All Chapters of แค้นล้างรัก​ ( ยัยตัวร้าย)​: Chapter 31 - Chapter 40

2ปีต่อมา หลังจากที่ เล่ย์เงียบหายไปจากชีวิตของแอตลาสนานมากแล้ว ด้วยความที่แอตลาสไม่รู้จะไปตามหาเธอที่ไหน แต่เรื่องงานและก็คนที่อยู่ด้านหลังก็รอการมีสติของแอตลาสอยู่ เมื่อฮาเวิทน์รู้เรื่องนี้ก็ได้เข้ามาจัดการคุยกับแอตลาสเพื่อให้สติ เพราะลูกน้องแล้วก็ตะกูลต่างก็ไม่เป็นอันกิน อันนอนเมื่อแอตลาสได้ฟังแบบนั้นแล้วเขาก็ได้สติ ขึ้นมาแล้วก็ตั้งใจ ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน จนผ่านมาคืนแล้วคืนเล่า วันแล้ววันเล่าจนทำให้เขาค่อยๆลืมเรื่องของเล่ย์ไปจนหมดสิ้น “ นายครับลูกค้าโทรมานัดให้ไปดูของที่ปราย ไม่ทราบว่านายจะไปดูด้วยตัวเองไหมครับ “ แฮ๊ค ที่ได้รบโทรศัพท์มาจากคนของตัวเองที่คอยประสานงานว่าของที่ลูกค้าจะเอามาส่งได้พร้อมแล้ว เมื่อแอตลาสได้ยินแบบนั้นด้วยความที่เขาเบื่อแพ๊ตตี้ที่ค่อยมาตามเฝ้า ตามติดตัวเขาอย่างกับปลิงนั้นเลยทำให้เขาพูดบางอย่างออกมาโดยที่ไม่ต้องคิดเลย “ อื้ม ฉันจะไปดูเอง “ แอตลาส เงยหน้าขึ้นมาพูดด้วยสายตาและก็สีหน้าที่เรียบนิ่ง อย่างกับคนไม่มีวิญญาณเหมือนอย่างเคย เมื่อแฮ๊คที่ได้ยินแบบนั้นแล้วเขาก็ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาอีกนอกจากก้มหัวรับทราบแล้วก็เดินออกมาจากห้อง ตั้งแต่เล่ย์หายตัวไปแอตลาสก็ไม่

เวลาต่อมาหลังจากที่แอตลาสคุยงานกับลูกค้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุยแบบไม่มีสมาธิทั้งที่เรื่องงานที่เขาคุยวันนี้เป็นเรื่องสำคัญแท้ๆ แต่จิตรใจของเขาดูเหมือนว่าจะไม่เป็นอันสงบนิ่งเมื่อเขานึกถึงหน้าของเล่ย์และก็เด็กน้อยคนนั้น เและที่สำคัญเขาอยากรู้ว่าผู้ชายคนไหนเป็นสามีแล้วก็พ่อของเด็กน้อยนั้น “ แฮ๊ค เจเดน แกสองคนช่วยไปสืบทีว่าไอ้สัตว์ตัวผู้หน้าไหนมันมาเป็นพ่อของยัยเด็กนั้นแล้วก็เป็นผัวของเมียกู “ ด้วยความสงสัยมากจนทำให้เขาไม่เป็นอันทำห่าเหวอะไร เขาก็เลยตัดสินใจสั่งให้ลูกน้องไปสืบมาเกี่ยวกับเรื่องของเล่ย์แล้วก็เด็กน้อยที่เขาได้เห็นตอนนั้น “ ครับนาย “ แฮ๊คและก็เจเดนเมื่อได้รับคำสั่งจากคนที่เป็นนาย เขาก็เลยก้มหัวทำความเคารพก่อนจะทำท่าเดินออกมาหาคำตอบที่อยากรู้ให้เจ้านาย เจเดนที่กำลังจะเดินออกมาจากห้องรับแขกของเจ้านาย เพราะทั้งหมดทุกคนพักอยู่ที่บ้านพักตากอากาศส่วนตัว ที่เช่าด้วยราคาโคตรแพง “ นายครัสบแต่ว่า…เอ้อ….คือว่า….ผมคิดว่าเด็กคนนั้นหน้าเหมือนนายมากเลยนะครับ ถ้าบอกว่านายเป็นพ่อบอกเลยว่าทุกคนเชื่อ “ เจเดน เมื่อรู้สึกแบบนั้นก่อนที่เขาจะเดินออกไปก็เลยตัดสินใจพูดสิ่งที่ตัวเองคิดทันที แฮ๊คเมื

“ หยุดเดี๋ยวนี้เอามือออกจากแม่ฉันซะ “ เล่ย์ที่วิ่งออกมากับแอตลาส เมื่อเธอเห็นว่าหญิงสาวสุดเซ็กซี่ปากแดงกำลังจะง้างมือข้างที่ไม่ได้จับแขนเอมอรเอาไว้ เพื่ที่จะตีลูกของเธอ หนูรินที่อยู่ในออ้มกอดของยายเธอก็ร้องไห้เสียงดังจ้าด้วยความหวดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น แพ๊ตตี้ที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็หันมามองด้วยสายตาดุดันก่อนจะพูดตวาดใส่เล่ย์อย่างคนไม่รู้เรื่องว่าเล่ย์เป็นใครแล้วอีกอย่าง แพ๊ตตี้ก็ไม่เคยเห็นหน้าของเล่ย์มาก่อน “ นี้อีบ้าแกไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นใคร แกกล้าดียังไงว่าจ้องหน้าฉันแบบนี้ห่ะอีบ้า “ ผลั๊วะ แพ๊ตตี้ เมื่อได้ยินเสียงของคนที่เข้ามาใหม่เธอก็เปลี่ยนทิศทางทันที แอตลาสที่ยืนนิ่งมองอยู่ไกลๆเพราะเล่ย์สั่งห้ามเอาไว้ว่าห้ามเข้ามายุ่งไม่งั้นเธอจะไม่ไปจดทะเบียนสมรสกับเขา เมื่อแอตลาสได้ยินแบบนั้นเขาก็หยุดนิ่งไม่ขยับเขยื่อนเลยแม้แต่ก้าวเดียวเพราะกลัวว่าเมียจะไม่ยอมจดทะเบียนกับตัวเอง เล่ย์ที่โกรธผู้หญิงตรงหน้าที่กล้ามาทำร้ายแม่แล้วก็ลูกสาวของเธอ เมื่อเธอเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นทำท่าว่าจะเข้ามาเอาเรื่องเธอ เล่ย์ก็เลยจัดการถีบเธออย่างแรงจนกระเด็นออกไปล้มหงายท้องลงไปนอน อยู่กับพื้นด้วยความเจ็บ เอมอร หนูริ

หลายวันต่อมา หลายวันต่อมา เมื่อได้ยินลูกน้องคนสนิทเข้ามารายงาน เขาก็ลุกขึ้นยืนเต็มตัวก่อนจะพูดอะไรออกมา “ อื้ม พาเข้ามา “ แอตลาส เมื่อได้ยินคนที่จะเข้ามาขอพบ เขาก็เปลี่ยนสีหน้าจากยิ้มแยมใจดีก็กลายมาเป็นหน้าเรียบนิ่งดุดัน เล่ย์กับลูกสาวที่เห็นว่าสามีมีแขกมาขอพบเธอก็ทำท่าจะพาลูกไปอยู่อีกห้องหนึ่ง เพื่อให้สามีคุย งานได้สะดวก “ ที่รักคะเดี๋ยวหนูกับลูกจะไปเล่นอยูอีกห้องนะคะ คุณจะได้คุยงานได้สะดวก “ เล่ย์ เธอยิ้มหวานก่อนจะอุ้มเจ้าตัวยักษ์ขึ้นมาอุ้มเอาไว้ พร้อมกับบอกสามีว่าเธอจะพาลูกไปอีกห้อง แอตลาสที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็ยิ้มหวานส่งให้เมียก่อนจะเดินเข้ามาหอมแก้มลูกสาว ด้วยความรัก ฟ้อด “ ไปเล่นกับแม่รอพ่อก่อนนะคะ เดี๋ยวพ่อไปหานะคะคนดีของพ่อ “ ฟ้อด จุ๊บ แอตลลาสเดินเข้ามาหอมแก้มลูกสาว พร้อมกับบอกเจ้าตัวน้อยให้ไปเล่นรอเขา ก่อนจะหันมาหอมแก้มภรรยาแล้วก็จูบที่ปากของเธอ ระหว่างที่ทั้งสองกำลังสวีทกันอยู่นั้น เจ้าสัวดนัยและก็แพ๊ตตี้ที่เดินเข้ามาพร้อมกับ เจเดนก็ถึงกับหยุดชะงักสตั๊นด้วยความอึ้งทันที ส่วนแพ๊ตตี้ที่เห็นเหตุการณ์อันบาดใจเธอ เธอก็ทำท่าเหมือนกับว่าจะกรีดร้องออกมาอย่างเอาแต่ใจอีกครั้ง เจ

ปึง “ เล่ย์ // มึงไอ้เจ้าสัวกูจะฆ่ามึง “ แอตลาสที่มีอารมณ์ดุดันบ้าคลั่ง เขาจัดการคนของเจ้าสัวที่เฝ้าอยู่ด้านนอกจนตายหมดทุกคนแล้ว จากตอนแรกแฮ๊คและก็เจเดน ยิงแค่ให้ทางนั้นไม่มีทางสู้เท่านั้นแต่เพราะแรงอำมหิตของแอตลาสนั้นเลยทำให้ แอตลาสฆ่าคนของเจ้าสัวดนัยตายดับกันหมดทุกคน การฆ่าของเขาไม่ต้องพูดถึงสภาพหน้าสยดสยดสยองมาก เพราะเขาเอาปืนที่อยู่ในมือของลูกน้องยิงกรอกปาก ของลูกน้องเจ้าสัวจากนั้นเขาก็ลั้นไกปืนระเบิดสมองของพวกมันพอตายดับดิ้นลงไปกองกับพื้นแล้ว แอตลาสก็กระทืบลงมาที่หัวของชายฉกรรค์พวกนั้นแค่เขากระทืบเท้าลงมาแค่ครั้งเดียวเล่นเอาสมองของพวกนั้นกระจุย กระจายออกมากองอยู่ข้างนอก ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเล่นเอาคนที่พบเห็นถึงกับ ตื่นตกใจวิ่งหนีตายกันจ้าระหวันด้วยความหวาดกลัว // เสียงประตูห้องที่เล่ย์กับเจ้าสัวคุยกันเปิดขึ้นเสียงดัง แอตลาสที่สติแตกด้วยความเป็นห่วงเมียเมื่อเปิดประตูเข้ามาเห็นเจ้าสัวดนัยกับเมียของเขาอยู่ด้วยกัน ด้วยความโกรธแล้วก็ห่วงคนเป็นเมียนั้น ทำให้แอตลาสเดินปรี่เข้าหาเจ้าสัวดนัยด้วยสภาพที่เลือดเต็มตัวเต็มหน้า แต่เลือดนั้นไม่ได้เป็นของเขา แต่เป็นของลูกน้องเจ้าสัวดนัย เล่ย์