All Chapters of ธารเชื้อเพลิง: Chapter 41 - Chapter 50

ตึก ตึก ตึก"ขอบคุณมากนะคะที่เดินมาส่งขิม"ใบหน้าสวยมีรอยยิ้มชวนมองกำลังส่งสายตายั่วยวนไปให้ชายหนุ่มตรงหน้า หญิงสาวเดินเข้าไปประชิดร่างหนากำยำภายใต้ชุดนักศึกษาซึ่งกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ท่ามกลางนักศึกษาอีกหลายคนอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร"เย็นนี้ขิมขอติดรถกลับบ้านด้วยได้ไหมคะ""ไม่สะดวก"ควันสีขาวลอยออกมาจากริมฝีปากของชายหนุ่ม แต่มันไม่ได้ทำให้เขาดูแย่ตรงกันข้ามมันกลับทำให้เขาดูดีในสายตาของใครหลาย ๆ คน"มะ...ไม่เป็นไรค่ะ"เธอเก็บความรู้สึกหน้าเสียเอาไว้ภายในใจ ฝืนส่งยิ้มไปให้กับชายหนุ่มราวกับคนไม่ได้มีความรู้สึกกับคำพูดของเขาในก่อนหน้านี้ สีหน้าและแววตาของสายขิมกลับมาเป็นปกติทันทีเมื่อร่างสูงโปร่งของพระเพลิงเดินออกไป เขาไม่ได้สนใจไยดีต่อเธอเลยสักนิด แม้เธอจะพยายามเข้าหาและอ่อยชายหนุ่มอย่างเต็มที่ ลงทุนแกล้งล้มใส่ในผับเมื่อคืนแต่ก็ถูกชายหนุ่มผลักออกราวกับว่ารังเกียจเธอหนักหนา ถ้าเมื่อเช้ารถของเธอไม่เสียระหว่างทางที่มาก็คงไม่ได้เจอและเข้าใกล้ชายหนุ่มได้มากถึงขนาดนี้ แต่ก็ยังดีธารน้ำคงรู้สึกเจ็บอยู่ไม่น้อยที่ได้เห็นเธอกับพระเพลิงอยู่ด้วยกันไม่เช่นนั้นธารน้ำคงไม่มองตามแผ่นหลังของพระเพลิงด้วยสายตา

ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มออกมาทันทีเมื่อเขาเปิดประตูห้องแล้วเห็นว่าร่างสวยของภรรยาคนสวยกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงนอนอย่างสบาย วันนี้ธารน้ำมีเรียนช่วงบ่ายเขารู้ตารางเรียนของเธอดีความเหนื่อยล้าตลอดทั้งคืนถูกชะล้างด้วยสายน้ำที่เย็นเฉียบ ร่างสูงใหญ่ใช้ผ้าเช็ดตัวผืนสีขาวพันเอวสอบเอาไว้เมื่อเขาเดินออกมาจากห้องน้ำก็ยังคงเห็นเธอนอนหลับใหลอย่างสบายใจอยู่บนเตียงนอนผ้าม่านสีขาวแต่มีความหนาถูกปิดเอาไว้ไม่ให้แสงแดดด้านนอกลอดผ่านเข้ามารบกวนเวลาพักผ่อนของคนด้านใน ร่างสูงใหญ่สวมเพียงแค่กางเกงยางยืดก่อนจะปีนขึ้นไปบนเตียงเพื่อต้องการจะพักผ่อน แต่ดูเหมือนว่าแรงขยับของเขามันกำลังทำให้หญิงสาวด้านข้างรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"กลับมาแล้วเหรอคะเฮีย"เสียงงัวเงียดังขึ้นก่อนร่างบางในชุดนอนตัวสวยจะหันมากอดเอวสอบของชายหนุ่ม กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำบนตัวของเขามันเพิ่มเป็นเท่าทวีคูณเมื่อจมูกสวยของเธอได้สูดดมกลิ่นของมัน"นอนต่อเถอะครับ อีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาเรียน"ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนกับภรรยาสาว เธอขยับเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขาวางศีรษะลงบนท่อนแขนใช้แทนหมอนในการหนุนนอนอัคนียิ้มออกมากับภาพที่แสนจะน่ารักตรงหน้า ริมฝ

ริมฝีปากสีธรรมชาติของอัคนีคลี่ยิ้มกว้างทันทีเมื่อเขากลับบ้านมาแล้วเห็นว่าภรรยาตัวน้อยในชุดนักศึกษากำลังช่วยแม่บ้านจัดเตรียมอาหารสำหรับมื้อเย็นในวันนี้"ธารครับ"เสียงอ่อนโยนของอัคนีทำให้เธอต้องหมุนตัวกลับมา ขาเรียวยาวที่โผล่พ้นกระโปรงตัวสวยนั้นกำลังเดินมาหา ธารน้ำสวมผ้ากันเปื้อนสีฟ้าลายน่ารักยิ่งทำให้เธอดูน่ามองในสายตาของเขา"กลับมาถึงนานแล้วเหรอคะ""เปล่าครับ เฮียพึ่งกลับมาถึง แล้วนี่ธารกำลังทำอะไรอยู่""กำลังช่วยพี่ ๆ เขาทำอาหารเย็นค่ะ อีกสักแป๊บก็จะเสร็จแล้ว"เธอตอบเขาพร้อมยิ้มกว้าง อัคนีมองเลยร่างเล็กไปยังในครัวซึ่งวันนี้ดูจะครึกครื้นเป็นพิเศษ"เห็นว่าวันนี้จะมีแขกพิเศษมา ธารเลยอาสามาช่วยพวกพี่ ๆ เขา"ธารน้ำตอบอัคนีทั้งที่เธอเองก็ยังไม่รู้ว่าแขกพิเศษที่ว่านั้นเป็นใคร รู้เพียงแต่ว่าเป็นคนสำคัญของท่านเจ้าสัวหิรัญที่ล่วงรู้ทุกอย่างแต่กลับไม่มีความกล้าเอ่ยบอกเธอไปเขากลัวว่าเธอจะเสียใจกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปจากนี้ธารน้ำตัดสินใจขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวกับอัคนีบนชั้นสองเพราะงานในครัวยังเหลืออะไรไม่มาก ทันทีเมื่อทั้งสองข้าวขาขึ้นไปถึงห้องพัก เสียงเครื่องยนต์ของรถคันหรูก็ดังขึ้นก่อนตัวรถจะถูกข

ร่างสูงใหญ่ของคุณหมอหนุ่มในชุดสำหรับเตรียมการผ่าตัดกำลังเคร่งเครียด จากที่คิดว่าจะต้องเข้าไปเซ็นเอกสารในบริษัทกลับต้องขับรถเข้าโรงพยาบาลเป็นการด่วนเมื่อมีเคสฉุกเฉินเข้ามา และตอนนี้เขากำลังตั้งหน้าตั้งตาผ่าตัดให้กับคนไข้เพื่อต้องการรักษาให้มีชีวิตอยู่รอดต่อไปได้สองชั่วโมงผ่านไป นั่นคือการที่เขาได้ใช้เวลาอยู่ในห้องผ่าตัด เมื่อก้าวขาออกมาก็ต้องพบกับร่างของญาติคนไข้"ตอนนี้คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ เดี๋ยวอีกสักพักหมอจะให้พยาบาลพาคนไข้ไปนอนพักที่ห้องพักฟื้น คงต้องพักดูอาการอีกสักระยะหนึ่งถึงจะกลับบ้านได้""ขอบคุณนะครับคุณหมอที่ช่วยเหลือชีวิตของแม่ผมเอาไว้""ไม่เป็นอะไรครับหมอยินดี ขอตัวก่อนนะครับ"ร่างสูงใหญ่ของคุณหมอหนุ่มในชุดกาวน์สีขาวสะอาดตากล่าวลาญาติของคนไข้ก่อนจะเดินออกเพื่อจะกลับไปยังห้องพักของตัวเองแต่แล้วคุณหมอหนุ่มก็นึกขึ้นได้ว่า วันนี้ภรรยาตัวน้อยของเขามีเรียนวิชาเดียว โทรศัพท์ที่ถูกปิดเสียงอยู่ก็รีบถูกล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกง 'ธารเลิกเรียนแล้วนะคะ'ข้อความข้างบนซึ่งเป็นข้อความแรกถูกส่งมาก่อนจะตามด้วยข้อความถัดไป'ตกลงว่าเฮียจะมารับหรือว่าจะให้ธารนั่งรถไปหาที่บริษัทดีคะ''

หมัดหนัก ๆ ของน้องชายซัดเข้าใส่ใบหน้าของพี่ชายอันเป็นที่รักอย่างหนักหน่วงจนอัคนีได้เลือดไหล และเมื่อพี่ชายตั้งตัวได้เขาเองก็ไม่คิดจะยอมให้น้องชายอย่างพระเพลิงกระทำต่อเขาแค่เพียงฝ่ายเดียว อัคนีปล่อยหมัดหนัก ๆ กลับไปให้น้องชายจนพระเพลิงเองก็ได้ตกอยู่ในสภาพเดียวกันกับเขา ใบหน้าหล่อเหลาของสองพี่น้องมีเลือดไหล ก่อนทั้งคู่จะพุ่งเข้าใส่กอดรัดฟัดเหวี่ยงปล่อยหมัดใส่ให้แก่กันผลัวะ ผลัวะ ผลัวะ"เป็นผัวภาษาเหี้ยอะไรวะ เมียคนเดียวยังไม่มีปัญญาดูแลได้""นายเป็นบ้าไปแล้วเหรอเพลิง""ใช่ ผมกำลังบ้า และผมจะบ้าได้มากกว่านี้อีกถ้าหากวันนี้ผมยังไม่เห็นธารกลับมาที่บ้าน"สองพี่น้องยื้อยุดฉุดดึงกันไปมา "อย่าทำอะไรให้มันเกินหน้าที่ของตัวเองเพลิง นายเป็นน้องชายของเฮียควรอยู่ในส่วนไหนหันเจียมตัวเอาไว้ซะ""แล้วเฮียแหละเป็นผัวภาษาอะไรวะ เมียคนเดียวยังดูแลไม่ได้ทำไมปล่อยให้ธารหนีไป"พระเพลิงพ่นวาจาหยาบคายใส่พี่ชายหลังจะได้รับหมัดหนัก ๆ ดวงตาของไฟทั้งสองดวงลุกโชนจนแทบจะเผาไหม้คฤหาสน์หลังใหญ่ให้วอดวายเพล้ง ผลัวะเสียงข้าวของหล่นแตกกระจาย เสียงดังเอะอะโวยวายทำให้สาวใช้ที่กำลังยืนมุงดูเหตุการณ์อยู่ต่างพากันกรีดร้องด้