บททั้งหมดของ สยบรักเพลย์บอยตัวร้าย: บทที่ 31 - บทที่ 40

ตอนที่ 32หญิงสาวเปิดประตูแล้วลงจากรถไปทันที ทว่าอาทิตย์ไม่อยากเสียโอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกัน เขารีบเปิดประตูลงจากรถแล้วรีบเดินตามม่านฟ้าเข้าคอนโดไป“พี่ไฟ” ม่านฟ้าเอ่ยออกมาด้วยความตกใจที่เขาเดินเข้ามายืนรอลิฟต์อยู่ข้าง ๆ“เดี๋ยวพี่ขึ้นไปส่งนะครับ” อาทิตย์คลี่ยิ้มหวานให้ ม่านฟ้าอึ้งไปชั่วขณะที่เขาจะตามขึ้นไปถึงห้อง“มะ ไม่…” ม่านฟ้าเสียงสั่นพูดตะกุกตะกัก อาทิตย์เห็นแบบนั้นก็ยิ่งแกล้ง เขาโน้มตัวลงมาจนใบหน้าอยู่ใกล้กัน“พี่เป็นห่วงแฟนพี่ อยากขึ้นไปส่งถึงห้องเลย”“ไม่เป็นไรค่ะ เจ้าขาขึ้นไปเองได้” ม่านฟ้าพยายามตั้งสติแล้วตอบกลับ“แต่พี่อยากไปส่งหนูนิครับ” อาทิตย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน เขากะพริบตาปริบ ๆ ให้ดูน่ารัก“พี่ไฟดื้อจังเลย” ม่านฟ้ายู่หน้าใส่ อาทิตย์คลี่ยิ้มดีใจเพราะนั่นเท่ากับเธออนุญาตเขาแล้วแน่นอนพอลิฟต์มาเปิดออก อาทิตย์ก็เดินตามเข้าไป สักครู่ก็มาถึงชั้นที่ม่านฟ้าอยู่ คนตัวสูงจับมือเล็กไว้ ม่านฟ้าตกใจแล้วเงยหน้ามองหน้าเขา เธอไม่ได้พูดอะไร ให้เขาเดินจับมือเธอไปจนถึงหน้าห้อง“ถึงแล้วค่ะ” ม่านฟ้าหันไปบอกอาทิตย์เมื่อมายืนอยู่มี่หน้าห้องแล้ว ทว่าคนตัวสูงกลับป้องปากหาว ทั้งๆ ที่เมื่อกี

ตอนที่ 34ดวงตาคมจ้องแต่ใบหน้าของม่านฟ้า แววตาที่หื่นกระหายแทะเล็มคนตัวเล็ก หญิงสาวกระดากเขินแต่ก็สบตากลับไปด้วยความหลงใหล เธอรู้ตัวอีกทีเสื้อผ้าก็หายไปเกือบหมดเหลือแค่บราเซียและแพนตี้ตัวบางม่านฟ้าเอามือปิดอกอวบของตนเองด้วยความอายพร้อมกับหนีบขาเข้าหากัน แต่ชายหนุ่มก็คลี่ยิ้มแล้วดึงมือของเธอออก เขาใช้สายตาโลมเลียตั้งแต่ลำคอระหงลงไปจนถึงปลายเท้า ม่านฟ้าซ่อนรูปกว่าที่เขาคิด“อย่ามองอย่างนั้นสิคะ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นมาอย่างเขินอาย“แฟนสวย ขนาดนี้จะไม่พี่มองได้ไงครับ” น้ำเสียงหยอกเย้าของชายหนุ่มยิ่งทำให้เธออายมากกว่าเดิม เขาลูบแขนเรียวไปพลาง ๆ แล้วลากฝ่ามือร้อนผ่าวขึ้นมาจนถึงลาดไหล่ม่านฟ้าถึงกับหายใจสะดุด เธอรู้สึกปั่นป่วนในท้อง ยิ่งพอเขาลากฝ่ามือมาถึงอกเต่งตึง เธอก็เผลอเกร็งตัวขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ แต่อาทิตย์ปลุกเร้าซะจนเธอปล่อยตัวไปตามสัญชาตญาณของตน แอ่นอกให้อาทิตย์ถอดบราเซียออกไปให้ตัวชายหนุ่มกระตุกยิ้มอย่างถูกใจ เขาซุกใบหน้าคมคายเข้าที่ก้อนเนื้อนุ่ม สองมือจับทั้งสองเต้าอย่างนุ่มนวล แต่เมื่ออารมณ์ดิบพลุ่งพล่าน เขาก็เพิ่มน้ำหนักมือมากขึ้น“อ๊ะ” ม่านฟ้าร้องครางเสียงหวาน เมื่อเขาสะบัดลิ้น

ตอนที่ 36“ถ้าพี่มาช้า หนูรอก่อนนะ อาจารย์ชอบเลิกช้า” อาทิตย์เอ่ยขึ้นมาบอกเมื่อแฟนสาวจะลงจากรถ คาบสุดท้ายของวันนี้อาจารย์ชอบให้เลยเวลาแล้วเลิกคลาสช้าทุกที“ค่ะ เจ้าขาไม่หนีกลับก่อนแน่นอนค่ะ” ม่านฟ้าเอ่ยอย่างทะเล้น พอได้เป็นแฟนกันแล้ว เธอก็ไม่ได้คิดที่จะหนีกลับก่อน รอกลับพร้อมแฟนหนุ่มของตนเองดีกว่าม่านฟ้าลงจากรถแล้วเดินไปหาเพื่อนที่นั่งอยู่หน้าตึก แววตาของเตยหอมกรุ้มกริ่มล้อเลียน ส่วนมะปรางก็เอาแต่ยิ้มหวานตามแบบของเธอ“มาด้วยกันได้ยังไงจ๊ะ” เตยหอมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ ถึงอาทิตย์จะไม่ได้ส่งข่าวบอกความคืบหน้า แต่เธอก็คิดว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะต้องดีขึ้นแน่นอน ไม่งั้นคงไม่ได้มาด้วยกันแบบนี้ และม่านฟ้าก็หน้าตาสดใสอิ่มเอมมาก“พี่ไฟไปรับน่ะ” ม่านฟ้ายิ้มเขิน แววตาของเตยหอมและมะปรางก็มีประกายขึ้นมา ที่สงสัยเอาไว้คงจะเป็นเรื่องจริง“ตกลงคบกับพี่ไฟแล้วใช่ไหม” มะปรางเอ่ยถามออกมาตรงๆ“ใช่ ตอนนี้ฉันกับพี่ไฟ เราเป็นแฟนกันแล้ว” ม่านฟ้าตอบกลับไปอย่างไม่ปิดบัง“เย้” เตยหอมและมะปรางร้องออกมาพร้อมกันด้วยความดีใจ สองสาวลุ้นเอาใจช่วยอาทิตย์ให้เอาชนะใจม่านฟ้าให้ได้มาโดยตลอด จนวันนี้ก็ได้ฟังข่าวดีส

ตอนที่ 38“แต่ตอนนี้พี่หิวอ่ะ” อาทิตย์พูดขึ้นเสียงกระเส่า“หิวอะไรคะ เมื่อกี้เพิ่งกินข้าวไปเองนะ” ม่านฟ้าเอียงหน้าถามอย่างแปลกใจ“นั่นมันกินข้าว แต่ตอนนี้พี่หิวเมีย ขอพี่กินหนูหน่อยนะ”อาทิตย์พูดไปก็มองหน้าม่านฟ้าไปด้วยความหลงใหล สีหน้าของเธอน่าเอ็นดู จนอดไม่ได้ที่จะโน้มใบหน้าเข้าไปหา ฝ่ามือหน้ารั้งท้ายทอยของเธอไว้ เขาสบตากับเธอ ก่อนที่จะบดเบียดกลีบปากของตนเองกับเรียวปากนุ่มของม่านฟ้าหญิงสาวเผยอริมฝีปากสีหวานของตนเองให้เขาดันลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปาก อาทิตย์กวาดลิ้นตักตวงความหอมหวานของแฟนสาวอย่างช่ำชอง ความร้อนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนม่านฟ้าหายใจไม่ทัน“อื้อ” คนตัวเล็กส่งเสียงท้วงในลำคออาทิตย์ผละริมฝีปากออกแล้วมองใบหน้าสวยด้วยความหื่นกระหาย ม่านฟ้าเห็นสายตาของเขาแล้วเธอก็รู้ตัวว่าจะโดนเขาจับกินอีกแน่“เดี๋ยวค่อยทำงานแล้วกันนะ” เสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูของม่านฟ้า ชายหนุ่มดึงรั้งตัวเธอขึ้นมานั่งบนตัก ปากกาและชีตที่อยู่ในมือของม่านฟ้าร่วงลงที่พื้นทันทีคนตัวโตซุกหน้าที่เข้าลำคอขาว เขาขบเบา ๆ แต่คนบนตักสะดุ้ง หญิงสาวเกาะบ่าเขาไว้แน่นอาทิตย์ไซ้ซอกคอของม่านฟ้า แล้วมือของเขาก็ปลดกระดุมเสื้

ตอนที่ 40“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” อาทิตย์ถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงค่อนข้างไม่พอใจและใบหน้าหล่อบึ้งตึงเล็กๆ“ห่างกันแค่แป๊บเดียวเองนะคะ สอบเสร็จก็ค่อยมาอยู่ด้วยกัน เจ้าขาอาจจะต้องไปติวหนังสือกับเพื่อนด้วย” ม่านฟ้าอ่านสีหน้าของอาทิตย์ออก เธอคิดว่าเขากำลังจะดื้อไม่ยอมกลับไปอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องของตนเองแน่ ๆ“แป๊บเดียวอะไรกัน ตั้งหลายวันเลยนะ หนูไม่คิดถึงพี่หรือไง” อาทิตย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเง้างอน เขามองค้อนใส่แฟนสาวที่กำลังมองเขาตาแป๋ว“เราก็ยังเจอกันทุกวันนิคะ แค่ตอนเย็นเราไม่ได้มาอยู่ด้วยกันเท่านั้นเอง” ม่านฟ้าตอบกลับไปเสียงอ่อน เพราะทุกเย็นที่อยู่ด้วยกันต่อ พอกินข้าวเสร็จเขาก็จับเธอกินต่อเพราะบอกหิว แล้วอย่างนี้จะอ่านหนังสือได้ยังไง เธอกลัวว่าจะไม่ได้อ่านหนังสือแล้วเกรดก็จะออกมาไม่ดี“ไม่เอา พี่จะมาอยู่ที่นี่ด้วย เพราะว่าพี่ติดหนูไปแล้ว ไม่กอดหนูอย่างนี้พี่ทนไม่ไหวหรอก” อาทิตย์พูดออกมาอย่างไม่ยินยอม พูดจบเขาก็สวมกอดเธอแน่นขึ้นม่านฟ้าหน้าร้อนผ่าว เธอมองคนหน้าบึ้งที่ไม่หันกลับมามองหน้าเธอเลยแม้ว่าจะกอดเธออยู่ หญิงสาวสวมกอดเอวสอบไว้แล้วจับใบหน้าของเขากลับมาทางเธอ แล้วหอมแก้มเขาไปฟอดใหญ่อ