All Chapters of ธารเชื้อเพลิง: Chapter 11 - Chapter 20

ภายในห้องนอนสุดหรูสีทึบไม่มีแม้แต่แสงสว่างเล็ดลอดเข้ามาแม้จะเป็นช่วงเวลากลางวันก็ตาม มีร่างสูงใหญ่ของชายคนหนึ่งอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาข้างเตียงนอน ในมือของเขานั้นกำขวดเหล้าเอาไว้แน่นแม้จะอยู่ในสภาพเมามายก็ตาม"ฮึก ธารน้ำ""...""ฉันคิดถึงเธอ"เหล้าสีอำพันในขวดแก้วถูกกระดกลงคอครั้งแล้วครั้งเล่า ความมัวเมาไม่ได้ทำให้เขาลืมเลือนใบหน้าของคนรักได้ ยิ่งเขาดื่มมากเท่าไหร่ภาพใบหน้าของธารน้ำยิ่งฉายชัดอยู่ในหัวสมองของเขา ดวงตาคู่สวยของเธอยังคงตราตรึง พระเพลิงยังคงนึกถึงแฟนสาวของเขาตลอดมาแม้ว่าตอนนี้เธอจะตัดขาดการติดต่อและไม่ยอมออกมาหามาเจอหน้าเขาเลยก็ตาม"ธารน้ำ ฮึก ฉันรักเธอนะ"ชายหนุ่มซึ่งยังคงตกอยู่ในสภาพเมามายยังคงพร่ำเพ้อหาหญิงสาว มืออีกข้างของเขาเอื้อมไปคว้ารูปถ่ายของเธอขึ้นมากอดแนบอกเอาไว้ ดวงตาเหม่อลอยมองไปทั่วบริเวณรอบห้องซึ่งยังคงมีรูปถ่ายของธารน้ำติดเอาไว้มากมาย น้ำตาของลูกผู้ชายไหลทะลักออกมาเมื่อเขาย้อนนึกไปถึงภาพเหตุการณ์วันนั้น ภาพวันที่เธอหันหลังเดินจากไปแล้วไม่คิดจะหันกลับมา ดวงตาว่างเปล่าเมื่อมองหน้าเขาราวกับว่าความรักของเราทั้งสองภายในใจของเธอนั้นมันได้หมดแล้วจ

ชายหญิงทั้งสองยืนจ้องหน้ากัน ความอึดอัดภายในดวงใจนั้นมันกำลังแน่นคับอก ริมฝีปากสวยของธารน้ำเม้มลิปสติกเริ่มจะหลุดลอกก่อนเธอจะเป็นฝ่ายกล่าวทักทายชายหนุ่มตรงหน้า"สวัสดีค่ะ คุณพระเพลิง"สรรพนามซึ่งดูฟังแล้วห่างเหินราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อนนั้นมันชั่งดูขัดใจคนฟังอย่างชายหนุ่มยิ่งนัก ฝ่ามือใหญ่ค่อย ๆ กำหมัดแน่นด้วยความไม่พึงพอใจเมื่อหญิงสาวทำตัวเพิกเฉยราวกับไม่เคยสัมผัสใกล้หรือได้ร่วมหลับนอนเตียงเดียวกัน แต่ความไม่พึงพอใจนั้นถูกกลบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มที่พระเพลิงพยายามปั้นแต่งมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ"สวัสดีครับคุณธารน้ำ ยินดีที่ได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการนะครับ"ธารน้ำเผยยิ้มรับเบา ๆ เธอรู้ดีว่าเขากำลังไม่พอใจ "อันที่จริงเราสองคนน่าจะมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันนะครับ คงไม่ต้องเรียกคุณให้มากพิธีอะไรแบบนั้นหรอกเนอะ""จริงด้วยสินะ ธารน้ำเองก็เรียนอยู่ปีสี่ที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับเล็กเลยนี่""เรียนคณะนิเทศศาสตร์ใช่ไหมครับ ผมรู้สึกคุ้นหน้าคุณตาว่าที่เจ้าสาวของเฮียจัง"บทสนทนาระหว่างพี่ชายกับน้องชายแต่กลับทำให้ธารน้ำรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง เธอไม่กล้าเงยหน้าสบตามองแววตาแพรวพราวของอดีตคนรักเลยสักนิดในตอน

ปึง"ทำไมยังไม่ถอดชุดอีกล่ะครับ"โทนเสียงอ่อนโยนดังขึ้นเมื่ออัคนีเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพสวมแค่เพียงเสื้อคลุมอาบน้ำแค่เพียงตัวเดียว ส่วนธารน้ำยังคงอยู่ในชุดเจ้าสาวอย่างจัดเต็มเหมือนเช่นเคย"เอ่อ คือว่า"ด้วยสีหน้าที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเธอนั้นมันก็ทำให้อัคนีเข้าใจ"เดี๋ยวเฮียจะออกไปสูดอากาศที่ริมระเบียงสักพักนะครับ เชิญธารตามสบายได้เลย""ขอบคุณนะคะ"สีหน้าของเจ้าสาวคลายความกังวลลงได้มากเธอรู้สึกเบาใจเพราะอย่างน้อยอัคนีก็ยังคงให้ความเป็นส่วนตัวแก่เธอปึงรอยยิ้มตรงมุมปากของชายหนุ่มปรากฏขึ้นเมื่อเขาได้ยินเสียงประตูห้องน้ำปิดลง ธารน้ำเธอคงไม่กล้าทำอะไรถ้าหากยังมีเขาอยู่ในนั้นอันที่จริงแล้วเขาไม่จำเป็นต้องรับข้อเสนอตอบตกลงแต่งงานกับเธอก็ได้ แค่ยื่นเวลาออกไปให้บิดาของเธอหาเงินมาใช้หนี้หรือจะเป็นอีกวิธีนั่นก็คือยึดทุกอย่างมาเป็นของตนเองตามที่ได้เขียนในสัญญาเอาไว้ดวงตาคู่สวยสุกใสราวกับดวงดาว แก้วขาวผ่องอย่างกับปุยนุ่น ริมฝีปากสวยยืดหยุ่นยามเมื่อขยับพูด รูปหน้าที่แสนจะลงตัวตามสเปคของผู้หญิงที่เขาฝันหาธารน้ำตอบโจทย์ความต้องการของอัคนีทุกอย่างเธอสวยสะดุดตาตั้งแต่แรกเจอหน้า ยิ่งได้รู้จักยิ่ง

แก่นกายที่ยังคงขยายใหญ่สอดแทรกเข้าไปในช่องทางรักสีสวยของหญิงสาวอีกครั้งอย่างไร้ความปรานี รอบนี้พระเพลิงอัดแรงกระแทกจนหญิงสาวน้ำตาไหลไม่ใช่เพราะความเสียวแต่มันเป็นความเจ็บปวดอย่างเน้น ๆ ปึก ปึก ปึก"เข้าหอกับพี่สะใภ้ทั้งที จะให้เอาอยู่ตรงที่เดียวมันก็ยังไงอยู่จริงไหม""ไม่นะ เพลิง ฮึก"ท่อนแขนแข็งแรงทั้งสองข้างสอดใต้เรียวขาฝ่ามือช้อนอุ้มสะโพกกลมกลึงเอาไว้ เอวสอบหนาเร่งกระแทกในขณะที่อุ้มร่างสวยเดินไปมาทั่วห้องจนเกิดเสียงกระแทกดังปัก! ปัก! ปัก!"โอ้ว มันเป็นบ้า""อ้าย เพลิง""ตื่นขึ้นมาสิเฮียไฟ ตื่นขึ้นมาดูว่าตอนนี้เมียรักของพี่กำลังถูกผมกระแทกอยู่""เพลิง อย่าทำแบบนี้ ซี๊ด""จะกลัวอะไร เฮียไฟไม่ตื่นมาหรอกน่า"ว่าแล้วชายหนุ่มก็อุ้มร่างสวยพาเธอเข้าไปกระแทกใกล้ ๆ กับเตียงนอนซึ่งอยู่ในตำแหน่งที่อัคนีนอนหลับไม่ได้สติ"อูย เพลิง""ดูสิเฮียไฟ เมียของพี่เอามันเป็นบ้า"พระเพลิงเสียสติขยับเข้าไปใกล้คล้ายกับต้องการให้อัคนีลืมตาขึ้นมาเห็นในตำแหน่งท่อนเอ็นซึ่งกำลังขยับเข้าออกอยู่ในช่องทางรักของหญิงสาว เขากระแทกอยากรุนแรงซ้ำ ๆ จนหญิงสาวเสร็จปลดปล่อยน้ำหวานกระเซ็นออกมา"อ๊าส์""หึ น้ำของเธอกระเด็นใส่หน

"ของมีแค่นี้เหรอครับ""มีบางส่วนยังอยู่ที่ห้องพักค่ะ ธารยังไม่ได้เข้าไปเก็บ"สามีหมาด ๆ อย่างอัคนีพยักหน้า หลังจากทานอาหารเสร็จเขาก็พาภรรยามาเก็บของใช้ที่บ้านของเธอวันนี้ธารน้ำต้องย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ของท่านเจ้าสัวหิรัญหลังจากงานแต่งงานเสร็จสิ้น ทั้งที่ใจจริงแล้วเธออยากกลับไปอยู่ห้องพักที่เช่าเอาไว้เสียมากกว่า"ไม่ลืมอะไรใช่ไหมครับ""ไม่ค่ะ""ถ้าอย่างนั้นเรากลับกันดีกว่าครับ"ธารน้ำพยักหน้า เธอไม่จำเป็นต้องไหว้บอกลาใคร เพราะคนอย่างเธอจะเป็นหรือตายก็ไม่มีใครสนใจแม้แต่พ่อผู้ให้กำเนิด"พรุ่งนี้ก็จะกลับไปเรียนตามปกติแล้วใช่ไหมครับ""ค่ะ อีกไม่กี่เดือนก็จะเรียนจบแล้ว เฮียไฟคะ""ครับ""ธารขอกลับไปทำงานตามปกติเหมือนเดิมได้ไหมคะ"เป็นอีกหนึ่งเรื่องจากผู้หญิงคนนี้ที่ทำให้อัคนีชะงักไป"ธารไม่อยากถูกมองว่าแต่งงานรอใช้เงินแต่ของสามี ธารอยากมีงานทำอยากมีเงินใช้เป็นของตัวเอง"ธารน้ำยังจำได้เสมอว่าการที่เธอต้องมาแต่งงานกับอัคนีนั้นมันเป็นเพราะอะไร เพียงแค่เขายอมลดดอกเบี้ยให้และยังยื่นเวลาในการชำระหนี้ก้อนใหญ่ออกไปก็นับว่าเป็นพระคุณแก่เธอมากแล้ว"ไม่เห็นจะต้องทำสีหน้าอย่างนั้นเลย อยากทำก็ทำเฮีย