เธอคือหัวใจซาตาน

ปึง 

“ เล่ย์ // มึงไอ้เจ้าสัวกูจะฆ่ามึง “ แอตลาสที่มีอารมณ์ดุดันบ้าคลั่ง เขาจัดการคนของเจ้าสัวที่เฝ้าอยู่ด้านนอกจนตายหมดทุกคนแล้ว จากตอนแรกแฮ๊คและก็เจเดน ยิงแค่ให้ทางนั้นไม่มีทางสู้เท่านั้นแต่เพราะแรงอำมหิตของแอตลาสนั้นเลยทำให้ แอตลาสฆ่าคนของเจ้าสัวดนัยตายดับกันหมดทุกคน การฆ่าของเขาไม่ต้องพูดถึงสภาพหน้าสยดสยดสยองมาก เพราะเขาเอาปืนที่อยู่ในมือของลูกน้องยิงกรอกปาก ของลูกน้องเจ้าสัวจากนั้นเขาก็ลั้นไกปืนระเบิดสมองของพวกมันพอตายดับดิ้นลงไปกองกับพื้นแล้ว แอตลาสก็กระทืบลงมาที่หัวของชายฉกรรค์พวกนั้นแค่เขากระทืบเท้าลงมาแค่ครั้งเดียวเล่นเอาสมองของพวกนั้นกระจุย กระจายออกมากองอยู่ข้างนอก ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเล่นเอาคนที่พบเห็นถึงกับ ตื่นตกใจวิ่งหนีตายกันจ้าระหวันด้วยความหวาดกลัว // เสียงประตูห้องที่เล่ย์กับเจ้าสัวคุยกันเปิดขึ้นเสียงดัง แอตลาสที่สติแตกด้วยความเป็นห่วงเมียเมื่อเปิดประตูเข้ามาเห็นเจ้าสัวดนัยกับเมียของเขาอยู่ด้วยกัน ด้วยความโกรธแล้วก็ห่วงคนเป็นเมียนั้น ทำให้แอตลาสเดินปรี่เข้าหาเจ้าสัวดนัยด้วยสภาพที่เลือดเต็มตัวเต็มหน้า แต่เลือดนั้นไม่ได้เป็นของเขา แต่เป็นของลูกน้องเจ้าสัวดนัย เล่ย์เมื่อเห็นสามีเข้ามาแบบนี้บวกกับสภาพ แล้วก็ท่าทางของสามีดุดันอย่างกับซาตานเข้าสิงร่างของจริง ด้วยความที่เธอกลัวว่าแอตลาสจะฆ่าเจ้าสัวดนัยตายเธอก็รีบลุกพรวดขึ้นมาห้ามศึกทันที 

“ ที่รัก ที่รัก ตั้งสติก่อนคุณตั้งสติก่อน เจ้าสัวไม่ได้ทำอะไรฉัน ฉันกับเจ้าสัวเราแค่มาตกลงกันเรื่องงานเท่านั้น ที่รัก ที่รัก “ เล่ย์ที่เห็นท่าไม่ดีเธอก็รีบลุกขึ้นมาห้ามสามีทันที แอตลาสที่ฟิวขาดในตอนแรกเมื่อเขาได้ยินแบบนั้น ความโกรธ ความดุดันก็ลดน้อยลงทันที เจ้าสัวที่ยืนหน้าเสียด้วยความหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขารู้ดีว่าแอตลาสเป็นคนน่ากลัวมากแค่ไหนแต่ที่เขาไม่รู้นั้นก็คือความโมโหของเขาน่ากลัวแค่ไหน เพราะปกติแล้วแอตลาสจะไม่ออกตัวทำเอง เขาปล่อยให้ลูกน้องทำแทนทั้งหมด เพียงแต่เรื่องที่เขาโหดเหี้ยมอะไรนั้นเป็นเรื่องที่คนเล่ากันมาปากต่อปากเท่านั้น แต่ครั้งนี้ต้องบอกเลยว่าเจ้าสัวรู้เลยว่าคำว่ากลัวตายเป็นยังไง 

“ เล่ย์ แล้วคุณมาทำอะไรที่นี้กับไอ้เจ้าสัวนี้ คุณมาทำอะไรทำไมไม่บอกผม ผมเป็นห่วงคุณแทบบ้ารู้บ้างไหม หึ “ แอตลาสที่เห้นภรรยายืนมองเขาหน้าเสีย ด้วยความโกรธที่ยังมีอยู่ถึงแม้ว่ามันจะออ่นลงแล้วก็ตามแต่ เพราะความโล่งอก ความห่วง ความกลัว ที่มีในตอนแรกเขาก็เลยตวาดลั้นถามคนเป็นภรรยาเมื่อถามเสร็จเขาก็ดึงร่างบางเข้ามากอดแนบอกด้วยความเป็นห่วงแล้วก็ความโล่งใจ เล่ย์ที่โดนกอดเธอก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่อย่างน้อยคนที่กอดเธออยู่ตอนนี้ถึงแม้ว่าเขาจะโหดแค่ไหนแต่สุดท้ายเขาก็ออ่นโยนกับเธอ เมื่อเล่ย์เธอรู้ว่าเธอทำผิดที่ไม่ได้บอกสามีว่าเธอจะออกมาเธอก็เลยบอกสามีว่า 

“ ที่รักคะเล่ย์ขอโทษคะที่ออกมาไม่บอกคุณ แต่ว่าเล่ย์กับเจ้าสัวเราแค่มาเครียกันเท่านั้นนะคะแล้วอีกอย่างเรื่องที่เจ้าสัวบอกว่าจะถอนหุ้นอะไรนั้น เจ้าสัวไม่ถอนแล้วนะคะ แฮะๆแฮะๆ เห็นไหมคะว่าเมียของพี่แอตลาสเก่ง “ เล่ย์เธอผละตัวออกมาจากร่างที่เต็มไปด้วยเลือดของสามีเธอก็เอามือกุมที่แก้มทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยเลือดเหมือนกัน จากนั้นเธอก็บอกกับสามีว่าเธอเก่งมากแค่ไหน พร้อมกับหัวเราะแหยๆส่งให้สามี แอตลาสที่โดนเมียสาวออ่นแบบนั้นหัวใจแกร่งที่รักเธอเต็มหัวใจอยู่แล้ว นั้นมันก็ทำให้เขายิ้มตามผู้เป็นภรรยาออกมา จากนั้นเขาก็มองไปทางด้านหลังของเล่ย์ที่มีเจ้าสัวยืนเยียวลาดอยู่ตอนนี้ (ที่มาของคำว่ากลัวจนฉี่ราด ) 

“ จริงเหรอครับเจ้าสัว ตกลงไม่ถอนแล้วใช่มั้ยครับ ถ้าเปลี่ยนใจก็ติดต่อมาได้ตลอดเวลานะครับ // เอ้อ อย่าลืมโทรเรียกคนของเจ้าสัวมารับนะเพราะไอ้พวกที่อยู่ข้างนอกนะกูฆ่ามันหมดแล้ว // ออ้ แล้วมีอีกอย่างเปลี่ยนกางเกงซะก่อนที่ลูกน้องจะมาเจอ หึหึหึหึ ไปกันเถอะที่รักคุณกับผมมีเรื่องต้งเครียกัน “ แอตลาส มองไปทางด้านหลังของเจ้าสัว จากนั้นเขาก็พูดออกมาเกี่ยวกับคนของเขาที่อยู่ด้านนอกแต่ก็ไม่ลืมแควะเรื่องถอนหุ้น พร้อมกับบอกให้เขาเปลี่ยนกางเกง เจ้าสัวที่ยืนตัวแข็งทือเมื่อได้ยินสิ่งที่แอตลาสบอกเขาก็ค่อยๆก้มมองไปที่หวางขาของเขาที่ตอนนี้เต็มไปด้วยฉี่ จากนั้นแอตลาสกับเล่ย์ก็เดินจูงแขนกันออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม เหมือนกับว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อกี่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น 

บรื้น…..บรื้น…..บรื้น 

“ ที่รักทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ พี่เป็นห่วงแทบแย่ อยู่ๆออกมาไม่บอกใครแบบนี้รู้ไหมว่าพี่หัวใจจะวาย “ เมื่อเข้ามาในรถได้แอตลาสที่เอาผ้าเช็ดเลือดทำความสะอาดเลือดที่อยู่เต็มหน้าออกอยู่นั้นเขาก็บ่นให้เมียทันที เล่ย์ที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็เอาแต่มองแล้วก็ยิ้มส่งให้สามีเธอรู้สึกรักผู้ชายตรงหน้าคนนี้มาก เธอไม่คิดเลยว่าชีวิตนี้ของเธอจะได้เจอกับคนที่กล้าตายแทนเธอได้มากขนาดนี้ แอตลาสที่เห็นว่าเมียไม่พูดแถมเธอยังยิ้มหวานมองเขาอีก แอตลาสก็เลยแปลกใจก่อนจะถามออกมาว่า 

“ เล่ย์เป็นอะไรที่พี่พูดเข้าใจไหมคะ “ แอตลาส เมื่อเห็นว่าเมียไม่พูดหรือว่าอธิบายอะไรแถมเธอยังยิ้มหวานใส่เขาอีก เมื่อแอตลาสเห็นแบบนั้นเขาก็รู้สึกโกรธเธอขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะเค้นเสียงถามผู้เป็นภรรยาออกมาอีกครั้งว่าเธอเข้าใจที่เขาพูดเมื่อกี่ไหม เล่ย์ที่เห็นว่าสามีเริ่มซีเรียสขึ้นมาเธอก็เลยเข้ามาออ้นโน้มตัวเข้ามากอดสามีทันทีพร้อมกับพูดเสียงหวานออกมาว่า 

“ หนูเข้าใจแล้วคะ หนูขอโต๊ด……อย่าโกรธหนูเลยนะคะที่หนูทำแบบนี้ก็หนูไม่อยากให้พี่เสียงานเพราะเรื่องไร้สาระนี้คะ แล้วอีกอย่างพี่ลืมแล้วเหรอคะว่าเล่ย์เป็นอะไร โอ้ๆ อย่าโกรธเมียเลยนะคะเมียขอโต๊ด…..” จุ๊บ เล่ย์เธอโน้มตัวเข้าไปกอดสามีพร้อมกับพูดออกมาด้วยเสียงออดออ้น ผิดกับลุคนักฆ่าที่ผ่านมาแตกต่างกันอย่างกับคนละคน แอตลาสที่ได้ยินเสียงออ้นพร้อมกับท่าทางน่ารักที่คนเป็นเมียไม่นเคยทำกับเขามาก่อนเลย นั้นเลยทำให้แอตลาสยอมใจออ่นพูดกับเธอออกมาเสียงออ่นลง พร้อมกับเอามือลูบที่หัวของเธอด้วย 

“ ไม่ว่าที่ผ่านมาเล่ย์ของพี่จะเป็นอะไรมาก่อนก็ตาม แต่ตอนนี้หนูเป็นเมียพี่เป็นแม่ของลูกพี่ พี่ไม่ยอมให้เล่ย์เผชิญอันตรายคนเดียวเด็ดขาด มันผู้ใดที่กล้ามายุ่งหรือว่ามาทำร้ายหัวใจของพี่ พี่จะไม่เอามันไว้ พี่จะทำให้มันไปร้องขอชีวิตอยู่ในนรก พี่รักหนูนะอย่าคิดว่าตัวเองอยู่ตัวคนเดียวอีกนะคะ พี่รักเล่ย์มากเล่ย์คือหัวใจของพี่ “ แอตลาสเขาเอามือขึ้นมาลูบที่หัวของภรรยา พร้อมกับบอกกับเธอว่าเขารักเธอมากแค่ไหน นี้เป็นครั้งแรกที่แอตลาสบอกรักจริงจังมาก ทั้งที่ทุกวันเขาบอกรักเธอกับลูกทุกวัน แต่ว่าการบกรักครั้งนี้ของเขา ทำให้หัวใจแกร่งอย่างหินผาของเล่ย์ถึงกับเต้นระส่ำอย่างกับมีคอนเสริตเขาชนไก่อยู่ด้านใน แฮ๊ค เจเดน ที่เป็นพลขับเมื่อได้ยินสิ่งที่สองสามีพูดกันทั้งคู่ถึงกับหันมามองหน้ากัน พร้อมกับอมยิ้มเขิลตามเจ้านาย ทั้งสองไม่อยากจะเชื่อเลยว่าซาตานกับแม่มดจะเข้ากันได้ดีอย่างกับ น้ำผึ้งมะนาว ทั้งคู่ที่ตอนแรกว่าเจ้านายเปลี่ยนไปมากอยู่แล้ว ยิ่งมาได้ยินที่เจ้านายพูดแบบนี้อีกนั้นยิ่งทำให้ทั้งสองรู้เลยว่าแท้จริงแล้วเจ้านายไม่ได้เป็นเสือแต่ว่าเจ้านายเป็นแมว แถมเป็นแมวน้อยของเมียอีกด้วย 

บรื้น…..บรื้น…..บรื้น 

เสียงหัวเราะของลูกน้องแล้วก็เสียงคำหวานที่สองสามีภรรยาพูดคุยกันอยู่ในรถ ทำให้ความโกรธ ความกลัว ความห่วงตอนนี้เต็มไปด้วยความรักและก็ความหวานของแอตลาสกับเล่ย์เท่านั้น 

“ คริ คริ คริ “ เสียงของแฮ๊คกับเจเดนที่ได้ยินสองสามีคุยกันกระหนุงกระหนิงกันอย่างกับคู่รักวัยใส นั้นทำให้ทั้งสองคนถึงกับกลั้นขำทั้งคู่ พร้อมกับรู้สึกเขิลอายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ทั้งคู่ก็รู้สึกดีใจที่อย่างน้อยเจ้านายของเขาก็ได้มีความสุขกับเขาสักทีเพราะที่ผ่านมาเขารู้ดีว่าเจ้านยต้องแบกภาระเอาไว้หนักแค่ไหน ความหวังขององค์กร ลูกน้องแล้วก็ทุกคนที่เอามาฝากไว้กับเขา แฮ๊คกับเจเดนรู้ดีว่าเจ้านายทั้งกดดันมากแค่ไหน พอเขาเห็นเจ้านายยิ้มแล้วก็หัวเราะนั้นเลยทำให้ทั้งคู่รู้สึกมีความสุขแล้วก็ดีใจตามคนเป็นเจ้านายเป็นอย่างมาก