่บ่าวสาวซึ่งตอนนี้เธอและเขากำลังนั่งอยู่ตรงที่โต๊ะตรงหน้ามีกระดาษสำคัญมีอักษรสีแดงตัวใหญ่เขียนว่าใบสำคัญในการสมรส"ขอแสดงความยินดีกับคุณทั้งสองด้วยนะครับ และผมหวังว่าจะได้ยินข่าวดีเรื่องทายาทเร็ว ๆ นี้""ขอบคุณครับ""ขอบคุณค่ะ"บัวบูชาน้ำตาไหลเธอมองแผ่นกระดาษตรงหน้าตาไม่กะพริบ สัมผัสอ่อนโยนจากปลายนิ้วของชายหนุ่มท
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่36
"อื้อ"นิ้วใหญ่สอดเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวทำเอาเธอส่งเสียงครางออกมา ความคับแน่นตรงส่วนนั้นมันทำให้เธอเชื่อแล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าและคำบอกรักจากปากของเขามันคือเรื่องจริง"คะ...คุณภูผา""ยังคับแน่นเหมือนเดิมอยู่เลยนะ"เขาก้มมองช่องทางรักของเธอซึ่งตอนนี้มีนิ้วของเขาเสียบคาอยู่ด้วยแววตาหื่นกระหาย"เนินใหญ่ขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า""อื้อ อ๊าส์"ริมฝีปากเล็กส่งเสียงครางออกมายามเมื่อชายหนุ่มขยับปลายนิ้วเข้าออกจนตอนนี้เริ่มมีน้ำหล่อลื่นสีใสไหลออกมาใบหน้าของบัวบูชาบิดเบี้ยวแสดงถึงความทรมาน อารมณ์วาบหวามทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินวนอยู่ในช่องท้องยามเมื่อเธอผงกศีรษะขึ้นมองก็ยิ่งเห็นว่าใบหน้าของภูผาอยู่ห่างไม่ไกลจากตรงส่วนนั้นของเธอเท่าไหร่ และมันยิ่งเพิ่มเข้ามาใกล้เมื่อน้ำเมือกใสของเธอเริ่มไหลอาบนิ้วของเขามากยิ่งขึ้น"ขอชิมหน่อยนะ""อย่าค่ะคุณภูผา อื้อ มันสกปรก"แผล็บ แผล็บ แผล็บเสียงห้ามปรามของเธอเล็ดลอดผ่านหูของชายหนุ่ม ปลายลิ้นสากแตะลงบนกลีบอูมทั้งสองข้างทันทีโดยที่ชายหนุ่มไม่เคยคิดจะฟังเสียงห้ามปรามของเธอเลยสักนิดปลายลิ้นสากตวัดเลียดูดดึงเม็ดเสียวด้วยความช่ำชองทำเอาบัวบูชายกเอวจน
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่35
บรรยากาศภายในรถยามค่ำคืนเงียบสงัดอากาศช่างหนาวเหน็บไปถึงขั้วหัวใจของบัวบูชา เธอเอียงศีรษะมองหน้าออกไปยังนอกหน้าต่างรถซึ่งตอนนี้เธอและเขากำลังเดินทางกลับที่พักหลังจากเยี่ยมมารดาของเขาเสร็จภายในรถตกอยู่ในความเงียบตั้งแต่ที่เขาและเธอก้าวขึ้นมาจนเวลาผ่านมาถึงตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรจะวางตัวยังไงดีคำพูดของคุณหญิงแห่งตระกูลดังยังคงล่องลอยอยู่ในโซนประสาทหูท่านอยากได้เธอไปเป็นลูกสะใภ้นี่คือสิ่งที่ท่านพร่ำบอกเธอเอาไว้ก่อนจะออกมา แต่ทว่าคนด้านข้างกลับไม่มีปฏิกิริยาแสดงอาการอะไร มันอดไม่ได้ที่จะทำให้เธอคิดว่าเขาคงไม่ต้องการอยากจะเกี่ยวดองกับเธอ นั้นสิเนอะเขาซื้อเธอมาบำเรอความใคร่ใครอยากจะยกตำแหน่งแต่งตั้งให้มาเป็นตัวจริงกันเมื่อคิดได้อย่างนั้นก็เกิดความรู้สึกน้อยใจ เธอคงไร้ค่าไม่เหมาะสมกับคนอย่างเขาหรอก อย่าคิดหวังสูงมากเกินไปบรรยากาศภายในรถยังคงจมอยู่กับความเงียบจนชายหนุ่มขับรถมาถึงคอนโดที่พักทั้งเขาและเธอในตอนนี้ยังไม่มีแม้แต่คำพูดให้กับต่างฝ่ายจนทั้งสองเดินขึ้นไปถึงยังห้องพัก"เธอเป็นอะไรไป"ชายหนุ่มเอ่ยถามเธอทันทีเมื่อทั้งสองก้าวเข้ามาอยู่ในห้องพัก แววตาอมทุกข์ในเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วย
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่34
เวลาล่วงเลยไปจนถึงเวลาเลิกงาน บัวบูชารีบเก็บข้าวขอแล้วรีบลงมายอดรอภูผาอยู่ตรงหน้าป้ายรถเมล์ซึ่งก่อนหน้านี้เพียงแค่สิบนาทีชายหนุ่มได้ส่งข้อความมาบอกว่าใกล้จะถึงแล้วให้เธอรีบลงมารอก่อนได้เลยปี๊นบัวบูชาคลี่ยิ้มบาง ๆ ทันทีเมื่อเธอได้เห็นรถของชายหนุ่มเคลื่อนตัวก่อนจะหยุดจอดอยู่ตรงหน้าของเธอหญิงสาวรีบเปิดประตูก้าวขาขึ้นไปนั่งโดยมีสายตาของพนักงานบางคนมองมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นเพราะทุกคนล้วนรู้ว่ารถที่ขับมารับบัวบูชานั้นเป็นรถของใคร "เหนื่อยไหม""ไม่เหนื่อยเลยค่ะ แล้วคุณแม่ของคุณภูผาท่านเป็นยังไงบ้างคะ""คุณแม่ท่านฟื้นแล้ว""ยินดีด้วยนะคะ"เธอแสดงออกถึงความจริงใจอย่างเป็นธรรมชาติโดยไร้การปรุงแต่ง รถคันหรูเคลื่อนตัวออกจากหน้าบริษัทขับกลับไปยังเส้นทางเดิมที่ภูผาพึ่งจะขับออกมาจากเมื่อครู่"คุณภูผาจะไปทำธุระที่ไหนเหรอคะ""ธุระที่ฉันว่าเอาไว้ไปทำวันอื่น ส่วนวันนี้ฉันจะพาเธอไปเจอใครคนหนึ่ง""ใครคะ""ไปถึงเดี๋ยวเธอก็จะรู้เอง"ความนัยของเขายิ่งทำให้เธอสงสัยแต่บัวบูชาก็ไม่มีความสามารถมากพอที่จะกล้าถามออกไป เธอได้แต่นั่งเงียบ ๆ อยู่ตรงเบาะข้างคนขับโดยไม่รู้ว่ามีสายตาของชายหนุ่มในตำแหน่งคนขับคอยลอบม
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่33
"เก็บกวาดทุกอย่างอย่าให้เหลือร่องรอย""ครับคุณภูผา"หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นชายหนุ่มก็รีบเดินกลับมายังรถคันหรู เขาคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาแม่เลขาสาวทันทีที่ก้าวขาขึ้นมานั่งภายในรถ หัวใจแกร่งในตอนนี้กำลังว้าวุ่นเพราะเขากำลังนึกถึงคำพูดของภาคภูมิในเมื่อครู่'นี่กูวางแผนไว้เลยนะ ถ้าเสร็จจากแม่มึงเมื่อไหร่อีบัวบูชาจะเป็นรายต่อไป''...''อยากรู้จริง ๆ ว่านังบัวบูชามันจะเอามันไหม แต่สงสัยจะมันสินะมึงถึงได้ติดใจ อยากรู้จริง ๆ ถ้ากูได้ลิ้มลองร่างอันหอมหวานของบัวบูชามันจะเป็นยังไง'"มึงจะไม่มีวันได้แตะต้องผู้หญิงของกูหรอกไอ้ภาคภูมิ"ภูผากัดฟันกรอดเขานั่งรอสายนานอยู่หลายนาที สายแรกเธอไม่ยอมรับยิ่งทำให้คนรออย่างเขากระวนกระวายใจเข้าไปใหญ่ชายหนุ่มจึงกดต่อสายย้ำอีกครั้งไปหาเขาเร่งสตาทร์รถก่อนจะขับออกมาด้วยความเร็ว"สวัสดีค่ะคุณภูผา"รถคันหรูลดความเร็วลงเมื่อบัวบูชากดรับสายของเขาในเวลาต่อมา เพียงแค่ได้น้ำเสียงสดใสของเธอช่วยคลายความกังวลให้เขาได้"ทำอะไรอยู่ แล้วเมื่อกี้ฉันโทรไปทำไมไม่รับ""บัวพึ่งจะกลับมาจากห้องน้ำค่ะ โทรศัพท์อยู่ในกระเป๋าไม่ได้เอาติดตัวไป"คำอธิบายของเธอคลายอึดอัดภายในใจของภูผา
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่32
เปลือกตาหนังอึ้งค่อย ๆ เปิดขึ้นเมื่อแสงแดดของวันส่องกระทบตาม่านตาเริ่มเปิดขยายรับแสงของเช้าวันใหม่ซึ่งวันนี้มีท่อนแขนใหญ่ของภูผากอดเธอเอาไว้ เธออยู่ในห้องพักสุดหรูที่เขาซื้อให้และตอนนี้เธอและเขากำลังนอนอยู่บนเตียงคิงไซซ์ขนาดใหญ่และยังมีชายหนุ่มคอยนอนกอดเธอเอาไว้ ลมหายใจของชายหนุ่มยังคงสม่ำเสมอเขาคงพาเธอกลับมายังที่พักภาพสุดท้ายที่เธอจำได้ก่อนจะหมดสติไปคือเธอและเขากำลังนั่งอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินเธอได้บริจาคเลือดช่วยชีวิตมารดาของภูผาเมื่อเธอยกแขนขึ้นมาก็พบว่ายังมีสำลีก้อนเล็กติดอยู่ตรงที่ข้อพับแขนนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาและเธอนอนกอดกันแต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้เธอมีความสุข การที่เธอได้ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่ในอ้อมกอดของเขามันทำให้เธอรู้สึกมีความสุข ความสุขที่ผู้หญิงอย่างเธอไม่สามารถเรียกร้องให้เขาทำแบบนี้บ่อย ๆ ได้แต่ถ้าหากเขาทำด้วยความเต็มใจเธอก็ขอเก็บความสุขเหล่านี้เอาไว้ถ้าหากวันใดวันหนึ่งเธอไม่ได้มีสิทธิ์ยืนอยู่ในตรงจุดนี้อย่างน้อยก็ยังมีความรู้สึกดี ๆ ที่เขาเคยทำให้ถูกเก็บเอาไว้ในความทรงจำ"บัวรักคุณนะคะ"ถ้าหากเขาตื่นเธอคงไม่กล้าที่จะบอกคำคำนี้ให้ชายหนุ่มได้ยิน ผู้หญิ
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่31
ตึก ตึก ตึกเสียงรองดังกระทบพื้นยามเมื่อทั้งสองวิ่งตรงเข้าไปยังห้องฉุกเฉินด้วยความเร่งรีบ เพราะหลังจากที่ภูผาขับรถพาเธอมาถึงโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังชายหนุ่มก็รีบพาเธอวิ่งมาถึงตรงจุดนี้ทันที"พ่อ แม่เป็นยังไงบ้างครับ"น้ำเสียงเหนื่อยหอบของผู้เป็นลูกชายเอ่ยถามบิดาที่นั่งหน้าเครียดแววตาคิดไม่ตกกับเรื่องที่เกิดขึ้นเหตุเกิดเพราะภรรยาสาวขอร้องขอเธออยากจะออกมาซื้อของโดยที่ไร้ผู้ติดตาม น้ำเสียงออดอ้อนดั่งลูกแมวน้อยของเธอทำให้เขาใจอ่อนยอมอนุญาต แต่ใครจะไปคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์ชิงทรัพย์เกิดขึ้นแต่โชคไม่ดีที่ภรรยาของได้รับบาดเจ็บจากการชิงกระชากกระเป๋าระหว่างเธอกับโจรผู้ร้ายมีดปลายแหลมที่ปักอยู่บริเวณท้องและไหนเลือดสีแดงสดมากมายที่ไหลทะลักออกมาทำเอาผู้เป็นสามีอย่างเขาไร้เรี่ยวแรงที่จะยืนไหว เขาไม่เคยทำให้ภรรยาเจ็บช้ำไม่เคยคิดจะลงไม้ลงมือกับเธอเลยสักครั้ง แล้วโจรใจบาปคนนั้นมันเป็นใครทำไมถึงได้กล้าทำร้ายดวงใจของเขาให้เจ็บช้ำได้"พ่อเองก็ยังไม่รู้ หมอพาเข้าไปด้านในยังไม่ออกมาเลย""คุณพ่อไม่ต้องเป็นกังวลนะครับ ผมเชื่อว่าคนดี ๆ อย่างคุณแม่จะต้องปลอดภัย""พ่อก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น"คุณสุทธิเกียรติตอบลูกชาย
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่30
ช่วงเวลาผ่านพ้นไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องงานศพของมารดาก็ใช่ว่าบัวบูชาจะทำใจได้แต่ชีวิตของเธอก็ยังคงต้องเดินหน้าต่อไป นี่เป็นวันแรกที่เธอต้องกลับมาทำงานใหม่อีกครั้งหลังจากหยุดพักใจไปหนึ่งอาทิตย์เต็มตึก ตึก ตึกหญิงสาวในชุดทำงานเดินเข้ามาภายในบริษัทใหญ่พนักงานที่เดินผ่านไปมาต่างเข้ามาแสดงความเสียใจกับการสูญเสียคนในครอบครัวครั้งใหญ่ของเธอ ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญ"ประตูห้องทำงานถูกผลักเมื่อได้ยินเสียงอนุญาตจากคนด้านใน บัวบูชาผลักประตูเดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของภูผา"ยังไม่ครบกำหนดที่ฉันให้เธอลาพักเลยนี่ รีบกลับมาทำงานทำไม""บัวไม่อยากหยุดงานนาน ๆ ค่ะ"ภูผาลุกขึ้นเขาเดินอ้อมโต๊ะมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของเธอก่อนจะคว้างร่างสวยของบัวบูชาเข้ามากอด"ถ้ายังไม่ไหวก็ไม่ต้องทำตัวเข้มแข็งก็ได้นะ""...""อยู่กับฉันเธอไม่ต้องจำเป็นทำตัวให้เข้มแข็งเสมอไป"คำพูดของเขาด้วยน้ำเสียงโทนอ่อนโยนสามารถเรียกน้ำตาของเธอได้ หญิงสาวก้มศีรษะซุกใบหน้าลงบนแผงอกแกร่งของชายหนุ่ม ความเข้มแข็งก่อนหน้านี้พังทลายลงจนหมดสิ้น"ฮึก"เธอร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเขาโดยที่ภูผาไม่คิดจะดันตัวของเธอออก เสียงสะอื้นที่ดังขึ
ท่านประทานคลั่งสวาท บทที่29
ราวกับโลกทั้งใบถล่มลงมาตรงหน้าของบัวบูชา มือไม้ทั้งสองข้างสั่นจนไม่สามารถจับโทรศัพท์เอาไว้ได้อีกต่อไป เพล้งหัวใจดวงน้อยปวดหนึบเมื่อรับรู้ข่าวร้าย ทำไม ทำไมชีวิตของเธอจะต้องมาสูญเสียคนที่เธอรักด้วย ทำไมกัน"ฮึก"น้ำตาแห่งความเสียใจไหลทะลักออกมา เธอทรุดกายนั่งลงกับพื้นด้วยความหมดแรง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ภูผารีบเปิดประตูวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาเมื่อเขาได้ยินเสียงบางอย่างตกพื้นตามด้วยเสียงสะอื้นซึ่งดังมาจากด้านใน"บัว เธอร้องไห้ทำไมเธอเป็นอะไร"ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้ามาคว้าร่างของบัวบูชาเข้าไปกอดเมื่อเขาเห็นเธอนั่งกองอยู่บนพื้นแถมร้องไห้ออกมาอย่างหนัก น้ำตามากมายพรั่งพรูออกมาราวกับทำนบแตกนั้นยิ่งทำให้เขาเริ่มใจไม่ดี สองแขนโอบกอดเธอเอาไว้อย่างเหนียวแน่นเมื่อคนในอ้อมแขนร้องไห้จนตัวสั่น"ฮึก คุณภูผา""เป็นอะไรบัว ใครทำอะไรเธอ"เขาถามหญิงสาวในอ้อมกอดด้วยน้ำเสียงร้อนรน แต่เธอกลับส่ายหน้าไปมาน้ำตาไหลไม่ขาดสาย"แม่ ฮึก แม่ของบัวท่านเสียแล้ว"ภูผาช็อกไปชั่วขณะเมื่อได้ยินบัวบูชาพูดคำนั้นออกมา เขารีบตั้งสติกอดเธอไว้อย่างเหนียวแน่นเมื่อคนในอ้อมแขนร้องไห้ออกมาอย่างหนักตามด้วยเสียงสะอื้นของเธอ"ฮึก แม่ท
