Lahat ng Kabanata ng ท่านประทานคลั่งสวาท: Kabanata 11 - Kabanata 20

แก่นกายยาวใหญ่ตรงหน้าทำให้บัวบูชารู้สึกประหม่า หัวบานหยักตรงรูเล็กฉ่ำน้ำมันทำให้เธอรู้สึกกระหายขึ้นมา หญิงสาวยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เธอใช้ปลายลิ้นเล็กแตะตรงบริเวณส่วนปลายเพื่อชิมน้ำหวานตรงส่วนนั้นของเขา"อ๊าส์ บัว"ราชสีห์ส่งเสียงคำรามในลำคอ ร่างกายรู้สึกเกร็งเพียงแค่เธอใช้ปลายลิ้นแตะตรงส่วนนั้นซึ่งดันเป็นส่วนที่ทำให้เขามีความรู้สึกเร็ว ภูผาก้มหน้ามองส่วนล่างเขาเห็นเธอใช้ปลายลิ้นเล็ก ๆ นั่นแตะละเมียดชิมแก่นกายของเขาราวกับว่ามันเป็นไอศกรีมที่ต้องคอยชิมทีละนิดเพื่อซึมซับความหอมหวานของมัน"บัวเธอสุดยอดมาก อูย"ชายหนุ่มซูดเสียงครางตบท้ายพลางแหงนหน้าเชิดขึ้นมองเพดาน ความเสียวสะท้านกำลังทำให้ตัวของเขารู้สึกเกร็งเมื่อโพรงปากเล็ก ๆ สีสวยของเธอนั้นกำลังอ้าออกเพื่อครอบครองแก่นกายของเขาแต่ด้วยขนาดที่แตกต่างกันทำให้ริมฝีปากของเธอนั้นครอบครองแก่นกายของเขาได้เพียงแค่นิดเดียว หยาดน้ำตาเอ่อคลอรอบดวงตาเมื่อความรู้สึกคับแน่นมันกำลังเล่นงานบัวบูชา เธอรู้สึกหายใจลำบากเมื่อแก่นกายของเขาอยู่ในโพรงปากน้อย ๆ ของเธอ"ขยับมันสิบัว กำลังได้ที่อยู่พอดีเลย"ด้วยสัญชาตญาณทำให้เธอกล้าที่จะขยับตามคำสั่งของภูผา ริมฝีปากเม

ตลอดเส้นทางบัวบูชาได้เข้าใจแล้วกับคำว่าขาสั่นมันไปอย่างไร แม้ระยะทางในการขับรถจากโรงพยาบาลมาบริษัทมันจะไม่ได้ใกล้สักเท่าไหร่แต่เธอก็รู้สึกว่ามันไกลหลายร้อยกว่ากิโล ร่องสวยฉ่ำเยิ้มมีน้ำหวานของตัวเองติดอยู่ทำให้บัวบูชาเม้มริมฝีปากเข้าหากันเธอพึ่งผ่านการมีอะไรกับเจ้านายของตัวเองมาสด ๆ ร้อน ๆ ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มก็กำลังจัดการถอดเกราะป้องกันออกจากแก่นกาย น้ำลายของเธอถูกกลืนลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อสายตาเจ้ากรรมเผลอไปมองตรงส่วนนั้น น้ำคาวสีขาวขุ่นบางส่วนยังคงติดอยู่ตรงส่วนปลายซึ่งชายหนุ่มจัดการมันโดยการเอื้อมมือไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดก่อนจะเก็บแก่นกายซึ่งยังคงขยายเป็นรูปทรงของเขาเอาไว้ตรงที่เดิม"ที่คุณภูผาบอกว่ามันคือการลงโทษ บัวขอถามได้ไหมคะว่ามันเป็นเพราะอะไร บัวทำอะไรผิด"คำถามของเธอทำให้ภูผาหันมามองหน้า บัวบูชารอฟังคำตอบจากปากของเขาด้วยความประหม่า"ข้อตกลงอีกหนึ่งข้อที่ฉันลืมบอกให้เธอฟัง""คะ""เป็นผู้หญิงของฉัน ห้ามเข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคนไหน""แต่บัวยังไม่ได้เข้าใกล้หรือไปสนิทกับผู้ชายคน..."ริมฝีปากสวยหุบลงอย่างกะทันหันเมื่อเจอแววตาดุดันของภูผาเข้าให้ "หมอเอกพล""...""ฉันให

"ตามผมเข้าไปที่ห้อง"และก็เป็นอย่างที่คิด เมื่อเธอเดินกลับมายังโต๊ะทำงานได้ไม่กี่นาทีก็มีเสียงเข้มของท่านประธานสุดหล่อดังขึ้น หัวใจของบัวบูชารู้สึกหวาดหวั่นเธอลุกขึ้นพยายามเก็บอาการก่อนจะเดินตามร่างสูงใหญ่ของภูผาเดินเข้าไปในห้องทำงาน"ล็อกประตูด้วย"คำสั่งของเขาถือเป็นเรื่องเด็ดขาดซึ่งเธอจะต้องทำตาม ร่างสวยของเลขาสาวเดินมายืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานซึ่งมีร่างสูงใหญ่ของภูผายืนนิ่งทิ้งสะโพกพิงกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่ สายตาเรียบนิ่งของเขากำลังมองเธอมา"กฎของฉันเธอยังจำมันได้ใช่ไหม""ค่ะ""แล้วไปเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นทำไม เมื่อเช้าที่โดนลงโทษไปยังจำไม่ได้"บัวบูชาก้มหน้าเม้มริมฝีปากเน้นจนเป็นเส้นตรง"อยากโดนฉันลงโทษอีกหรือยังไง""บัวกับคุณภาคภูมิเราไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันค่ะ คุณภาคภูมิเขาเข้ามาถามบัวเรื่องการพรีเซนต์งานประชุมในตอนบ่ายวันนี้""แล้วมันใช่หน้าที่ที่เธอจะต้องตัดสินใจหรือเปล่า"น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ของภูผาทำให้บัวบูชาไม่กล้าที่จะเอ่ยปากพูดต่อ เธอยืนนิ่งประสานมือพลางก้มหน้าจนภูผาต้องเดินเข้ามาใกล้จนร่างของทั้งสองคนใกล้ชิดกัน"เธอกำลังทำให้ฉันโมโหนะบัว"ฝ่ามือใหญ่ยื่นมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเล็

"จะกลับกี่โมง"ชายหนุ่มเอ่ยถามหลังจากรถคันหรูจอดยังหน้าโรงพยาบาลในช่วงเช้า เขาขับรถมาส่งหญิงสาวตามที่บอกและยังไม่ลืมที่จะถามถึงกำหนดเวลากลับของเธอ"คุณภูผาไม่ต้องมารับบัวหรอกค่ะ เดี๋ยวบัว...""จะกลับกี่โมง"ชายหนุ่มยังคงเค้นเสียงถามทำเอาเธอชะงัก"บัวยังตอบไม่ได้ ต้องรอดูอาการของแม่ก่อน"ชายหนุ่มพยักหน้าช้า ๆ ภายในรถเกิดความเงียบ"จำได้ใช่ไหมเรื่องไอ้หมอนั้นที่มันรักษาแม่เธออยู่""ดะ...ได้ค่ะ""หันหน้ามาหน่อยสิ"บัวบูชาหันหน้าเธอยอมทำตามคำสั่งของเขาอย่างว่าง่าย ช้าหนุ่มเยื่อฝ่ามือไปรั้งต้นคอสวยของเธอเอาไว้ก่อนจะโน้มศีรษะลงไปใช้ริมฝีปากอุ่นร้อนของตัวเองประกบจูบริมฝีปากของเธอ"อืม"เสียงครางในลำคอด้วยความพึงพอใจดังขึ้น เมื่อได้ลิ้มรสความหวานจากโพรงปากของเธออีกทั้งปลายลิ้นเล็ก ๆ ของบัวบูชานั้นกล้าที่จะตวัดตอบรับสัมผัสอันร้อนแรงของเขา"หวาน"เขาเอ่ยชมก่อนจะใช้ริมฝีปากประกบจูบด้วยความร้อนแรงอีกครั้ง ฝ่ามือใหญ่คว้าฝ่ามือของเธอให้สัมผัสตรงส่วนกลาง ความแข็งขืนกำลังขยายใหญ่สู้ฝ่ามือเล็กของเธอ"พอก่อนค่ะ"บัวบูชาเอียงหน้าหนีเธอต้องรีบตั้งสติก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ แก่นกายของเขากำลังขยายใหญ

บรืนรถคันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาจอดตรงบริเวณลานจอดรถของโรงพยาบาล ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีดำเข้มเปิดประตูก้าวขาลงจากรถ ความหล่อเหลาของเขาดึงดูดสายตาของผู้คนที่เดินผ่านไปมา ออร่าความหล่อรวยพุ่งกระจายแม้จะมีแว่นกันแดดสวมอยู่ก็ไม่สามารถบดบังรัศมีความหล่อดั่งเทพบุตรของเขาได้ชายหนุ่มแสะยิ้มโปรยเสน่ห์ก่อนเจ้าตัวจะเดินเข้าไปในตัวอาคารใหญ่ในยามใกล้จะตกเย็น เมื่อถึงเวลาเลิกงานเขาก็รีบเก็บข้าวขอแล้วก็รีบขับรถตรงดิ่งมาที่นี่โดยทันที ตลอดทั้งวันเขาแทบจะไม่มีสมาธิในการทำงานสมองคอยเอาแต่วนเวียนคิดถึงแต่ใบหน้าของแม่เลขาสาว ดวงตาของเขายังคงมีภาพในคลิปวนเวียนอยู่อย่างซ้ำ ๆ อยู่อย่างนั้นเขาไม่เข้าใจตัวเองอยู่เหมือนกันทั้งที่เธอเป็นเพียงแค่เลขาเป็นเด็กที่เขาเลี้ยงแต่แล้วทำไมเขาถึงต้องหลงใหลเธอได้มากถึงขนาดนี้ นี่ขนาดเขากับเธอมีอะไรกันเพียงแค่ไม่กี่ครั้งเขายังหวง ยังลุ่มหลงเธอได้มากขนาดนี้บัวบูชาเธอมีดีอะไรทำไมถึงทำให้เขาเฝ้าเอาแต่คอยคิดถึงอยากให้มีเธออยู่ใกล้ ๆ จนในสมองของเขาในตอนนี้ไม่มีเวลาเอาไปนึกถึงผู้หญิงคนไหนถ้าหากครบหนึ่งปีที่ครบกำหนดสัญญาแล้วเธอมีความต้องการที่จะเดินจากไปเขาจะทำอย่างไรดีจะทำอย่างไรด