Semua Bab ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น : Bab 41 - Bab 50

หลังจากที่คนงานทำความรู้จักกันแล้วหลี่ถิงก็ให้เด็กเล่นอยู่ด้วยกันผู้ใหญ่ก็ไปทำงานและบอกงานกันว่ามีอะไรบ้างที่ต้องทำฮูหยินจางเสิ่นบอกว่าวันนี้จะทำกับข้าวเลี้ยงทุกคนเองเพราะทุกคนได้มาเจอกันโดยไม่คาดฝันต่างบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองให้กันฟังลู่หนิงลี่ก็ได้เล่าเรื่องของเธอให้กับเฉินอิงฟังว่ามาอยู่กับหลี่ถิงได้อย่างไร พอได้ฟังเรื่องราวของแต่ละคนที่เล่าสู่กันฟันก็ให้เข้าอกเข้าใจกันและรักในครอบครัวของเจ้านายทุกคนหลี่ถิงบอกลู่ตงว่าเธอจะขึ้นเขากับสามี "พี่กับพี่หลี่หยางจะขึ้นเขาดูแลในไร่และหลี่ฝูหลี่ฮวาแทนพี่ด้วยเย็นพี่จะกลับ""ขอรับเดินทางปลอดภัยทั้งสองขอรับ"จากนั้นหลี่ถิงกับสามีก็พาขึ้นเขาไปหาของป่าสองคน"ท่านพี่เจ้าคะต่อไปเราก็แค่ขึ้นมาหาของป่าจับปลาจับกุ้งหาผลไม้ใหม่ๆไปปลูกในไร่ของพวกเรานะเจ้าคะ""ได้""น้องว่าเราไปขุดหลุมดักหมูป่าหลายๆหลุมหน่อยเจ้าค่ะเอาไปเลี้ยงและไว้ส่งให้เหลาด้วยดีนะที่พวกเราหาไว้ตอนหน้าหนาวเยอะและเลี้ยงด้วย เราจึงมีหมูป่าส่งทุกวัน""พี่ว่าเราไปวางกับดักไก่ป่าและกระต่ายป่าก่อนดีหรือไม่แล้วค่อยไปขุดหลุมดักหมูป่าต่อ" หลี่หยางบอกกับภรรยา"ดีเจ้าค่ะหลังกินมื้อเที่ยงเราก

ผ่านไปสามเดือนงานทุกอย่างในไร่ก็เรียบร้อยทุกอย่าง ตอนนี้หลี่ถิงกับสามีเข้ามาในเมืองเพื่อจะทำการขายผลไม้แตงโมเมล่อนองุ่นแตงไทยฟักทองสาลี่ส้มในไร่มีทุกอย่างผักของหลี่ถิงก็ขายดิบขายดีทุกวันหลังจากส่งให้หลงจูของเหลาเฟิงฟูแล้วหลี่ถิงกับสามีก็จะเข้ามาขายของในเมืองสองคนโดยเฉินให่กับลูกชายเป็นคนเอาผลไม้มาส่งตอนเช้าและตอนเที่ยงครั้งละ10เกวียนเลยทีเดียว ถั่วฝักยาวแตงกวาฝักทุกชนิดที่หลี่ถิงปลูกเป็นต้องการของคนในเมืองเพราะว่าความสดใหม่และต้นอวบหน้ากินเวลาเอาไปทำอาหารก็อร่อยมากลูกสาวสองคนของลูกชายท่านลุงเฉินให่อายุ13-14สองคนมาช่วยขายทุกวันคนงานในไร่ก็วางใจได้ช่วยงานก็ในไร่หลี่ถิงได้อย่างดียังมีหนุ่มน้อยวัย15ปีอีก6คนในสามครอบครัวและยังเหลืออีกสามสาวในไร่รวมทั้งพ่อแม่ของพวกเขาอีกที่ช่วยกันในไร่หลี่ถิงจึงวางใจส่วนมากหลี่ถิงจะขึ้นเขามากกว่ายามเซินถึงจะเข้าไปดูที่ร้านและรับคนงานกลับมาด้วยกันตอนนี้หลี่ถิงจึงยกหน้าที่ให้ท่านลุงเฉินให่กับลูกชายคนโตของท่านลุงเป็นคนไปขายแทนส่วนหลี่ถิงกับสามีก็ขึ้นเขากับสามีไปหาของป่าและเอาหมูป่ามาเลี้ยงหลี่ถิงแยกซื้อที่อีก100หมู่ทำฟาร์มหมูป่ากระต่ายป่าไก่ป่าโดยเฉพาะในไ

วันเวลาผันผ่านมา5ปีตั้งแต่ปลายฟ้ามาอาศัยในร่างของหลี่ถิงวันนี้สามีของเธอแพ้ท้องหนักกินข้าวไม่ได้มาเป็นเดือนร่างกายผอมลงไปนิดหน่อยหลี่ถิงถามสามี"อยากกินอะไรเจ้าคะท่านพี่" ช่วงนี้หลี่หยางชอบกินส้มตำไก่ย่างกับปลาเผาผลไม้รสเปี้ยวจิ้มพริกเกลือ"ของเปรี้ยวๆน้องหญิง""เจ้าค่ะ"งานในไรก็ยกให้น้องชายเป็นคนทำแทนลู่ชิงก็ช่วยงานพี่สาวได้เยอะมากและได้หมั้นหมายกับจางเทียนเพราะปีนี้อายุครบ16ปี พอดีที่หลี่ถิงขอเอาไว้เพราะทั้งสองรักกันมาได้หลายปีแต่อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่และจางเทียนสัญญาว่าจะมีลู่ชิงแค่คนเดียว ในไร่แห่งนี้หลี่ถิงตั้งกฏขึ้นมาคือใครที่ชอบพอและจะแต่งงานกันต้องมีกันและกันแค่คนเดียวถ้าใครทำผิดกฏเธอจะเชิญออกจากบ้านไร่แห่งนี้หลี่ถิงตั้งกฏนี้ขึ้นมาเพื่อความเป็นธรรมของผู้หญิงบ้าง แรกๆผู้ชายทุกคนก็งงหลี่ถิงจึงจัดการอบรมสั่งสอนเรื่องนี้ไปเป็นเกือบวันจากนั้นทุกคนจึงเข้าใจและทำตามกฏกันจางเทียนอยากแต่งตั้งแต่ปักปิ่นแล้วแต่หลี่ถิงขอไว้ว่าให้อายุ16ปีค่อยแต่งนี้เหลือเหลืออีกสามวันก็จะถึงวันแต่งแล้วส่วนลู่ตงก็แต่งให้กับหลานสาวของลุงเฉินให่ได้ครึ่งปีแล้วหลี่ถิงก็ยกที่ดินให้15หมู่สร้างบ้านให้และให้เงิน

ผ่านมาอีก5ปีที่หลี่ถิงคลอดฝาแฝดให้กับหลี่หยางลูกๆของหลี่ถิงก็ไปเรียนหนังสือกับเด็กๆในไร่ลูกหลานของคนงานในไร่ของหลี่ถิงส่วนหลี่ฝูตอนนี้ได้เข้าเรียนในเมืองหลวงพร้อมกับหลานของลุงเฉินให่กันสามคนและจะกลับมาบ้านปีละสองครั้งทั้งสามคนสอบเข้าได้และมีหอพักอยู่ในสถานศึกษาเลยหลี่ถิงภูมิใจกับเด็กทุกคนๆส่วนหลี่ฮวาก็ปักปิ่นแล้วและชอบค้าขายหลี่ถิงจึงยกตำแหน่งติดต่อกับเหลาส่งผักส่งของไปที่เหลาจึงผ่านหลี่ฮวาทุกอย่างส่วนลู่ตงก็คุมคนงานในไร่แทนพี่สาวพี่ชายงานในไร่จึงไม่มีอะไรต้องห่วง ลู่ชิงมีหน้าที่เลี้ยงลูกๆของเธอกับแม่ของเธอและแม่สามีที่คอยช่วยกันทั้งคุณชายน้อยกับคุณน้อยน้อยของไร่เป็นที่รักใคร่ในความช่างพูดช่างจาออดอ้อนจนคนงานในไร่รักหลงกันทุกคนตัวของหลี่ถิงจึงมีเวลาว่างขึ้นเขากับสามีหาของป่าผลไม้ป่าและต้นอ่อนของผลไม้มาปลูกในไร่ในทุกวันชาวบ้านก็จะเห็นสองสามีภรรยาพากันขึ้นเขาหลังยามเฉินทุกวันหลี่ฮวาหลังจากส่งผักปลากุ้งให้กับเหลาเฟิงฟูแล้วกินมื้อเช้าแล้ว หลี่ฮวาก็จะเข้าเมืองไปช่วยคนงานขายของที่หน้าร้าขายผักของเธอต่อทุกวันเพราะมารดายกให้เธอจัดการทุกอย่างมีพ่อค้าต่างเมืองมารับผักไปขายต่อในหลายเมืองการ

ในวันที่หลี่ถิงแต่งลูกเขยเข้าบ้านมาได้เกือบสามเดือนลูกชายที่กลับมางานแต่งของน้องสาวก็กลับไปเรียนต่ออีกไม่นานก็จะกลับมาบ้านบอกมารดาว่าอยากตั้งสถานศึกษาขึ้นอีกโดยลูกชายของนางจะเป็นคนสอนเองกับหลานของลุงเฉิงให่หลี่ฝูสงสารเด็กไร้บ้านคนขอทานตอนนี้ตัวหลี่ถิงซื้อที่ในตัวอำเภอห่างตัวเมืองแค่5ลี่ได้และได้ก่อสร้างที่พักผิงกับคนอยากไร้สอนอาชีพจักสานปักผ้าออกมาขายให้มีเงินหนุมเวียนในที่พักพิงแยกปลูกข้าวปลูกผักทุกอย่างในเก็บกันโดยไม่ต้องซื้อหามีบ่อปลาขนาดใหญ่เลี้ยงไว้ให้กินกันที่พักพิงทุกคนที่หลี่ถิงช่วยมาจากอารามร้างตอนนี้มีประมาณเกือบร้อยคนรวมทั้งเด็กด้วย สถานศึกษาก็ก่อสร้างติดกันกับที่พักพิงคนยากไร้นายช่างบอกครึ่งเดือนก็จะแล้วเสร็จหลี่ถิงติดต่อนายอำเภอให้หาพ่อค้ามารับซื้อสินค้าในศูนย์พักผิงของทุกอย่างที่ทำออกมาจึงไม่พอขายทำให้ในเมืองคึกคักการค้าขายก็ดีขึ้นการกินอยู่ของชาวบ้านก็ดีขึ้นนายอำเภอก็ได้หน้าตาว่าทำงานดีได้รางวัลมามากมายจึงมาขอบใจหลี่ถิงที่ทำให้เมืองหังโจมีหน้ามีตา ชาวบ้านอยู่ดีมีงานทำและการกินอยู่ก็ดีขึ้นมีพ่อค้าเดินทางมาค้าขายรับซื้อของไปขายต่อไม่ขาด ข่าวลือถึงเมืองหลวงมีขุนนางให