ตอนที่ 38“แต่ตอนนี้พี่หิวอ่ะ” อาทิตย์พูดขึ้นเสียงกระเส่า“หิวอะไรคะ เมื่อกี้เพิ่งกินข้าวไปเองนะ” ม่านฟ้าเอียงหน้าถามอย่างแปลกใจ“นั่นมันกินข้าว แต่ตอนนี้พี่หิวเมีย ขอพี่กินหนูหน่อยนะ”อาทิตย์พูดไปก็มองหน้าม่านฟ้าไปด้วยความหลงใหล สีหน้าของเธอน่าเอ็นดู จนอดไม่ได้ที่จะโน้มใบหน้าเข้าไปหา ฝ่ามือหน้ารั้งท้ายทอยของเธอไว้ เขาสบตากับเธอ ก่อนที่จะบดเบียดกลีบปากของตนเองกับเรียวปากนุ่มของม่านฟ้าหญิงสาวเผยอริมฝีปากสีหวานของตนเองให้เขาดันลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปาก อาทิตย์กวาดลิ้นตักตวงความหอมหวานของแฟนสาวอย่างช่ำชอง ความร้อนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนม่านฟ้าหายใจไม่ทัน“อื้อ” คนตัวเล็กส่งเสียงท้วงในลำคออาทิตย์ผละริมฝีปากออกแล้วมองใบหน้าสวยด้วยความหื่นกระหาย ม่านฟ้าเห็นสายตาของเขาแล้วเธอก็รู้ตัวว่าจะโดนเขาจับกินอีกแน่“เดี๋ยวค่อยทำงานแล้วกันนะ” เสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูของม่านฟ้า ชายหนุ่มดึงรั้งตัวเธอขึ้นมานั่งบนตัก ปากกาและชีตที่อยู่ในมือของม่านฟ้าร่วงลงที่พื้นทันทีคนตัวโตซุกหน้าที่เข้าลำคอขาว เขาขบเบา ๆ แต่คนบนตักสะดุ้ง หญิงสาวเกาะบ่าเขาไว้แน่นอาทิตย์ไซ้ซอกคอของม่านฟ้า แล้วมือของเขาก็ปลดกระดุมเสื้
ตอนที่ 39“เราไปห้างกันดีไหม” อาทิตย์เอ่ยถามขึ้นมา เขามารับม่านฟ้าที่หน้าตึกบริหารเหมือนเช่นเคย ตั้งแต่ตกลงคบกันเป็นแฟนก็ไม่มีวันไหนที่ม่านฟ้าจะต้องกลับเอง“ไปทำไมคะ” ม่านฟ้าถามกลับ เพราะปกติแล้วทั้งสองจะไปในวันหยุดกัน แต่พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้วเขา น่าจะชวนไปในวันพรุ่งนี้มากกว่า“ไปซื้อของสด แล้วพรุ่งนี้จะได้นอนอยู่ห้องกันทั้งวันเลยไง” อาทิตย์คลี่ยิ้มอย่างออดอ้อน พรุ่งนี้เขาจะนอนกอดแฟนที่ห้องทั้งวันเลยม่านฟ้ายิ้มเขิน ทุกวันนี้พอเขาไปส่งเธอที่คอนโด เขาก็จะต้องขึ้นไปที่ห้องของเธอก่อนอยู่เป็นประจำ และก็จะมีอะไรกันตลอด เสาร์อาทิตย์ไหนที่เธอไม่ได้กลับบ้าน ซึ่งช่วงนี้ไม่ค่อยได้กลับเพราะพ่อกับแม่เดินทางไปดูงานที่ยุโรป ก็จะนัดกันออกไปกินข้าวข้างนอก แต่เสาร์นี้เขากลับอ้อนขออยู่ห้องมากกว่า‘เขาติดเธอมากเลยเหรอ’…หญิงสาวคิดแล้วก็หน้าร้อนผ่าว อาทิตย์ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง หนำซ้ำยังติดเธอแจ“ไปก็ได้ค่ะ” ม่านฟ้าตอบกลับอย่างว่าง่าย วันนี้เลิกเร็วไปห้างก่อนก็ได้ คนน่าจะยังไม่เยอะ และขากลับรถก็คงจะยังไม่ติดเท่าไหร่อาทิตย์ขับรถพาแฟนสาวมาที่ห้างสรรพสินค้า เข้ามาเลือกซื้อของสดในซูเปอร์มาร์เก็ตไปมากมาย เพื่
ตอนที่ 40“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” อาทิตย์ถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงค่อนข้างไม่พอใจและใบหน้าหล่อบึ้งตึงเล็กๆ“ห่างกันแค่แป๊บเดียวเองนะคะ สอบเสร็จก็ค่อยมาอยู่ด้วยกัน เจ้าขาอาจจะต้องไปติวหนังสือกับเพื่อนด้วย” ม่านฟ้าอ่านสีหน้าของอาทิตย์ออก เธอคิดว่าเขากำลังจะดื้อไม่ยอมกลับไปอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องของตนเองแน่ ๆ“แป๊บเดียวอะไรกัน ตั้งหลายวันเลยนะ หนูไม่คิดถึงพี่หรือไง” อาทิตย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเง้างอน เขามองค้อนใส่แฟนสาวที่กำลังมองเขาตาแป๋ว“เราก็ยังเจอกันทุกวันนิคะ แค่ตอนเย็นเราไม่ได้มาอยู่ด้วยกันเท่านั้นเอง” ม่านฟ้าตอบกลับไปเสียงอ่อน เพราะทุกเย็นที่อยู่ด้วยกันต่อ พอกินข้าวเสร็จเขาก็จับเธอกินต่อเพราะบอกหิว แล้วอย่างนี้จะอ่านหนังสือได้ยังไง เธอกลัวว่าจะไม่ได้อ่านหนังสือแล้วเกรดก็จะออกมาไม่ดี“ไม่เอา พี่จะมาอยู่ที่นี่ด้วย เพราะว่าพี่ติดหนูไปแล้ว ไม่กอดหนูอย่างนี้พี่ทนไม่ไหวหรอก” อาทิตย์พูดออกมาอย่างไม่ยินยอม พูดจบเขาก็สวมกอดเธอแน่นขึ้นม่านฟ้าหน้าร้อนผ่าว เธอมองคนหน้าบึ้งที่ไม่หันกลับมามองหน้าเธอเลยแม้ว่าจะกอดเธออยู่ หญิงสาวสวมกอดเอวสอบไว้แล้วจับใบหน้าของเขากลับมาทางเธอ แล้วหอมแก้มเขาไปฟอดใหญ่อ
ตอนที่ 41 “หยุดก่อนค่ะ ไหนว่าจะไม่ก่อกวน จะไม่กินดุ จะกินให้เป็นเวลา นี่อะไรคะ ยังมาไม่ถึงห้านาทีเลยนะ เกเรแล้ว”ม่านฟ้าเอียงคอหลบแล้วหมุนตัวหันหน้ามาหาอาทิตย์ เธอทำหน้าดุใส่เขา เพราะเขาจ้องแต่จะจับเธอกิน แต่อาทิตย์ไม่ได้สะทกสะท้านกับสีหน้าท่าทางของแฟนสาว เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วรั้งเอวบางเข้ามากอดแน่น“ฮ่าๆ ทำหน้าแบบนี้หนูน่ารักกว่าเดิมอีกนะแล้วจะให้พี่อดใจไหวได้ไงล่ะ” อาทิตย์เอ่ยอย่างทะเล้น หน้าตาของเธอสวยหวานอยู่แล้ว ถึงพยายามทำเป็นดุ ก็ไม่ได้มีความน่ากลัวเลยสักนิด เหมือนแมวน้องขู่เสือร้ายมากกว่า“ไม่ต้องมาชมเลยค่ะ ชิ ” ม่านฟ้าพูดอย่างรู้ทันว่าเขาชมเพื่อที่จะให้เธอเคลิ้มไปด้วย ก่อนจะจับกินเหมือนเดิม“ฮ่าๆ” อาทิตย์หัวเราะอย่างชอบใจ เขาสอดมือเข้าไปในเสื้อของเธอ แล้วลูบที่หน้าท้องบางเล่นอย่างเบามือ สัมผัสของเขาทำให้ม่านฟ้าใจสั่น เพราะกลัวว่าจะกระสันขึ้นมาในตอนนี้จนไม่ได้อ่านหนังสือหรือกินข้าว เพราะเขาจะกินเธอก่อนแน่ ๆคนตรงหน้าของเธอเก่งนัก ปลุกอารมณ์ให้เธอได้ไว เขารู้ว่าต้องทำยังไงเธอถึงจะเคลิ้มไปกับเขา ฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นมาถึงตะขอหน้าบราเซีย เขาปลดมันออกอย่างง่ายดาย แ
ตอนที่ 42“พี่ไฟ เร็วๆ หน่อย เจ้าขาจะเสร็จค่ะ” หญิงสาวเอ่ยอย่างลืมอาย เธอยกสะโพกรับนิ้วของเขาที่ขยับเข้าออกอย่างถี่รัว เสียงน้ำที่กระทบกันดังอย่างน่าอาย แต่วินาทีนั้นม่านฟ้าก็ไม่ได้สนใจอะไร เธอหวีดร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่าน แล้วร่างเล็กก็เกร็งกระตุก“พี่ให้หนูพักแป๊บเดียวนะ” อาทิตย์กระซิบข้างหูคนที่นอนหายใจอย่างหอบเหนื่อย“อื้อ” ทว่าม่านฟ้ายังไม่ทันได้ตอบอะไร อาทิตย์ก็ตะโบมจูบปลุกเร้าอารมณ์เธอต่อซะแล้วม่านฟ้าจูบตอบแล้วช้อนตาขึ้นมองอาทิตย์ด้วยแววตาฉ่ำปรือ เธอไม่รู้ตัวเลยว่าสายตาเว้าวอนแบบนั้นปลุกอารมณ์ดิบในตัวอาทิตย์มากขนาดไหนชายหนุ่มผละริมฝีปากออกแล้วลุกเดินไปหยิบถุงยางอนามัยมายืนสวมที่แก่นกายแข็งขึง สายตาก็สบประสานกับม่านฟ้าไปด้วย จากนั้นเขาเดินท่อนเอ็นเด้งดึ๋งๆ เข้ามาหาร่างเล็กที่นอนมองเขาอยู่ แล้วจับตัวเธอให้หันหลังมาให้ ม่านฟ้าก็จัดท่าคลานเข่าให้อย่างรู้งาน“วันนี้เริ่มที่ท่าหมานะครับ เข้าลึกดี” อาทิตย์คร่อมหลังบางแล้วกระซิบบอกอย่างหื่นกระหาย“อ่า” ม่านฟ้าเงยหน้าครางหวาน เมื่ออาทิตย์จับท่อนเอ็นลำใหญ่มาถูไถอยู่ที่ร่องรักจากทางด้านหลังปลายหัวหยักคลึงอยู่กับร่องรัก เขาค่อย ๆ จับ
ตอนที่ 43ม่านฟ้าลืมตาตื่นขึ้นมาเธอก็เห็นใบหน้าคมคายของแฟนหนุ่ม เขากำลังนอนตะแคงข้างมองหน้าเธออยู่ อาทิตย์เห็นว่าเธอตื่นแล้วก็โน้มใบหน้าลงมาจูบปากแล้วผละออก“เด็กขี้เซา” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ“ไม่ได้ขี้เซาสักหน่อย ตื่นตามที่ตั้งนาฬิกาไว้ต่างหาก” ม่านฟ้าตอบกลับแล้วลุกขึ้นนั่ง คนข้าง ๆ ก็ลุกขึ้นนั่งตาม“พี่ไฟตื่นนานหรือยังคะ” เธอถามเสียงหวานและเขี่ยอกเขาเล่น ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในชุดนอนที่ไม่รู้ว่าเธอไปใส่ตอนไหนและชุดนอนที่ใส่เธอใส่ก็คือเสื้อยืดตัวใหญ่ของเขา“สักพักแล้ว” อาทิตย์ตอบกลับมา แล้วเอานาฬิกาให้ดู ม่านฟ้าเบิกตาโตด้วยความตกใจ เพราะเวลาตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ตั้งไว้“นาฬิกาปลุก แต่หนูไม่ยอมตื่น พี่ก็เลยกดปิดแล้วตั้งใหม่ หนูจะได้นอนต่ออีกหน่อย” อาทิตย์คลี่ยิ้มอย่างอ่อนโยนม่านฟ้ายิ้มแห้งด้วยความเขิน เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมอาทิตย์ถึงแซวว่าเธอเป็นเด็กขี้เซา“สงสัยเมื่อคืนพี่จะทำหนูหนักไปหน่อย หนูถึงได้เพลีย”ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงระเรื่อทันที เมื่อแฟนหนุ่มพูดถึงบทรักเมื่อคืนที่ร้อนแรงและหลายรอบจนเธออ่อนเพลีย จากที่ตั้งใจจะอ่านหนังสือก็เลยไม่ได้อ่านเลยสักหน้า“ยังจะแซวอีกนะ เจ้าขาเลยไม่ได้อ่า
ตอนที่ 44สาวบริหารคนอื่นที่เห็นมาตลอดตั้งแต่ที่อาทิตย์มาจีบ กระทั่งคบกันแล้วหวานหนักกว่าเดิม พวกเธอได้ยินที่แก๊งม่านฟ้าคุยกันก็เบะปากคว่ำด้วยความหมั่นไส้“หมั่นไส้เด็กนี่ว่ะ มันคงยังไม่รู้จักพี่ไฟดีพอ ถึงลำพองตัวขนาดนั้น อีกไม่นานก็จะถูกทิ้งเหมือนรายอื่นๆ แหละ” สาวปี 2 ชำเลืองมองม่านฟ้าแล้วคุยกับเพื่อนในแก๊งตนเองหนุ่มวิศวะคนนั้นใคร ๆ ก็รู้ว่าเขาไม่เคยจริงจังกับใครสักคน เขาคบแค่ไม่กี่วันพอได้ก็ทิ้ง หากใครจะยอมให้เขากิน ก็ต้องยอมรับและไม่เรียกร้องอะไร“จริง กูว่าเด็กนี่มันคงยังไม่โดนกินมั้ง พี่ไฟถึงได้ยังไม่ทิ้ง” เพื่อนในแก๊งปี 2 เอ่ยขึ้นมา เพราะกับน้องปี 1 คนนี้ อาทิตย์ควงมานานแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งสุมความอิจฉาอยู่ในอก พวกเธอจ้องมองม่านฟ้าที่ยิ้มอย่างมีความสุขอยู่ แล้วหันมามองหน้ากัน“กูว่าพวกเรามาทำอะไรสนุก ๆ กันดีกว่าว่ะ”สาว ๆ เหยียดยิ้มร้าย น้องปี 1 จะมีความสุขแบบนี้ได้อีกไม่นานแน่ ๆ เพราะพวกเธอจะแกล้งให้ความสัมพันธ์ที่หวานแหววต้องจบลงโดยเร็วโรงอาหารกลางวันม่านฟ้าเดินเข้ามาที่โรงอาหารพร้อมเพื่อน ๆ ของตนเอง แฟนหนุ่มของเธอเดินตามหลังมาแล้วสะกิดไหล่เรียก“ขอกินข้าวด้วยคนนะ” อาทิตย์เอ่
ตอนที่ 45เตยหอมเห็นโพสต์ของเพจที่มีคนแชร์และคอมเมนต์เยอะจนกลายเป็นไวรัลของมหาวิทยาลัย หญิงสาวโมโหมาก“แกเห็นโพสต์ของเพจหรือยังปราง” เตยหอมเอ่ยถามมะปรางที่เพิ่งมาถึง“เห็นแล้ว ด่ากันแรงเกินไป” มะปรางสีหน้าไม่ค่อยดี เธอก็ไม่พอใจที่ม่านฟ้าถูกด่าด้วยถ้อยคำแรง ๆ“ฉันจะด่ากลับเอง” เตยหอมไล่อ่านคอมเมนต์ที่มีแต่ด่าทอม่านฟ้า แล้วตอบกลับไปบ้าง เพราะไม่ยอมให้เพื่อนตนเองถูกด่าทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิด“แกพอก่อน ด่ากลับตอนนี้ก็เหมือนทำให้เจ้าขาโดนด่าหนักขึ้น” มะปรางกำลังอ่าน ก็เห็นว่าคนยิ่งเข้ามารุมด่าม่านฟ้าหนักขึ้น จึงบอกให้เพื่อนหยุด“โมโหว่ะ อย่าให้รู้นะว่าใครทำ” เตยหอมก็เลยต้องยอมหยุดตอบกลับในโซเชียล เธอออกจากเฟซบุ๊ก เพราะถ้าอ่านต่อก็ยิ่งโมโห แล้วจะอดใจไม่ไหวจนต้องด่ากลับอีกแน่ ๆม่านฟ้ายังไม่เห็นโพสต์นี้ เธอเดินเข้ามาที่ตึกบริหารพร้อมแฟนของตนเอง ทุกคนมองมาที่เธอเป็นตาเดียว หญิงสาวตงิดใจว่าทำไมมีแต่คนมองมาแบบนี้ สายตาก็ดูไม่เป็นมิตรเอาซะเลย“พี่ไปก่อนนะ แล้วเจอกันตอนเย็นครับ” อาทิตย์เอ่ยออกมาแล้วเดินออกไป เขาต้องรีบไปที่คณะ เพราะวันนี้ออกมาค่อนข้างสาย“ค่ะ” ม่านฟ้ามองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินออกไ
ตอนพิเศษ 2ร้านอาหารอาทิตย์ขับรถมาจอดที่ร้านอาหาร โดยที่ข้างๆ มีม่านฟ้าที่ถูกผ้าสีสวยปิดตาไว้ เพราะเขาอยากจะเซอร์ไพรส์เธอ“ถึงแล้วครับเจ้าขา” อาทิตย์ที่เปิดประตูแล้วอ้อมไปเปิดให้แฟนสาวพูดขึ้น ก่อนจะช่วยเธอลงจากรถและให้เกาะแขนเขาไว้“ที่ไหนคะเนี่ย หอมจัง” ม่านฟ้าพูดขึ้นเมื่อเดินเกาะแขนแฟนหนุ่มไปอย่างมั่นใจว่าเขาจะไม่ให้เธอล้ม เธอได้กลิ่นขนมและกาแฟ“เดี๋ยวก็รู้ครับ เดินดีๆนะ” อาทิตย์บอกพร้อมกับวางมือทับลงไปที่มือของเธอ ตอนนี้ใครๆ มองมาก็เหมือนคู่บ่าวสาวที่กำลังเดินเข้าสู่พิธีการแต่งงาน เพราะทั้งคู่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าโทนสีเดียวกันอาทิตย์พาแฟนสาวเดินเข้ามาในร้านที่เขาและเพื่อนๆ มาช่วยกันตกแต่งไว้เพื่อม่านฟ้าโดยเฉพาะ จนมาหยุดอยู่ที่กลางร้าน เขาจึงเปลี่ยนมายืนซ้อนหลังเธอและค่อยๆ แกะผ้าปิดตาออกให้“โอ้ อะไรคะเนี่ยพี่ไฟ” ม่านฟ้าหันมาถามแฟนหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังด้วยดวงตาเบิกกว้าง“วันพิเศษ สำหรับคนพิเศษครับ” อาทิตย์ตอบกลับไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม“พี่ไฟ ทำไมน่ารักอย่างนี้คะ จุ๊บ” ม่านฟ้าบอกกับแฟนหนุ่มพร้อมทั้งหอมแก้มเขาเป็นการขอบคุณไปหนึ่งที เพราะว่าภาพตรงหน้าของเธอคือร้านคาเฟที่เขาเคยพาเธอมา
ตอนพิเศษ 1รถสปอร์ตสุดหรูขับเข้ามาจอดเทียบกันสามคันที่หน้าคณะบริหาร ก่อนจะมีชายหนุ่มลงจากรถมาสามคน พวกเขาอยู่ในชุดที่แตกต่างกันแต่ความหล่อก็กินกันไม่ลง“ไงวะไอ้นักธุรกิจใหญ่ เห็นว่าเพิ่งเปิดตัวรถรุ่นใหม่เหรอวะ ส่งมาใช้บ้างดิวะ รอบนี้ฟันไปเท่าไรล่ะ” แบงค์ที่อยู่ในชุดทำงานสบายๆ กางเกงยีนเสื้อเชิ้ตแต่ทุกอย่างคือแบรนด์เนมที่บ่งบอกถึงฐานผู้บริหารของบริษัทนำเข้ารถหรูที่แต่ละคันไม่ต่ำกว่าสิบล้าน“ไม่ให้โว้ย ของซื้อของขายว่าแต่โชว์รูทแกว่างไหมวะ จะฝากรถไฟฟ้ารุ่นใหม่ไปโชว์สักหน่อย เผื่อลูกค้าแกจะซื้อไปให้ขับเล่นบ้าง” แชมป์ตอบกลับเพื่อนทันที เขาแต่งตัวสบายๆ เพราะเพิ่งกลับมาจากโรงงานผลิตรถยนต์ที่ร่วมทุนกับต่างประเทศ ตอนนี้เขานำเข้ารถไฟฟ้าทั้งราคาเบาๆ และแบบราคาแพงขึ้น เรียกว่าอะไรที่เกี่ยวกับรถไฟฟ้าเขาทำทั้งหมด“เขี้ยวฉิบหาย กับเพื่อนก็ไม่เว้น ว่าแต่แกเถอะไฟ เห็นเปิดตัวสินค้าเพิ่มเหรอวะ แค่ขายเครื่องใช้ไฟฟ้ามันยังรวยไม่พอหรือไง ถึงคิดจะมาขายโซลาร์เซลล์ขนาดใหญ่อย่างนั้น” แบงค์ต่อว่าแชมป์แล้วกลับมาถามอาทิตย์ที่ยืนพิงรถคันหรูที่เคยเป็นของเขามาก่อน ใช่ รถคันที่เป็นประเด็นนั้นแหละ หลังจากจบเรื่องแบงค
ตอนที่ 60ม่านฟ้ารู้สึกดีกับคำพูดของเขา เธอกลั้นยิ้มเอาไว้เพราะกลัวว่าอาทิตย์จะรู้ว่าเธอใจอ่อนแล้ว ความจริงเรื่องนี้เตยหอมกับมะปรางได้โทรมาคุยกับเธอแล้ว ทั้งสองคนยืนยันว่าพี่เขาเลือกเธอแทนที่จะเอารถหรูที่เขาอยากได้ แต่ความโกรธ ความเสียใจมันยังมีอยู่เต็มหัวใจ จึงของอนหน่อยก็แล้วกัน“ถ้าพี่ไม่รักเจ้าขา พี่ก็คงไม่มาที่นี่ เพราะรู้ว่าเจ้าขุนมันโกรธอยู่ แถมเตยกับปรางก็บอกว่าพ่อของหนูโหดมาก ถ้าพี่มาอาจจะโดนยำได้ แต่พี่ก็คิดแล้วว่าจะยอมให้พ่อหรือเจ้าขุนเตะต่อยได้เต็มที่เลยแลกกับได้เจอเจ้าขา” อาทิตย์พยายามพูดให้เธอเชื่อว่าเขารักเธอจริง ๆ และตั้งใจมาง้อให้สำเร็จโดยที่ไม่กลัวอะไร“พี่เจ้าขุนก็ไม่น่าให้เข้ามาง่าย ๆ เลย น่าจะเตะต่อยให้หนัก” ม่านฟ้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเง้างอน ทั้งที่เธอไม่ได้อยากให้พี่ชายทำแบบนี้ เธอแค่ประชดอาทิตย์เท่านั้น“แต่เจ้าขุนจะขับรถชนพี่เลยนะ ดีที่พี่กระโดดหลบทัน ไม่งั้นหนูอาจจะได้ไปงานศพพี่แล้ว” อาทิตย์พูดออกมาเชิงฟ้องเล็กๆ เขาเล่นใหญ่เพราะรู้ว่าม่านฟ้าก็รักเขาเหมือนกันม่านฟ้าเบิกตาโตด้วยความตกใจ เธอลุกขึ้นแล้วจับตัวเขาหมุนไปหมุนมาเพื่อมองร่างกายของอาทิตย์ถนัดๆ ก็เห็นว่าตัว
ตอนที่ 59“ทำไมพ่อยอมให้ไฟเข้าไปง่ายแบบนี้เนี่ย น่าจะยำมันให้สาแก่ใจสักหน่อยนะพ่อ” ภูผาเอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิด แทนที่พ่อจะกั้นเอาไว้ไม่ยอมให้เข้าไปเจอกับม่านฟ้า แต่กลับเปิดโอกาสให้ง่าย ๆ เพียงแค่อาทิตย์เอ่ยออกมาอย่างจริงจังฉัตรเทพคลี่ยิ้มแล้วกอดคอลูกชายเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยขึ้น“เวลาเรารักใครสักคน เราจะยอมทำอะไรหลายอย่างได้อย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งเรื่องที่ดีและเรื่องที่งี่เง่าที่สุดในโลก ไฟเขาก็ยอมทำได้ขนาดนั้น พ่อว่าเขารักเจ้าขาจริง ๆ” ฉัตรเทพเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“พ่อเชื่อด้วยเหรอ” ภูผาถามพ่อออกไปอย่างแปลกใจ“แล้วเจ้าขุนไม่เชื่อไฟหรือไง เจ้าขุนคิดว่าไฟโกหกเหรอ ตอบพ่อแบบที่ไม่มีความโกรธอยู่นะ” ฉัตรเทพถามลูกชายขึ้นมาอีกภูผาเงียบไปชั่วขณะ เพราะลึก ๆ แล้วเขาก็เชื่อที่อาทิตย์พูด เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เขารู้นิสัยกันดี แค่เห็นว่าอาทิตย์มาตามง้อถึงที่นี่ เขาก็คิดแล้วว่าต้องรักน้องสาวของเขาจริง ๆ เพียงแต่ภาพของม่านฟ้าตอนที่ร้องไห้โฮยังติดตาเขาอยู่ เขาเลยมองข้ามความคิดตนเองแล้วปกป้องน้องสาว“ผมก็คิดว่ามันพูดจริง” ภูผาตอบเสียงแผ่ว ฉัตรเทพก็เลยหัวเราะออกมา“เราก็ปล่อยให้เขาได้ปรับความเข้าใจ
ตอนที่ 58ม่านฟ้าเอาโทรศัพท์ออกมากดเปิดเครื่อง เธอเปิดปิดอยู่ตลอด หากมีธุระที่ต้องติดต่อก็เปิด แต่พอติดต่อเสร็จแล้วก็ปิดเครื่อง เธอไม่ได้ดูโซเชียลเลย แต่ตอนนี้เธอจะไม่หนีอีกต่อไปLineToey : เจ้าขาแกเป็นยังไงบ้างMaprang : ฉันเป็นห่วงแกนะJaokha : สบายดี ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันกลับมาแล้วม่านฟ้าเข้าไลน์แล้วกดเข้าไปอ่านไลน์กลุ่มที่มีข้อความค้างอยู่เยอะมาก เธอไล่อ่านข้อความที่เพื่อน ๆ ก็ส่งมาถามไถ่อยู่ตลอด พอเธอตอบกลับไปแล้วก็กดออกจากไลน์กลุ่ม และเปิดไลน์อื่นๆ ดู ทำให้เห็นแชตของอาทิตย์Fire : พี่คิดถึงหนูมากนะครับเธอเห็นข้อความที่ค้างอยู่จำนวนมาก แต่ไม่ได้กดเข้าไปอ่าน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้น เธอจะไม่ใจอ่อนให้เขาง่าย ๆ เด็ดขาด เขาเห็นความรู้สึกของเธอเป็นของเล่นมาตลอด เธอไม่อยากยุ่งกับคนใจร้ายแบบนี้อีกแล้วม่านฟ้าวางโทรศัพท์ลง แล้วเข้านอนไปในทันทีวันต่อมาอาทิตย์จำได้ว่าบ้านของภูผาอยู่ที่ไหน เขาไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์ รีบออกจากคอนโดไปที่บ้านของภูผาทันที เขาคิดว่าม่านฟ้าก็คงต้องอยู่ที่นั่น พี่ชายมาทั้งที เธอจะไปอยู่ที่ไหนได้หากไม่ได้อยู่ด้วยกันภูผากำลังจะออกไปข้างนอก แต่เห
ตอนที่ 57ม่านฟ้านั่งเงียบมาตลอดทาง เธออุตส่าห์หนีไปพักใจตั้งไกล แต่พอกลับมาถึงไทยคนแรกที่ได้เจอกันกลับเป็นเขา ไม่รู้ว่าทำไมโชคชะตาถึงใจร้ายกับเธอได้ถึงขนาดนี้ เพิ่งจะรู้สึกดีขึ้นก็ดันต้องกลับไปเริ่มทำใจใหม่ภูผาเห็นสีหน้าเศร้าหมองของน้อง ก็เอามือของเธอมากุมไว้เพื่อปลอบประโลม ไม่ให้เธอเศร้ามากหญิงสาวมองมือของพี่ชายแล้วคลี่ยิ้มให้ รอยยิ้มของเธอเศร้าลง ภูผาก็ได้แต่คอยลูบหลังมือของเธอ เขาไม่กล้าพูดอะไรออกไปในตอนนี้ เพราะกลัวว่าจะสะกิดแผลให้เธอเจ็บอีกกลับมาถึงคฤหาสน์หลังงามแล้ว ม่านฟ้าก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึก เธอปั้นหน้ายิ้มเพื่อที่จะให้พ่อแม่ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมเธอถึงได้เศร้า ภูผามองหน้าม่านฟ้าด้วยความเป็นห่วง ต้องทนฝืนยิ้มก็ยิ่งเจ็บปวด“โอเคหรือเปล่า ถ้าไม่โอเคก็ไม่ต้องฝืนขนาดนี้หรอก” ภูผาเอ่ยถามน้องสาวเบาๆ“โอเคค่ะ พ่อแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวเจ้าขาจะอดไปอยู่คอนโด พี่เจ้าขุนอย่าบอกพ่อแม่นะคะ” ม่านฟ้ายิ้มทะเล้นให้พี่ชาย ใจจริงเธอก็กังวลเรื่องนี้ด้วย หากพ่อแม่รู้ว่าเธอย้ายออกไปอยู่ข้างนอกแล้วทุกข์ใจ ท่านคงให้เธอย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านแน่ ๆ“ฮ่า ๆ งั้นเข้าบ้านกัน” ภูผาหัวเราะเอ็นดูม่านฟ
ตอนที่ 56อาทิตย์มองม่านฟ้าด้วยความตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าเธอจะมาพร้อมกับเพื่อนในวัยเด็กของตนเอง“รอนานไหม” อาทิตย์เอ่ยถามภูผา ทั้งที่สายตายังตรึงอยู่ที่ม่านฟ้า“ไม่นาน นี่น้องสาวกูเองชื่อเจ้าขา เจ้าขาพี่เพื่อนพี่” ภูผาเห็นเพื่อนมองม่านฟ้า เขาก็เลยแนะนำทั้งสองให้รู้จัก เพราะเขาก็ตั้งใจที่จะให้ทั้งสองคนมาเจอกัน จะได้ทำความรู้จักกันอยู่แล้ว เผื่อว่าเพื่อนของเขาจะช่วยดามใจให้ม่านฟ้าได้“พี่คิดถึงหนูมากเลยเจ้าขา” อาทิตย์เอ่ยออกมาด้วยความดีใจ เขาตามหาเธอมาตลอดหลายวันแต่ก็หาไม่เจอ เขาขับรถไปตามหาที่อ้อมน้อย แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา“.....” ม่านฟ้ายังเงียบ เธอกอดแขนพี่ชายไว้แน่น จนภูผาเริ่มขมวดคิ้วมองทั้งสองคนสลับกันอย่างสงสัย“หนูไปหาเจ้าขุนมาเหรอ” อาทิตย์เอ่ยถามพร้อมกับจะจับมือม่านฟ้า ทว่าหญิงสาวถอยหนีไปหลบอยู่หลังพี่ชาย“รู้จักกันเหรอ” ภูผาเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เพราะจากที่อาทิตย์พูดมา น่าจะสนิทกันมาก จนเขาสงสัยว่าคนที่ทำร้ายจิตใจน้องสาวของเขาคือเพื่อนคนนี้“กูเป็นแฟนเจ้าขา” อาทิตย์ตอบเพื่อนกลับไป“ไม่ใช่!” ม่านฟ้าตอบสวนกลับมาทันที ตั้งแต่ที่เธอรู้ว่าทุกอย่างเป็นแค่เดิมพันของพวกเขา เธอก็ไม่ได้นั
ตอนที่ 55ม่านฟ้าอยู่ในอารมณ์เศร้ามาตลอดหลายวัน เธอกินอะไรไม่ลง จนพี่ชายของเธอสังเกตว่าม่านฟ้าซูบผอมลงไป ภูผาได้แต่ถอนหายใจ เพราะเข้าใจอารมณ์ของคนอกหักดี“พรุ่งนี้ก็กลับไทยแล้ว เย็นนี้ออกไปกินอะไรอร่อย ๆ สักหน่อยดีไหม” ภูผาเอ่ยถามเพื่อสร้างบรรยากาศ เขาพาม่านฟ้าออกไปเดินเล่นชมเมืองทุกวัน แต่แววตาของน้องสาวก็ไม่มีประกายความสดใสเลย เจือแต่ความเศร้า แม้แต่ตอนที่ถ่ายรูปด้วยกันก็ยังยิ้มเจื่อน ๆ ไม่สดชื่น“ไม่อ่ะ วันนี้เจ้าขาไม่อยากไปไหนเลยค่ะ ขอนั่งเล่นอยู่ที่นี่นะคะ” ม่านฟ้ามองทิวทัศน์อย่างเงียบ ๆ เธออยากอยู่ในมุมสงบของตนเองเพื่อทำใจ แม้ว่าจะไม่ร้องไห้แล้ว แต่ก็ยังมีความเศร้าอยู่มาก ไม่มีอารมณ์ที่จะออกไปไหน ยิ่งพรุ่งนี้จะกลับไปไทย ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าตนเองจะต้องไปเจอกับคนใจร้ายที่เอาความรู้สึกของเธอมาเป็นเดิมพันสนุก ๆ กับเพื่อนวันนี้ทั้งวันก็เลยอยากพักใจให้เต็มที่ กลับไทยแล้วจะได้ ไม่แสดงความเศร้าออกมา“ถ้าหิวก็บอกนะ พี่จะได้ไปซื้ออะไรมาให้กิน” ภูผาเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย“ค่ะ ถ้าพี่เจ้าขุนหิวก่อน ก็ไปกินก่อนได้เลยนะ ไม่ต้องรอเจ้าขา” เธอไม่รู้ว่าตนเองจะหิวตอนไหน กลัวว่าจะเลยเวลาไป
ตอนที่ 54มหาวิทยาลัยอาทิตย์รีบมาดักเจอม่านฟ้าที่ตึกคณะของเธอ เขามาถึงเช้ามากเพราะสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนเช้ามืด มะปรางเดินเข้ามาก็ตกใจที่เจออาทิตย์นั่งรออยู่แล้ว“พี่ไฟมาเช้าจังเลย” มะปรางถามขึ้น“พี่มารอเจอเจ้าขา เจ้าขาได้โทรมาบ้างไหม” อาทิตย์เอ่ยถามออกมามะปรางส่ายหน้าแล้วนั่งลงที่โต๊ะม้าหินอ่อน อาทิตย์มองหาม่านฟ้าอย่างใจจดใจจ่อ จนเตยหอมมาถึง ม่านฟ้าก็ยังไม่มา“เจ้าขาคงไม่มาเรียนแน่ ๆ เลย โทรไปก็ไม่ติด” เตยหอมเอ่ยขึ้นมา เพราะตอนนี้ใกล้ได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว แต่ก็ยังไร้วี่แววของม่านฟ้าอาทิตย์ไม่ตอบอะไร เขานั่งรออยู่ที่เดิมจนกระทั่งได้เวลาขึ้นเรียนคาบเช้า เขาแน่ใจแล้วว่าวันนี้ม่านฟ้าคงไม่มาเรียน เขาก็เลยเดินกลับมาที่ตึกคณะวิศวะ“ยังไม่เจอเหรอวะ” แบงค์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนไม่ค่อยดี“อืม” เขาตอบแล้วมองไปทางตึกคณะที่ม่านฟ้าเรียน“เดี๋ยวก็ได้เจอ ตอนนี้ขึ้นเรียนก่อน สายแล้ว” แชมป์ดันเพื่อนให้เดินเข้าไปในตึกอาทิตย์ยอมเดินเข้าไป ทั้งที่เขาอยากออกไปตามหาม่านฟ้ามากกว่า…ฝั่งม่านฟ้าหลังจากที่ออกมาจากผับม่านฟ้าก็กลับมาที่คอนโดของตนเอง เธอรีบจัดเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบ